ตัวประกัน - 3

“ฉันจะโทรถามพ่อฉันเดี๋ยวนี้ ไม่มีทางที่พ่อฉันจะทิ้งฉันไว้ที่นี่คนเดียว ท่านบอกว่าจะไปเจรจาธุรกิจ”

“เชิญเบบี้!” เขาผายมือเชิญคนตัวเล็กด้วยท่าทางสบายๆ

เมื่อได้รับคำอนุญาตเธอก็ลุกขึ้นจากโซฟาเดินเข้าไปในห้องนอนหยิบโทรศัพท์เพื่อจะโทรหาพ่อตัวเอง ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ติดต่อท่านไม่ได้ แต่คาดหวังเหลือเกินว่าครั้งนี้จะติดต่อท่านได้ พิชาภัทร สูงประเสริฐ หรือพีช วัย 22 ปี เธอเพิ่งเรียนจบปริญญาตรี คณะวิทยาศาสตร์ สาขาชีววิทยา และช่วงนี้อยู่ระหว่างการพักผ่อน ก่อนจะสมัครหางานทำตามสายวิชาที่ตนเองเรียนจบมา

มาเฟียโหดเอนตัวพิงพนักโซฟาด้วยท่าทางสบายมองดูการเคลื่อนไหวตัวประกันน้อยที่ถูกพ่อหลอกมาให้ตัวเอง แค่นี้ก็รู้แล้วว่าเธอถูกพ่อหลอกมา ลูคัส คลินตัน วัย 38 ปี เจ้าของกาสิโนชื่อดังของเมืองลาสเวกัส ยังเป็นเจ้าของโรงแรมหรูคลินตันโฮเทลใจกลางเมืองบาปแห่งนี้ด้วย โรงแรมของตระกูลเขาเป็นโรงแรมเดียวที่มีเงินอย่างเดียวก็เข้าพักไม่ได้หากไม่มีบัตรดำสมาชิกกาสิโน ลูคัสเป็นทายาทรุ่นที่ห้าของตระกูลคลินตัน เป็นทายาทคนเดียว เพราะพ่อของเขากับแม่ของเขาแยกทางกัน พ่อก็ไม่ได้แต่งงานใหม่ เขาจึงเป็นลูกคนเดียวและทายาทคนเดียว ส่วนแม่แต่งงานมีครอบครัวใหม่ มีน้องสาวฝาแฝดให้เขา แต่เขาก็ไม่ได้สนิทกับครอบครัวใหม่ของแม่ และไม่สนิทกับแม่ด้วยเหมือนกัน เพราะท่านทิ้งเขาไว้กับพ่อตั้งแต่อายุเจ็ดขวบ

ลูคัสมองคนที่พยายามติดต่อหาพ่อตัวเองแล้วก็ยกมือขึ้นลูบไล้คางสากตัวเองไปมาเบาๆ ทุกการเคลื่อนไหวของสาวเอเชียอยู่ในสายตามาเฟียหนุ่มตลอดจนเธอเดินกลับมาทิ้งตัวนั่งที่เดิม

“พ่อฉันไม่มีทางทำแบบนี้กับฉันแน่นอน” เธอยังคงมั่นใจ เชื่อมั่นในตัวพ่อตัวเอง

“ฟังนะเบบี้ มันเกิดขึ้นแล้ว พ่อเธอส่งเธอมาเป็นตัวประกันกับฉัน แล้วตัวเองก็บินกลับประเทศโดยทิ้งเธอไว้ที่นี่ เธอถูกพ่อเธอหลอกมาให้ฉัน”

“ไม่จริง! และพ่อฉันจะทำแบบนี้ไปทำไมกัน”

“เพราะรักษาชีวิตตัวเองไงล่ะ มาเล่นพนันที่กาสิโนฉันจนติดหนี้ไม่มีปัญญาจ่าย พอจะถูกอุ้ม ‘ฆ่า’ ก็รีบเสนอจะส่งลูกสาวอย่างเธอมาให้ฉันเพื่อเอาตัวรอดไงล่ะเบบี้ รู้อะไรไหม ถึงจะรักลูกมากแค่ไหน แต่ก็ต้องรักชีวิตตัวเองมากกว่าอยู่ดี ว่าไหม”

จะเป็นไปได้ยังไง พ่อของเธอเนี่ยนะติดการพนันจนเป็นหนี้เขาแล้วเอาลูกสาวมาเป็นตัวประกันกับคนตรงหน้าเพื่อให้ตัวเองมีชีวิตรอด มันเป็นไปได้ยังไงกัน เท่าที่รู้มาพ่อบอกว่ามาทำธุรกิจที่นี่กับเพื่อนนี่ ทำไมกัน ทำไมเรื่องที่เขาพูดกับเรื่องที่รู้จากพ่อมันหนังคนละม้วนล่ะ รู้ว่าบริษัทของพ่อกำลังมีปัญหาเรื่องเงินทุน พ่อจึงมาที่ลาสเวกัสเพื่อติดต่อเจรจากับเพื่อนของท่าน แสดงว่าที่ผ่านมาท่านโกหกงั้นเหรอ ท่านมาที่นี่เพื่อเล่นการพนันที่นี่เหรอ

“ไม่มีอะไรต้องสงสัย ตอนนี้ทุกอย่างก็น่าจะชัดเจนแล้วนี่ ห้องนี้ห้องของฉัน โรงแรมนี้ก็ของฉัน และตอนนี้เธอก็ด้วย อ้อ...พ่อเธอบอกว่าจะรีบหาเงินมาไถ่ตัวเธอให้เร็วที่สุด แต่ระหว่างนี้เธอต้องอยู่กับฉัน เชื่อฟังฉัน ทำทุกอย่างตามที่ฉันสั่ง เข้าใจไหมเบบี้” เขาพูดพร้อมขยับลุกจากโซฟาตัวยาวมานั่งเบียดคนตัวเล็กที่นั่งโซฟาตรงข้ามตนเอง

พิชาภัทรขยับตัวจะลุกหนี แต่ถูกแขนแข็งแรงของเขาตวัดโอบไหล่เล็กกดให้นั่งอยู่กับที่พร้อมกับเสียงเข้มดังลอดจากปากหนา

“ถ้าอยากให้พ่อเธอรอด อย่าหนีและดื้อกับฉัน”

คำพูดของเขามันคือคำขู่ที่เธอจำใจต้องทำตามอย่างจำยอมไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

ตอนนี้พิชาภัทรรู้ชัดแจ้งแล้วว่าตนเองถูกพ่อหลอกมาเป็นตัวประกันกับมาเฟียลูคัส เธอไม่อยากจะเชื่อว่าพ่อจะทำแบบนี้กับเธอ แต่เธอก็ไม่โกรธท่าน ท่านทำแบบนี้ท่านคงมีเหตุผลและท่านไม่มีทางเลือกแล้วจริงๆ ถึงได้ทำแบบนี้กับตน เธออยู่ตรงนี้จะเชื่อฟัง จะเป็นเด็กดี ไม่ดื้อรั้นรอท่านมารับตัวเองกลับ และเธอเชื่อว่าพ่อจะมาไถ่ตัวแน่นอน