00

ลาคอส | 00 INTRO

อำนาจบารมีเป็นสิ่งที่ใครๆ ต่างต้องการ ยิ่งบารมีนั้นมาพร้อมกับชื่อเสียงเงินทองก็ยิ่งจะเพิ่มอำนาจให้ผู้ที่ครอบครอง เฉกเช่นตระกูลสิวรรธนากรที่ทำธุรกิจมาตั้งแต่รุ่นทวด จึงทำให้พวกเขามีธุรกิจและทรัพย์สมบัติมากมาย ทั้งธุรกิจสีขาวสีเทาก็อยู่ในการควบคุมของสิวรรธนากร

“ล็อตนี้หมดแค่นี้ใช่ไหม?”

ลาคอส ทายาทมาเฟียคนปัจจุบันหันไปถามเลขาสาวด้วยท่าทางเร่งรีบกว่าทุกวัน เนื่องจากวันนี้เขาต้องไปร่วมงานวันเกิดคิรินทร์ น้องสาวแท้ๆ ที่คลานตามกันมา แต่จะรีบสักแค่ไหน ชายหนุ่มก็แพ้มารยาหญิงอยู่ดี

“ใช่ค่ะ” เลขาสาวตอบพร้อมรอยยิ้มและยื่นมือไปรับใบสั่งซื้ออจากมือเจ้านายหนุ่มสุดหล่อด้วยท่าทางยั่วยวน ปลายนิ้วเรียวสะกิดมือเจ้านายหนุ่มและส่งสายตาที่เห็นแล้วเป็นอันรู้กัน

“วันนี้เพลินเห็นคุณทำงานหนักทั้งวัน ให้เพลินช่วยผ่อนคลายให้ดีไหมคะ ยังมีเวลาอีกตั้งครึ่งชั่วโมง”

มือเรียวลูบไล้ร่างกำยำด้วยท่าทางยั่วยวน สัมผัสลงมาจนถึงจุดศูนย์รวมความรู้สึกที่เริ่มแข็งสู้มือ

“เวลาแค่นั้นคิดว่าทันเหรอ?”

มาเฟียหนุ่มมองใบหน้าสวยเฉี่ยวของเลขาสาวที่พ่ววตำเหน่งคู่นอนแก้ขัดด้วยสายตานิ่งเรียบ

“แค่คุณอนุญาต เพลินจะรีบเร่งให้สุดฝีมือเลยค่ะ”

มือเรียวถือวิสาสะปลดเข็มขัดของเจ้านายหนุ่มออกอย่างรวดเร็ว ประสบการณ์ทำงานร่วมกันมาหลายปีทำให้เธอรู้้ว่าเจ้านายหนุ่มนั้นเป็นคนใจร้อนมากแค่ไหน ถ้าจะปรนเปรอเขาจะต้องทำให้รวดเร็ว

“เอาสิ!”

เลขาสาวยกยิ้มอย่างพอใจแล้วลดตัวคุกเข่าลงตรงหน้าร่างสูงที่หยิบยบุหรี่ราคาแพงออกมา

เพลินตาที่มากประสบการณ์รีบรูดซิบและงัดแก่นกายออกปรนเปรน เพียงแค่เห็นขนาดที่ใหญ่โตเกินมาตรฐานก็ทำเอาร่องสาวระริก ตื่นเต้นที่จะเล่นเซ็กส์อันดุเดือดอีกครั้ง

อ่อกๆ

ลำใหญ่กระทุ้งลำคอขาวจนแทบสำลัก ถึงอย่างนั้นก็ยังใจสู้ดูดรูดจนเริ่มได้ยินเสียงคำรามจากคนตัวสูง

มือข้างที่ไร้บุหรี่กดหัวเลขาให้อมแท่งเอ็นจนมิดลำตอนที่อารมณ์พุ่งสุด

“ลุกขึ้น หันหลัง!”

ร่างสวยลุกขึ้นอย่างรนราน ไม่ช้ารีบถอดแพนตี้และถลกชายกระโปรงขึ้นเหนือเอว

มือหนาฟาดเข้าที่บั้นท้ายขาวเนียนจนแดงเถือกพร้อมกับยัดแก่นกายที่สวมเครื่องป้องกันเข้าไปในร่องสาวที่เยิ้มน้ำ

ความร่านของเธอก็มีข้อดีที่ไม่ต้องเล้าโลมก็มีอารมณ์เปียกแฉะพร้อมให้สอดใส่ตลอดเวลา

ปึก!

อ๊ะ! ใบหน้าสวยยกยิ้มออกมาอย่างพอใจ เธอเอ่นก้นรับกับความยาวใหญ่ที่กระทุ้งเข้ามาอย่างเร่าร้อน เธอชอบความดิบเถื่อนของเขาเป็นอย่างมาก เขาร้อนแรงและถึงใจมากกว่าคู่นอนทุกคนของเธอ

มาเฟียหนุ่มคาบบุหรี่ไว้ในปากและเอามือมาจับล็อกเอวบางระบายอารมณ์ใส่ราวกับเธอไม่ใช่คน

หลังจากเสร็จกิจกรรมเข้าจังหวะอันร้อนแรงกับเลขาสาว ชายหนุ่มก็รีบออกมาจากโกดังสินค้าตรงไปยังคฤหาสน์ตระกูลสิวรรธนากรทันที

พอมาถึงก็ต้องแปลกใจกับความเงียบงันภายในงาน วันเกิด

“สงสัยมีเซอร์ไพรครับ” คนสนิทออกความเห็น เพราะรู้ว่าน้องสาวคนเล็กชอบทำอะไรเซอร์ไพรส์พี่ชายที่ไม่ค่อยกลับบ้านอยู่บ่อยๆ

ผู้เป็นพี่ชายที่คิดได้อย่างนั้นก็หยิบกล่องของขวัญแล้วก้าวลงจากรถหรู เขาตรงเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ด้วยความแปลกใจขึ้นทุกวินาที บางอย่างทำให้เขารู้สึกว่านี่ไม่ใช่เรื่องปกติแล้ว

“เกิดอะไรขึ้นครับ”

ลาคอสถามผู้เป็นแม่ที่นั่งอยู่กับแม่บ้านเก่าแก่และไอญ่าพี่สาวของเขาด้วยท่าทางกระวนกระวายใจแปลกๆ

“คือว่า..”

ไอญากับผู้เป็นแม่ได้แต่มองหน้ากัน จนลาคอสเริ่มใจไม่ดี

“ตกลงมีเรื่องอะไรครับ แล้วน้องไปไหน?”

“น้องหายไป”

“หายไป? หมายความว่ายังไงครับ”

คนในงานเลี้ยงก็เยอะแยะ ไหนจะบอดี้การ์ดของบ้านอีกมากมาย

“น้องขอเดินออกไปส่งเพื่อนที่รถ จากนั้นก็ไม่มีใครเห็นน้องอีกเลย”

ทุกคนพูดด้วยท่าทางตื่นตระหนกและกระวนกระวายใจเป็นที่สุด หากเป็นคนทั่วไปคงไม่ได้ตกใจกับการหายไปไม่กี่ชั่วโมงของเด็กสาว เธออาจจะหายไปกับเพื่อน ไปคุยกับแฟน หรืออาจจะอยากมีความเป็นส่วนตัวบ้าง แต่ไม่ใช่สำหรับลูกสาวตระกูลมาเฟีย

“น้องไปแอบคุยโทรศัพท์กับแฟนที่ไหนหรือเปล่าครับ ได้ยินว่าช่วงนี้ติดโทรศัพท์มาก”

ลาคาสยังคงพยายามใจเย็นและหาเหตุผลให้กับสิ่งที่เกิดขึ้น

“พี่ก็อยากคิดแบบนั้น หากไม่ติดว่าน้องหายไปตั้งแต่หัวค่ำแล้ว ตอนนี้ป๊ากับคุณพชาก็ออกตามหาไปทุกที่ที่คิดว่าน้องจะไป แต่ก็ไม่พบ”

สายตาคมมองนาฬิกาข้อมือในทันที เมื่อเห็นว่าตอนนี้มันเกือบจะสามทุ่มแล้ว หัวใจแกร่งก็กระตุกสั่นขึ้นมา

“แม่ก็กลัวเหมือนกัน เพราะว่า…” แม่เงียบไปสักพักก่อนที่จะบอกในสิ่งที่ท่านกลัวออกมา ลูกชายเพื่อนบ้านที่ป่วยเป็นจิตเวชพึ่งกลับมาอยู่บ้าน คดีที่ลูกชายบ้านนั้นทำมันโหดร้ายเกินกว่าที่ใครจะรับได้

“ไปเช็คดูกล้องวงจรปิด”

มาเฟียหนุ่มหันไปสั่งลูกน้องคนสนิทด้วยท่าทางไม่ต่างจากแม่และพี่สาวเลย

ผ่านไปไม่นานพชาพี่เขยของลาคอสก็เดินกลับเข้ามาด้วยท่าทางร้อนใจ

“เจอคิรินทร์ไหมคะ” ไอญ่าลุกขึ้นไปถามสามีสุดที่รักด้วยท่าทางร้อนใจ

“ยังไม่เจอครับ แต่มีคนบอกว่าเห็นน้องล่าสุดที่สวน”

ทุกคนต่างมองหน้ากัน เพราะสวนที่พชาเอ่ยคือ พื้นที่ห้างไกลจากคฤหาสน์เกือบหนึ่งกิโล แม้จะอยู่ในพื้นที่รั้วคฤหาสน์ แต่ทุกคนก็ทราบดีว่าพื้นที่ตรงนั้นไม่ได้ปลอดภัยอีกต่อไป

“ผมให้คนของเราออกค้นหาแล้วครับ คุณแม่สบายใจได้ คิรินทร์อาจจะอยากมีเวลาส่วนตัวตามประสาวัยรุ่น”

พชาพูดให้ทุกคนสบายใจตามนิสัยของเขา เนื่องจากเป็นอาจารย์จึงมีความใจเย็นกว่าหัวหน้ามาเฟีย ที่ตอนนี่เริ่มนั่งไม่ติด

“เดี๋ยวผมไปตามหาน้องให้เอง”

ร่างสูงลุกขึ้นด้วยท่าทางร้อนใจ แต่ไม่ลืมที่จะเอากล่องของขวัญติดมือไปด้วย หากเจอน้องทีไหน จะได้เอาให้ทันที

“พาน้องกลับมาให้ได้นะลูก”

“ครับ”

มาเฟียหนุ่มรับปากผู้เป็นแม่อย่างหนักแน่นก่อนจะเดินไปยังกลุ่มลูกน้อง วางแผนกระจายกำลังพลิกแผ่นดินตามหาน้องสาว

บทนำมาแล้ววว ฝากกดติดตาม กดหัวใจ คอมเมนท์เป็นกำลังใจให้ไรท์หน่อย เรื่องนี้จะเป็นแนวฆาตกรรมลึกลับ สืบสวน และแซ่บซี้ดดด แก้แค้นแบบสับแบบฉ่ำเยสะบัด กีกี้น้องแทบไม่ได้พัก ใครชอบรบกวนขอหัวใจคนละดวงนะคะ