บทที่ 3 อดีตแฟน

บทที่ 3

อดีตแฟน

หลายวันผ่านไป

วันหยุดสุดสัปดาห์ที่ควรค่าแก่การนอนตื่นสายหรือไม่ก็จมอยู่บนเตียงนุ่ม ๆ พร้อมด้วยแอร์เย็นฉ่ำสำหรับการพักผ่อนก่อนที่จะถึงช่วงวันทำงานอันแสนหนักหน่วง แต่ทว่ากิจกรรมการนอนเปื่อยกลับต้องแปรเปลี่ยนเป็นการถูกลากออกมาข้างนอกด้วยฝีมือของพี่สาวจอมป่วนของตัวเองอย่างพี่วา หรือ ‘วารี’ ที่แม้ว่าจะออกปากบ่นเท่าไหร่เจ้าตัวก็ไม่ยอมท่าเดียว

ฉันถูกพี่สาวแท้ ๆ ลากมาที่ร้านอาหารสุดหรูที่ตั้งอยู่บนโรงแรมใจกลางเมือง พร้อมด้วยพี่ ๆ อีกสองคนที่สนิทสนมกันตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย เนื่องด้วยยัยพี่สาวจอมป่วนนั้นเห็นว่าฉันเพิ่งถูกอดีตแฟนนอกใจ เลยกลัวว่าฉันจะคิดมาก นั่นจึงเป็นเหตุที่ทำให้ฉันถูกลากออกมาในวันนี้ยังไงล่ะ!

“โอ๊ย พี่วา ไม่ต้องดึงก็ได้ โยเดินเองได้น่า” ฉันบ่นอุบเมื่อถูกมือของพี่สาวจับจูงมายังโต๊ะอาหารที่จองไว้ซึ่งมองไกล ๆ ก็เห็นแล้วว่ามีผู้ชายอีกสองคนที่กำลังนั่งรออยู่ก่อนหน้าแล้ว

“คนอย่างแกน่ะไว้ใจไม่ได้ ถ้าพี่ปล่อยมือมีหวังแกรีบวิ่งหนีไปก่อนแน่!”

“ชิ” ฉันมุ่ยหน้าใส่อย่างนึกหงุดหงิด ความจริงมันก็เป็นอย่างที่ว่านั่นแหละ ถ้าปล่อยมือเมื่อไหร่ฉันรับรองว่าจะวิ่งออกไปให้เร็วที่สุด!

“มาแล้วค่า รอนานไหมคะ” ทันทีที่เดินมาถึงโต๊ะอาหารเสียงหวาน ๆ ก็เอ่ยทักทายกับชายหนุ่มอีกสองคนซึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นพี่ชายของฉันเองนั่นแหละ

“มาก! นานมาก! นึกว่าจะเทแล้วนะเนี่ย” เป็นเสียงพี่เตหรือ ‘เตโช’ ที่เอ่ยขึ้นพร้อมกับตวัดสายตาขวางมองฉันอย่างคาดโทษ แต่ฉันเองก็ไม่ได้คิดสนใจอะไรนักหรอก

“นั่งก่อนสิ นี่พี่สั่งอาหารไว้รอแล้วนะ แต่ถ้าอยากทานอะไรเพิ่มก็สั่งเลย” พี่ภพ หรือ ‘พิภพ’ เอ่ยขึ้นอีกเสียงพร้อมด้วยรอยยิ้มประดับบนใบหน้าบาง ๆ

“ไม่สั่งเพิ่มแล้วล่ะค่ะพี่ภพ แค่นี้ก็พอ”

“ทำหน้าเป็นตูดเลยนะยัยโย อาการมันเป็นยังไงหืม”

“โอ๊ย! ไอ้พี่เต โยเจ็บ!” มือหนัก ๆ ของพี่เตตรงเข้ามาหยิกที่แก้มของฉันส่วนมืออีกข้างก็ยีเรือนผมของฉันจนตอนนี้มันยุ่งเหยิงไปหมด

ต้องขอแนะนำสมาชิกตัวป่วนให้รู้จักก่อนแล้วกันนะ คือฉันกับอีกทั้งสามคนเนี่ยเมื่อตอนสมัยเรียนมหาวิทยาลัยนั้นได้รับคัดเลือกให้เป็นตัวแทนเพื่อโปรโมตกิจกรรมภายใต้โปรเจกต์ Next Level Love ที่คัดเลือกมาจากสี่ธาตุอย่าง ดิน น้ำ ลม และไฟ ซึ่งชื่อของพวกเราทั้งสี่คนนั้นมีความหมายตามธาตุประจำตัว

ธาตุดิน *’พิภพ’ นิสัยของพี่ภพก็จะเป็นพ่อไมโครเวฟอบอุ่นละมุนใจสุด ๆ พี่ภพขึ้นชื่อว่าเป็นบุคคลที่ใจเย็นและใจดีที่สุด เป็นฝ่ายห้ามปรามเมื่อมีความขัดแย้ง แถมยังพ่วงด้วยตำแหน่งประธานบริษัทของบริษัทรี้ดกันที่เป็นคลังหนังสือออนไลน์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศอีกด้วย

คนต่อมา ธาตุน้ำ **’วารี’ พี่วาเนี่ยคือพี่สาวแท้ ๆ ของฉันเอง เราสองคนอายุห่างกันเพียงหนึ่งปีเท่านั้นทำให้เราสนิทกันมาก แต่เรื่องนิสัยก็ต้องบอกว่าแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง พี่วาเป็นสาวสวย มีความอ่อนโยนและอ่อนไหว ตอนนี้ก็รับหน้าที่เป็นผู้บริหารและหัวหน้าแผนกของบริษัทที่บ้านไปเลยสวย ๆ

คนที่สาม ธาตุลม ก็คือฉันเอง ชื่อของฉันคือ ‘วาโย’ ความหมายก็แปลว่าลมตามธาตุของตัวเอง งั้นขอข้ามไปคนถัดไปแล้วกัน

คนสุดท้ายนี่ต้องบอกเลยว่าแสบสุด ๆ ธาตุไฟ ***’เตโช’ แน่นอนว่าต้องมีความร้อนแรงสมชื่อ พี่เตเนี่ยค่อนข้างอารมณ์ร้อนและไม่ยอมใคร ที่สำคัญคือเจ้าชู้เจ้าเสน่ห์สุด ๆ สาว ๆ ของพี่เตเยอะมาก สมัยเรียนพี่เตนี่แทบจะต้องจัดตารางคิวเพื่อไม่ใช่รถไฟชนกันเลยล่ะ ตอนนี้ก็เป็นสถาปนิกให้กับบริษัทยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่ง ซึ่งบริษัทนั้นก็คือบริษัทของพ่อพี่เตนั่นแหละ

พวกเราทั้งสี่คนรวมตัวกันในฐานะสมาชิกในโปรเจกต์ Next Lev Love และถึงแม้ว่าพวกเราจะเรียนจบแล้วแต่ก็ยังติดต่อกันเสมอทำให้ความสนิทสนมของพวกเรายังคงอยู่เหมือนเดิมจนแทบไม่แตกต่างจากตอนนั้นเลยล่ะ

“โดนแฟนนอกใจแล้วเฮิร์ตเหรอจ๊ะ”

“ไอ้พี่เต!” ฉันรีบหันขวับและมองขวางใส่คนตัวโตข้างกายที่เอ่ยปากล้อถึงเรื่องแฟนเก่าเลว ๆ นั่น

ความจริงแล้วฉันก็ไม่ได้เฮิร์ตเท่าไหร่นะ เพราะฉันเองก็เพิ่งคบหากันได้ไม่นาน แต่มันแค่เจ็บปวดมากกว่าที่ถูกหลอกและดันไปเห็นภาพที่ไอ้บ้านั่นเอาผู้หญิงคนอื่นมานอนด้วย มันก็เลยทำให้ฉันโกรธและโมโหจนอยากจะฟาดมันให้รู้แล้วรู้รอด!

แล้วที่สำคัญฉันเองก็มูฟออนแล้วด้วย คืนนั้นฉันเองก็ละทิ้งความรู้สึกนั้นไปในทันทีและพาตัวเองไปพบเจอกับความรู้สึกแปลกใหม่ที่มีความสัมพันธ์กับคนที่ไม่ใช่แฟนครั้งแรก ก็นั่นแหละ...มันแปลกดี แต่ฉันเองก็รู้สึกดีโคตร ๆ เช่นกัน

“แล้วที่นัดวันนี้ก็แค่จะถามเรื่องโยใช่ไหมเนี่ย”

“ก็ใช่น่ะสิ เรื่องใหญ่แบบนี้แล้วทำไมไม่บอกพี่ฮะโย ดูซิถ้าพี่ภพไม่โทรมาบอกพี่ก็คงไม่รู้ว่าแฟนแกมันเลวขนาดนี้น่ะ!”

ฉันถอนหายใจออกมาหนัก ๆ และหันหน้าหนีโดยไม่คิดเอ่ยคำใดออกมา ใจจริงฉันตั้งใจที่จะไม่บอกใครนั่นแหละ แต่ในคืนนั้นฉันไม่เหลือใครแล้วจริง ๆ นอกจากเพื่อนสนิทอย่าง ‘ไวน์’ ซึ่งไวน์นั้นก็คือแฟนของพี่ภพ และแน่นอนว่าพี่ภพจะต้องบอกพี่สาวของฉันอยู่แล้ว

“ไอ้นายแบบนั่นใช่ไหมที่พี่เจอผ่าน ๆ วันนั้นน่ะ อยากเห็นหน้าให้ชัด ๆ ว่ะว่าใครจะหล่อกว่ากัน”

และก็เป็นอีกครั้งที่ฉันต้องถอนหายใจออกมาหนัก ๆ กับคำพูดของพี่เตที่ดูท่าแล้วจะหลงตัวเองเป็นที่สุด

“เดี๋ยวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” ฉันเอ่ยบอกกับคนในโต๊ะก่อนจะลุกขึ้นซึ่งจังหวะนั้นทำให้พี่วาลุกขึ้นตามแต่ก็ถูกพี่ภพห้ามเอาไว้

“น้องมันแค่ไปเข้าห้องน้ำน่า”

“ใช่ ๆ อะไรเนี่ยไม่ไว้ใจโยขนาดนั้นเลยเหรอ” ฉันขมวดคิ้วยุ่งมองหน้าพี่สาวตัวเองที่ตอนนี้ส่งสายตาจับผิดมาทางฉันอย่างออกนอกหน้า

ถึงไม่พูดออกมาก็รู้ว่าเขาน่ะไม่ไว้ใจฉันสุด ๆ สงสัยว่าจะกลัวหนีล่ะมั้งถึงได้ทำตัวเป็นผู้คุมนักโทษแบบนี้!

“ก็ใช่น่ะสิ พี่แค่อยากให้แกออกมาข้างนอกบ้าง มัวแต่อุดอู้อยู่ในห้อง บางวันก็หายหัวไปหลายวัน เข้าใจบ้างไหมเนี่ยว่าเป็นห่วง”

“โอ๋ ๆ ไม่วีน ๆ ไม่วีนสิพี่วา โยรู้ว่าพี่วาเป็นห่วง เข้าใจแล้วค่าคุณพี่สาว ฉีกยิ้มหน่อยค่ะ ไหนยิ้มซิ เอ้ายิ้ม”

“ชิ รีบไปเข้าห้องน้ำเลยไป แล้วก็รีบกลับมาด้วย”

ฉันหัวเราะออกมาเมื่อเห็นว่าพี่วาฉีกยิ้มกว้างตามคำร้องขอ พี่สาวของฉันน่ะเป็นคนใจดีและอ่อนโยนมาก ๆ เวลาไม่พอใจหรือโกรธใครก็จะเป็นแค่ช่วงเวลาสั้น ๆ เท่านั้น หลังจากนั้นก็จะกลายเป็นวารีคนเดิมที่สวยสดใสร่าเริงประหนึ่งว่าแบกความสุขให้กับทุกคนทั้งโลก

ซึ่งมันแตกต่างจากฉันโดยสิ้นเชิง!

ใคร ๆ ก็ต่างบอกว่าฉันหยิ่ง ความจริงแล้วฉันชอบทำหน้านิ่งและไม่ค่อยยิ้มเท่าไหร่ ปากก็ค่อนข้างหนัก ส่วนสายตาก็เหวี่ยงสุด ๆ แต่ก็นะ...มันเป็นเอกลักษณ์ของฉันแหละมั้ง ถึงแม้ว่าจะรู้ว่ามันไม่ค่อยน่ารักก็เถอะ

ฉันเดินออกมาด้านนอกร้านอาหารและเดินตรงไปยังห้องน้ำซึ่งต้องเดินแยกไปอีกทาง ระหว่างนั้นก็ก้มลงหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าเพื่อกดเช็กข่าวสารไปพลาง ๆ โดยไม่ทันสนใจกับคนที่กำลังเดินสวนมา

จนกระทั่ง...

หมับ!

พรึ่บ!

“อ๊ะ!” ฉันร้องขึ้นเมื่อถูกมือหนาของใครคนหนึ่งบีบรัดเข้าที่ต้นแขนก่อนที่จะถูกลากไปยังซอกเล็ก ๆ ที่ไร้ผู้คนผ่านไปมา

“ชู่วส์...” มืออีกข้างยกขึ้นมาปิดปากของฉันเอาไว้และกดร่างกายของฉันให้ชิดติดกับกำแพงขณะที่ใบหน้าคมคายก็โน้มลงมาใกล้จนรู้สึกถึงลมหายใจ

ฉันเบี่ยงหน้าออกอย่างนึกรังเกียจ หาจังหวะเพื่อที่จะออกไปจากเงื้อมมือของไอ้บ้านี่ให้เร็วที่สุด

ปึก!

“อึก...Shit! โย!”

“ไอ้ฌอน! ไอ้สารเลว ทำบ้าอะไรวะ!”

ฉันตั้งเข่ากระแทกกับกลางกายของคนตรงหน้าและรวบรวมแรงทั้งหมดผลักไสออกไปด้วยความรู้สึกขยะแขยงกับสัมผัสชั่วช้า

คนคนนั้นคือฌอน เป็นอดีตแฟนที่มันนอกใจฉันยังล่ะ!

“Damn! เจ็บนะเว้ยโย!”

“เออ! ก็ทำให้เจ็บไง แล้วเป็นบ้าอะไรของแกวะถึงลากฉันมาแบบนี้!”

“ฌอนก็แค่อยากคุยกับโย”

เหอะ! คุยอย่างนั้นเหรอ...?

คนที่นอกใจอย่างมันมีอะไรที่จะต้องคุยกับฉันอีก คืนนั้นฉันไม่ฟาดหน้าไปก็บุญหัวของมันเท่าไหร่แล้ว!

“ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับแก!” ฉันตะคอกออกไปก่อนจะหาทางเดินเลี่ยงกับคนตรงหน้าเพราะไม่คิดอยากจะเห็นหน้าหรือสนทนาอะไรด้วยอีก

หมับ!

“ฌอนขอโทษ ฌอนคิดถึงโยนะ”

เสียงทุ้มเอ่ยแนบชิดกับใบหน้าของฉันขณะที่วงแขนก็กอดรัดฉันเอาไว้แม้ว่าจะพยายามผลักไสมากแค่ไหนก็ตาม

“ปล่อยฉัน! บอกให้ปล่อยไง!

“ไม่ปล่อย ฌอนจะไม่ปล่อยโยไปอีกแล้ว ฌอนขอโทษ ขอโทษนะโย เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม”

“มันไม่มีทางเป็นเหมือนเดิมได้อีกแล้ว คิดว่าการนอกใจมันเป็นเรื่องปกติรึไงวะถึงได้คิดว่าฉันจะให้อภัยง่าย ๆ ปล่อย!”

ฉันสามารถให้อภัยการกระทำของฌอนได้นะแต่มันต้องไม่ใช้ตอนนี้ และที่สำคัญคือมันเป็นการให้อภัยกับคนที่ทำผิดแต่ไม่ใช่การให้โอกาสครั้งที่สองสำหรับความสัมพันธ์ของเรา

ฉันไม่คิดจะให้โอกาสกับคนที่นอกใจฉันอีกแน่นอน เพราะสำหรับฉันแล้วคนที่กล้านอกใจก็คือคนที่ไม่ได้รักกันเลยสักนิด แล้วฉันจะเสียเวลาไปทำไมกับคนแบบนั้น

“ฌอนขอโทษนะโย เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมเถอะนะ ไม่มีใครรู้ใจโยเท่าฌอนอีกแล้ว ฌอนรู้ดีว่าโยชอบแบบไหน” น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยแนบชิดกับใบหน้าของฉันขณะที่มือหนาก็ลูบไล้และบีบเคล้นไปตามบั้นท้ายงอนอย่างถือวิสาสะ

“เอามือสกปรกของแกออกไป! ฉันขยะแขยง!”

“งั้นเหรอ...แต่ฌอนคิดถึงโยนะ คืนนั้นที่เรามีความสุขด้วยกันน่ะโยจำได้ไหม”

พลั่ก!

ฉันผลักอกแกร่งออกพร้อมด้วยสายตาเดือดดาลและมองคนตรงหน้าอย่างเหลืออด

“ไอ้สารเลว! อย่ามายุ่งกับฉัน! เราจบกันแล้ว และก็ไม่มีวันกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้อีก แกอยากจะไปมั่วไปคั่วกับใครก็เชิญ!” ฉันกำหมัดแน่นและตวาดกร้าวออกไปด้วยความโมโหสุดขีด ใจจริงฉันอยากจะฟาดใส่มันไปซ้ำ ๆ หลายทีแต่ก็กลัวว่ามันจะทำอะไรฉันอีก ตอนนี้ควรออกไปให้ใครจะไอ้บ้านี่ให้เร็วที่สุดดีกว่า

“จำคำตัวเองไว้ให้ดีล่ะโย แล้ววันหนึ่งเธอนั่นแหละจะต้องเป็นคนร้องขออ้อนวอนแทบเท้าของฉัน!”

“ฝันอยู่เหรอ หรือว่าเล่นละครอยู่ ตื่นก่อนค่ะไอ้ลูกครึ่ง น้ำหน้าอย่างแกเนี่ยนะที่ฉันจะไปอ้อนวอนแทบเท้าของแก ฮึ ไม่มีทาง!”

ฉันทิ้งท้ายพร้อมด้วยใบหน้าเหยียดหยามและปรายสายตามองคนที่ขึ้นว่าเป็นอดีตแฟนอย่างเหนือกว่า

ฉันไม่มีทางไปร้องขอหรืออ้อนวอนคนอย่างมันแน่นอน ฉันรับรองได้เลย!

_________________________

*ติดตามเรื่องราวได้ใน พิภพคืนรัก [พิภพ&ไวน์]

**ติดตามเรื่องราวได้ใน วารีตามรัก [วารี&พยัคฆ์]

***ติดตามเรื่องราวได้ใน เตโชล่ารัก [เตโช&เมลบี]