บทที่ 4 หลง

บทที่ 4

หลง

รถยนต์คันหรูขับมาจอดเทียบด้านหน้าตัวบ้านหลังใหญ่แต่เพียงไม่กี่วินาทีถัดมา ประตูบ้านก็เลื่อนออกอัตโนมัติราวกับเปิดต้อนรับกับแขกผู้มาเยือนทำให้ฉันขับตัวรถเข้าไปจอดด้านใน พลันทำให้เห็นร่างสูงที่กำลังกอดอกและพิงกายกับประตูบ้าน

หลังจากที่ปาร์ตี้กับเพื่อนเสร็จฉันก็ขับรถตรงมาที่บ้านของพี่ครามทันที เนื่องด้วยตารางงานของพี่ครามค่อนข้างยุ่งทำให้เราสองคนไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่

บางทีฉันเองก็คิดว่าทำไมความสัมพันธ์ของฉันกับพี่ครามมันดูเหมือนแฟนกันยังไงก็ไม่รู้ ทั้ง ๆ ที่ตกลงกันแล้วว่าเราจะอยู่ในฐานะ ‘คู่นอน’ หากเจอใครที่ถูกใจหรืออยากยกเลิกก็ยินดีและเคารพการตัดสินใจของกันและกัน

แต่ช่างเถอะ...เพราะฉันเองก็รู้สึกดีกับสิ่งที่เป็นอยู่เหมือนกัน

“โห ออกมายืนรอเลยเหรอคะเนี่ย” เมื่อเดินลงจากรถก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากแซวคนตัวโตพลางสาวเท้าเข้าไปหาด้วยรอยยิ้มกว้าง

“ก็คิดถึง”

ประโยคนั้นทำเอาฉันถึงกับชะงักและเงยหน้าขึ้นมองคนตรงหน้าด้วยความแปลกใจ

วงแขนแกร่งโอบเอวของฉันเอาไว้พลางก้มใบหน้าลงมาและกดจูบที่ผิวกายของฉันไม่ห่าง

“อื้อ พี่ครามอย่าเพิ่ง...” ฉันดันใบหน้าหล่อเหลาและขยับตัวออกเมื่อคนตัวโตเริ่มพัวพันกับร่างกายของฉัน

นี่เพิ่งเดินเข้ามาในบ้านแค่สามก้าวเองนะ ใจคอเขาจะ ‘ทำ’ เลยรึไง!?

“ไม่ไหวแล้ว” เสียงทุ้มที่เต็มไปด้วยความต้องการเอ่ยแนบชิดกับใบหน้าของฉันขณะที่มือร้ายก็ลูบไล้และสอดเข้าไปใต้สาบเสื้อของฉันได้สำเร็จ

ร่างหนาดันให้ฉันชิดติดกับกำแพงก่อนจะจัดการกับตะขอบราเซียอย่างชำนาญและกดริมฝีปากทาบทับกับซอกคอของฉัน

“อะ...พี่ครามใจเย็นก่อน” ฉันร้องในลำคอและเชยใบหน้าขึ้นเมื่อถูกริมฝีปากของพี่ครามจูบซับไปห่าง จากต้นคอลากไล้ไปตามหัวไหล่ โดยที่มือของเขาก็ยังคงวนเวียนกับหน้าอกของฉันหลังจากที่ถกชั้นในขึ้น

“ใจเย็นไม่ไหวแล้วโย” น้ำเสียงแหบพร่าบ่งบอกถึงความต้องการของคนตัวโตอย่างเหลือล้น สัมผัสหนักหน่วงและดุดันจากเขาทำให้ฉันไม่สามารถต้านทานไว้ได้เลย ทำได้เพียงตอบรับและโอนอ่อนให้กับเขาอย่างเต็มใจ

พรึ่บ!

วงแขนแกร่งช้อนร่างของฉันขึ้นทำให้ฉันโอบคอหนาเอาไว้ก่อนที่พี่ครามจะเดินขึ้นบันไดไปยังชั้นบน และตรงไปที่ห้องนอนส่วนตัวของเขาทันที

คนตัวโตเปิดประตูออกและปิดมันด้วยเท้า ภายในห้องนอนมืดสลัวมีเพียงแสงจากโคมไฟที่หัวเตียงส่องสว่างเท่านั้น พร้อมด้วยแอร์เย็นฉ่ำสิบเก้าองศาที่กลายเป็นอุณหภูมิสบายตัวของคนที่ขี้ร้อนอย่างเขา

ร่างกายของฉันถูกวางลงบนเตียงตามด้วยพี่ครามที่ทาบทับลงมาอย่างแนบชิด ลมหายใจอุ่นเป่ารดกันและกันจนกระทั่งริมฝีปากของเขาบดคลึงลงมาอย่างหนักหน่วง พร้อมด้วยเสื้อผ้าของฉันที่ถูกปลดเปลื้องออกไปทีละชิ้นด้วยฝีมือของคนบนร่าง

ขนกายลุกชันเมื่อสัมผัสถึงอากาศภายในห้อง แต่ทว่าไม่นานกลับต้องร้อนรุ่มเมื่อถูกคนร้ายกาจไล่ต้อนที่จุดอ่อนไหวกลางกาย

“อื้อ...” ฉันส่งเสียงครางเมื่อนิ้วร้ายทักทายกับกลางกาย แต่เมื่อตอบรับก็ยิ่งทำให้ริมฝีปากหนาบดเบียดเข้ามาอย่างดูดดึงจนแทบหมดลมหายใจ

สัมผัสของพี่ครามไม่เคยทำให้ฉันไว้ใจเขาได้เลยสักครั้ง หลังจากที่เราสองคนตกลงที่จะอยู่ในความสัมพันธ์แบบนี้ก็ทำให้ฉันได้เจอกับเขามากขึ้น หรือเรียกได้ว่าแทบจะทุกวันเลยล่ะ และแน่นอนว่าการเจอกันของเรามักจะมี ‘เซ็กซ์’ ที่เป็นตัวกลางทั้งนั้น เรานอนด้วยกันแทบทุกคืนและส่วนมากก็จะเป็นพี่ครามนี่แหละที่โทรเข้ามาและเอ่ยด้วยน้ำเสียงออดอ้อน

ไม่ว่าจะเป็น...

“คืนนี้มาหาพี่ไหมโย”

“คืนนี้โยมาปาร์ตี้กับเพื่อนค่ะพี่คราม กว่าจะกลับก็คงดึกเลย โยคงไม่ได้ไปหา...”

“ไม่เป็นไรครับ พี่รอได้ พี่อยากเจอโย”

หรือ...

“พี่เพิ่งเล่นคอนเสิร์ตเสร็จให้พี่ไปรับที่บ้านเพื่อนไหมครับ”

“แต่บ้านเพื่อนโยอยู่ไกลมากเลยนะคะพี่คราม โยเกรงใจ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ”

“พี่ไปรับได้ งั้นโยส่งโลเคชั่นมาให้พี่แล้วกันนะ เดี๋ยวพี่ไปรับครับ คืนนี้เราจะได้อยู่ด้วยกันไง”

นั่นแหละ...แล้วจะไม่ให้ฉันโอนอ่อนกับเขาได้ยังไงกันเล่า พ่อคุณเล่นออดอ้อนกันแบบนี้แล้วชะนีที่ไหนจะใจแข็งได้ล่ะ!

และความสัมพันธ์ของเราก็ผ่านมาได้เกือบสองอาทิตย์แล้ว เราอยู่ด้วยกันโดยมีเซ็กซ์เข้ามาเกี่ยวข้อง แต่มันกลับทำให้ฉันรู้สึกผูกพันและชอบเขามากยิ่งขึ้นทั้ง ๆ ที่มันเป็นเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ เท่านั้น

“อ๊า...พี่คราม อื้อ!” ฉันร้องขึ้นเมื่อรู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ใบหน้าหล่อเหลากำลังเคลื่อนต่ำลงมาที่หน้าท้องของฉัน

“พี่อยากเลียให้”

คำพูดที่สุดแสนจะตรงและห่ามของเขาทำให้ฉันเม้มปากแน่นและหันหน้าหนีไปอีกทางด้วยความเขินอาย ถึงเราสองคนจะไม่ได้มีอะไรกันครั้งแรกก็เถอะแต่คำพูดของเขามันทำให้ฉันโคตรจะอายเลย!

“อ๊ะ!” เอวบางแอ่นขึ้นเมื่อลิ้นร้อนสัมผัสกับติ่งเนื้ออ่อนไหว อีกทั้งมือหนายังจับแยกขาของฉันออกและยกขาข้างหนึ่งให้พาดกับบ่าของเขาเอาไว้

ขอบอกเลยว่าสัมผัสของพี่ครามทำให้ฉันแทบขาดใจทุกครั้ง เขาเหมือนกับสัตว์ป่าหิวโหยพร้อมที่จะขย้ำเหยื่ออย่างฉันได้ทุกเมื่อ!

“อ๊า...พี่คราม อื้อ...โยเสียว!” ฉันจิกเกร็งกับผ้าปูที่นอนเพื่อระบายความเสียวซ่านภายในใจ ยามที่เรียวลิ้นสอดแทรกเข้ามาเหมือนกับว่าฉันกำลังพุ่งทะยานสู่ฟากฟ้า

“ถ้าเสียวก็ครางดัง ๆ” น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยแผ่วเบาก่อนที่เขาจะละใบหน้าขึ้นและยกยิ้มบาง ๆ ก่อนจะหันไปสนใจกับสิ่งตรงหน้าต่อ

“พี่คราม! พะ...พอแล้วค่ะ อ๊ะ...อึก อ๊ะ...พอแล้ว!” ร่างของฉันถดหนีอัตโนมัติเมื่อถูกกลั่นแกล้งไม่หยุด เขาเร่งจังหวะปลายลิ้นกระหวัดและปาดชิมน้ำหวานจนเกิดเสียงหยาบโลนดังไปทั่วทั้งห้อง พร้อมด้วยเสียงครางของฉันที่เคล้าดังเป็นระยะจนแทบจะขาดใจ

จนกระทั่ง...

“อ๊า...อ๊ะ! อึก...อ่า” เรียวลิ้นตวัดเร่งจังหวะรัว ๆ พลันทำให้ฉันเสร็จสมและเกร็งกระตุกตามด้วยเสียงหายใจหอบเหนื่อยที่พยายามกอบโกยอากาศเข้าปอดอย่างหนักหน่วง

หมับ!

พรึ่บ!

ร่างไร้เรี่ยวแรงของฉันถูกจับให้เปลี่ยนจากนอนหงายเป็นคว่ำ หลังจากนั้นวงแขนแกร่งก็ดึงรั้งให้สะโพกแอ่นขึ้นจนกลายเป็นท่าตั้งเข่ากับเตียงโดยมีมือทั้งสองข้างค้ำกับฟูกนุ่มเอาไว้

คนตัวโตจับบั้นท้ายของและเอี้ยวตัวไปหยิบถุงยางอนามัยพร้อมกับจัดการสวมใส่ด้วยเวลาอันรวดเร็ว

นิ้วร้ายปาดไล้ตามกลีบกุหลาบจนฉันสั่นสะท้านจนกระทั่งถูกแทนที่ด้วยความใหญ่โตที่ตอกอัดเข้ามาสุดลำกายจนฉันฟุบใบหน้าลงกับหมอนนุ่ม

ปึก!

ปึก!

“อ่า...” เสียงครางต่ำดังขึ้นเมื่อพี่ครามเริ่มส่งตัวตนกระแทกเข้ามาในร่างกายของฉันตามจังหวะ

“อึก...อ๊ะ!”

“โย...ฮึ่ม! แน่นฉิบ แม่งเอ๊ย!”

ปึก!

ปึก!

เมื่อสิ้นเสียงครางเอวหนาก็ตอกตรึงลงมาอย่างหนักหน่วงจนร่างกายของฉันสั่นคลอนไปตามแรง มือหนาลูบไล้ตามเอวบางก่อนจะเคลื่อนมายังบั้นท้ายและออกแรงบีบเคล้นอย่างหนักหน่วง

พรึ่บ!

แขนของฉันถูกรั้งให้เชยขึ้นทำให้แผ่นหลังแนบชิดกับอกแกร่งของพี่ครามโดยที่ส่วนล่างยังคงทำหน้าที่อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง

ปึก!

ปึก!

“อึก...อือออ” ฉันส่งเสียงร้องในลำคอเมื่อหันไปใบหน้าไปหาคนตัวด้านหลังแต่ไม่นานก็ถูกครอบครองริมฝีปาก ขณะที่แก่นกายยังคงตอกอัดภายในโพรงสวาทไม่หยุดหย่อน

“อ่า...พี่ไม่ไหว”

“โย...อ่า โยก็จะเสร็จค่ะ”

พี่ครามกัดกรามแน่นและกระชับจับเอวของฉันไว้มั่นก่อนจะตอกตรึงความใหญ่โตและเร่งจังหวะเมื่อใกล้จะถึงฝั่งฝันขึ้นทุกที

ปึก!

ปึก!

“อ่า...ฮึ่ม!”

“อึก...โยจะเสร็จ อ๊า!!!”

“อ่า!!!”

เสียงครางของสองคนดังขึ้นพร้อมด้วยเสียงหายใจหอบเหนื่อยเมื่อถึงฝั่งฝัน

ฉันทรุดตัวลงกับเตียงนุ่มพลางซบอิงใบหน้ากับหมอนก่อนจะหลับตาลงเนื่องจากเหนื่อยล้าจากกิจกรรมเมื่อครู่ ส่วนพี่ครามเองก็ถอดถอนแก่นกายและโยนถุงยางอนามัยทิ้งลงในถังขยะใกล้ ๆ ก่อนจะโน้มตัวลงมาทาบทับที่แผ่นหลังของฉันอย่างที่เขาชอบทำประจำ

“พี่ขออีกรอบได้ไหมครับโย”

“อือ...โยขอพักก่อนได้ไหมคะ” ฉันลืมตาขึ้นและหันหน้าไปหาคนตัวโยที่กำลังคลอเคลียตามผิวกายของฉันอยู่ไม่ห่าง

“ได้ครับ”

เมื่อได้รับคำตอบจากเสียงทุ้มนุ่มหูก็ทำให้ฉันพลิกตัวและยกมือขึ้นไปกอบกุมใบหน้าหล่อเหลาเอาไว้ ฉันกดริมฝีปากที่แก้มทั้งสองข้างเพื่อให้รางวัลกับคนที่น่ารัก หลังจากนั้นก็เคลื่อนไปที่ริมฝีปากของเขาเพื่อตอบรับกับทุกความรู้สึกที่มี

ฉันว่าฉันหลงพี่ครามเข้าแล้วล่ะ ฉันน่าจะหลงเขาเอามาก ๆ ถึงได้โอนอ่อนให้กับเขาได้มากขนาดนี้

หมับ!

“อ๊ะ...พี่คราม”

“ไม่ให้พักแล้ว ต่อกันเลยดีกว่า!” ริมฝีปากหนาจูบที่ไหล่มนของฉันก่อนที่เขาจะสวมใส่ถุงยางชิ้นใหม่และจัดการตอกตรึงเข้ามาในร่างกายของฉันโดยไม่ทันตั้งตัว

ร้ายกาย...ผู้ชายคนนี้ร้ายกาจจริง ๆ!

และฉันมั่นใจว่าพี่ครามจะไม่ปล่อยให้ฉันได้พักในคืนนี้อีกแน่ คนอย่างเขาน่ะหื่นเกินใครจริง ๆ!