01

ลาคอส | 01 เหตุการณ์ไม่คาดคิด

“.....”

กรี๊ดดดดดดดดด!!!

“คิรินทร์!!! ใครทำลูกฉัน กรี๊ด!! ใครทำลูกฉัน คิรินทร์ตื่นขึ้นมาลูก ตื่นมาหาแม่”

เสียงหญิงสาววัยกลางคนกรีดร้องเสียงดัง พร้อมกับร้องไห้ออกมาราวกับคนกำลังจะขาดใจ

ชวนฝัน ที่กำลังอ่านหนังสือและเผลอหลับอยู่ได้ยินเสียงดังเอะอะโวยวายจึงค่อย ๆ ตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย เพราะเธอเพิ่งจะได้อ่านหนังสือเตรียมสอบครูช่วงใกล้จะเช้า เพราะเมื่อคืนมัวแต่เอาเวลาไปตามหาพี่ชายตัวเองที่หายไปและกว่าจะเจอก็เกือบรุ่งเช้า

“กรี๊ดดดดด คิรินทร์ คุณหนู ฮือออ!!! ไม่จริง ไม่จริงใช่ไหม ใครทำน้องสาวฉัน ใครฆ่าน้องฉัน กรี๊ดดด”

ไอญ่า กรีดร้องด้วยความเสียใจ เมื่อเห็นคนเป็นแม่กอดร่างน้องสาวพร้อมกับร่ำไห้ราวกับคนจะขาดใจ

“ใจเย็น ๆ คุณ”

เสียงพชา สามีของเธอเอ่ยปลอบภรรยาสาวของตัวเองก่อนจะจ้องมองร่างไร้วิญญาณของสาวน้อยด้วยสายตาเรียบนิ่ง

วี้วอวี้วอวี้วอ!! เสียงรถแอมบูแลนด์วิ่งเข้ามาด้วยความเร็ว เสียงผู้คนมากมายสไตล์ไทยมุงต่างเข้ามาดู ชวนฝันที่ได้ยินเสียงดังขึ้นเรื่อย ๆ จึงเดินลงมาก่อนจะเอ่ยถามแม่ด้วยน้ำเสียงงัวเงีย

“เกิดอะไรขึ้นเหรอคะแม่ เสียงดังจัง”

“เหมือนลูกสาวบ้านนั้นจะเคราะห์ร้ายน่ะลูกฆ่าข่มขืน!”

“ห๊ะ!! ฆ่าข่มขืน!! ใครเป็นคนทำอ่ะ ใจร้ายจังน้องเพิ่งอายุ 19 เอง”

ชวนฝันเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงตกใจ ก่อนจะส่องดูที่หน้าต่างประจำของตัวเอง

เธอเคยเด็กสาวเมื่อตอนเยาว์วัย บ่อยครั้งที่ตัวเธอนั้นมักจะชอบแอบมองคนในบ้านใหญ่ผ่านหน้าต่างบานนี้ และมักจะเห็นสาวน้อยออกมาเรียนเปียโนกับครูผู้ชายซึ่งมีท่าทีสนิทสนม ลึก ๆ ในใจก็ได้แต่แอบหวังว่าจะมีสักวันไหมที่ตัวเองนั้นจะได้นั่งอยู่หน้าเครื่องเล่นเปียโนราคาหลายแสนแบบนั้น บ่อยครั้งที่เธอนึกอิจฉาสาวน้อยที่เกิดมาเพียบพร้อมทุกอย่าง ต่างจากเธอที่ต้องใช้ชีวิตอย่างหวาดระแวง เมื่อต้องเติบโตทาพร้อมพี่ชายที่จิตไม่ปกติ ทำให้เธอไม่สามารถอยู่ที่บ้านกับครอบครัวได้.... เพื่อความปลอดภัยของตัวเองชวนฝันเลือกที่จะออกไปอยู่ข้างนอกและกลับบ้านได้แค่อาทิตย์ละสองวัน คือวันหยุด แต่เมื่อมาถึงก็ต้องอยู่แต่บนห้อง และไม่กล้าที่จะออกไปไหนเพราะความหวาดกลัวมันทำให้เธอนึกถึงช่วงเวลาเลวร้ายในอดีต

ในขณะที่หญิงสาวกำลังคิดอะไรเพลิน ๆ อยู่ ๆ เสียงดังเอะโวยวายก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนที่ตำรวจจำนวนมากจะบุกเข้ามาในบ้านของเธอพร้อมกับควบคุมตัวพี่ชายเธอ ทุกคนในบ้านต่างตกใจกับเหตุการ์ณที่เกิดขึ้น

“หยุดนะ พวกคุณเข้ามาได้ยังไง”

เสียงแม่ของเธอเอ่ยขึ้น เมื่อตำรวจเข้ามาจับกุมลูกชายตัวเอง

“เราจำเป็นต้องควบคุมตัวผู้ต้องสงสัยในคดีที่เคยก่ออาชญากรรมครับ"

"เกี่ยวอะไรกับลูกชายฉัน! ปล่อยเขาเดี๋ยวนี้นะ"

"กรุณาให้ความร่วมมือเจ้าหน้าที่ด้วยครับ"

ทุกคนภายในบ้านต่างอึ้งกับสิ่งที่ได้ยิน ก่อนชวนฝันจะนึกไปถึงเหตุการ์ณเลวร้ายเมื่อหลายปีก่อน

[หลายปีก่อนหน้า เธอเคยมีเพื่อน ม.ปลาย ในวัยเด็ก ทั้งสองสนิทกันมาก และดาวมักจะขอมานอนที่บ้านเธอบ่อย ๆ เพราะที่บ้านของดาวมีปัญหา ครอบครัวค่อนข้างแย่ และไม่ใช่เซฟโซนของเธอ ต่างจากพ่อแม่ของชวนฝัน ที่จะเป็นคนให้คำปรึกษาและมอบความอบอุ่นให้กับเธอ จนวันหนึ่งพี่ชายของเธอกลับมาเพราะป่วยและมีอาการทางจิตหนักขึ้นเรื่อย ๆ ทางบริษัทที่ทำงานอยู่จึงส่งตัวกลับมา... และหลังจากวันนั้นก็กลายเป็นฝันร้ายของใครหลาย ๆ คน รวมถึงตัวเธอเองเพราะพี่ชายเธอข่มขืนดาวเพื่อนสนิทของเธอ แต่เมื่อดาวขัดขืนก็ทำให้อาการทางจิตของพี่ชายเธอหนักขึ้นเรื่อย ๆ จนเผลอบีบคอดาวโดยไม่รู้ตัว ก่อนหญิงสาวจะขาดอากาศหายใจและเสียชีวิตในที่สุด ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาพี่ชายเธอก็ได้รับโทษและรักษาการป่วย และเพิ่งพ้นโทษได้ไม่นาน จึงเป็นที่มาของการถูกจับกุมอีกครั้งในวันนี้]

"ดินแดน อย่ากลัวนะลูกพ่อกับแม่อยู่ตรงนี้"

น้ำเสียงคนเป็นแม่ยังคงยืนจับจ้องลูกชายที่กำลังเดินจากไปอีกครั้ง ภาพวันวานฉายซ้ำวนมาอีกครั้ง ชวนฝันราวกับหุ่นยนต์ที่เสียการควบคุม เธอไม่อยากเชื่อว่านั่นคือฝีมือพี่ชายตัวเอง แต่ห้าสิบเปอร์เซนต์มีความเป็นไปได้ เพราะเขาเคยก่อคดีมาแล้วครั้งหนึ่ง

หลายวันผ่านไป....

[โรงพยาบาลนิติเวชกรรม]

แม้เวลาจะล่วงเลยไปหลายวัน ทว่าทุก ๆ หน่วยงานต่างเร่งหาหลักฐานรวมถึงชันสูตรศพของคิรินทร์อย่างละเอียด และแล้ววันนี้ก็มาถึง วันที่แพทย์ประจำบ้านอย่าง เดวิด ต้องมาแจ้งรายละเอียดกับเพื่อนสนิทอย่างลาคอส

"ผลออกมาแล้วว่าพบว่าคิรินทร์เล็บมือเล็บเท้ามีลักษณะเขียวคล้ำจากการขาดอากาศสามารถระบุได้ว่าถูกบีบคอจนขาดอากาศหายใจเนื่องจากบริเวณลำคอมีร่องรอยการการบีบและมีร่องรอยการต่อสู้ พบรอยฟกช้ำตามร่างกาย จึงเป็นสาเหตุของการเสียชีวิตก่อนจะถูกโยนทิ้งข้างทาง อีกทั้งยังมีร่องรอยถูกข่มขืนทางอวัยวะเพศ และคราบอสุจิที่ดีเอ็นเอตรงกับ ดินแดน อดีตนักโทษฆ่าข่มขืนเมื่อหลายปีก่อน"

"ฮืออออออ คิรินทร์ ลูกฉันไปทำอะไรให้แก!"

กัญญาร่ำไห้ออกมาอย่างหนัก ความเจ็บปวดกัดเกาะเข้าไปถึงก้นบึ้งถึงหัวใจ เมื่อรับรู้ถึงสาเหตุการตายของลูกสาวที่เป็นเหมือนแก้วตาดวงใจ

"ไอ้เวรเอ๊ย!"

เสียงลาคอสเดือดดาลขึ้นมาอย่างหนัก อยากจะฆ่าคนที่ทำร้ายน้องสาวตัวเองอย่างโหดร้าย ความโกรธเคืองค่อย ๆ แปรเปลี่ยนเป็นความเคียดแค้น อยากจะตามไปฆ่าคนร้ายให้ตายคามือ

"กูจะฆ่ามึง!"

มาเฟียหนุ่มเอ่ยขึ้น ก่อนจะเดินจากไป ทว่าคนเป็นพ่อกลับห้ามเอาไว้

"อย่าทำอะไรสิ้นคิด! ทุกการกระทำมีผลต่อธุรกิจ อย่าให้ความใจร้อนของแก มาทำลายธุรกิจของฉัน"

"น้องตายทั้งคนจะมานั่งสนใจอะไรธุรกิจวะ!"

ลาคอสตวาดเสียงดังลั่น ก่อนจะสบตาคนเป็นพ่อด้วยความโกรธเคือง

"ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามกระบวนการของกฏหมาย"

ภูริชยื่นคำขาดกับลูกชายก่อนจะเดินจากไป เขาเชื่อในกระบวนการทางกฏหมาย เพราะเขานั้นรักและศัทธาในอาชีพนี้ ต่างจากลาคอสที่คิดว่าตัวเองนั้นต้องทำทุกอย่างให้อยู่เหนือกฏหมาย บนเส้นทางมาเฟีย

ปมแรกกกมาแล้ววววว เตรียมกำลังใจให้พร้อม มีคนกำลังจะได้ชดใช้

อ่านจบ อย่าลืมกดหัวใจ + คอมเมนต์ เป็นกำลังใจ๋ให้ไรท์หน่อยนะคะ

ขอหัวใจคนละดวง