30 แผนร้ายของนายแม่

แค่เห็นสายตาของชายสูงวัยตรงหน้า เขมชาติก็พอจะเดาออกแล้วว่า คุณอาของเขาคิดจะให้พริมโรสเป็นเครื่องมือมาเล่นงานตัวเอง ไม่รู้ว่างานนี้เขาคิดผิดหรือคิดถูกกันแน่ที่ดึงคุณนายเธอมาร่วมด้วย ไม่รู้ว่าอะไรดลจิตดลใจให้เขาทําอย่างนั้นต่อหน้าบุคคลที่จ้องจะแทงเขาอยู่เสมอ การที่เผยจุดอ่อนให้คนอื่นเห็นเป็นเรื่องที่ไม่ควรกระทําอย่างยิ่ง แต่...เขากลับลืมหมดทุกอย่างเมื่ออยู่ใกล้กับพริมโรส แล้วนี่...เขาจะกันหญิงสาวออกให้พ้นจากเรื่องนี้ได้อย่างไร ถ้าไม่ใช่เพราะความคิดบางอย่างที่แว๊บเข้ามาในหัวตอนที่ได้ยินเสียงของเธอดังขึ้น ขณะที่เขากําลังคิดอยู่ว่าจะตอบผู้เป็นอา อย่างไรดี

ความคิดบางอย่างที่ดังขึ้นมาว่า ต้องใช้พริมโรสเป็นตัวล่อให้ชายสูงวัยแสดงธาตุแท้ออกมา ‘ล่อให้ปลาติดเบ็ด’

จุดอ่อนของคุณอาของเขาอยู่ที่ผู้หญิงสวย เพราะความเจ้าชู้ที่แก้ไม่หาย แต่เรื่องความสามารถของท่านนั้นทําให้เขาประมาทไม่ได้ เพราะถ้าท่านไม่มีฝีมือพอตัวท่านคงไม่ได้เป็นถึง...มือขวาของบิดาเขาหรอก ยิ่งจุดเด่นในการทํางานของท่านคือ...การเคลื่อนไหวภายใต้ท่าทีที่สงบนิ่งด้วยแล้ว ยิ่งทําให้การที่จะหาหลักฐานมามัดตัวคนผู้นี้ยิ่งหายากเข้าไปใหญ่

เขมชาติต้องล่อให้คุณอาของเขาออกมาจากมุมมืด ต้องล่อให้ท่านกระทําการบางอย่างจนเกิดความผิดพลาด และเหยื่อที่จะใช้ล่อได้ดีที่สุดก็คือ... ผู้หญิง และผู้หญิงที่เขมชาติคิดว่าจะทํางานชิ้นนี้ได้สําเร็จก็ไม่ใช่ใครที่ ไหน...ถ้าไม่ใช่ ‘พริมโรส’

เมื่อได้ยินเสียงพริมโรสพูดขึ้นพร้อมกับเอื้อมมือมาโอบคอเขาไว้นั้น เขาตอบสนองหญิงสาวไปโดยแทบไม่ต้องคิดว่า ต่อจากนี้เธอเจอกับอะไรบ้าง เขาไม่อยากจะดึงเธอเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่แค่สบตาคู่ดุ ๆ ของเธอ ที่มองมาเหมือนกับจะบอกเขาว่า ‘ไม่เป็นไร’

ทําให้ความลังเลสับสนที่มีอยู่จางหายไปจนหมดสิ้น และก็มั่นใจว่า พริมโรสจะเอาตัวรอดได้ เพราะแววตาที่มองกลับมานั้นมันบอกให้ เขารู้ว่าเธอรู้ว่าเขาคิดจะทําอะไร

นานเท่าไหร่แล้วที่เขารอคอยคนที่เข้าใจเขา คนที่ก้าวตามความคิด เขาทันทุกอย่าง แต่กับเธอคนนี้...คนที่เพิ่งรู้จักไม่นาน กลับเข้าใจ และรู้ใจเขาโดยเขายังไม่ได้พูดอะไรออกไป

ความสงสัยในหญิงสาวคนนี้กลับเพิ่มเข้ามาแทน พริมโรสรู้ได้อย่างไร ซึ่งประเด็นสําคัญมันไม่ได้อยู่ที่ว่าเธอรู้ได้อย่างไรว่า เขาคิดจะใช้ตัวเธอเป็นเหยื่อล่อคุณอาของเขา แต่ประเด็นที่น่าสงสัยมันอยู่ที่ว่า...เธอรู้ตัวหรือเปล่าว่ากําลังเอาตัวเองเข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องอะไรอยู่ หรือเธอต้องการอะไรกันแน่ จากการช่วยเขาครั้งต่างหากที่ทําให้เขมชาติสงสัย

เพราะอยู่ดี ๆ ผู้หญิงฉลาดอย่างพริมโรสคงไม่เอาตัวเองเข้ามาพัวพัน หรือเสี่ยงกับอันตรายกับเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเองหรอก เธอต้องการอะไรกันแน่...เขาต้องรู้ให้ได้

เห็นทีงานนี้เขาจะวางใจใครจนหมดทั้งร้อยเปอร์เซ็นต์ไม่ได้เสียแล้ว โดยเฉพาะ...พริมโรส ผู้หญิงที่ฉลาดทันเขาไปหมดเสียทุกเรื่อง ผู้หญิงที่ทําให้สมองของเขาคิดอะไรแทบไม่ออกเมื่ออยู่ใกล้ เขาต้อง ตั้งสติให้ดีกว่านี้ เขาต้องยํ้ากับตัวเองให้มากกว่านี้

...จะประมาทไม่ได้...

“คุณแม่จะไปไหนคะ” วิลาสินีที่นั่งอ่านนิตยสารแฟชั่นอยู่ในห้องรับแขกถามมารดา เมื่อเห็นว่าวิภาดาสั่งให้คนรถเอารถออก และยังสั่งให้ป้าละหม่อมจัดเตรียมข้าวของเครื่องใช้ อาหารบํารุงต่าง ๆ สําหรับคนท้องอีกกองพะเนิน ทําให้เธออดที่จะสงสัยไม่ได้

“แม่ก็จะเอาของไปรับไหว้...นังคนที่สะเออะจะมาเป็นลูกสะใภ้ของ แม่น่ะสิ”

“คุณแม่หมายความว่า...คุณแม่จะไปหานังหนิงหรือคะ”

“ใช่...เราต้องเริ่มตั้งแต่ตอนนี้ เราต้องเริ่มทําให้มันตายใจ แล้วทุก อย่างมันจะง่ายขึ้น”

“งั้น...ให้วิไปด้วยนะคะ วิชักสนุกอยากจะเห็นเหมือนกัน อยากจะเห็นนังพริมมันอยู่ไม่สุขบ้าง คุณแม่รอวิแป๊บหนึ่งนะคะ” พูดจบก็รีบวิ่งขึ้นไปห้องนอนตัวเองที่อยู่ชั้นบนเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า

ไม่นานนักสองแม่ลูกที่เต็มไปด้วยแผนร้าย ก็นั่งรถเบนซ์คันงามออก จากคฤหาสน์หลังใหญ่ ตรงไปยังบ้านสีขาวหลังเล็กที่อยู่ชานเมือง

‘นังหนิง นังพริม ฉันไม่ปล่อยให้พวกแกได้อยู่อย่างสงบแน่...’

เมื่อทุกคนออกจากห้องทํางานของเขมชาติไปจนหมดแล้ว ทิ้งให้พริมโรสอยู่ในห้องนั้นเพียงลําพัง ใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้มเมื่อครู่ กลับปรากฏร่องรอยแห่งความกังวลใจอย่างเห็นได้ชัด ไม่รู้ว่าตัวเอง คิดผิดหรือคิดถูกที่ทําเอาตัวเข้าไปยุ่งเรื่องของชาวบ้าน แต่เพราะไอ้แววตาเจ้าชู้ของเฒ่าหัวงูนั่นแหละที่ทําให้เธอทนอยู่เฉย

ๆ ไม่ได้ ตาแก่ตัณหากลับ ไม่รู้จักเจียมสังขารบ้างเลย คงเพราะ ความรู้สึกส่วนตัวที่เธอเกลียดผู้ชายเจ้าชู้เป็นทุนเดิม ทําให้เธอถึงเอาตัวเข้าไปยุ่งกับเรื่องของเขมชาติโดยไม่ต้องคิด ถือว่า...ตอบ แทนความดีที่เขมชาติพยายามกันไม่ให้เฒ่าหัวงูนั้นเข้ามายุ่งกับเธอ ก็แล้วกัน

ที่สําคัญแม้ว่าทั้งเขมชาติกับคุณพิษณุจะคุยกันด้วยนํ้าเสียงเรียบเฉย แต่แววตาของคนทั้งคู่กลับมีแววของความเป็นอริแฝงอยู่ ไม่รู้ว่าทั้งคู่ไปผิดใจกันด้วยเรื่องอะไร...หรือว่าจะเป็นเรื่องผู้หญิง น่าจะใช่...เพราะ เสือผู้หญิงกับเฒ่าหัวงูจะมีอะไรผิดใจกันถ้าไม่ใช่เรื่องแย่งผู้หญิงคนเดียวกัน แต่เท่าที่เธอรู้มาเขมชาตินั้นไม่ชอบแย่งผู้หญิงของคนอื่น แต่ก็ไม่แน่บางทีผู้หญิงของคนอื่นอาจจะอยากเข้ามายุ่งกับตาบ้านั่นเองก็ได้ ทําไมนะ...พอคิดมาถึงตรงนี้ เธอรู้สึกไม่พอใจอย่างประหลาด แค่คิดว่าเขมชาติมีผู้หญิงอื่นที่ไม่ใช่เธออยู่...แค่คิดแค่นี้ทําไมเธอถึงรู้สึกไม่พอใจ ไม่ชอบใจ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อนด้วย

เขมชาติก็ไม่ได้เป็นอะไรกับเธอเสียหน่อย ทําไมเธอต้องไม่พอใจด้วย ‘โอ๊ย อีตาบ้า ทําไมฉันต้องคิดเรื่องนายด้วยนะ...’

แต่...บางทีสองคนนั่นอาจจะผิดใจกันเรื่องงานก็ได้ เพราะคุณอา เป็นถึงมือขวาของเจ้าบิดาเขมชาติ อาจจะไม่พอใจกับการทํางานของคนหนุ่มรุ่นลูกอย่างเขมชาติที่เข้ามาบริหารงานแทนบิดา ตั้งแต่สมัยที่คุณเกรียงไกรยังมีชีวิตอยู่ เนื่องจากความคิดและแนวทางในการทํางานที่แตกต่างกัน