บท
ตั้งค่า

10 ความสนใจมากกว่าสัญญา

อธิปัตย์ขับรถออกจากหน้าร้านอัญญาคาเฟ่ได้ไม่นาน เขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออกหาทินภัทรเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวที่รู้ว่าตอนนี้เขากลับมาอยู่เมืองไทยแล้ว

“ว่าไงอธิป หิมะจะตกไหมเนี่ยนายโทรหาฉัน” ทินภัทรทักทายกึ่งแซวเพราะปกติจะเป็นเขาเองมากกว่าที่เป็นคนโทรศัพท์หาอธิปัตย์ก่อน

“ตกมาก็ดีเหมือนกันว่ะ ช่วงนี้อากาศเมืองไทยร้อน”

“มันก็ร้อนแบบนี้ตลอดแหละ ว่าแต่นี่โทรมามีอะไรหรือเปล่า”

“ฉันอยากรู้ประวัติของคุณอัญญาเพิ่ม” ชายหนุ่มรีบบอกจุดประสงค์ตนเองออกอย่างไม่รอช้า

“จะรู้ไปทำไม ได้แค่ไปทำงานเป็นแฟนปลอมๆ เองนะ ไม่จำเป็นต้องรู้อะไรเยอะหรอก” ทินภัทรตอบเสียงเรียบ

“ที่พูดแบบนี้คือนายเองก็ไม่รู้ประวัติเธอมาก่อนใช่มั้ยล่ะ” อธิปัตย์รู้ทัน

“มันก็ใช่ ส่วนใหญ่เราจะไม่ถามประวัติของลูกค้านะ มีแต่ลูกค้าที่จะต้องรู้ประวัติของคนที่ตัวเองจ้าง แต่ก็เป็นประวัติแค่คร่าวๆ ว่าเคยทำอะไรที่ไหน จากนั้นพวกเขาก็จะตกลงกันเองแหละว่าจะเพิ่มเติมข้อมูลอะไรไปบ้างเวลาที่ต้องเจอคนอื่น แล้วนายถามถึงประวัติเธอทำไมล่ะ” ทินภัทรเริ่มจับสังเกต

“ก็ตอนนี้ฉันสนใจคุณอัญญาจริงๆ นะ” อธิปัตย์ตอบอย่างไม่ปิดบัง

“ฉันชักอยากจะเห็นแล้วสิว่าคุณอัญญาหน้าตาเป็นยังไง”

“ก็บอกแล้วไงว่าเธอเป็นผู้หญิงที่สวยมาก”

“แต่นายเองก็เจอผู้หญิงสวยๆ มาเยอะไม่ใช่เหรอ”

“ไม่รู้สิ กับผู้หญิงที่ชื่ออัญญารินทร์คนนี้ฉันรู้สึกว่ามันมีอะไรพิเศษกว่าคนอื่นน่ะ”

“อาจเป็นเพราะเธอมาจ้างนายเป็นแฟนเช่าหรือเปล่า นายก็เลยรู้สึกว่าเธอน่าค้นหา”

“เรื่องนั้นก็ใช่ แต่ฉันชอบเธอจริงๆ นะ ยิ่งคุยกันก็ยิ่งรู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ดูเหมือนจะอ่อนแอ แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่เลย คุณอัญญารินทร์เธอเป็นคนเข้มแข็งมาก”

“นายพูดเหมือนรู้จักกับเธอมาเยอะหรือแอบไปเจอเธอมาล่ะ” ทินภัทรสงสัย

“ไม่ได้แอบนะ ก็ขับรถไปหาเธอตามปกตินี่แหละ”

“นี่นัดกันก่อนวันจะไปเริ่มงานอีกเหรอ บอกก่อนนะเว้ยฉันไม่ให้ค่าจ้างเพิ่ม” ทินภัทรดักคอ

“รู้หรอกน่า ฉันก็ไม่ได้อยากได้ค่าจ้างจากนายหรอก แค่อยากรู้จักคุณอัญญาให้มากขึ้นแค่นั้น”

“แล้วนายรู้อะไรมาบ้างล่ะ เล่าให้ฉันฟังหน่อยได้ไหม”

“เจอกันที่ผับคืนนี้ไหมล่ะ จะได้นั่งคุยกันด้วย” อธิปัตย์เสนอ

“ได้สิ ขอชวนไอ้มาร์คไปด้วยได้ไหม วันนี้มันก็ถามถึงนาย แต่ฉันยังไม่ได้บอกหรอกว่านายกลับมาเมืองไทยแล้ว”

“ชวนมันมาด้วยก็ได้ ฉันก็ไม่ได้เจอมันนานแล้วเหมือนกัน”

“ถ้างั้นสามทุ่มเจอกันที่ร้านนะ เดี๋ยวฉันส่งพิกัดให้ มาถูกใช่ไหม”

“ถ้านายส่งพิกัดมาถูก ฉันก็ไปถูกแล้วนั่นแหละ งั้นขอวางสายก่อนนะ”

เสียงเพลงดังกระหึ่มในผับยามค่ำคืน ผู้คนมากมายพากันออกมาเต้นและพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน อธิปัตย์เดินเข้าไปในร้านด้วยมาดนิ่งๆ สแกนสายตามองหาเพื่อน ก่อนจะเห็นทินภัทรและมาร์คนั่งอยู่ที่มุมหนึ่งของร้าน พร้อมแก้วเครื่องดื่มวางอยู่ตรงหน้า

“อธิป ทางนี้” ทินภัทรยกมือทักทายขึ้น

“สบายดีนะเว้ย ไม่เจอกันตั้งนาน” มาร์คเอ่ยขึ้น

“สบายดี แล้วนายล่ะมาร์คเป็นไงบ้าง”

“ก็เรื่อยๆ กลับมานาแล้วเหรอ”

“เพิ่งมาได้ไม่กี่วัน”

“ไอ้ทินบอกว่านายกำลังสนใจผู้หญิงคนหนึ่ง เธอเป็นใครวะ เล่าให้ฟังหน่อยสิ”

“เธอชื่อคุณอัญญารินทร์น่ะ”

“สรุปนายชอบเธอจริงๆ เหรอวะ” มาร์คด้วยความสนใจ

“จริงสิ ฉันรู้สึกว่าเธอมีอะไรบางอย่างที่น่าค้นหา เธอเป็นคนสวยมาก แต่ไม่ใช่แค่สวยอย่างเดียว เธอเป็นคนที่มีเสน่ห์ มีความเข้มแข็งอยู่ในตัวที่ฉันไม่เคยเห็นในผู้หญิงคนไหนมาก่อน”

“ขนาดนั้นเลยเหรอวะ” ทินภัทรถามอย่างไม่เชื่อสายตา

“นายเองก็เจอผู้หญิงสวยๆ มาเยอะแยะไม่ใช่เหรอ”

“แต่กับคุณอัญญาคนนี้มันไม่เหมือนกันเลยจริงๆ”

“เอาล่ะๆ ฉันรู้แล้วว่านายชอบเธอมากแค่ไหน แต่ฉันก็ไม่ค่อยมีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับลูกค้ามากนักหรอกนะ อย่างที่บอกไปเมื่อกี้แหละว่าส่วนใหญ่ลูกค้าจะเป็นฝ่ายให้ข้อมูลคนที่ตัวเองจ้างมากกว่า”

“ฉันแค่คิดว่าถ้าได้รู้ข้อมูลของเธอมากขึ้น ฉันก็จะสามารถแสดงบทบาทได้สมจริงมากขึ้น” เขาพยายามหาเหตุผลเพื่อรองรับความอยากรู้ของตัวเอง

“นายเองก็เป็นคนฉลาดอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องรู้เยอะก็ได้มั้ง” ทินภัทรยังคงไม่เข้าใจว่าทำไมเพื่อนถึงได้สนใจอัญญารินทร์มากขนาดนี้

“แล้วที่นานไปเจอเธอมาล่ะ รู้อะไรเพิ่มไหม”

“เท่าที่ฉันรู้มานะ คุณอัญญารินทร์เธอเป็นลูกคนเดียว พ่อแม่เสียหมดแล้ว แล้วก็เปิดร้านกาแฟเล็กๆ เธอเล่าให้ฟังว่าเธอเรียนจบบริหารธุรกิจ แต่หางานทำไม่ได้เกือบสองเดือน ก็เลยตัดสินใจใช้เงินประกันที่พ่อแม่ทิ้งไว้ให้มาเปิดร้านกาแฟเองทั้งที่ไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน”

“การที่เธอตัดสินใจแบบนั้นได้ ทั้งที่ไม่มีประสบการณ์ แถมยังต้องอยู่คนเดียว มันแสดงให้เห็นว่าเธอเป็นคนมีความกล้า และไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ เลย ฉันก็เลยคิดว่าเธอน่าสนใจมาก”

“ก็จริงของนายนะ ว่าแต่ที่นายเล่ามานี่คือจะปรึกษาเพื่อจะหาทางจีบเธอใช่ไหม” มาร์คที่นั่งฟังอยู่นานก็ถามขึ้นมาบ้าง

“โทษทีว่ะมาร์คที่ฉันไม่ได้บอกนายก่อนว่าไอ้อธิปมันรับจ้างเป็นแฟนเช่า”

“อะไรนะ” มาร์คตกใจที่ได้ยินทินภัทรพูดเขาหันไปมองหน้าอธิปัตย์ที่ดูเหมือนว่าไม่ปฏิเสธกับสิ่งที่เพื่อนพูด

“ทำไมต้องตกใจขนาดนั้น” อธิปัตย์เห็นหน้ามาร์คแล้วก็อดขำไม่ได้

“นายคิดจะทำอะไรเหรออธิป”

“คืองี้นะมาร์ค นายก็รู้ว่าฉันเปิดบริษัทจัดหาแฟนเช่าใช่ไหมล่ะ ที่นี่ฉันก็ให้ไอ้อธิปมันลงไปบอกลูกค้าว่าฉันหาคนแบบที่เอต้องการมาได้ แต่พอมันเจอหน้าเธอมันก็ตกลงรับงาน”

“งานแฟนเช่าน่ะเหรอ”

“อือ”

“มันท่าจะเพี้ยนนะ” มาร์คมองหน้าอธิปัตย์แล้วส่ายศีรษะ

“ฉันว่าถ้าเป็นนายเวลาเห็นหน้าคุณอัญญาแล้วก็ปฏิเสธไม่ลงเหมือนกันล่ะน่า”

“ฉันไม่รู้ว่านายคิดอะไรอยู่นะ” มาร์คยังคงไม่เข้าใจสิ่งที่เพื่อนทำ

“ฉันชอบเธอจริงๆ นั่นแหละ”

“นายรู้ใช่มั้ยว่างานของเรามันเป็นแค่การแสดง บทบาทนายคือแฟนเช่าเท่านั้น”

“ฉันรู้ แต่ความรู้สึกของฉันมันห้ามกันไม่ได้”

“แล้วถ้าเกิดเธอไม่ได้คิดเหมือนนายล่ะ” มาร์คถามเพิ่ม

“ฉันก็จะพยายามทำให้เธอเห็นว่าฉันจริงจังแค่ไหน”

“เผื่อใจไว้บ้างก็ดีนะเพื่อน ฉันละเป็นห่วงนายจริงๆ เลย” ทินภัทรเตือนเพราะไม่อยากให้เพื่อนผิดหวัง

“ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ฉันจัดการได้” อธิปัตย์กล่าวด้วยแววตาที่มุ่งมั่น

“พรุ่งนี้ฉันไปที่ร้านนั้นอยากจะเห็นว่าเธอสวยอย่างที่นายพูดไหม”

“แค่ไปดูนะเว้ย อย่าจีบอัญญาของฉันเด็ดขาด” อธิปัตย์ห้าม

“ไอ้นี่มันเป็นเอามากว่ะทิน” มาร์คหัวเราะกับท่าทางหวงก้างของเพื่อน

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel