02 ความชิบหายกำลังมาเยือน

02 ความชิบหายกำลังมาเยือน

การจากไปอย่างกะทันหันของลูกชายคนเล็กสร้างความเศร้าโศกให้กับผู้เป็นบิดายิ่งนัก ในตอนนี้เขายังคงทำใจไม่ได้ ไม่คิดว่าลูกชายจะจากไปตั้งแต่อายุยังน้อย ว่าที่นายแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านโรคมะเร็งซึ่งเป็นความฝันของอาร์เธอร์ที่เคยให้สัญญากับเขาว่าจะสอบเขามหาวิทยาลัยแพทย์ชื่อดังให้ได้ เนื่องจากมารดาจากไปด้วยโรคมะเร็ง ทำให้อาร์เธอร์อยากเรียนแพทย์เพราะอยากช่วยเหลือคนที่ป่วยเป็นโรคเดียวกับมารดาของเขา

แต่ฝันนั้นก็พังทลายลงไปในพริบตา

อีวานร่ำไห้สะอึกสะอื้นด้วยความเสียใจ ท่อนแขนสั่นเทากอดชุดกราวน์แพทย์ของลูกชายไว้แน่น อีกเพียงนิดเดียวเท่านั้น อาร์เธอร์ก็จะได้ทำตามความฝันแล้ว เหตุใดถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น

เขาวางชุดกราวน์และstethoscopeซึ่งเป็นของลูกชาย ลงบนหลุมศพ น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าไหลอาบใบหน้า มือสั่นระริกค่อยๆเอื้อมไปลูบหลุมศพของลูกชาย

“ทำแบบนี้ทำไมอาร์เธอร์ มีอะไรทำไมไม่ปรึกษาพ่อ ฮึก!…ฮรื้อ”

อีริคที่ยืนอยู่ข้างหลังพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ เขาเองก็ยังทำใจไม่ได้เช่นกัน น้องชายของเขากำลังจะได้เป็นนายแพทย์แล้วเชียว แต่ความรักดันพรากชีวิตของอาร์เธอร์ไปอย่างไม่มีวันหวนกลับมา

อาร์เธอร์เป็นหนุ่มเนิร์ดที่ฝักใฝ่เรื่องการเรียนเลยไม่ได้สนใจเรื่องผู้หญิเพราะวันๆยุ่งอยู่แต่กับการอ่านหนังสือ ด้วยความที่อาร์เธอร์เป็นคนมีโลกส่วนตัวสูง เลยไม่มีใครรู้ว่าแต่ละวันเขากำลังคิดอะไรอยู่ จึงไม่มีใครคาดคิดว่าเขาจะโดนผู้หญิงหักอกจนถึงขั้นฆ่าตัวตาย

“แล้วพ่อจะอยู่ยังไง ฮึก! พ่อเสียแม่ของลูกไปแล้ว ทำไมถึงมาทิ้งพ่อไปอีกคน”

“ใจเย็นๆครับพ่อ” อีริคย่อร่างนั่งลงข้างๆบิดา อีวานโผเข้าสวมกอดลูกชายคนโตที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวพร้อมกับเสียงร่ำไห้สะอึกสะอื้นจนแทบขาดใจ “อาร์เธอร์ไปสบายแล้วครับ”

“พ่อคิดถึงอาร์เธอร์ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ทำไม! ฮึก! พ่อดูแลลูกไม่ดีตรงไหน”

“พ่อทำหน้าที่พ่อได้สมบูรญ์แบบแล้วครับ เพียงแต่อาร์เธอร์…อาจจะไปเจอผู้หญิงไม่ดี”

“นังนั่นมันเป็นใคร! กล้าดียังไงถึงมาทำแบบนี้กับลูกพ่อ”

“ตอนนี้ผมกำลังตามสืบครับ อีกไม่นานคิดว่าคงจะเจอตัวมัน”

“รีบตามหามันให้เจอนะ แล้วลากตัวมันมาที่นี่ มาชดใช้ในสิ่งที่มันทำลงไป!” อีวานเอ่ยเสียเข้มด้วยความคับแค้นใจ เขาเกลียดนังนั่นจนเข้ากระดูกดำ เกลียดที่มันมาพรากลูกชายของเขาไป

ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอาร์เธอร์ไปเที่ยวเมืองไทย หากรู้สักนิด เขาคงให้ลูกน้องติดตามไปด้วย

“ไม่ต้องห่วงครับ มันต้องชดใช้แน่นอน”

“แล้วอาร์เธอร์ไปทำอะไรที่เมืองไทย”

“จากที่ผมตามสืบจากข้อมูลมือถือ อาร์เธอร์อยากไปเที่ยวเมืองไทยครับ แต่ผมก็ไม่คิดเหมือนกันว่าน้องจะกล้าไปคนเดียว น้องคงอยากไปเที่ยวพักผ่อนก่อนทำงานจริงๆจังๆ”

“แล้วอาร์เธอร์ไปเจอผู้หญิงคนนั้นได้ยังไง”

“เรื่องนี้ผมก็ไม่ทราบเหมือนกัน แต่น่าจะเจอกันที่ผับแห่งหนึ่ง”

“อาร์เธอร์ไม่ใช่คนดื่มเหล้า แล้วจะไปที่นั่นได้ยังไง”

“นั่นน่ะสิครับ ถ้าไม่มีคนพาไป อาร์เธอร์คงไม่มีทางไปในที่แบบนั้นหรอก” เขาเชื่อว่ามีคนพาน้องชายของเขาไปจนได้รู้จักกับผู้หญิงที่ชื่ออามีนา ซึ่งจุดเริ่มต้นของเรื่องเลวร้ายทั้งหมด

“แล้วลูกจะเอายังไงต่อ พ่อไม่ยอมให้น้องเราตายฟรีหรอกนะ” อีวานเอ่ยด้วยเสียงสะอื้นสั่นเครือ “พ่อผิดเอง…ผิดเองที่ทำแต่งานจนไม่มีเวลาดูแลลูก”

“อย่าโทษตัวเองเลยครับ ผมต่างหากที่ผิด...ผิดที่ไม่ได้ใส่ใจน้อง” อีริคกอดร่างสั่นเทาของบิดาไว้แน่น ตั้งแต่อาเธอร์จากไปทั้งบ้านก็ตกอยู่ในความเศร้าโศก ส่วนคนที่ยังทำใจไม่ได้จนกินไม่ได้นอนไม่หลับ เอาแต่นั่งเหม่อถึงลูกชายคนเล็กก็คงหนีไม่พ้นบิดาของเขา

ท่านคงเสียใจมากที่ลูกชายคนเล็กมาด่วนจากไปเสียก่อน

“ทำไมไม่ให้พ่อไปก่อน ทำไมอาร์เธอร์ไม่รักตัวเอง”

อีวานร่ำไห้อยู่ที่หน้าหลุมศพของลูกชายโดยมีอีริคและลูกน้องคอยดูแลไม่ห่าง กลัวว่าท่านจะเป็นลมล้มพับไปเหมือนวันนั้น

กระทั่งถึงเวลาที่ต้องร่ำลาลูกชายสุดที่รัก อีวานค่อยๆหยัดกายลุกขึ้นโดยมีอีริคช่วยประคอง น้ำตาที่แห้งเหือดไปได้สักพักไหลทะลักออกมาอีกแล้ว ชีวิตของว่าที่นายแพทย์กลับต้องมาพบจุดจบเช่นนี้

ชีวิตของอาร์เธอร์มีค่ามากกว่าผู้หญิงชั่วๆคนนั้นด้วยซ้ำ!

“...แล้วลูกจะเอายังไงต่อ” อีวานเอ่ยถามลูกชายคนโตอย่างอีริคด้วยความอยากรู้ เพราะเขาอยากเจอตัวนังสารเลวนั่นโดยเร็วที่สุด

“ผมคิดว่าผมจะไปเมืองไทย”

“ว่าไงนะ!” อีวานหันขวับทันที “อาร์เธอร์เพิ่งอกหักจากหญิงไทยนะ แล้วลูกจะไปที่นั่นทำไม”

“ผมจะไปตามหาผู้หญิงคนนั้น”

“แต่พ่อไม่ให้ไป” อีวานยืนกรานเสียงแข็ง “พ่อเสียอาร์เธอร์ไปแล้วคนนึ่ง พ่อไม่อยากเสียอีริคไปอีกคน”

“พ่อครับ ผมกับอาร์เธอร์ไม่เหมือนกัน ผมไม่ใช่คนดีและผมก็ไม่ได้ใจดีเหมือนน้อง พ่อคิดหรอว่าผู้หญิงคนนั้นจะทำอะไรผมได้” อีริคตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น คนอย่างเขาไม่มีวันให้ใครมาลูบคมแน่นอน เขาก็อยากจะรู้นักว่าผู้หญิงคนนั้นจะร้ายกาจสักแค่ไหน

คนอย่างแม่นั้นต้องเจอคนอย่างเขา ถึงจะสมน้ำสมเนื้อ!

เขาเป็นถึงเจ้าพ่อคาสิโนชื่อดังของมาเก๊า ผ่านผู้หญิงมานับไม่ถ้วน คิดหรอว่าผู้หญิงคนนั้นจะทำอะไรเขาได้ หล่อนต่างหากที่ต้องอยู่ใต้เท้าของเขา

“ลูกจะทำอะไร”

“ผมจะทำในสิ่งที่ผมอยากทำ” ดวงตาคมกริบของอีริคฉายชัดถึงความหนักแน่น “แต่ผมคงต้องทิ้งคาสิโนไปพักหนึ่ง”

“พ่อมั่นใจในตัวลูกนะอีริค” อีวานยื่นมือมาตบไหล่ลูกชาย อีริคไม่ใช่คนอ่อนไหวง่ายเหมือนอาร์เธอร์ ลูกชายของเขาสองคนต่างกันอย่างสิ้นเชิง คนน้องเปรียบดั่งสายน้ำ แต่คนพี่เปรียบดังเปลวไฟ

อีริคเป็นคนเลือดร้อน กล้าได้กล้าเสีย และที่สำคัญเป็นคนฉลาดหลักแหลม ไม่ยอมเสียอะไรไปง่ายๆถ้าไม่ได้อะไรกลับคืนมา ถ้าไม่แน่จริงคงอยู่ในวงการเจ้าพ่อคาสิโนไม่ได้

เขามั่นใจว่าอีริคไม่มีทางตกหลุมพรางผู้หญิงเหมือนอาร์เธอร์แน่นอน

“เดี๋ยวคาสิโนพ่อจะเป็นคนดูแลให้”

“ไม่ต้องห่วงครับ เรื่องคาสิโนผมฝากไอ้อิคารัสเรียบร้อยแล้ว พ่อจะได้ไม่เหนื่อย” อีริคหันไปพูดกับบิดาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ เขาจัดการอะไรเสร็จเรียบร้อยแล้ว และพร้อมโบยบินไปเมืองไทยเร็วๆนี้

“ทำเพื่อน้องนะอีริค ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม อย่าหลงละเลยไปกับมารยาหญิงจนลืมความเจ็บปวดของน้องเด็ดขาด ถ้าลูกทำสำเร็จ ชาตินี้พ่อคงนอนตายตาหลับ”

รอก่อนะ อีริคกำลังจะไปหา!

ฝากติดตามด้วยน้า