แล้วเราไม่รักกันตอนไหน

01 หลอกให้รัก

“ทำแบบนี้ได้ยังไงอามีนา ที่ผ่านมาเธอไม่เคยรักฉันเลยหรอ ฮรือ...ฮรือ”

ร่างซูบผอมที่เกิดจากการตรอมใจเพราะคิดถึงคนรัก นอนกระสับกระส่ายราวกับกำลังเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสทันทีที่ได้รับข้อความจากหญิงสาวที่เปรียบดั่งแก้วตาดวงใจ ทำให้โลกทั้งใบพังทลายลงไปในพริบตา สองเดือนที่เขาเฝ้ารอเธอติดต่อกลับมา

และในที่สุดวันนี้ก็มีข้อความจากเธอถูกส่งมา

…แต่เป็นข้อความให้เขาไปตาย!

‘ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ห้ามมายุ่งวุ่นวายกับฉันอีก ฉันไม่อยากยุ่งกับผู้ชายโง่ๆอย่างแกอีกแล้ว จะไปตายที่ไหนก็ไป!’

“ที่ผ่านมา...คงมีแค่ฉันคนเดียวสินะที่เป็นฝ่ายรักเธอหมดหัวใจ เธอไม่ได้รักฉันเลย เธอทำแบบนี้ได้ยังไงอามีนา ฮึก!...ฮรื้อๆๆ”

ชายหนุ่มร่ำไห้ป่านใจจะขาด นอนกอดรูปของหญิงสาวที่เป็นดั่งแก้วตาดวงใจไว้แน่นแนบอก คำบอกลาของเธอเสียดแทงเข้าไปลึกสุดขั้วหัวใจและยังคงดึงกึกก้องอยู่ในโซนประสาน ดังซ้ำๆอยู่อย่างนั้นจนต้องพึ่งยาจากโรงพยาบาล แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เขาหายจากความเจ็บปวดทรมานเลยด้วยซ้ำ

เขารักเธอมาก…มากกว่าสิ่งอื่นใดในโลกนี้ด้วยซ้ำ อามีนาคือรักแรกและรักเดียวของเขา

ชายหนุ่มที่ไม่เคยสัมผัสคำว่าความรัก ไม่เคยคลุกคลีกับผู้หญิงมาก่อน เพราะเขาเป็นหนุ่มเนิร์ดที่บ้าการเรียนและบ้างานจนไม่สนใจผู้หญิง แต่แล้วโชคชะตาก็ทำให้เขาบังเอิญไปเจอกับ ‘อามีนา’ สาวสวยสุดเซ็กซี่ ที่ทำให้เขาลุ่มหลงจนโงหัวไม่ขึ้น เธอเป็นคนสวย มีความมั่นใจความมั่นใจสูง และเผ็ดชนิดที่ถึงพริกถึงขิงเรื่องบนเตียง เขาเองก็ไม่เคยคิดไม่เคยฝันมาก่อนว่าผู้หญิงอย่างเธอจะลดตัวลงมาคบกับผู้ชายที่ไม่ได้ร้อนแรงเรื่องบนเตียงอย่างเขา

ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาพัฒนาจากเพื่อนกลายมาเป็นแฟนในที่สุด และเขาตั้งใจเอาไว้ว่าจะขอเธอแต่งงานสิ้นปีนี้ สุดท้าย…เธอก็มาทิ้งเขาไปเสียก่อน

เขาทุ่มเทให้เธอทุกอย่างแม้กระทั่งยอมทุ่มเงินมหาศาลเพื่อช่วยให้บริษัทของเธอไม่ล้มละลาย แต่สุดท้ายสิ่งที่ได้กลับมาก็คือการนอกใจ อามีนาไม่ได้มีแค่เขาคนเดียว ตลอดระยะเวลาที่คบกัน เธอแอบมีใครอีกหลายคนโดยที่เขาไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าโดนสวมเขา

และตลอดสองเดือนที่ผ่านมา เขาพยายามติดต่อหาอามีนาทุกช่องทางแต่ก็ติดต่อไม่ได้สักที รอแล้วรอเล่า...กินไม่ได้นอนไม่หลับ ทำให้ร่างกายซูบผอมลงเรื่อยๆซึ่งเป็นผลมาจากการตรอมใจ เขาต้องพึ่งยานอนหลับทุกคืน แต่เพียงชั่วคู่ร่างกายของเขาก็ตื่นมาพบกับความเจ็บปวดอีกครั้ง

ลืมตาขึ้นมาก็มีแต่ภาพของเธอกับเขาที่นอนกอดกันอย่างมีความสุข

“ฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน กลับมาหาฉันนะอามีนา ชีวิตฉันขาดเธอไม่ได้…”

น้ำตาไหลอาบใบหน้าจนหยดลงมาโดนหน้าจอมือถือที่กำลังพิมพ์หาหญิงสาวอันเป็นที่รัก พิมพ์ไปหลายข้อความแต่ก็ไร้ซึ่งข้อความตอบกลับ ราวกับว่าเธอได้บล็อคช่องทางการติดต่อไปอีกแล้ว

“แล้วเธอจะเสียใจที่ทำแบบนี้…อามีนา” มือใหญ่ค่อยๆดึงแว่นสายตาสั้นออกจากกรอบหน้า แววตาว่างเปล่าไร้ความรู้สึกจ้องไปที่รูปของหญิงสาวที่ตั้งอยู่บนหัวเตียง เขาเอื้อมมือไปหยิบรูปนั้นมาพรมจูบด้วยความเจ็บปวด แล้วปามันลงบนพื้นจนเศษแก้วแตกกระจัดกระจาย

เพล้งง!!

“เธอจะไม่มีวันพบเจอกับความสุข ฉันจะทำให้เธออยู่อย่างตายทั้งเป็น! ฮึก!”

ร่างซูบผอมค่อยๆหยัดกายลุกขึ้นอย่างหมดเรี่ยวแรง เดินลากร่างไปที่ตู้เก็บของข้างหัวเตียงแล้วก้มลงดึงลิ้นชักออกมาเผยให้เห็นปืนสีดำมะเมื่อมวางอยู่ข้างใน

“เธอทำให้ฉันต้องเป็นแบบนี้เองนะอามีนา หลังจากนี้…ชีวิตเธอจะไม่มีความสุข ฮื้อๆๆ”

มือสั่นเทาค่อยๆหยิบปืนกระบอกนั้นออกมา มือหนาชื้นไปด้วยเหงื่อกำเข้าหากันแน่นจนเส้นเลือดปูดนูน

เขาอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีอามีนา

เขาคิดถึงเธอเหลือเกิน

…หลังจากนี้คงหลุดพ้นจากความทรมานเสียที

“ฉันรักเธอนะอามีนา รักมากกว่าชีวิตของฉัน ฮึก!”

ปืนกระบอกนั้นถูกยกขึ้นมาจ่อที่ขมับ น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยความเคียดแค้นเช่นเดียวกับแววตาวาวโรจน์คู่นั้นที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง

การตัดสินใจในครั้งนี้เพียงเพราะอยากสร้างตราบาปให้ผู้หญิงคนนั้น อยากให้เธอเจ็บปวดเหมือนที่เขาเป็น

“...ลาก่อน”

ปัง!ปัง!ปัง!

จบประโยคแผ่วเบา เสียงกัมปนาทก็ดังกึกก้องไปทั่วคฤหาสน์จนทำให้ทุกคนที่กำลังนอนหลับสนิท สะดุ้งตื่นไปพร้อมๆกัน ก่อนจะวิ่งตามหาเสียงปืนทั่วคฤหาสน์

ร่างของเขาทิ้งดิ่งลงบนพื้น เลือดสีแดงฉาดไหลออกจากขมับจนนองเต็มพื้นพรมสีแดง และวาระสุดท้ายของชีวิตเขาก็ยังนึกถึงแต่ใบหน้าแสนสวยของอามีนา

ปึ้ง!!

“อาร์เธอร์!!”

เสียงเปิดประตูดังขึ้นพร้อมกับเสียงฝีเท้าหนักวิ่งเข้ามาด้วยความตกใจ

คนเป็นพี่ชายเบิกตากว้างสุดขีดเมื่อเห็นร่างของน้องชายเพียงคนเดียวนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นที่เต็มไปด้วยเลือดสีแดงฉาด

“เกิดอะไรขึ้น! ทำไมอาร์เธอร์ถึงเป็นแบบนี้”

อีริควิ่งเข้าไปช้อนร่างของน้องชายขึ้น พบว่าอาร์เธอร์ไม่หายใจแล้ว คนเป็นพ่อที่วิ่งตามเข้ามาติดๆ เมื่อเห็นร่างไร้ลมหายใจของลูกชายคนเล็ก ทำให้เขาถึงกับช็อคแล้วหมดสติไปทันที

“อาร์เธอร์ลูกพ่อ!!!”

“แย่แล้วครับ คุณผู้ชายเป็นลม!” ลูกน้องของอีริควิ่งเข้าไปประคองร่างของอีวานขึ้นแล้วรีบพาออกไปจากที่นี่ทันที เพราะถ้าหากท่านตื่นขึ้นมาแล้วเจอภาพที่ลูกชายคนเล็กนอนสิ้นลมหายใจอยู่บนพื้น อาจจะช็อกจนถึงขั้นหัวใจวายได้

“บอกกูที มันเกิดอะไรขึ้นกับอาร์เธอร์!” อีริคกอดร่างของน้องชายที่สิ้นลมหายใจไปแล้วไว้แนบแน่น โดยไม่รู้สึกรังเกียจเลือดสีแดงสดที่ไหลออกมาเลอะเสื้อผ้าของเขา

“ปะ...ป้าก็ไม่รู้เหมือนกัน ตั้งแต่กลับมาจากเมืองไทย คุณอาร์เธอร์ก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยค่ะ ข้าวปลาไม่ยอมทาน เอาแต่เก็บตัวเงียบ” แม่บ้านที่ใกล้ชิดกับอาร์เธอร์มากที่สุด เอ่ยตอบ

ไม่มีใครรู้ว่าอาร์เธอร์เป็นอะไร เพราะเขาไม่ยอมบอกใครว่าเกิดอะไรขึ้นที่เมืองไทย รู้แค่ว่าเขาเปลี่ยนไปหลังจากไปเที่ยวที่ประเทศไทยมา

ดวงตาแดงก่ำที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำตาของอีริค เหลือบไปเห็นกรอบรูปแตกกระจัดกระจายอยู่บนพื้น มือใหญ่หยิบรูปแผ่นนั้นขึ้นมาดู ปรากฏว่าเป็นรูปของหญิงสาวชาวไทยกำลังฉีกยิ้มหวานให้กล้อง ซึ่งรูปใบนี้น้องชายของเขาน่าจะเป็นคนถ่ายเอง

“ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร” เสียงเข้มเอ่ยถามแม่บ้านคนสนิท แต่ก็ไม่มีใครรู้สักคนว่าเธอคนนั้นเป็นใคร

“ดิฉันก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ คุณอาร์เธอไม่เคยเล่าให้ฟัง”

อีริคหยิบสามาร์ทโฟนที่เปื้อนไปด้วยเลือดขึ้นมา ร่างสูงใหญ่นิ่งอึ้งไปหลายวินาที ทันทีที่เห็นข้อความที่อาร์เธอร์ส่งไปหาผู้หญิงคนนึ่ง ซึ่งน่าจะเป็นผู้หญิงที่อยู่ในรูปถ่ายใบนี้

“อามีนา…”

ทุกข้อความที่ส่งไปบ่งบอกให้รู้ว่าน้องชายของเขารักผู้หญิงคนนั้นจนถึงขั้นฆ่าตัวตายประชดรัก

และสิ่งที่ทำให้ดวงตาสีนิลคมเข้มทอประกายกล้าโหดเหี้ยม ก็คือจำนวนเงินหลายร้อยล้านที่น้องชายของเขาโอนให้ผู้หญิงคนนั้นจนหมดบัญชี

ไหล่หนาของเขากำลังสั่นสะท้านไปด้วยความโกรธแค้นจนควบคุมไม่อยู่ เพราะข้อความจากผู้หญิงคนนั้นเอาแต่ไล่ให้น้องชายของเขาไปตาย

แล้วอาร์เธอร์ก็ตายสมใจ!

ผู้หญิงคนนั้นคงหลอกให้อาร์เธอร์รักจนยอมทุ่มเงินหลายร้อยล้าน พอหมดผลประโยชน์ก็เฉดหัวทิ้ง

…เขาจะไม่มีวันปล่อยให้มันเสวยสุขบนความทุกข์ของอาร์เธอร์แน่นอน มันต้องชดใช้ในสิ่งที่ทำลงไป ใครก็ตามที่มีส่วนในการใช้เงิน ชีวิตพวกมันไม่มีวันพบเจอความว่าความสุขอีกเลย

เขาจะตามจองเวรจองกรรมพวกมันไปจนวันตาย!

“ตามหานังสารเลวในรูปใบนี้ให้ที มันนี่แหละคือคนที่ทำให้อาร์เธอร์ฆ่าตัวตาย!!”

อาร์เธอร์ (เสียชีวิตแล้ว) : น้องชายคนเล็ก

เมนต์เค้าหน่อย

อ่านเถอะ