16 อารมณ์ชั่ววูบ nc18+
“คุณองศา ฉันบอกให้ปล่อย”
ตู้ม ปล่อยที่เขาทำกับเธอคือการโยนเธอลงอ่างอาบน้ำ
“แค่ก แค่ก” แน่นอนว่าเธอสำลักน้ำในทันที
“ทำบ้าอะไรของคุณ!!”
“สร่างเมารึยัง ทำให้เธอมีสติขึ้นมาไหม”
“ฉันไม่ได้เมา และฉันก็มีสติ” เธอเถียงเขากลับก่อนจะพยายามลุกออกจากอ่างอาบน้ำ
“มีสติก็ควรคิดได้แล้วว่าตอนนี้มันกี่โมงกี่ยาม มันเป็นเวลาที่เธอต้องอยู่กับลูก ไม่ใช่ออกไปปาร์ตี้เหมือนตัวเองไม่มีพันธะแบบนี้” สุดท้ายเขาก็ไม่ยอมจบ หาเรื่องมาชวนเธอทะเลาะต่อ
“ฉันจะกินจะดื่มอะไรมันก็เรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวกับคุณ คุณเองก็เป็นพ่อจะให้ฉันดูแลลูกอยู่คนเดียวมันไม่เห็นแก่ตัวไปหน่อยหรอคะ” เธอเถียงกลับเขาอย่างไม่ยอมแพ้ เธอรู้ว่าเธอเองก็ผิด แต่เขาก็ไม่จำเป็นมาต่อว่า มาหาเรื่องชวนเธอทะเลาะแบบนี้
“กับน้ำเหนือฉันไม่เคยบกพร่องต่อหน้าที่ ไม่สิมันไม่ใช่หน้าที่ ฉันทำมันด้วยความรักที่พ่อคนหนึ่งมีต่อลูก แต่กับวินเทอร์ลูกของเธอเอง เธอควรถามตัวเองนะ ว่าเธอเป็นแม่ที่ดีรึเปล่า ไม่ใช่แค่กับวินเทอร์ กับน้ำเหนือเองก็ด้วย ลูกรอเธอ อยากอยู่กับเธอมากขนาดนี้ ฉันหวังว่าเธอจะไม่ทำเรื่องเลว ๆ อีก”
“อีกเรื่องนะหลิน วันนี้กว่าวินเทอร์จะหลับ เธอรู้รึเปล่าว่าลูกรอเธอ เธอรู้รึเปล่าว่าเด็ก ๆ รอเธอกลับมากินข้าวด้วย รอเธอส่งเข้านอน เธอรู้รึเปล่า”
“ทีหลังถ้าไม่พร้อมจะเป็นแม่ใคร ก็อย่าคิดจะมีลูก อย่าใจง่ายอ้าขาให้ใครเอาอีก” จบเขาพูดของเขาแม่อยากจะเถียงแต่มันก็จุกอก เธอได้แต่ยืนมองเขาอยู่ในอ่างอาบน้ำน้ำตาคลอหน่วย พยายามกลั้นไว้ ไม่ให้มันไหลออกมาประจานความอ่อนแอ
เขาพูดว่าเธอแบบนี้ เขาเคยรู้บ้างไหมว่าเธอผ่านอะไรมาบ้าง ในช่วงเวลาที่อยากลำบากที่สุดในชีวิต ในช่วงเวลาที่เกือบจะเสียลูกไปเขาเคยรู้รึเปล่า และกว่าเธอจะมาอยู่จุดนี้เธอ จุดที่เธอเข้มแข็งพร้อมจะเผชิญหน้ากับคนที่เคยทำร้ายเธอ เผชิญหน้าของคนที่เหยียบย้ำหัวใจของเธออย่างไม่มีชิ้นดี เธอเสียน้ำตาไปเท่าไหร่ ใช่เวลาเยียวยารักษาแผลใจเท่าไหร่เขาก็ไม่เคยรู้
เขาดีแต่จะต่อว่าหาเรื่องเธอ กล่าวโทษเธอเหมือนเธอเป็นคนผิด เป็นคนทำให้ทุกอย่างพัง ทั้งที่จริง ๆ มันไม่ใช่
ด้านกลทีป์เมื่อเห็นเธอนิ่งไปแบบนั้นเขาก็รู้สึกใจเสียขึ้นมา หรือเขาจะพูดแรงไป แต่มันก็เป็นเรื่องจริง เขาอยากเตือนสติเธอ ไม่อยากให้เธอหลงผิดอีก และที่เขาพูดว่าวินเทอร์เป็นลูกสาวเธอเพราะเขาเชื่อแบบนั้นจริง ๆ เธอไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน ถึงมีก็มีแค่น้องสาว หาใช่พี่สาวที่เธอเคยกล่าวอ้าง อีกอย่างหน้าตาของวินเทอร์ก็คล้ายเธอเหมือนเป็นแม่ลูกกันมากกว่าที่จะเป็นน้าหลาน
“ฉันมันเลวเองค่ะ ฉันอาจจะไม่เหมาะที่จะเป็นแม่ใครอย่างที่คุณว่าจริง ๆ”
“แต่ฉันอยากให้คุณรู้ไว้นะคะ ไม่ใช่แค่ฉันที่ไม่เหมาะเป็นแม่ใคร คุณเองก็ไม่เหมาะเป็นพ่อใครเหมือนกัน”
“เพราะแค่ลูกเมียถูกทำร้ายคุณก็ยังปกป้องไม่ได้” สายตาเรียบนิ่งมองเขา
ก่อนจะก้าวขาออกจากอ่าง เพื่อจะเดินออกไปจากตรงนี้
หมับ
“หมายความว่าไง” แน่นอนว่าเขาไม่ปล่อยเธอไปง่าย ๆ เมื่อเธอพูดไม่เคลียร์แบบนี้ ที่ผ่านมาเขาดูแลเธอและลูกเป็นอย่างดี การที่เธอพูดแบบนี้ มันเหมือนว่าเธอกำลังบอกว่าทุกอย่างมันเป็นความผิดของเขา เขาต่างหากที่ทำให้ทุกอย่างพัง
“ฉันไม่มีอะไรจะพูดแล้วค่ะ ฉันเหนื่อย” เธอพูดด้วยน้ำเสี่ยงเหนื่อย ๆ และอ่อนแรงจริง ๆ มันล้าไปหมดทั้งกายและใจ วันทั้งวันนี้เธอวิ่งวุ่นอยู่แต่กับงาน เธอหมดพลังจะมาต่อล้อต่อเถียงกับเขาแล้ว
“ช่วยเอามือคุณบอกไปด้วยค่ะ” เธอตวัดสายตาบอกเขา เมื่อเขายังไม่ยอมปล่อย
“ทำไม จับนิดกับหน่อยไม่ได้เลยรึไง” ยิ่งเธอพูดไม่เคลียร์แบบนี้มันก็ยิ่งทำให้เขาไม่พอใจ ไหนจะแอลกอฮอล์ที่ดื่มไปอีก ทำให้สตินึกคิดลดลง
“ค่ะ แค่อยู่ตรงนี้ใช้อากาศหายใจร่วมกับคุณฉันก็อึดอัดจะแย่ ยิ่งคุณแตะตัวฉัน ฉันก็ยิ่งรู้สึกขยะแขยง”
“เพราะงั้นช่วยเอามือออกไปจากแขนฉันด้วยค่ะ”
“หลิน!!”
“ทำไมคะ ไม่ชอบหรอคะ ไม่พอใจหรอคะ ที่ฉันพูดแบบนี้”
“ฉันเองก็ไม่ชอบที่คุณมาพูดว่าฉันเหมือนกะ...อื้อ” เสียงหวานถูกกลืนหายไปพร้อมกับจูบหนักหน่วงที่กลทีป์ประกบริมฝีปากหนาลงบนริมฝีปากบางธริกา ความหนักหน่วงรุนแรง แบบที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ทำให้ธริกาพยายามต่อต้าน แน่นอนว่าเธอเม้มปากแน่นไม่ยอมเปิดปากให้เขาเข้าไปลิ้มชิมความหวานเลย
แม้ว่าเขาจะกดจูบมารุนแรงแค่ไหนเธอก็พยายามกัดฟันสู้แรงของเขา เขาจูบผลักเธอไปติดผนังห้องน้ำเธอก็ยังป้องกันการรุกล้ำ ของเขาได้อยู่ แต่ยิ่งเธอเป็นแบบนี้ความโกรธในใจของเขามันก็ยิ่งเพิ่มขึ้น
“อ้ะ” ในเมื่อเธอไม่ยอมง่าย ๆ ก็ต้องรุนแรงกันหน่อย เขาเลือกที่จะขบริมฝีปากล่างของเธอฝากรอยแผลให้เธอจาง ๆ ความเจ็บปวดที่ได้รับอย่างไม่ทันตั้งตัวทำให้เธอเผลอร้องออกมา เป็นโอกาสให้เขาเข้าไปช่วงชิมความหวานในที่สุด ความเค็มของเลือดที่ติดปลายลิ้น บวกกับฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้อารมณ์ของกลทีป์ไปไกลเกินกว่าจะย้อนกลับ
เขาจูบเธออย่างเร่าร้อนรุนแรง พร้อมกับมือที่ไล่สัมผัสไปตามร่างกายของเธอ เสื้อผ้าที่เปียกลู่ไปกับน้ำทำให้เขาสัมผัสเธอได้แบบชิดมากขึ้น แต่ก็ไม่เท่าผิวหนังเนียนนุ่มที่ไร้สิ่งปกคลุม
มือหนาล้วงลึกเข้าไปในเดรสตัวสั้นจิ๋วของเธอ ก่อนจะลูบไร้ไปตามเอวคอดกิ่งและสะโพกมน
ด้านคนถูกสัมผัส เธอยืนนิ่งอย่างคนไร้ความรู้สึก เพราะเธอรู้ว่าแรงอันน้อยนิดคงทำอะไรเขาไม่ได้ หยดน้ำตาเม็ดโตร่วงหล่นบนแก้มนวล ทำให้เขาชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะผละออกจากเธอแล้วพูดบางอย่าง
“ทำไม จูบกับฉัน จะเอากับฉันมันน่าเสียใจขนาดนั้นเลยรึไงวะ” เขาถามเธอด้วยน้ำเสียงประชดประชัน
“...” แต่ก็ไร้การตอบกลับจากเธอ เธอมองเขาด้วยสายตาว่างเปล่า ก่อนจะหันหน้าหนีเขา
“อยากทำอะไรก็ทำเถอะค่ะ” น้ำเสียงราบเรียบที่พูดบอกเขา ใครจะรู้ว่าภายในใจเธอเจ็บปวดเพียงใด
“หึ ปากดี ฉันจะถือว่าเธออนุญาตแล้ว” พูดจบก็ดึงเธอมาจูบ พร้อมกับปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอออกด้วย ส่วนเธอเมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั้นก็ได้แต่ยิ้มเยาะ สมเพชตัวเองให้ใจ อนุญาตงั้นหรอ เขาพูดมาได้อย่างหน้าไม่อาย การที่เขาทำแบบนี้เธอเลือกอะไรได้อย่างนั้นหรอ เธอปฏิเสธได้อย่างนั้นหรอ ตอนนี้ที่ทำได้ก็คือปล่อยตัวไปกับเขา เพื่อลดความเจ็บช้ำของร่างกายเท่านั้น เพราะเธอยังต้องทำงาน ยังต้องดูแลลูก ไม่ใช่เสร็จกิจแล้วตัวเบาเหมือนไม่ได้เกิดอะไรขึ้นอย่างเขา
“พูดอะไรหน่อยสิ...หื้มม” มือหนามือจับขาเรียวของเธอให้มาเกี่ยวรั้งไว้ข้างเอวสอบของเขา น้ำเสียงแหบพร่าพูดคลอเคลียอยู่ใกล้ ๆ ลำคอระหงส์
“ฉันไม่มีอะไรจะพูด” เธอบอกเขาแล้วหันหน้าหนีไปอีกครั้ง
“คงจะครางกับมันจนเหนื่อยแล้วสินะ” เธอไม่พูดเขาเลยพูดเอง และยิ่งเธอเป็นแบบนี้อารมณ์ที่มันเริ่มจะเย็นมันก็ร้อนขึ้นมาอีก
“ไหน ๆ ก็พึ่งไปเอากับมันมา เอาฉันต่อคงจะไม่เป็นไร”
“แบบนี้ฉันจะได้ไม่ต้องเสียเวลาด้วย”
“แต่ตอนนี้ฉันไม่มีถุง ขอสดเลยก็แล้วกันนะ”
“เธอคงจะรู้จักป้องกัน ไม่ได้เอากับใครมั่วใช่ไหม” พูดจบเขาก็ส่งแท่งเอ็นอุ่นร้อนเข้าไปในกายสาวทันที
“อ้ะ” ความแข็งขืนที่ถูกยัดเยียดเข้ามา โดยผ่านการเล้าโลมใด ๆ มันทำให้เธอเจ็บปวดจนน้ำตาเล็ด
“Sh*t” และเขาเองก็สบถหยาบคายของมาเสียงดังเช่นกัน เมื่อร่องรักของเธอแห้งผากจนส่วนหัวของลูกชายของเขาก็แทบเข้าไม่ได้ และเหมือนมันจะปิดสนิท ไม่ได้เหมือนการพึ่งผ่านเรื่องอย่างว่ามาตามที่เขากล่าวหาเธอตอนแรก
“ทำไมไม่บอกวะ” แม้จะแอบรู้สึกดีที่เธอไม่ได้ไปมีอะไรกับใคร แต่มันก็ไม่ทั้งหมด เมื่อการกระทำของเธอยังคงผลักไส ไม่อยากใกล้ชิดเขา สุดท้ายเขาเลือกพูดโมโหใส่อารมณ์กับเธอ
“แล้วคุณเคยทำเคยฟังฉันบ้างรึเปล่า!” เธอตอกกลับใส่หน้าเขาอย่างเหลืออด เขาไม่เคยจะถาม จะฟังเหตุผลของเธอ เอาแต่คิดตัดสินทุกอย่างเอง
“...” สิ่งที่พูดทำให้เขานิ่งไปสักพัก
“หึ ขอโทษนะ ฉันชอบพิสูจน์ด้วยตัวเองมากกว่า” พรวด พูดจบเขาก็ออกแรงกดเอ็นอุ่นร้อนเข้าไปในกายสาวเธอทีเดียวมิดลำ ด้วยความคับแน่นของร่องรักที่ห่างหายจากเรื่องอย่างว่าไปนานแสนนาน บวกกับน้ำหล่อลื่นที่แทบจะไม่มี ทำให้เธอนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ เมื่อบางยกขึ้นดันหน้าอกของเขาให้ออกหาง
“เจ็บ...ฉันเจ็บ”
“ทนหน่อย”
“ฉันเจ็บ” เธอเงยหน้ามองเขาน้ำตาคลอ มันเจ็บจริง ๆ ส่วนเขาที่ก้มลงมองก็ใจกระตุกทันที จนเกือบจะเผลอโน้มตัวไปจูบซับน้ำตาให้เธอ แต่เขาก็ดึงตัวเองกลับมาได้ทัน จากที่จะจูบซับน้ำตาเป็นรั้งคางวีมนมาจูบปากนุ่มแทน
เมื่อเธอเริ่มผ่อนคลายลงบางแล้ว มือที่เคยจับคางเธอไว้ก็เลื่อนลงมาลูบไล้ไปตามร่างกายเปลือยเปล่าของเธอ ก่อนจะเลื่อนมานวดคลึงหน้าอกนุ่มนิ่มพอดีมือ
“ฉันใช่ไม่ไหวแล้ว” น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยบอกเธอ ก่อนที่เขาจะเริ่มขยับ
แก่นกาย
“อาส์ ยังแน่นเหมือนเดิม” เขาครางหืม อย่างพึงพอใจ
“มันเจ็บ เบา ๆ”
“ทนหน่อย”
เป็นอีกครั้งที่เขาบอกให้เธอทน แทนการผ่อนแรง แทนการถนอมเธอ ได้ยินแบบนี้เป็นครั้งที่สอง เธอก็เลิกร้องขอความเห็นใจจากเขาอีก เธอเลือกที่จะกัดฟันข่มความเจ็บปวดเอาไว้ ภาวนาให้มันผ่านพ้นไปเร็ว ๆ เพราะเธอเหนื่อยกับงานและอยากพักผ่อน ไม่อยากจะมาเหนื่อยกับเขาต่ออีกแล้ว
ส่วนเขาเมื่อเห็นตีหน้านิ่ง ไม่พูดไม่จาอะไร เขาก็ยิ่งเพิ่มแรงกระทำให้มากขึ้น
“หึ อวดเก่งไปเถอะ”
“...” เห็นเธอยังตีหน้า มองด้วยสายตาว่างเปล่าตอบกลับมา เขาก็แสยะยิ้มส่งให้เธอคืนไปบ้าง
“จะทำอะไร หยุดเดี๋ยวนี้นะ ครั้งเดียวมันก็เกินพอแล้ว” จากที่นิ่งอยู่นานเธอก็ต้องร้องโวยวายขึ้นมาทันที เมื่ออยู่ ๆ เขาอุ้มเธอมาที่เตียง โดยที่ยังไม่ยอมถอดถอนตัวต้นออก ทั้งที่เขาก็เสร็จกิจไปแล้ว
“แน่จริงก็หยุดฉันให้ได้สิ เก่งนักไม่ใช่รึไง หึ”
