11 เปิดตัวแฟน(เช่า)

ห้องจัดเลี้ยงที่หรูหราถูกประดับด้วยดอกไม้ส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ สร้างความสดชื่นและความรู้สึกอบอุ่นกระจายไปทั่วห้องของ เสียงดนตรีบรรเลงเพลงสากลสร้างบรรยากาศโรแมนติก วันนี้เป็นวันสำคัญของพรชนกหรือต่ายเพื่อนคนแรกในกลุ่มที่กำลังจะสละโสด

อัญญารินทร์ก้าวเข้ามาในงานพร้อมกับอธิปัตย์ในชุดเดรสยาวสีชมพูอ่อนขับผิวขาวผ่องของเธอให้โดดเด่นยิ่งขึ้น อธิปัตย์ในชุดสูทสีน้ำเงินเข้มดูสง่างามและภูมิฐาน รูปร่างสูงโปร่งของเขาทำให้เขากลายเป็นจุดสนใจทันทีที่ก้าวเข้ามาในงาน มือโอบเอวอัญญารินทร์ไว้หลวมๆ อย่างเป็นธรรมชาติ ราวกับคู่รักที่คบกันมานาน

ทันทีที่เดินเข้ามาในงาน สายตาหลายคู่ก็หันมามองที่ทั้งสองคน โดยเฉพาะกลุ่มเพื่อนสนิทของอัญญารินทร์ที่ยืนรวมตัวกันอยู่มุมหนึ่งของห้อง

“อัญญา” เสียงสิรดาดังขึ้นอย่างตื่นเต้น เธอรีบเดินตรงเข้ามาหาเพื่อนรักพร้อมรอยยิ้มกว้าง

“แกมาแล้วเหรอ ทำไมมาช้าจัง”

“รถติดนิดหน่อยน่ะ”

“แล้วนี่ใช่คนที่เล่าให้ฉันฟังไหม” สิรดาพูดกับเพื่อนแต่หันไปยิ้มให้กับอธิปัตย์อย่างเป็นมิตร

“คุณอธิปคะนี่ใบเตยเพื่อนของอัญญาค่ะ ใบเตยนี่คุณอธิป”

“สวัสดีครับคุณใบเตย ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ อัญญาเล่าเรื่องคุณให้ผมฟังเยอะเลย” อธิปัตย์ส่งยิ้มทักทาย

“เรื่องดีใช่ไหมคะ”

“เท่าที่ฟังก็มีเรื่องดีนะครับ หรือว่าคุณสองคนเคยทำเรื่องไม่ดี” เขาพูดคุยอย่างเป็นธรรมชาติ

“มันก็มีบ้างค่ะ”

กลุ่มเพื่อนคนอื่นๆ เริ่มทยอยเดินเข้ามาทักทาย สายตาของพวกเธอจับจ้องไปที่อธิปัตย์อย่างไม่ปิดบัง

“อัญญานี่ใครน่ะ ไม่เห็นเคยเล่าให้ฟังเลยว่ามีแฟนแล้ว” เพื่อนคนหนึ่งถามขึ้นอย่างตื่นเต้น

“ใช่เลยแก ทำไมเงียบกริบเลยนะ” อีกคนเสริม

“เราเพิ่งจะเริ่มคบกันไม่นานน่ะ เลยยังไม่ได้บอกใคร” เธอตอบอย่างเป็นธรรมชาติและอมยิ้มเล็กน้อย

“สวัสดีครับ ผมชื่ออธิปครับยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนของอัญญาทุกคนนะครับ” เขาแนะนำตัวอย่างเป็นธรรมชาติ

“แล้วทำไมถึงหล่อขนาดนี้ล่ะแก อิจฉามาก” เพื่อนอีกคนพูด

“ขอบคุณครับ”

ขณะที่เพื่อนๆ กำลังรุมล้อมอัญญารินทร์และอธิปัตย์อยู่นั้น เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นจากด้านหลัง

“อัญญา ไม่เจอกันนานเลยนะ” อัญญารินทร์หันไปมองต้นเสียงและพบกับผึ้งเพื่อนรักที่มักจะหาเรื่องเอาชนะเธออยู่เสมอ

ผึ้งเดินเข้ามาพร้อมกับชายหนุ่มรูปหล่อที่ควงแขนมาด้วย เขาดูดีมีสไตล์ แต่มันต่างจากความภูมิฐานและสง่างามของอธิปัตย์โดยสิ้นเชิง ผึ้งในชุดราตรีสีแดงเพลิงดูโดดเด่นสะดุดตา แต่รอยยิ้มของเธอดูแฝงไปด้วยความเย้ยหยันเล็กน้อย

“ผึ้ง มาแล้วเหรอ” อัญญารินทร์ทักทายอย่างสุภาพ

“มาสิยะ เพื่อนแต่งงานทั้งทีจะพลาดได้ยังไง” ผึ้งตอบพลางเหลือบมองอธิปัตย์ตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาประเมินเช่นกัน แต่แววตาของเธอเปลี่ยนเป็นความตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นความหล่อเหลาและออร่าที่เปล่งประกายจากตัวเขา

“แล้วนี่ใครยะ ไม่เคยเห็นหน้าเลย” ผึ้งถามเสียงสูง พยายามกลบเกลื่อนความประหลาดใจ

“คุณอธิปแฟนฉันเอง” อัญญารินทร์ตอบด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ แต่ในใจรู้สึกภูมิใจเล็กๆ ที่ได้เห็นสีหน้าของผึ้ง

“สวัสดีครับคุณผึ้ง” อธิปัตย์ทักทายอย่างสุภาพ

“สวัสดีค่ะ ไม่เห็นเคยได้ยินอัญญาพูดถึงเลยว่ามีแฟนแล้ว ปกติเธอไม่ค่อยปิดบังอะไรนี่นา”

“ก็เราเพิ่งจะคบกันไม่นานน่ะ พอดีอธิปิเขาเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ เลยยังไม่ได้แนะนำให้เพื่อนๆ รู้จักกันอย่างเป็นทางการ” อัญญารินทร์อธิบายอย่างเป็นธรรมชาติ บทสนทนาที่เตรียมกันมาใช้ได้ผลดีเกินคาด

“อ๋อ....อย่างนี้นี่เอง แล้วคุณอธิปัเรียนจบมาจากที่ไหนล่ะคะ”

“ผมจบจากอังกฤษครับ” อธิปัตย์ตอบสั้นๆ ผึ้งหันไปมองแฟนหนุ่มของเธอที่ยืนอยู่ข้างๆ ซึ่งสีหน้าเริ่มไม่สู้ดีนัก เมื่อได้ยินว่าอธิปัตย์จบจากอังกฤษเหมือนกัน

“แล้วแฟนเธอชื่ออะไรล่ะผึ้ง” อัญญารินทร์ถามกลับบ้าง

“นี่ไบรอันค่ะแฟนผึ้งเอง เพิ่งกลับมาจากอเมริกา” ผึ้งรีบแนะนำทันทีพยายามโชว์เหนือ ไบรอันยิ้มให้ทุกคนแต่ดูเหมือนเขาจะรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยเมื่อเจอคู่แข่งที่ดูดีกว่า

“ยินดีที่ได้รู้จักครับ” อธิปัตย์กล่าวอย่างสุภาพ

“ยินดีครับ” ไบรอันตอบสั้นๆ

บรรยากาศเริ่มตึงเครียดขึ้นเล็กน้อย เพื่อนคนอื่นๆ เริ่มสังเกตเห็นว่าผึ้งกำลังพยายามหาเรื่อง และพวกเขาก็รู้ดีว่าอัญญารินทร์ไม่ชอบการเปรียบเทียบ

“เอาล่ะๆ พอแค่นี้ก่อนดีกว่าไหมเดี๋ยวเจ้าบ่าวเจ้าสาวก็จะออกมาแล้ว ไปหาที่นั่งกันดีกว่า” สิรดาพูดแทรกขึ้นมาอย่างรู้จังหวะ

ทุกคนเห็นด้วย และพากันเดินไปหาที่นั่ง อธิปัตย์ยังคงโอบเอวอัญญารินทร์ไว้ตลอดเวลา ทำให้ดูเป็นคู่รักที่แนบแน่นและรักกันมาก

หลังจากที่คู่บ่าวสาวเดินออกมากล่าวขอบคุณแขกในงาน ทุกคนก็เริ่มเพลิดเพลินกับการรับประทานอาหารและพูดคุยกันอย่างเป็นกันเอง เพื่อนๆ หลายคนเดินเข้ามาทักทายอัญญารินทร์และอธิปัตย์ไม่ขาดสาย คำถามส่วนใหญ่ก็หนีไม่พ้นเรื่องราวความรักของทั้งคู่

“แกไปเจอเขาที่ไหนน่ะอัญญา ทำไมถึงได้หล่อขนาดนี้” เพื่อนคนหนึ่งกระซิบถาม อัญญารินทร์ยิ้ม

“เขาก็มาที่ร้านกาแฟฉันบ่อยๆ นั่นแหละ แล้วเราก็เริ่มทำความรู้จักกัน” เธอตอบตามเรื่องราวที่ตกลงกับอธิปัตย์ไว้

“จริงเหรอเนี่ย โชคดีจังเลยแก”

บางครั้งอธิปัตย์ก็ช่วยตอบคำถามของเพื่อนๆ ได้อย่างเป็นธรรมชาติและมีไหวพริบ เขาจำรายละเอียดที่อัญญารินทร์เล่าให้ฟังได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นสีโปรด อาหารที่ชอบหรือแม้แต่เพลงที่ชอบฟังทำให้เพื่อนๆ ยิ่งเชื่อสนิทใจว่าทั้งสองคนเป็นแฟนกันจริงๆ

ขณะที่อัญญารินทร์กำลังคุยกับเพื่อนๆ อยู่นั้น อธิปัตย์รู้สึกได้ถึงสายตาคู่หนึ่งที่จ้องมองเขาเห็นผึ้งกำลังมองมาที่อัญญญารินทร์และเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความริษยาอย่างเห็นได้ชัด

อัญญารินทร์แกล้งทำเป็นไม่สนใจ เธอหันกลับไปยิ้มให้อธิปัตย์อย่างอ่อนหวาน อธิปัตย์กุมมือไว้เป็นสัญญาณว่าเขากำลังรับรู้ถึงสถานการณ์และพร้อมที่จะเล่นบทบาทนี้อย่างเต็มที่

ไม่นานนัก ผึ้งก็เดินเข้ามาหาอัญญารินทร์อีกครั้ง พร้อมกับไบรอันที่ดูเหมือนจะรู้สึกอึดอัดมากขึ้นเรื่อยๆ

“อัญญา เธอแน่ใจนะว่าคบกับผู้ชายคนนี้จริงๆ” ผึ้งถามเสียงเบาๆ แต่แฝงไปด้วยความสงสัย

“ทำไมฉันต้องไม่แน่ใจล่ะผึ้ง”

“ก็เขาดูดีเกินไปน่ะสิฉันไม่เคยเห็นเธอคบผู้ชายที่โปรไฟล์ดีขนาดนี้มาก่อนเลย” ผึ้งพูดตรงๆ

““คนเราก็ต้องพัฒนาตัวเองไปเรื่อยๆ สิยะผึ้ง อัญญาของฉันน่ะทั้งสวย ทั้งเก่ง มีผู้ชายดีๆ มาชอบก็ไม่แปลกหรอก” สิรดาที่ยืนอยู่ข้างๆ อดไม่ได้ที่จะสวนกลับ

“บางทีเขาอาจจะคบกับเธอเพราะหวังอะไรบางอย่างก็ได้นะอัญญา” เธอจงใจพูดให้น่าสงสัย

“ผมรักอัญญาครับ และผมไม่ได้หวังอะไรจากเธอเลย” อธิปัตย์ที่ยืนฟังอยู่ตลอดเวลาพูดขึ้น

คำพูดของอธิปัตย์ทำเอาทุกคนที่ได้ยินถึงกับอึ้งไป โดยเฉพาะผึ้งที่ใบหน้าถอดสีทันที ไบรอันเองก็ดูจะประหลาดใจกับคำพูดของเขาไม่น้อย อัญญารินทร์เองก็รู้สึกใจเต้นแรงกับคำพูดของอธิปัตย์ เธอไม่คิดว่าเขาจะตอบโต้ได้เฉียบขาดและจริงใจขนาดนี้ เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา และพบว่าดวงตาของเขากำลังจ้องมองมาที่เธออย่างอ่อนโยน ราวกับว่าคำพูดเหล่านั้นออกมาจากใจจริง

“ฉันแค่ถามตามมารยาทน่ะค่ะ ไม่คิดว่าคุณอธิปัตย์จะจริงจังขนาดนี้” เธอพยายามกลบเกลื่อนความอับอาย

“ความรักเป็นเรื่องจริงจังเสมอครับคุณผึ้ง” อธิปัตย์ตอบด้วยรอยยิ้มบางๆ ที่ดูเหมือนจะเย้ยหยันเล็กน้อย ผึ้งแทบจะไม่มีที่ยืน เธอหันไปดึงแขนไบรอัน

“ไปเถอะค่ะไบรอัน เราไปหาอะไรทานกันดีกว่า” ไบรอันพยักหน้า ก่อนที่ทั้งสองจะเดินจากไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้กลุ่มเพื่อนของอัญญารินทร์มองตามด้วยความสะใจ

“เยี่ยมมากเลยคุณอธิปัตย์ฉันไม่คิดเลยว่าคุณจะรับมือกับยายผึ้งได้ดีขนาดนี้” สิรดาชมจากใจจริง