03 ความรักบังตา
03 ความรักบังตา
@สองปีต่อมา
รถซุปเปอร์คาร์สุดหรูเคลื่อนเข้ามาจอดบริเวณหน้าตึกสูงของคณะบริหารธุรกิจซึ่งตั้งอยู่ในมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังของประเทศไทย
'เมริษา วรโชติเมธี' หรือมีชื่อเล่นว่า ‘เมษา’ หญิงสาวรูปร่างอรชร หน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม ก้าวเท้าลงมาจากรถหรูหยุดยืนอยู่ที่หน้าคณะ แต่เธอก็ไม่ลืมหันไปขอบคุณคนที่ขับรถมาส่งพร้อมกับส่งยิ้มหวานละมุนให้เขา
“ขับรถกลับดีๆนะคะ”
“ครับ ตั้งใจสอบนะครับคนเก่งของพี่
“ค่ะ สอบเสร็จแล้วเดี๋ยวเมษาโทรหานะคะ”
“ได้เลยครับ พี่ไปละ พอดีมีงานด่วนต้องรีบไปทำ”
รถหรูขับผ่านหน้าหญิงสาวไปโดยที่เธอยังส่งยิ้มให้คนขับจนลับสายตา และในระหว่างที่รถกำลังเคลื่อนผ่านหน้าคณะอย่างช้าๆ นักศึกษาสาวสองคนซึ่งมีนามว่าพิมผกาและวาสิตาซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของเมริษา ได้โบกมือทักทายแฟนหนุ่มของเพื่อน แต่ทว่าคนในรถกลับทำหน้าเรียบเฉย เหมือนไม่ได้สนใจ หนำซ้ำยังเลื่อนกระจกขึ้นจนสองสาวต่างหน้าเหว่อไปพร้อมๆกัน
ทั้งสองคนรีบวิ่งมาฟ้องเพื่อนสนิท
“แฟนเธอหยิ่งเกินไปแล้วนะเมษา พวกฉันสองคนโบกมือทักทายแต่เขากลับเชิดใส่ แถมยังปิดกระจกใส่หน้าเราอีก” พิมผกาฟ้องเพื่อนสนิทให้รับรู้ถึงพฤติกรรมอันแสนเย้อหยิ่งของแฟนหนุ่ม
ทางด้านเมริษาที่โดนเพื่อนสนิททักเรื่องนี้เป็นประจำก็แก้ตัวให้แฟนหนุ่มอีกเช่นเคย เพราะเธอรู้ว่าเขาเป็นคนเข้าหาคนอื่นไม่เป็น แต่เธอก็อยากให้เพื่อนสนิทเข้าใจว่าเขาไม่ใช่คนไทยที่ชอบเข้าสังคม
“ใช่! พวกฉันเสียหน้ามาหลายครั้งแล้วนะ รู้ทั้งรู้ว่าเราสองคนเป็นเพื่อนสนิทเธอ ยิ้มให้กันสักหน่อยก็คงดี” วาสิตาเอ่ยต่อ
“เอ่อ…พี่อีริคเขาเป็นคนยิ้มยาก แต่เขาไม่ได้มีพิษมีภัยอะไรนะ อย่าคิดมากเลย”
“ฉันก็ไม่ได้ว่าเขาเป็นคนมีพิษมีภัยอะไรหรอก ฉันแค่แปลกใจ เธอคบกับเขามานานขนาดนี้ แต่เขาไม่เคยมาทำความรู้จักกับพวกฉันเลย แน่ใจแล้วใช่ไหมว่าเขาจริงจังกับเธอจริงๆ”
“แน่ใจสิ” เมริษายิ้มให้เพื่อนสนิทเพราะเธอไม่อยากให้เพื่อนๆเป็นห่วง ตอนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับแฟนหนุ่มกำลังไปได้ดี ด้านแฟนหนุ่มของเธอเองก็ไม่ได้ทำอะไรให้เธอรู้สึกหวาดระแวงเลยแม้แต่น้อยเพราะเขาเป็นคนชอบทำงาน และไม่เคยออกไปเถลไถลที่ไหน “พวกเธอไม่ต้องเป็นห่วงนะ พี่อีริคเป็นคนดี”
“เธอเองก็อย่าไว้ใจผู้ชายมากเกินไปนะเมษา เวลามีปัญหาฉันก็เห็นเธอปกป้องพี่อีริคของเธออยู่เรื่อยเลย” วาสิตาซึ่งป็นคนพูดตรงๆแต่จริงใจ บอกเพื่อนสนิทด้วยความเป็นห่วง “ฉันไม่ได้พูดเพื่ออยากให้เธอเลิกกับเขานะ แต่ฉันอยากให้เธอลองคิดดูดีๆว่าพี่อีริครักเธอจริงๆใช่ไหม”
“พี่อีริครักฉันจริงๆ เขายังบอกอยู่เลยว่าเมื่อไหร่ที่ฉันเรียนจบเขาจะไปคุยกับที่บ้าน”
“นั่นแหละปัญหาใหญ่ เธอคิดว่าพ่อของเธอจะอนุญาตให้มีแฟนหรอ”
“นั่นสิ” เมริษามุ้ยหน้าเล็กน้อยด้วยสีหน้าครุ่นคิด เธอคบกับแฟนหนุ่มมาเกือบครึ่งปีแล้ว แต่ที่บ้านยังไม่มีใครรู้เลยว่าเธอมีแฟน เธอตั้งใจเอาไว้ว่าเรียนจบเมื่อไหร่ จะพาแฟนหนุ่มไปเปิดตัวกับที่บ้าน ซึ่งตอนนั้นคิดว่าบิดาของเธอก็คงไม่ว่าอะไร เพราะท่านเคยบอกเอาไว้ว่าจะอนุญาตให้เธอมีแฟนก็ต่อเมื่อเรียนจบเท่านั้น “แต่ท่านคงไม่ได้ว่าอะไรหรอก เพราะพี่อีริคบอกว่าจะเป็นคนคุยให้เอง”
“เธอก็อย่าเชื่อใจผู้ชายมากเกินไปสิเมษา ฉันรู้ว่าพี่อีริคคือรักแรกของเธอ แต่เผื่อใจไว้หน่อยก็ดีเหมือนกัน บางทีเขาอาจจะไม่ใช่คนดีอย่างที่เราคิดก็ได้” วาสิตาที่มีประสอบการณ์เรื่องผู้ชายมาโชกโชน เตือนเมริษาด้วยความเป็นห่วง เพราะหล่อนมั่นใจว่าอีริคไม่ใช่คนดี หล่อนเชื่อในความรู้สึกของตัวเอง
“พวกเธอเลิกมองพี่อีริคในทางไม่ดีได้แล้ว ฉันมั่นใจว่าเขาไม่ใช่คนแบบนั้น”
“ฉันแค่เป็นห่วงน่า” วาสิตายื่นมือไปยีผมเมริษาเมื่อเห็นอีกฝ่ายเริ่มทำหน้าไม่พอใจที่เอะอะพวกหล่อนก็ใส่ร้ายแต่แฟนหนุ่มของเธอ “ถ้าเขาดีกับเธอ พวกฉันก็ดีใจด้วย แต่ว่าเธอ…เอ่อ…กับพี่อีริค ไปถึงขั้นไหนกันแล้ว”
ขั้นไหนที่วาสิตาหมายถึงก็คือเรื่องบนเตียงเพราะเมริษาไม่เคยผ่านเรื่องพวกนี้มาก่อน
“เอ่อ…ฉัน….” เมริษาก้มหน้างุด ริมฝีปากเล็กเม้มเข้าหากันด้วยความรู้สึกเหนียมอาย และอาการของเธอก็บ่งบอกได้ดีว่าเรื่องความสัมพันธ์ไปถึงขั้นไหนแล้ว
“นี่เธอเสียตัวให้พี่อีริคแล้วหรอเมษา!” พิมผกาพูดขึ้นด้วยความตกใจ
“คือว่าฉันก็คบกับพี่อีริคนานแล้ว เรื่องแบบนี้ฉันว่ามันคือเรื่องปกตินะ” เมริษาตอบด้วยน้ำเสียงเบาหวิวเพราะไม่กล้าโกหกเพื่อนสนิท
“เธอเพิ่งคบกับเขาได้หกเดือนเองนะ”
“ใช่ แต่ความจริงฉันรู้จักพี่อีริคมาเกือบหนึ่งปีแล้วต่างหาก พี่อีริคคอยดูแลฉัน คอยอยู่ข้างๆฉันในวันที่ฉันบอกเรื่องนั้นกับใครไม่ได้ พวกเธอก็รู้ไม่ใช่หรอว่าที่บ้านไม่มีใครต้องการฉันสักคน”
“มันก็ใช่ แต่ฉันแค่ไม่อยากให้เธอผิดหวังกับความรัก มันแย่มากๆเลยนะรู้ไหม” วาสิตาที่อกหักมานับครั้งไม่ถ้วน บอกด้วยความเป็นห่วง ยิ่งที่บ้านไม่มีใครต้องการเมริษาสักคนและถ้าวันนึ่งอกหักจากอีริคขึ้นมา ก็คงไม่ต่างจากโลกทั้งใบแตกสลายไปแล้ว หล่อนผ่านผู้ชายมาเยอะ ดูออกว่าอีริคเป็นคนยังไง แต่เมริษาก็ยังไม่ฟังคำเตือนของเพื่อนๆเพราะมั่นใจในตัวของอีกฝ่าย
แค่อีริคเข้ามาทำดีด้วย เมริษาก็เททั้งใจให้แล้ว
“ฉันกับยัยพิมพ์แค่ไม่อยากให้เธอเจ็บ เธอไม่เคยผ่านผู้ชายมาก่อน ฉันกลัวว่าเขาจะเข้ามาทำเรื่องอย่างว่ามากกว่า”
“ไม่ต้องคิดมากหรอกน่า” เมริษาเผยรอยยิ้มไม่ทุกข์ร้อน เพราะตอนนี้ความรักที่เธอมีให้อีริคมากกว่าสิ่งใด…มากจนไม่เชื่อคำเตือนของใครๆ “ฉันกับพี่อีริค...เราสองคนรักกันและฉันก็เชื่อว่าพี่อีริคจะไม่มีวันทำให้ฉันเสียใจแน่นอน”
เธอเอ่ยด้วยถ้อยคำที่เต็มไปด้วยความเชื่อสนิทใจว่าแฟนหนุ่มรักและพร้อมสร้างอนาคตไปด้วยกัน ความรักที่เธอไม่ให้อีริคหยั่งลึกลงไปสุดก้นบึ้งของหัวใจ รัก...จนยอมมอบสิ่งล้ำค่าให้เขา
..................
พิมพ์ผกา (พิมพ์) : เพื่อนสาวผู้แสนดีที่รักและเป็นห่วงเมษา
ป.ล. นางเอกของเรา = นางเอ๊กนางเอก แสนดี๊ แสนดี บางทีก็โ...ง่....นิดหน่อย
เฝ้ารอ
มีเงื่อนงำ!!
