บทที่ 1

“นะ…นังดวงน่ะเหรอครับ” ธนาเอ่ยชื่อหลานสาวที่ตอนนี้ไปอยู่เสียที่ไหนก็ไม่มีใครรู้ ดวงตะวัน หรือดวง หลานสาวที่เขาจำต้องเลี้ยงดูเมื่อน้องสาวแท้ๆ ของตัวเองมาด่วนจากไป แน่นอนว่าเขาหวังกับมันเอาไว้มาก และรู้สึกโชคดีกว่าใครๆ เมื่อนังดวงเป็นที่ถูกตาต้องใจของวาคิม ลูกชายเจ้าของฟาร์มโคนมที่ใครๆ ต่างก็อยากเป็นทองแผ่นเดียวกัน ช่วงเวลาที่หลานสาวของเขาคบกับวาคิมชีวิตของเขาเต็มไปด้วยความสุขทางการเงิน ทุกครั้งที่เดือดร้อนแล้ววิ่งไปขอความช่วยเหลือชายหนุ่มก็จะยื่นมือเข้าช่วยอย่างไม่เคยรีรอ แต่แล้วเมื่อห้าปีก่อน จู่ๆ นังหลานไม่รักดีก็บอกเลิกเขา ก่อนจะหนีออกจากบ้านไปและไม่เคยมีใครได้เจอหน้ามันอีกเลย จะมีก็แค่ส่งเงินกลับมาให้ทุกเดือน หรือดีหน่อยก็โทรมาหา ซึ่งทุกครั้งที่เขาโทรกลับไปมันก็ไม่เคยรับ แถมยังขู่ไว้ว่าจะไม่ส่งเงินมาให้หากยังรังควานไม่เลิกรา

ไม่นึกเลยว่าจนถึงวันนี้พ่อเลี้ยงหนุ่มที่บัดนี้ขึ้นมาดูแลทุกอย่างในฟาร์มด้วยตัวเองเพราะพ่อแม่ตายไปเมื่อห้าปีก่อนอย่างเต็มตัวจะยังไม่ลืมนังดวง แต่ดูเหมือนที่ยังรอคอยการกลับมาของมันจะไม่ใช่ความรักเหมือนที่เคยเป็น เห็นว่าจะเป็นความแค้นเสียมากกว่า

“ก็เห็นจะเป็นแบบนั้น เอาเป็นว่าผมให้เวลาคุณธนาอีกเจ็ดวัน! คุณเลือกเอาเองก็แล้วกันว่าจะหาเงินสามล้านมาคืนผมหรือว่าจะเรียกดวงตะวันกลับมา! เรื่องที่ผมจะพูดคงมีแค่เท่านี้ ขอตัวก่อนครับ” เสียงวาคิมยื่นข้อเสนอก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง สายตาจ้องมองไปยังรูปถ่ายของใครบางคนที่ถูกแขวนเอาไว้ที่ผนังข้างห้องด้วยความเกลียดชังจับหัวใจ ใครบางคนที่ห้าปีก่อนทิ้งเขาไปอย่างเลือดเย็น ใครบางคนที่ตอนนี้มันคงถึงเวลาแล้วที่เธอจะต้องกลับมาเพื่อชดใช้ให้กับเขาเสียที