บทที่ 1 สานสัมพันธ์

บทที่ 1

สานสัมพันธ์

พรึ่บ!

“อ๊ะ...” เสียงเล็กร้องขึ้นเมื่อถูกผลักให้นอนราบไปกับเตียงกว้าง ตามด้วยร่างกำยำที่ตามทาบทับลงมาก่อนที่จะบดริมฝีปากอย่างหนักหน่วงและแทรกลิ้นร้อนเข้าไปกวาดชิมไล่ต้อนภายในโพรงปากนุ่ม

คนตัวโตผละริมฝีปากออกเล็กน้อยก่อนจะเคลื่อนไปจูบซับตามซอกคอขาว พลันเมื่อแววตาของสองคนสบประสานก็ทำให้คนใต้ร่างเบี่ยงหน้าออก แต่ไม่นานก็ถูกมือหนาจับรั้งให้เชยมองดังเดิม

“เปลี่ยนใจไม่ทันแล้วโย” เสียงทุ้มเอ่ยแหบพร่าขณะที่ริมฝีปากก็คลอเคลียกับผิวกายไม่ห่าง เขากระตุกยิ้มน้อย ๆ ที่มุมปาก ปาดไล้นิ้วเรียวไปที่กรอบหน้าสวย ขณะที่มืออีกข้างก็ลูบไล้ที่ผิวเนียนอย่างเชื่องช้า

“ขอจูบทีดิ” คำพูดนั้นของวาโยทำให้ครามชะงักไป แต่พอมองลึกไปถึงดวงตาก็ทำให้รู้ว่าเธอต้องการเช่นนั้นจริง ๆ

ใบหน้าหล่อเหลาจึงโน้มลงเชยคางมนขึ้นและกดริมฝีปากทาบทับกับริมฝีปากอวบอิ่มของคนตัวเล็กตรงหน้า

ทว่าเพียงสัมผัสก็ทำให้เหมือนสัญชาตญาณถูกปลุกตื่น ครามบดคลึงทาบทับอย่างคนลืมตัว จนกระทั่งใบหน้าหวานเบี่ยงออกและกดสายตาลงอย่างทำตัวไม่ถูก

“โย...โทษที คือพี่...”

“มะ...ไม่เป็นไรพี่คราม พี่จูบนุ่มดี อยากจูบอีกเลยนะเนี่ย” วาโยส่งยิ้มกว้างและปรับสีหน้าให้เป็นปกติ เธอต่างหากที่เผลอไผลในสัมผัสของเขา ทั้งเสียงหัวใจยังเต้นระส่ำจนแทบจะทะลักออกมา

“ถ้ามีอีกรอบพี่ไม่หยุดแค่จูบแน่ ๆ”

“...” วาโยลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ เธอเห็นแววตาของเขาที่มันดูหนักแน่นในคำพูด แต่ทว่าลึก ๆ เธอก็รู้สึกเช่นเดียวกับเขา

ครืด...ครืด...

ใบหน้าหวานหันมองโทรศัพท์ที่กำลังสั่นก่อนจะหยิบออกมาและสลับมองกับใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังหันหน้าออกไปอีกทาง เธอจึงหันหลังกลับและกดรับสายในที่สุด

“ว่าไงไวน์”

(แฟนแกมาตามอะโย ทำไงดีอะ)

“ไอ้ฌอนอะนะ!? มันนอกใจฉันแล้วยังกล้ามาให้ฉันเห็นหน้าอีกเหรอ ไอ้..!”

(แต่ฉันกับพี่ภพบอกไปแล้วนะว่าแกขอตัวกลับไปแล้ว แต่ฌอนก็ดูเหมือนจะไม่เชื่อในคำพูดของฉันเท่าไหร่เลยอะ)

“งั้นฉันจะรีบกลับเดี๋ยวนี้แหละ ไอ้บ้านี่จริง ๆ เลย ถ้าฉันเห็นหน้ามันฉันคงได้หยิบขวดเบียร์ฟาดหัวมันแน่!”

(ถ้างั้นแกรีบกลับเลยฉันไม่อยากพาแกไปสถานีตำรวจ)

“โอเคค่ะคุณเพื่อน ขอบคุณนะไวน์ ฝากขอบคุณพี่ภพด้วยนะ”

วาโยกดวางสายและถอนหายใจออกมาหนัก ๆ เมื่อนึกถึงแฟนหนุ่มที่เพิ่งนอกใจ ทั้ง ๆ ที่เธอเห็นการกระทำเลว ๆ แบบนั้นเต็มสองตาแต่ก็ยังกล้ามาให้เธอเห็นหน้าอีก...กล้าจริง ๆ

“พี่กลับก่อนนะโย” พลันเมื่อกลับสู่สภาวะปกติก็ทำให้ครามเอ่ยขึ้นก่อนจะส่งยิ้มให้เธอบาง ๆ

วาโยชะงักไปชั่วครู่มองแผ่นหลังกว้างที่กำลังเดินออกไปทีละนิด ขณะที่ภายในใจก็กำลังสับสนกับความรู้สึกของตัวเอง

จนกระทั่ง...

หมับ!

วาโยตัดสินใจวิ่งตามครามออกไปก่อนจะจับหมับที่แขนแกร่งทำให้คนตัวโตหันไปมองตามแรงก่อนที่ริมฝีปากสีแดงสดจะทาบทับลงมาโดยไม่ทันตั้งตัว

ร่างสูงชะงักงันตกตะลึงกับการกระทำของหญิงสาว ทว่าไม่นานกลับตอบรับและกระชับอ้อมแขนกอดเอวบางเอาไว้พลันทำให้ร่างของสองคนแนบชิดกันมากยิ่งขึ้น

รสจูบครั้งที่สองกลายเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เธอและเขาตัดสินใจที่จะสานสัมพันธ์อย่างลึกซึ้งในค่ำคืนแห่งนี้...

“พี่มีถุงยางไหม” วาโยเอ่ยถามคนบนร่างเมื่อเขาปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอออกทีละชิ้น

หญิงสาวเชยใบหน้าขึ้นมองคนตัวโตด้วยแววตาฉ่ำปรือแต่มันกลับมีความสั่นเทาอยู่ในนั้น

ใช่...เธอกำลังกลัว

ไม่ใช่ว่าเธอ ‘ไม่เคย’ กับเรื่องบนเตียง แต่เธอไม่เคยมีอะไรกับคนที่ยังไม่มีสถานะหรือคนที่เพิ่งพบเจอกับไม่นาน เมื่อครู่มันเป็นอารมณ์เผลอไผลที่เธอเองก็ชื่นชอบในสัมผัสของเขา นั่นเลยทำให้เธอตอบรับที่จะมาบ้านของเขาเพื่อเริ่มต้นความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนเช่นนี้

“มีดิ มีหลายชิ้นด้วย” ครามหัวเราะในลำคอและจัดการโอบอุ้มให้คนตัวเล็กนั่งทับบนร่างกายของเขาแทน

เนื้อกายส่วนบนที่ไร้เสื้อผ้ามีเพียงบราเซียสีดำที่กำลังปกปิดความอวบอิ่มไว้อยู่เท่านั้น มือหนาเคลื่อนสัมผัสช้า ๆ ไปตามเอวคอดก่อนจะบีบเคล้นตามบั้นท้ายงอนของคนตัวเล็กที่กำลังนั่งทับกับความแข็งขืนภายใต้กางเกงยีน

แววตาหวานจากเดิมที่สั่นระริกก็แปรเปลี่ยนเป็นเฉี่ยวคม วาโยกวาดมองร่างกำยำที่เปลือยแผงอกแกร่งน่าสัมผัสก่อนจะไล้ต่ำลงมาเนื้อเข็มขัดที่เห็นไรขนอ่อน ๆ โผล่พ้นจากกางเกงก็ทำให้เผลอลอบกลืนน้ำลายอย่างลืมตัว

“โยอย่ามองนาน พี่เขินเป็นนะเว้ย” ครามเอ่ยปนเสียงขำแต่ทว่าใบหน้าและหูทั้งสองข้างกลับออกสีแดงเมื่อเห็นแววตาหวานของหญิงสาวที่กำลังมองร่างกายของเขาอย่างพิจารณา

ใจจริงเขาตั้งใจจะแกล้งให้เธอเขินอายเมื่อส่วนนั้นของเธอสัมผัสกับความใหญ่โตของเขาโดยตรง แต่ทว่ากลับเป็นตัวเขาเองที่ขัดเขินยามที่ถูกหญิงสาวจ้องมองแบบนี้

“ฮึ หูแดงเชียว” วาโยแค่นหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะไล้ปลายนิ้วไปตามแผงอกช้า ๆ พลันทำให้คนตัวโตหายใจติดขัด หลังจากนั้นก็จัดการปลดเข็มขัดออกและสัมผัสความนูนของกลางกายที่มีเนื้อผ้าปกปิดความแข็งขืนไว้ไม่มิด

“อ่า...” เสียงแหบพร่าดังต่อเนื่องเมื่อมือเล็กลูบสัมผัสเบา ๆ

เมื่อเห็นว่าคนตัวโตพึงพอใจก็ทำให้วาโยยกยิ้มก่อนจะจัดการถอดกางเกงออกจากขายาวเผยให้เห็นความใหญ่โตภายใต้อันเดอร์แวร์สีเทาเข้ม

แต่ทว่า...

หมับ!

พรึ่บ!

ครามจับเอวบางและกดให้เธอนอนราบกับเตียงโดยมีร่างของเขาทาบทับเอาไว้เมื่อเห็นว่ามือเล็กกำลังจะสัมผัสกับแก่นกายของเขา

“ร้ายนัก” เสียงเข้มเอ่ยแหบพร่าข้างแก้มใสราวกับคาดโทษ เพราะเมื่อครู่เธอทำให้เขาเสียการควบคุมจนต้องรีบจับให้เธออยู่ใต้อาณัติของเขาแบบนี้

“อ๊ะ...อื้อ!”

รสจูบหนักหน่วงทำให้คนตัวเล็กร้องขึ้นในลำคอก่อนจะถูกครามจัดการกับเสื้อผ้าทุกชิ้นออกไปให้พ้นทาง เผยให้เห็นเรือนร่างขาวเนียนที่ไร้สิ่งปกปิด

“อึก...” คนตัวโตกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ เขาผละริมฝีปากออกพลางมองสำรวจร่างแน่งน้อยอย่างพึงพอใจและเอี้ยวตัวไปหยิบเครื่องป้องกันจากลิ้นชักหัวเตียงมาถือเอาไว้

แววตาหวานทอดมองการกระทำของคนตัวโต แต่ทว่ากลับต้องชะงักเมื่อหันไปเห็นกรอบรูปบนลิ้นชักที่เป็นรูปภาพของครามกับผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเธอเองก็มองเห็นไม่ชัดเจนเช่นกัน

“พี่คราม นั่นแฟน...”

“น้องสาว” เสียงเข้มตอบกลับมาในทันทีและกดร่างเล็กให้แนบกับเตียงนุ่มก่อนที่เขาจะจับขาเรียวให้แยกออกจากกัน

“จริงเหรอ ไม่ใช่ว่าพี่มีแฟนแล้วแต่แอบ...อื้อ!” คำพูดถูกดูดกลืนหายลับไปจนหมดเมื่อสัมผัสหนักหน่วงทาบทับลงมาพร้อมทั้งยังกดข้อมือเล็กทั้งสองข้างเอาไว้เหนือศีรษะด้วยมือข้างเดียว

“น้องสาวจริง ๆ น้องสาวแท้ ๆ ด้วย ส่วนพี่เองก็โสดมาก หรือโยอยากมาเป็นเมียให้ก็ได้ พี่ไม่ติด” ครามยกยิ้มน้อย ๆ ก่อนจะเคลื่อนริมฝีปากจูบซับไปตามเนินอกก่อนจะครอบครองที่ยอดปทุมถันสีหวาน

“อ๊ะ! ยะ...อย่ากัด อื้อ พี่คราม...” ทุกอย่างแทนที่ด้วยเสียงครางหวาน ๆ เมื่อถูกเรียวลิ้นกระหวัดเกี่ยวดูดดึงที่อกอวบจนเสียวซ่านเกินบรรยาย

ความวาบหวามที่กำลังควบคุมร่างกายและจิตใจทำให้วาโยไม่รู้ตัวเลยว่าคนตรงหน้านั้นกำลังเปลือยกายไร้เนื้อผ้าปกปิด พลันเมื่อรู้สึกตัวก็ต้องเบิกตากว้างเมื่อครามผละริมฝีปากจากยอดอกและหันไปสวมใส่อุปกรณ์ป้องกัน อีกทั้งสายตาของเธอยังจดจ้องกับขนาดความใหญ่โตกลางกายของเขาราวกับต้องมนตร์สะกด!

พรึ่บ!

ร่างสูงตามติดและจับขาเรียวให้แยกออกจากกันก่อนจะแทรกร่างกายและกดท่อนเอ็นที่โพรงสวาทที่ตอนนี้มีน้ำหวานน่าลิ้มลองไหลออกมา

“พี่คราม อย่าเพิ่ง...อ๊ะ!” ไม่ทันที่จะเอ่ยจบประโยคก็ต้องเบ้ใบหน้าและหันออกไปอีกทางเมื่อรู้สึกถึงความคับแน่นกลางกายเมื่อถูกความใหญ่โตสอดแทรกเข้ามา

“อ่า ฉิบ!” ครามสบถเมื่อแก่นกายถูกตอดรัดอย่างหนักจากร่างกายของหญิงสาวใต้ร่างจนเผลอกัดกรามแน่นและตอกย้ำแรงกระแทกเข้าไปอย่างดุดัน

“อึก อ๊า...” วาโยร้องขึ้นเบา ๆ เมื่อเอวหนาสอบเข้าหาอย่างเชื่องช้าแต่ทว่ากลับหนักหน่วง ร่างของเธอสั่นคลอนตามแรงที่คนตัวโตส่ง รวมไปถึงเสียงครางต่ำที่เคล้าคลอยิ่งทำให้เธอเสียวซ่านมากขึ้นเท่าตัว

ปึก!

ปึก!

“อ่า! โย...” มือหนาจับเอวบางไว้แน่นขณะที่สายตาคมก็ทอดมองใบหน้าหวานที่ตอนนี้แดงก่ำและมีเหงื่อผุดตามขมับ

ไม่รู้เลยว่าเรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไง การเริ่มต้นจากจูบจนมาถึงความสัมพันธ์บนเตียงที่ตัวเขาเองก็หาคำตอบไม่ได้เช่นกันว่าทำไมเขาถึงต้องการเธอมากขนาดนี้

แต่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเรือนร่างเย้ายวนตรงหน้าของเธอทำให้เขาพึงพอใจเป็นที่สุด!

“อ่า...พี่คราม อึก...อื้อ!” ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงบดจูบกับความต้องการทั้งหมดถ่ายทอดผ่านริมฝีปากของตัวเองขณะที่เอวหนายังคงกระแทกกระทั้นเข้าหาซ้ำ ๆ ราวกับสติถูกควบคุมจนไม่รับรู้สิ่งรอบข้างอีกต่อไป

ปึก!

ปึก!

“อ่า...เสียวสัส!” ครามกัดกรามแน่นและเชยใบหน้าขึ้นเพื่อข่มอารมณ์เอาไว้ หากเขาปล่อยให้ตัวเองทำตามใจมีแต่จะทำให้คนตัวเล็กระคายเคืองเปล่า ๆ

ตอนนี้ผิวกายขาวเนียนเต็มไปด้วยรอยแดงจากการกระทำของเขา รวมไปถึงรอยจูบที่เขาดูดเม้มบริเวณเนินอกที่มองเห็นเด่นชัดจากความตั้งใจที่เขาฝากฝังไว้

ปึก!

ปึก!

“อ๊า พี่คราม...โยจะเสร็จ อ่า...” มือเล็กจิกเกร็งที่แขนแกร่งก่อนจะโอบคอหนาเข้าหาตัวเมื่อกำลังจะถึงฝั่งฝัน หญิงสาวร้องขอสัมผัสจากคนบนร่างอยากไม่นึกอาย ตอนนี้เธอต้องการเพียงเขา ต้องการสัมผัสของเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น!

“ฮึ่ม!”

ปึก!

ปึก!

เมื่อเห็นร่างบางบิดเร้าก็ทำให้คนตัวโตตอกอัดสะโพกเข้าหา เขาถาโถมและกระหน่ำเพื่อตอกตรึงเข้าสู่ร่างกายเล็กอย่างหนักหน่วงและถึงใจหวังจะมอบความสุขในค่ำคืนนี้ให้กับเธอ

“พี่คราม...อึก อะ อ๊า!!!” ร่างบางกรีดร้องและเกร็งกระตุกเมื่อเสร็จสมจนสมองขาวโพลน เสียงครางหวานถูกแทนที่ด้วยเสียงลมหายใจหอบเหนื่อยขณะที่แววตาก็หลับพริ้มจมอยู่กับหมอนนุ่มบนเตียงกว้าง

“พี่ยังไม่เสร็จเลย...” ครามกระซิบที่ข้างหูเอ่ยหยอกล้อกับคนตัวเล็กและจูบซับเบา ๆ อย่างนึกเอ็นดู

วงแขนแกร่งช้อนแผ่นหลังบางให้ลุกขึ้นก่อนจะจัดแจงท่าทางให้วาโยนั่งบนตักแกร่งโดยที่แก่นกายยังสอดประสานไม่ห่าง

“เดี๋ยวโยขึ้นให้”

“เอาเลย มันเป็นของโยแล้ว” มือหนาลูบใบหน้าหวานและยกยิ้มอย่างพึงพอใจกับคำพูดนั้น เขาเคลื่อนนิ้วปาดไล้ที่ผิวนุ่มก่อนจะกอบกุมกับหน้าอกอวบที่ดีดเด้งอยู่ตรงหน้า

พลันเมื่อได้รับคำอนุญาตจากคนตัวโตก็ทำให้หญิงสาวโยกเคลื่อนตามจังหวะเพื่อควบคุมแก่นกายใหญ่โตของเขา

เสียงครางเคล้าเบา ๆ รวมไปถึงเสียงจังหวะสอดประสานที่เป็นตัวขับกล่อมให้กิจกรรมภายในค่ำคืนยังคงดำเนินต่อไปโดยไม่มีที่สิ้นสุด

“เสร็จรอบนี้เราไปต่อที่โต๊ะกันดีไหมโย” น้ำเสียงทุ้มเอ่ยแทบไม่เป็นศัพท์เมื่อริมฝีปากยังคงครอบครองที่ความอวบอิ่มตรงหน้าราวกับหลงใหลและมัวเมา

“ได้ค่ะ อ๊ะ...อื้อ! พี่ครามอย่ากัดโยเจ็บ”

“แม่งเอ๊ย! เสียวสัส!” ครามสบถออกมาเมื่อเห็นใบหน้าเหยเกจากคนตัวเล็กที่ถูกกับครอบครองยอดปทุมถันเอาไว้

เขาไม่รู้ว่าเธอตั้งใจจะยั่วยวนกันหรือเปล่าแต่ขอบอกเลยว่ามันได้ผล ตอนนี้เขาแทบไม่เป็นตัวของตัวเองแล้ว!

ยิ่งสัมผัสก็ยิ่งทำให้เขาออกห่างจากร่างกายของเธอไม่ได้

“อ๊ะ...พี่คราม โย...”

“อ่า พี่บอกเลยนะ...คืนนี้โยไม่ได้พักแน่!”