บทนำ

“ขอเวลาผมอีกนิดเถอะนะครับคุณคิม ช่วงนี้ผมตกงานอยู่เลยไม่มีเงินมาจ่ายดอก ได้โปรดเห็นใจผมหน่อยเถอะนะครับ” เสียงอ้อนวอนขอร้องจากลูกหนี้ตรงหน้าทำให้คนถูกเรียกแสยะยิ้มอย่างสมเพชเมื่ออีกฝ่ายกล้าที่จะโกหกกันหน้าตาเฉย ไหนเลยเขาจะไม่รู้ว่าคนตรงหน้าไม่ได้ตกงานอย่างที่กล่าวอ้าง แต่ธนาไม่ได้คิดที่จะหางานทำ เพราะชีวิตของชายวัยกลางคนคนนี้มีแต่บ่อนกับบ่อนเท่านั้น แล้วมันจะไปแปลกอะไร หากจะเกิดหนี้สินมากมายท่วมหัวแบบนี้!!

“ผมว่าผมก็ให้เวลาคุณมาสักพักแล้วนะคุณธนา อันที่จริงถ้าคุณไม่ขาดส่งดอกผมมาถึงสามเดือนผมก็คงไม่ต้องลดตัวมาหาคุณถึงบ้านแบบนี้ ถูกต้องไหม” วาคิม สุธธิโชค พ่อเลี้ยงฟาร์มโคนมขนาดใหญ่เอ่ยขึ้นเสียงแข็ง ขณะที่นัยน์ตาคู่ดุก็จ้องมองคนตรงหน้าไปพลางๆ แน่นอนว่าอีกฝ่ายย่อมรู้ว่าถ้าหากทำให้เขาเกิดรู้สึกไม่พอใจขึ้นมามันจะเกิดอะไรขึ้น เพราะว่าคนอย่างเขาทำได้ทุกอย่างแม้แต่การทำให้ใครบางคนหายไปจากโลกถ้าคิดทำ แต่เรื่องนี้คงไม่ต้องถึงขั้นนั้น เพราะเขามีบางสิ่งที่อยากจะได้กลับคืนมาจากคนๆ นี้

“เห็นใจผมหน่อยเถอะครับคุณคิม อย่างน้อยเราก็เกือบๆ จะกลายเป็นทองแผ่นเดียวกัน ถ้านังดวงรู้…” ลูกหนี้เอ่ยขึ้นก่อนจะหยุดทุกสิ่งลงเมื่อได้เห็นสีหน้าไม่สบอารมณ์ของคนตรงหน้ายามเมื่อได้ยิน ‘ชื่อต้องห้าม’ ของใครบางคนที่ทำให้โลกทั้งใบของเขาเปลี่ยนไป

“อย่าพูดถึงคนที่ไม่ได้มีความหมายอะไรกับชีวิตของผมอีกเลยครับคุณธนา เพราะว่ามันไม่มีทางได้ผล! หรือถ้าคุณคิดว่าเธอจะทำให้ผมเปลี่ยนใจได้จริง ก็ลองเรียกให้เขากลับมาเจรจากับผมดู!” นั่นต่างหากคือสิ่งที่เขาต้องการมากที่สุด การกลับมาของใครคนนั้นที่มันจะทำให้ความแค้นตลอดห้าปีเต็มของเขาได้รับการสะสาง ขอแค่เธอยอมกลับมา! เขาจะทำทุกอย่างให้ผู้หญิงคนนั้นได้รู้ว่าการต้องมีชีวิตอยู่อย่างตายทั้งเป็นมันรสชาติยังไง ขอแค่หล่อนกลับมา