จ้องจะกินแต่เธอ

1 ชั่วโมงผ่านไป

เวลาผ่านไปนานสักพัก ทั้งสองร่างยังคงนั่งคุยกันเรื่องสัพเพเหระไปเรื่อยจนกระทั่งทานอาหารกันเสร็จ หญิงสาวเริ่มรู้สึกอึกอักมากขึ้น เมื่อคาเตอร์เอาแต่จ้องมองเธอตาแทบไม่กะพริบ แถมยังแสดงสีหน้าและท่าทางหิวกระหายพร้อมจะกินเธอเข้าไปทั้งตัวในไม่ช้านี้

"งั้นซีของเริ่มเป็นกลุ่มยาโรคหัวใจก่อนเลยนะคะ"

ซีอาร์ไม่อยากเสียเวลา และไม่อยากทนกับสายตาเย้ายวนของเขาในตอนนี้รีบเสนอตัวยาแทรกสายตาของเขาขึ้นในทันที

"ได้ครับ"

ร่างใหญ่ยันตัวลุกขึ้นจากโซฟาที่อยู่ตรงกันข้าม และเดินเข้ามานั่งลงข้างๆตัวของหญิงสาวจนแทบจะสิงตัวเธอเอาเสียดื้อๆ ด้วยความอึกอักคนน้องต้องค่อยๆขยับตัวออกห่าง แต่ไม่วายร่างใหญ่ยังขยับตามมาเบียดเรือนร่างของเธออีกจนได้

'จะสิงกันเลยหรือยังไงนะ'

แม้ภายในใจจะคิดแอบบ่นให้เขาแต่เธอกลับเลือกที่จะนั่งนิ่ง รีบเร่งเปิดไอแพด เพื่อสไลด์รายละเอียดที่จะพรีเซนตัวยาให้กับเขาต่อไป เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลากันทั้งคู่

"อันนี้เป็นยากลุ่มคนไข้โรคหัวใจชนิด…"

"ทำไมตัวซีหอมจังเลยครับ?"

ซีอาร์ถึงกลับชะงักนิ่งเมื่อสิ้นสุดคำพูดสุดยั่วยวนของเขา เธอรีบหันหน้าไปมองใบหน้าหล่อคมที่กำลังยื่นเข้ามาใกล้ๆเธอมากขึ้น จวบจนใบหน้าสวยต้องรีบเบือนหน้าหนีเพื่อหลบเขา เพราะมิเช่นนั้นเรียวปากหยักต้องสัมผัสลงที่ใดที่หนึ่งบนใบหน้าของเธอเป็นแน่

"เอ่อ…"

"ไวน์ครับ!!"

นิ้วแกร่งเกาะเกี่ยวแก้วไวน์ส่งให้คนน้อง เพื่อหวังจะม่อมเหล้าเธอเมื่อภายในใจต้องการครอบครองเรือนร่างสวยที่เขาเฝ้าปรารถนา

"ขอบคุณค่ะ"

"ไม่ดื่มหน่อยเหรอครับ พี่อุตส่าห์สั่งไวน์รสชาติดีๆ มันไว้เผื่อซีเลยนะครับ"

"เอ่อ ซีดื่มไม่เก่งอะคะ"

แม้แก้วไวน์จะอยู่ในมือ แต่ซีอาร์กลับเลือกที่จะไม่ดื่ม เพราะรู้ว่าถ้าหากเธอยังคงดื่มทั้งไวน์ทั้งวิสกี้ผสมกันมัวแบบนี้ไม่กี่แก้วคงคอพับไปแน่ๆ แต่เมื่อเห็นสายตาและคำพูดสุดแสนจะเสียความรู้สึกของคาเตอร์ เธอคงต้องเปลี่ยนความคิดใหม่อีกครั้งจนได้

"แต่เพื่อไม่ให้คุณหมอคาเตอร์เสียน้ำใจ เดี๋ยวซีดื่มด้วยก็ได้ค่ะ"

แก้วไวน์ในมือถูกยกขึ้นดื่มจนหมด ทำให้คาเตอร์ที่มองตามการกระทำของคนน้องเผยรอยยิ้มกริ่มให้กับความขี้เกรงใจของเธอด้วยท่าทางเอ็นดู

"รสชาติดีมากเลยค่ะ!!"

คาเตอร์ส่งยิ้มให้กับเธออีกครั้ง เร่งเทไวท์ลงในแก้วของซีอาร์  ค่อยๆชวนเธอคุยเรื่องราวความเป็นมาของไวท์และวิสกี้ วนไปเรื่องสัพเพเหระไปเรื่อยๆ โดยไม่ได้คิดที่จะสนใจเรื่องของตัวยาที่เธอพยายามพรีเซนเลยแม้แต่นิดเดียว

"ซีรู้อะไรมั้ยว่าซียิ้มสวยมากๆเลยนะครับ"

"คะ คุณหมอชมกันตรงๆ แบบนี้เลยหรอค่ะ"

เธอจ้องมองใบหน้าของเขานิ่ง เพราะตอนนี้มันเริ่มไม่ค่อยชัดเจนเท่าไหร่นักเนื่องจากเธอรู้สึกมึนๆ จากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เข้าเสียแล้ว

"พี่ชอบร้านนี้ ตรงที่มีวิสกี้สูตรใหม่ ซีอยากลองชิมดูมั้ยครับ"

"อ๋อได้เลยค่ะ คุณหมอสั่งได้เลยค่ะ"

นิ้วยาวกระดกเรียกพนักงานมารับออร์เดอร์ในทันทีที่ซีอาร์อนุญาตเปิดทางให้เขาในค่ำคืนนี้

"ขอวิสกี้สูตรนี้เพิ่ม 2 แก้วครับ"

"เพิ่มเป็น 4 เลยก็ได้ค่ะ?"

ใบหน้าหล่อหันกลับมาจ้องมองเธอด้วยท่าทางแปลกใจ แต่ก็พอจะเดาออกว่าคนน้องเริ่มเมาแล้วทำให้เขาอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้

"นิดหนึ่งนะคะคุณหมอ"

"ได้แล้วครับ"

คาเตอร์ส่งยิ้มกรุ้มกริ่ม พลางพยักหน้าเบาๆเพื่อเป็นสัญญาณให้เธอ ก่อนจะปรายตาจ้องมองใบหน้าแดงระเรื่อของเธอด้วยความหลงใหลยิ่งกว่าตอนที่อยู่อังกฤษเสียอีก

"ชนแก้วค่ะคุณหมอ!!"

ทันทีที่พนักงานเสริมยกแก้ววิสกี้ขึ้นมา นิ้วเรียวเล็กรีบคว้าแก้ววิสกี้ส่งให้คาเตอร์ในทันใด และเร่งชนแก้วของเขาพลางกระดกวิสกี้เข้าปากทันทีไปอย่างรวดเร็วราวกับว่ากำลังดื่มน้ำเปล่ายังไงยังงั้น

"ใจเย็นๆครับคนสวย เดี๋ยวก็เมาก่อนนะครับ"

"ไม่เมาหรอกค่ะ แค่นี้เอง!!"

ใบหน้าสวยเริ่มแดงจัดไม่ต่างจากจมูกแดงและรอบดวงตา ถึงแม้เขาจะพยายามคอยห้ามเธออยู่ข้างๆแต่ทว่าในใจกลับรู้สึกดีจนเผยยิ้มกริ่มออกมาเมื่อความต้องการของเขามีเจตนาให้เป็นเช่นนั้นตั้งแต่แรก ดวงตาคมคอยจ้องมองไล่ตามกรอบหน้า ดวงตา และเรียวปากคนน้อง เขาเริ่มขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ๆเธอมากขึ้น เมื่อเรียวปากอวบอิ่มแดงระเรื่อของเธอช่างยั่วยวนเอาเสียเหลือเกิน แต่ต้องชะงักเมื่อนิ้วเรียวรีบยกมือขึ้นมาปิดทาบเอาไว้ก่อนที่เรียวปากหยักของเขาทันที เมื่อเธอรู้ทันความคิดของคนพี่ว่าต้องการจะทำอะไรจากเธอในวินาทีนี้

"ซีคิดว่าซีเมาจริงๆ แล้วค่ะ งั้นซีขอตัวกลับก่อนนะคะ"

"เดี๋ยวพี่ไปส่งนะครับ"

"อ๋อ ไม่ต้องลำบากเลยค่ะคุณหมอ ซีกลับเองได้คะ"

"ไม่ได้ครับ ซีเมาแล้วจะกลับคนเดียวได้ยังไง?"

เมื่อแผนเดิมใช่ไม่ได้ผล คาเตอร์รีบเปลี่ยนแผนใหม่ในทันทีเพื่อหาทางทำให้เธอเป็นของเขาให้ได้ แต่คนน้องกับน้องไหวตัวทันรีบปฏิเสธเขาเสียงแข็งอย่างรวดเร็ว

"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวซีกลับแท็กซี่สะดวกมากกว่า"

"ไม่ได้ครับ!! ยิ่งเป็นผู้หญิงเมาแล้วกลับแท็กซี่ดึกๆ ดื่นๆ แบบนี้ได้ยังไงครับ พี่ยอมให้ซีกลับคนเดียวไม่ได้ เดี๋ยวพี่ไปส่ง"

"แต่…" 

"ไม่ต้องแต่ และก็ไม่ต้องดื้อกับพี่ เดี๋ยวจะโดนจับทำโทษนะครับคนสวย!!"

น้ำลายก้อนเหนียวม้วนกันอุดอยู่ที่ต้นคอเมื่อได้ยินคำพูดของเขา เธอได้แต่พยายามกล้ำกลืนฝืนมันลงคอเงียบๆและพยักหน้าเบาๆ ให้เขา ก่อนที่คาเตอร์จะรีบเคลียร์บิลและดึงข้อมือคนน้องออกจากร้านไป

บนรถหรู

"ซีอยู่แถวไหนครับ?"

แม้จะอยากได้คนน้องมากแค่ไหน แต่ทว่าเธอกลับรู้ทันว่าเขาคิดจะทำอะไร คาเตอร์เลยจำใจต้องปล่อยเธอหลุดมือไปก่อน เพราะยังไงเสียเรือล่มในหนองทองจะไปไหนเล่าถ้าเขายังคงถือไพ่เหนือกว่าเธอในเกมนี้

"เดี๋ยวซีปักหมุนให้นะคะ"

"ได้ครับ"

นิ้วเรียวรีบรับมือถือมาจากเขาอย่างทุลักทุเล เธอพยายามปักหมุนในมือถือให้กับเขา ก่อนที่รถจะพุ่งตัวออกไปอย่างรวดเร็วเพื่อตรงไปยังคอนโดของเพื่อนสนิทซีอาร์ในทันที

"พี่ขอถามอย่างหนึ่งได้มั้ยครับ?"

"ค่ะ?"

"ซีมีแฟนหรือยังครับ?"

ทั้งที่รู้อยู่แล้วเต็มอกว่าเธอพึ่งเลิกกับแฟนมา แต่แค่เขาอยากจะรู้ว่าคนอย่างซีอาร์จะโกหกเขาหรือไม่

"ไม่มีค่ะ"

"สวยๆ แบบนี้ไม่มีแฟนจริงเหรอครับ?"

"ซีพึ่งเลิกกันได้สักพักแล้วค่ะ"

พอได้ยินแบบนั้น ใบหน้าหล่อเข้มถึงกลับยิ้มออกมาด้วยความพอใจที่เธอตอบความจริงที่เขาเองรู้มาก่อนแล้ว 

คอนโดเพื่อน

"ขอบคุณมากๆ นะคะที่มาส่ง"

"ครับ!!"

"ขับรถกลับบ้านดีๆนะคะคุณหมอคาเตอร์"

คาเตอร์ยิ้มจางๆให้เธอ ค่อยๆเหยียบคันเร่งขับรถออกไป ถึงแม้จะนึกเสียดายแต่อย่างน้อยก็ได้รู้อะไรหลายๆอย่างจากเธอในระดับหนึ่ง เพราะยังเสียเขายังมีข้อต่อรองกับเธออีกเยอะก่อนที่เรือนร่างและหัวใจดวงนั้นจะตกเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว

เพนท์เฮาส์คาเตอร์

ควันบุหรี่สีขาวลอยคลุ้งอยู่ภายในเพนท์เฮาส์สุดหรู ดวงตาคมกริบจ้องมองบนหน้าจอมือถือที่โชว์รูปภาพในไอจีของซีอาร์  พลางกระดกเหล้าเข้าปากจนหมดแก้ว พร้อมๆกับเผยยิ้มระเรื่ออย่างเจ้าเล่ห์เมื่อมีแผนบางอย่างอยู่ภายในใจ

"หึ!! ซีอาร์!!"

เรียวปากหยักพ่นควันบุหรี่ออกมาพร้อมๆกับชื่อของคนน้องดังบางเบา ก่อนจะรีบคว้ามือกดโทรออกหาใครบางคน

"สวัสดีค่ะ คุณหมอคาเตอร์"

"คุณเพลงครับ!! ผมมีเรื่องให้คุณช่วยสืบให้หน่อย"

"ได้ค่ะคุณหมอ เพลงยินดีให้บริการคุณเสมอค่ะ"

ปลายสายตอบกลับมาอย่างคุ้นเคย ราวกับว่ารู้ทันความต้องการของคาเตอร์เป็นอย่างดี

"ผมอยากรู้ว่าบอสใหญ่ของไบโอฟรีมทำข้อตกลงอะไรกับดีเทลที่ชื่อซีอาร์ ในการเข้าหาผมที่รางศิธารา?"

"ซีอาร์เหรอค่ะ?"

"ครับ ไม่แน่ใจว่าคุณเพลงจะรู้…"

"พนักงานสาวสวยคนใหม่ของที่นี่"

เลขาสาวของไบโอฟรีมตอบกลับมาในทันที โดยไม่รอให้คาเตอร์พูดจบประโยคนั้น เมื่อเธอก็พอจะรู้ความพิเศษของดีเทลสาวขวัญใจบอสใหญ่ของไบโอฟรีม

"สงสัยคงจะฮอตน่าดู!!"

"ใช่ค่ะ!! เธอสวยมาก ผู้ชายทุกคนที่นี่ต่างหมายปอง ไม่เว้นแม้แต่คุณเควิน"

"หึ!! ท่าทางเกมนี้จะสนุกนะครับ"

"แน่นอนค่ะ"

เพลงขิมรู้ดีว่าพี่น้องคู่นี้ไม่ถูกคอกันตั้งแต่ไหนแต่ไร  ถึงแม้จะเกลียดขี้หน้ากันทั้งคู่แต่รสนิยมและสเปกกลับเหมือนกันเป๊ะแทบทุกๆอย่าง ที่สำคัญยังเจ้าชู้เหมือนกันไม่มีผิด สมกับที่เป็นพี่น้องกาสะลองกับซ้องปีบเสียจริงๆ

"ผมอยากรู้ข้อเสนอที่เควินให้กับซีอาร์ เป็นเงิน อำนาจ หรือ ตำแหน่ง มือหนึ่งอย่างคุณเพลงคงไม่ทำให้ผมผิดหวังใช่มั้ยครับ?"

"เพลงจะพยายามทำทุกๆ วิถีทางให้ได้ความลับนั้นมา เพื่อคุณหมอคาเตอร์ค่ะ"

"หึ!! ดีมากครับ"

หลังจากที่วางสายไป ใบหน้าหล่อเผยรอยยิ้มกรุ้มกริ่มให้กับหน้าจอไอแพด สายตาคมจ้องมองของเหลวในแก้วกลอกกลิ้งไปมาตามแรงหมุนของข้อมืออยู่อย่างนั้นนานหลายนาที

"ต่อให้มีคู่แข่งมากแค่ไหน สุดท้ายซีต้องเป็นของพี่แค่คนเดียว"

ใบหน้าหล่อคมแสยะยิ้มเพียงเล็กน้อย เมื่อตอนนี้สิ่งที่เขาต้องการมากที่สุดคือเธอ หญิงสาวเพียงคนเดียวที่กุมหัวใจทั้งดวงของเขาเอาไว้แน่นตั้งแต่แรกเจอที่อังกฤษในวันนั้น

2 วันต่อมา

Line : Cater

Cater : "พี่มีเรื่องยาอยากคุยกับซี ออกมาเจอกันหน่อยได้มั้ยครับ?"

เมื่อความต้องการและแรงปรารถนาในตัวเธอ มีมากเกินเก็บกลั้นมันเอาไว้ลึกสุดภายในใจ คาเตอร์ส่งข้อความไลน์หาคนน้องด้วยคำถามที่ซีอาร์เห็นจะต้องรีบพิจารณาในทันใด

C-R : "วันนี้หรอค่ะ?"

Cater : "ใช่ครับ!! วันนี้ช่วงเย็น?"

C-R : "ช่วงเย็นซีไม่สะดวกเลยค่ะ ของเป็นช่วงบ่ายๆ ได้มั้ยค่ะ ซีเข้าไปหาคุณหมอที่โรงพยาบาลก็ได้ค่ะ"

Cater : "ได้ครับ พี่จะรอนะ"

แม้จะไม่อยากไปเจอเขาด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง แต่เมื่อนึกถึงแผนการที่ได้วางเอาไว้ คาเตอร์เป็นหมากสำคัญในแผนที่ซีอาร์ไม่สามารถตัดมันออกไปได้เลย สุดท้ายต้องยอมตัดสินใจไปเจอเขาตามนัดเพื่อให้ได้มาซึ่งความต้องการเข้าใกล้ใบโอฟรีมให้มากยิ่งขึ้น

Talk

พ่อก็สายสืบเยอะเกิน ทั้งสือบเรื่องน้องชายทั้งสืบเรื่องยัยน้อง จ้องจะกินให้ไม่เหลือกระดูกเลยหรือยังไง5555