ตอนที่ 2

อดาลีนแสดงออกชัดเจนว่าเธอพอใจโคลินทั้งที่รู้ว่าเขาเป็นแฟนของชาลิสา หรือที่ทุกคนในวงเรียกเธอว่าชาล็อต หลังจากนั้นไม่นานเขาก็เปลี่ยนไป กระทั่งเธอได้ค้นพบคำตอบในนาทีสุดท้ายว่าโคลิน...ไม่ได้เลือกเธออีกแล้ว

“ฉันคงจะไปร่วมแสดงความยินดีกับเขาไม่นาน เพราะคืนนี้ฉันต้องนั่งรถไฟไปหาญาติของฉันที่แอลเอ”

“เธอเตรียมเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วหรือ?”

ชาลิสาชูกระเป๋าสะพายใบเล็กให้เพื่อนของเธอดู “ฉันคงไปอยู่กับญาติสักพัก กลับมาแล้วฉันจะโทรหา”

“บาย” คาลล่ากล่าวก่อนเข้าไปหอมแก้มเพื่อนของเธอ

“บาย” ชาลิสาโบกมือให้เพื่อนที่เธอพักอย่ด้วยกันมานานหลายปีก่อนเดินออกจากห้องพักในอพาร์ทเมนท์หรูและลงลิฟท์ไปยังชั้นล่างเพื่อโบกแท็กซี่ที่ริมฟุตบาธ

“ขอโทษนะครับ”

เสียงที่ดังขึ้นด้านหลังทำให้ร่างบางในชุดราตรีสั้นเกาะอกสวมทับด้วยแจ็คเก็ตหนังซึ่งกำลังยืนโบกไม้โบกมือเรียกรถแท็กซี่ให้จอดรับหันกลับไปมองพร้อมทำสีหน้าประหลาดใจ

“คะ?” หญิงสาวย่นคิ้วเมื่อเห็นชายรูปร่างสูงใหญ่ในชุดสูทภูมิฐานยืนอยู่ใกล้เธอ

“ไม่ทราบว่าคุณคือชาล็อต ที่เป็นแดนเซอร์ของคุณอดาลีนใช่ไหมครับ?”

เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสุภาพก่อนที่หญิงสาวจะตอบว่า

“ค่ะ” เธอตอบออกไปแบบไม่ใคร่เต็มเสียงแม้ความแปลกใจระคนสงสัยฉายอยู่เต็มสีหน้าและในแววตาของหญิงสาว

“ผมขอเวลาคุณชาลอตสักครู่ได้ไหมครับ พอดีมีคนต้องการพบคุณ”

“ใครกันคะ แล้ว...เขามีธุระอะไรกับฉัน?”

“คุณอเล็กซานเดอร์ เคลย์ตัน...เขาเป็นพี่ชายของคุณอดาลีน เคลย์ตัน นักร้องที่คุณเป็นแดนเซอร์ให้ และผมเป็นบอดี้การ์ดของเขา เขามีเรื่องที่อยากจะคุยกับคุณครับ”

ชาลิสาเริ่มเงอะงะ อเล็กซานเดอร์ เคลย์ตัน อย่างนั้นหรือ? หญิงสาวก็เคยรู้มาว่าอดาลีนมีพี่ชายคนเดียวซึ่งเป็นนักธุรกิจใหญ่ของอเมริกา แต่ไม่เคยมีใครพบหน้าหรือรู้จักเขา เขาเป็นคนค่อนข้างเก็บตัวไม่ค่อยออกสื่อเหมือนน้องสาวที่เป็นนักร้องชื่อดัง เธอก้มลงมองนาฬิกาข้อมือบอกเวลาจวนหนึ่งทุ่มและมองไปยังถนนที่รถแล่นขวักไขว่ไปมาก่อนหันกลับมายังชายผู้นั้น

“ฉันมีเวลาไม่มากนักนะคะ เพราะฉันต้องรีบไปร่วมงานหมั้นของอดาลีน”

“ข้อนั้นคุณอเล็กซานเดอร์ทราบดีครับ เขาถึงได้อยากคุยกับคุณก่อนงานหมั้นของคุณอดาลีนจะเริ่ม”

แม้ไม่แน่ใจแต่ความใคร่รู้ก็ทำให้ชาลิสาจำต้องเดินตามชายแปลกหน้าไปยังรถลีมูซีนซึ่งจอดติดเครื่องอยู่ไม่ไกลจากอพาร์ทเมนท์แต่ก็อยู่ในที่ที่ไม่ลับตาคน

“เชิญครับ คุณชาล็อต”

ชายในชุดสูทเลื่อนประตูรถเคลือบฟิล์มสีดำสนิทของลีมูซีนสีขาวสง่างามให้เปิดออก ชาลิสาตัดสินใจก้าวเข้าไปในรถที่ตกแต่งอย่างหรูหราและเต็มไปด้วยเครื่องอำนวยความสะดวกทันสมัยครบครันก่อนที่ประตูรถจะถูกเลื่อนปิดลง

“สวัสดี...ชาล็อต “