บทที่ 3 ยอม

คอนโด TM เวลา 02.45

แกร็ก!

“ทำไมไม่กลับห้องไปกับเด็กอีกแล้วใช่ไหม?”

ใบหน้าหวานราวกับผู้หญิงเงยขึ้นจากพื้นเล็กน้อยเผยให้เห็นสายตาสีเทาหม่นเพียงชั่วครู่ก่อนที่จะหลุบกลับไปเหมือนเดิม เขาผลักผู้หญิงหุ่นสวยที่ยืนขวางหน้าออกไปให้พ้นทางอย่างเบื่อหน่ายเพื่อจะมุ่งหน้าไปยังเตียงนอนที่แสนโหยหา

“…”

หมับ!

“ตอบพี่มาเดี๋ยวนี้นะเทน!”

มือเล็กกระชากแขนใหญ่สีซีดขาวด้วยความแรงเพื่อให้เขาได้หันหน้ามาคุยกันให้รู้เรื่องในคดีที่ก่อเอาไว้เมื่อคืนนี้ สายตาสีน้ำตาลเข้มพยายามสบสายตาสีเทาหม่นด้วยอารมณ์ที่คุกกรุ่นยากจะกู่กลับมา

ฉันอยากจะฆ่าเทนให้ตายไปคามือซะตอนนี้เลยรวมวันนี้ก็สองวันแล้วที่ได้พึ่งเห็นหน้าเพราะเวลานี้มันล่วงวันใหม่มานานมากแล้วยิ่งเขาแสดงกิริยาท่าทางที่เฉยเมยแบบนี้มันยิ่งทำให้เกิดอารมณ์โมโห ทั้งๆ ที่ฉันเป็นคนที่นั่งอดหลับอดนอนเพื่อรอผู้ชายคนนี้เพราะรู้ว่าคนอย่างเทนไม่เคยออกจากห้องแล้วไม่กลับเกินสองวันเป็นแน่

“ไปไกลๆ ตอนนี้ไม่มีอารมณ์ น่ารำคาญ...”

ผมมองไปยังใบหน้าของพี่มิลล์อย่างช้าๆ ด้วยความเบื่อหน่าย มันมีความรู้สึกแปลกๆ เกิดขึ้นตั้งแต่ที่เราคบกันมาได้สักพักหรือว่าเป็นผมมันมีนิสัยขี้เบื่อเอง..

แทนที่จะมีเหตุการณ์รุนแรงถึงขึ้นได้นองเลือดตามข่าวที่เกิดขึ้นในปัจจุบันของผัวเมียทะเลาะกันแต่เปล่าเลยมือเล็กที่จับแขนใหญ่กับปล่อยออกอย่างช้าๆ ราวกับถอดใจในสิ่งที่หูได้ยินเหมือนกับเมียคนอื่นๆแต่สายตาสีน้ำตาเข้มยังคงจดจ้องด้วยความไม่ยอมแพ้สมองยังคงสั่งการให้เธอคิดวิธีเอาชนะผู้ชายคนตรงหน้าด้วยวิธีอันชานฉลาดร้อยทั้งร้อยผู้ชายต้องยอมแพ้เป็นแน่

“อ๋อ คงกินเชอรรี่อิ่มแล้วสิถ้างั้นออกไปหากินผู้ชายบางดีกว่า..”

ริมฝีปากแดงจัดยิ้มเหยาะออกมาอย่างเปิดเผยเสมือนว่าไม่แคร์อะไรทิ้งสิ้น ในเมื่อผัวมีได้ทำไมเมียจะมีมั้งไม่ได้....มันก็แค่ชู้ อยู่กันแบบนี้ก็ดีเหมือนกันต่างคนต่างมีไม่ต้องมีความลับปกปิดน่าสนใจจะตายไปความคิดของฉันมันบอกแบบนี้จริงๆ นะในเมื่อเราก็สวยไม่แพ้ใครทำไมต้องรอผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าแฟนแถมยังเจ้าชู้มาทำตัวขังไว้แบบนี้ด้วยล่ะ

น่าเบื่อตาย...

แต่ก่อนไปฉันขอเล่นอะไรสนุกๆ ก่อนเถอะเท้าที่กำลังจะก้าวเข้าห้องแต่งตัวหยุดชะงักกลางคัน ฉันหันหน้ามาสบตาสีเทาหม่นอย่างไม่กระพริบอีกทั้งมือยังค่อยๆ ปลดผ้าคลุมตัวบางที่คลุมร่างอันเปลือยเปล่าออกร่วงตกสู่พื้นทันทีต่อหน้าชายหนุ่มหล่อ

“แต่แน่ใจหรอว่าไม่อยากทำ ดูเหมือนหิว..โซนะ?”

มันเป็นคำถามหยั่งเชิงที่ฉันใช้ถามเทนพร้อมกับส่งสายตายั่วยวนด้วยมายาหญิงที่ได้สะสมมามากมายเพื่อให้ผู้ชายลุ่มหลง

กึก!

และแล้วร่างกายอันกำยำก็เข้ามาประชิดตัวฉัน มือใหญ่ทั้งสองข้างประกบเข้ากับแก้มเรียวเล็กก่อนที่ริมฝีปากที่เคลือบด้วยกลิ่นบุหรี่จะเข้ามาครอบครอง

หึ! ถ้าฉันใช่ไม้นี้คนอย่างเทนไม่มีทางหนีไปจากฉันได้ง่ายๆ มือเล็กเข้าไปสอดคล้องกับลำคอใหญ่และก็จูบตอบอย่างดูดดื่ม

อื้ม....

“พี่เป็นของผมคนเดียวไม่มีวันที่ผมจะใช้ร่วมกับใครพี่มิลล์”

ผมผละออกจากร่างกายอันแสนสวยและแสนยั่วยวนของพี่มิลล์คนที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนของผม คนเดียวกับที่เมื่อกี้ผมบอกว่าน่าเบื่อ น่ารำคาญแต่พยายามทิ้งเธอแค่ไหนใจมันก็เรียกร้องหาอยู่ดี

“…”

“ทำความเข้าใจไว้ด้วย..”

สันจมูกโด่งเข้าซุกไซร้รอบคอระหงส์ที่ขาวผ่อง ลิ้นร้อนๆ เริ่มทำหน้าที่ทั้งเลีย จูบ เม้นให้เกิดร่องรอยสีกุหลาบไว้เพื่อเป็นเครื่องหมายว่ามีผัวแล้ว

อื้อ..

“เทน..พี่ต้องการเธอ”

เสียงแหบเรียกชื่อของคนที่กำลังคร่อมร่างอันเปล่าเปลือยของเธอไว้บนเตียงนอนนุ่ม สายตายั่วยุผสมกับความเร้าร้อนมองไปยังคนตรงหน้าด้วยจุดประสงค์ที่อยากปลดปล่อยเหลือเกินก่อนที่มือเรียวเล็กขาวเนียนจะค่อยๆ ทำหน้าที่ลูบไล้หน้าอกของคนตัวใหญ่ไล่ลงไปทีละน้อยๆ จรดเอวเธอก็จัดการปลดเข็มขัดออกอย่างช้าๆ บวกกับสายตาสีน้ำตาลเข้มก็ยังทำหน้าที่ดึงดูดคนที่ได้ชื่อว่าแฟนให้เข้ามาประกบริมฝีปากอย่างรวดเร็ว

“งั้นเรามาเริ่มกันเลย”