บท 1 - 1

1

ผีเป็นตัวยังไง? ตั้งแต่เกิดมาจุ๊บจิ๊บยังไม่เคยเห็นตัวเป็น ๆ เลยสักครั้ง

ภายในห้องนอนใหญ่ของบ้าน ขณะที่กำลังเปิดกระเป๋าเสื้อผ้าของตัวเองเพื่อนำมันไปจัดเรียงใส่ตู้ จุ๊บจิ๊บก็ฮัมเพลงโปรดของตัวเองไปด้วย เพื่อไม่ให้บรรยากาศภายในบ้านมันเงียบมากเกินไป

เพราะในตอนนี้จุ๊บจิ๊บรู้สึกว่ากำลังมีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องเขาอยู่

“โด เร มี โด เร มี ซอล ล๊า ค—แค่ก ๆ!” ระหว่างที่กำลังเริ่มฮัมเพลงโปรดของตัวเอง จุ๊บจิ๊บก็ต้องส่งเสียงไอออกมาเบา ๆ เมื่อเขาเกิดรู้สึกคันคอขึ้นมากะทันหัน

“โอ๊ย แล้วจะมาคอแห้งอะไรตอนนี้ คนอุตส่าห์จะร้องเพลง” จุ๊บจิ๊บบ่นขึ้นอีกด้วยความหงุดหงิดใจ

หลังในตอนนี้นอกจากเขาจะรู้สึกคันคอแล้ว จุ๊บจิ๊บยังรู้สึกว่ามีอาการคอแห้งปนอยู่ด้วย แล้วเพราะอย่างนั้น…นั่นจึงทำให้เขาตัดสินใจหยิบหูฟังแบบไร้สายขึ้นมาใส่หู พร้อมกับเปิดเพลงโปรดแทน เพื่อที่จุ๊บจิ๊บจะได้ไม่ต้องเหงาหรือส่งเสียงร้องเพลงให้มันเมื่อยปาก

“กว่าจะทำเสร็จก็เหนื่อยใช่ย่อยเลยนะเนี่ย”

หลังจากนำเสื้อผ้าออกจากกระเป๋าใบเล็กแล้วใส่ไม้แขวนเรียบร้อยแล้ว เสียงของจุ๊บจิ๊บก็ดังขึ้นอีกครั้ง ขณะที่เขากำลังยืนไล่สายตาตรวจดูความเรียบร้อยของตู้เสื้อผ้าไปด้วย ซึ่งตู้เสื้อผ้าที่เขาได้ใช้งานนี้ มันก็เป็นตู้เสื้อผ้าเดียวกันกับคุณเจน โดยอีกฝั่งหนึ่งของตู้ก็ยังมีเสื้อผ้าของผู้เป็นเจ้าของบ้านอยู่ ไม่ว่าจะเป็นชุดลำลอง ชุดทำงานหรือชุดสูทแบบเป็นทางการมันก็ยังแขวนเอาไว้อยู่ ราวกับว่าคุณเจนยังคงมีชีวิต

แม้ว่าในความเป็นจริงเจ้าตัวจะเสียไปนานเกินสามเดือนแล้วก็ตาม

“อันนี้คือรูปของคุณเจนเหรอ?”

ในเวลาต่อมา ระหว่างที่จุ๊บจิ๊บกำลังทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงใหญ่เพื่อพักให้หายเหนื่อย เขาก็พูดขึ้นอีกครั้งพลางยื่นมือไปหยิบรูปอัดกรอบที่ถูกตั้งเอาไว้ข้างหัวเตียงขึ้นมาดู ซึ่งจุ๊บจิ๊บก็เพิ่งจะมาสังเกตเห็นรูปนี้ และเพิ่งได้เห็นใบหน้าของคุณเจนก็ตอนนี้นี่แหละ

เพราะก่อนหน้านี้เขารู้เพียงแค่ว่าสามีของเขาเป็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของคุณนายเอื้อง อยู่ด้วยกันแบบสองแม่ลูกมาตั้งแต่จำความได้ คุณเจนเป็นนักธุรกิจอนาคตไกลแต่ก็มีเหตุให้ต้องอายุสั้น เพราะเกิดอุบัติเหตุที่หน้าบ้านของตัวเองในวันที่ถนนลื่น เนื่องจากฝนตกหนัก

คุณเจนเสียชีวิตที่ถนนหน้าบ้านของตัวเอง… จุ๊บจิ๊บรู้มาแค่นั้น

“หน้าตาหล่อจัง เป็นนายแบบได้เลยนะเนี่ย”

“นี่ถ้าเป็นเจ้านายในบริษัท จุ๊บจิ๊บจีบแน่… น่าเสียดายเนอะคุณเจน เราเจอกันช้าไปหน่อย” ขณะที่กำลังมองคิ้ว ตา จมูก และริมฝีปากของคุณเจนผ่านรูปภาพ จุ๊บจิ๊บก็พูดไปด้วย เพราะเขาก็เพิ่งจะรู้ว่าลูกชายของคุณนายเอื้องรูปหล่อขนาดนี้

แต่ทำไมถึงโสดและไม่ได้แต่งงานกันล่ะ มิหนำซ้ำนี่ยังเป็นเหตุผลหลักที่ทำให้ไปไหนไม่ได้เชียวหรือ?

จู่ ๆ คำถามนี้ก็ผุดขึ้นมาในหัวของจุ๊บจิ๊บ หลังในตอนแรกเขาคิดว่าลูกชายของคุณนายเอื้องไม่ได้หล่อเหลาขนาดนี้ แต่นี่กลับไม่ใช่เลย ลูกชายของคุณนายเอื้องหน้าตาดีมาก จนสามารถไปเป็นนายแบบหรือเป็นพระเอกในจอแก้วได้เลย

“หน้าตาหล่อขนาดนี้ไม่น่าจะโสดนะ หรือว่าคุณเจนเป็นผู้ชายบ้างานไม่สนใจรัก?” จุ๊บจิ๊บพึมพำต่อ พร้อมกับวางรูปไว้ที่เดิมเหมือนอย่างที่มันเคยอยู่