5 ปังงง ปังงง ปังงง ๆ ๆ !!!

ฉันรีบผละมือออกจากมือของพี่สิงห์ แล้วหันไปยิ้มเล็กน้อยให้กับคุณป้าอุษา หากเดินหนีไปในตอนนี้ได้ ฉันก็อยากจะเดินหนีไปเหมือนกัน

“ตาสิงห์พาน้องไปหาอะไรทานซิลูก”คุณป้ากระซิบบอกพี่สิงห์พลางยิ้มเล็กยิ้มน้อยกับม้า

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พอดีหนูทานข้าวมาแล้ว”

“กินตอนไหนยัยโฉม ม้ายังไม่เห็นว่าหนูกินอะไรมาเลยนะ ให้พี่เขาพาไปหาอะไรทานหน่อยเถอะลูก ไปซิ” ม้าสะกิดแขนฉันเล็กน้อยเชิงออกคำสั่งว่าให้ฉันทำตาม

จะอะไรกันอ่ะม้าก็คนมันไม่อยากไป คิดอะไรของพวกเขากัน!

“ม้า โฉม...”

“ไปเถอะโฉม เดี๋ยวฉันเดินไปด้วย” แสงเดือนเอ่ยขึ้นชักชวนฉันอีกเสียงแถมยังมาจับมือฉันอีก คงปฏิเสธไม่ได้ซินะ

“ก็ได้จ้ะ”

ฉันยังพูดไม่จบคำ แสงเดือนก็กระชากแขนฉันออกมาอย่างรวดเร็ว บอกตามตรงนะว่าแสงเดือนแทบจะทำฉันตัวปลิว เธอจะรีบไปไหนของเธอกัน ฉันไม่เข้าใจ

“เดี๋ยว... เดี๋ยวซิเดือน นี่เธอจะรีบไปไหนของเธอ”

“ไปจากตรงนี้ไง ฉันรู้นะว่าเธอไม่อยากอยู่กับพี่สิงห์”

“พูดอะไรของเธอ ฉันไม่เข้าใจ”

“เออหน่า... มาทางนี้กับฉันเถอะ ฉันไม่พาเธอไปฆ่าหรอกหน่า”

บางทีฉันก็งงว่าฉันไปสนิทกับแฟนใหม่ของคนรักเก่าของฉันตอนไหน? ฉันไม่ได้โต้ตอบอะไรนอกจากเดินตามแสงเดือนไปยังที่หนึ่ง

แสงเดือนพาฉันมาโซนไหนสักทีภายในบ้าน เธอพาฉันเข้ามาในห้องหนึ่ง เมื่อเปิดไฟสลัวขึ้นความสว่างก็ส่องให้เห็นว่าภายในห้องนั้นเต็มไปด้วยเหล้าชั้นดี

“เธอพาฉันมาที่นี่ทำไม” ฉันถามด้วยความสงสัย

“เอ้า พามาห้องเหล้าเธอคิดว่าฉันพามาทำอะไรละ ถ้าไม่ใช่มาแอบกินเหล้าบ้านเขา”

“ก...กินเหล้า?” ฉันขมวดคิ้วเป็นปม กินเหล้าอะไรวะ นี่มันงานเลี้ยงต้อนรับพี่สิงห์ไม่ใช่เหรอ? แล้วยัยนี่พาฉันมาแอบกินเหล้า?

“จุจุจุ! อย่าเสียงดังไปซิ เดี๋ยวสองพี่น้องนั้นก็ตามมาเจอหรอก”

“ท... ทำไมถึงพูดอย่างนั้นละ?”

แสงเดือนหันหน้าไปที่ขวดแชมเปญขวดหนึ่งพร้อมกับจูงมือฉันมานั่งที่โซฟา เธอเปิดจุกมันออกอย่างชำนาญ แล้วรินใส่แก้วไวน์ 2 แก้ว

“เธอไม่อยากอยู่กับพี่สิงห์ และฉันก็ไม่อยากอยู่กับไอ้บ้าเสือเหมือนกัน”

“ไอ้บ้าเสือ ?”ฉันถึงกับงงตาแตก ทำไมแสงเดือนถึงเรียกเสือแบบนั้น แล้วทำไมถึงไม่อยากอยู่กับเสือละ เขาสองคนกำลังจะหมั้นกันไม่ใช่รึไง?

“ใช่... ไอ้บ้าเสือ! พูดชื่อนี้แล้วอารมณ์ไม่ดี กินเหล้าดีกว่า”เธอพูดพลางยกไวน์กระดกเหมือนกินน้ำเปล่า

“แต่...เธอกำลังจะหมั้นกับเสือไม่ใช่เหรอ?”

“ใครเขาอยากหมั้นกับคนเย็นชาอย่างนั้น เหอะ! ฉันพูดตามตรงนะว่าฉันกับไอ้บ้าเสือไม่ได้อยากจะหมั้นกันหรอก แต่ที่ต้องหมั้นกันเนี้ยก็เพราะผู้ใหญ่ ธุรกิจอ่ะ”

“จริงเหรอ?” ฉันดีใจสุด ๆ เลยที่แเดือนพูดแบบนั้น จริง ๆ เสือก็ไม่ได้อยากหมั้นนะซิ

“อืม... ดูเธอดีใจแปลก ๆ นะ”

“เอ่อ... ฉันแค่ไม่รู้มาก่อนน่ะว่าเธอสองคนไม่ได้อยากหมั้นกัน”

“มันไม่มีใครอยากหมั้นหรืออยากแต่งกับคนที่ไม่ได้รักกันตั้งแต่แรกหรอกนะ”

“แล้ว...ทำไมถึงไม่บอกผู้ใหญ่ละ? ทำไมเธอสองคนไม่หาทางออก ถ้าไม่อยากหมั้นก็แค่ไม่ต้องหมั้น”

“ก็ถ้าตอนนั้นไอ้บ้าเสือมันเอ่ยปากพูดขึ้นมาว่าไม่หมั้นก็จบละ แต่ไม่รู้ว่าปากมันอมอะไรอยู่ ไม่ชอบฉันแล้วจะตกลงหมั้นกับฉันทำไมก็ไม่รู้ ประสาท!”

“เสือยอมตกลงที่จะหมั้นกับเธอเองงั้นเหรอ”

หัวใจฉันแทบจะสลาย.... เขาตกลงที่จะหมั้นเองด้วยต่างหาก นี่ฉันกำลังหลอกตัวเองอยู่อีกแล้วใช่ไหม?

“เธอเป็นอะไรรึเปล่าโฉม?”

“ป... เปล่าหรอก” ฉันหลบสายตาของแสงเดือนแล้วยกแก้วไวน์ขึ้นมาดื่มเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกของตัวเอง

“เย้! ฉันมีเพื่อนดื่มเหล้าเพิ่มมา 1 คนแล้ว เย้!”แสงเดือนทำท่าดีอกดีใจยกใหญ่ที่เห็นฉันดื่มไวน์แก้วนั้น

“เธอดีใจอะไรของเธอ?”

“ฉันมาอยู่ที่นี่ฉันไม่มีเพื่อน เธอเป็นเพื่อนคนแรกของฉันนะ”

“ห้ะ ?”

“อ๋อลืมบอก ฉันพึ่งมาจากออสน่ะ ย้ายมาอยู่ที่นี่ก็เพื่อมามีผัวโดยเฉพาะ ฉันก็เลยไม่มีเพื่อนเป็นคนไทย”

“อ๋อ... แล้วเธออยู่ที่นี่กับใครละ หรือว่าย้ายมาอยู่”

“โน ๆ ตอนนี้ฉันอยู่คอนโด ยังไม่แต่งก็ยังไม่ย้าย ฉันรักอิสระน่ะ แต่จำเป็นต้องมีผัวแค่นั้นเอง”

ฉันไม่ได้พูดอะไรนอกจากยิ้ม ๆ ออกไป จริง ๆ แล้วแสงเดือนก็ดูไม่ได้เป็นคนเลวร้ายอะไร เธอดูนิสัยดีเข้ากับคนง่ายดูเป็นคนตรง ๆ แรง ๆ แต่คงจริงใจ รูปร่างหน้าตาก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่อะไร จัดว่าสวยเลยก็ได้

แต่ยังไงแสงเดือนก็ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้หญิงที่กำลังจะมาเป็นภรรยาของคนที่ฉันรัก....

“พรุ่งนี้เธอว่างไหมโฉม?”

“ทำไมเหรอ?”

“ไปเที่ยวกับฉันไหม ห้ามตอบว่าไม่ไปนะ เพราะว่าฉันก็ไม่รู้จะชวนใครละ? ”

“ นี่เธอพูดเองเออเองเลยนะเดือน” ฉันหัวเราะในลำคอเล็กน้อยกับความโก๊ะของแสงเดือน

“นะ ๆ ไปกับฉันนะ” เดือนจับมือฉันพร้อมกับทำหน้าออดอ้อน

“ก็ได้ ๆ แล้วเธออยากไปที่ไหนละ?”

“แนะนำซิ ผับที่นี่ที่ไหนสนุกบ้างเหรอ?”

“ ก็มีนะ เอาอย่างนี้แล้วกัน เดี๋ยวฉันชวนเพื่อนฉันไปด้วยอีกคน รายนั้นก็สายเมาเหมือนเธอเลย”

“เอาซิ ๆ ฉันจะได้มีเพื่อนเยอะ ๆ งื้อออ ขอบคุณนะ”

“อื้ม ”

“เธอหิวไหมอ่ะ”

“ไม่อ่ะ”

“ถ้าอย่างนั้น.... ฉันขอแชมเปญขวดนี้ให้หมดก่อนนะค่อยออกไป”

“เอาเลย แต่ถ้าเมาฉันไม่ลากเธอออกไปนะ”

“ระดับอีเดือน บอกเลยว่าไม่เคยเมา ชน!”

เคร้งงง!!!!

ปังงงง!!!!!

ว๊ายยยย!!!!!

ฉันรีบกระโดดเข้าหาแสงเดือนเมื่อได้ยินเสียงปืน ฉันไม่แน่ใจว่าตอนนี้ข้างนอกมันเกิดอะไรขึ้น มีการยิงปะทะกันไปมาเสียงดังสนั่น

“เกิดอะไรขึ้นอ่ะ”

“ไม่นะเดือนอย่าออกไป อย่าทิ้งฉันไว้คนเดียวนะ!”

“ใจเย็น ๆ นะโฉม”

ปัง ๆ!!!!!

เสียงผู้คนเริ่มพากันแตกตื่น ฉันรีบลุกไปนั่งหลังโซฟาใหญ่พร้อมกับเอามือปิดหู ลืมบอกไปว่าฉันกลัวเสียงที่เสียงมันเป็นเสียงดัง ๆ เสียงปืน เสียงพลุ เสียงปะทัด ฉันกลัวหมด

“โฉม เธออยู่ในนี้นะ ฉันจะออกไปดูข้างนอกว่ามันเกิดอะไรขึ้น”

“ไม่นะเดือน เดือน!” ฉันห้ามแสงเดือนไม่ทัน เธอวิ่งออกจากห้องไปโดยไม่สนใจฉันเลย เอาไงดีละ ฉันกลัวจนตัวฉันสั่นไปหมด

น้ำตาฉันจะไหล....!

ปังงง ปังงง ปังงง ๆ ๆ !!!

“อร๊ายยย! ฮึก....”

เสียงปืนดังสนั่นไม่หยุด ฉันได้แต่นั่งเงียบ ๆ แล้วข่มเสียงที่กำลังจะสะอื้นออกมา น้ำตาของฉันมันกำลังไหลพราก ตัวของฉันสั่นไปหมด