หาโอกาส

บริษัทนำเข้ารถยนต์

หลังจากตั้งใจทำสมาธิเคลียร์งานบนโต๊ะไปได้สักพัก ความคิดถึง และเรื่องราวของเธอก็วนเข้ามากระทบจิตใจของเขาอีกเช่นเคย จนทำให้ธีรณัฏฐ์ถึงกลับกระวนกระวายใจ เดี๋ยวนั่งเคลียร์เอกสาร เดี๋ยวนั่งเหม่อลอยมองออกไปนอกกระจกใส่ภายในตัวตึกสูงคนเดียวและอมยิ้มเหมือนคนบ้าอยู่อย่างนั้น กระทั่งกินเวลานานเกือบ 3 ชั่วโมง งานกลับไม่เสร็จเหมือนที่คาดการเอาไว้

Line group : Teta & M

Nut : “กลางเดือนหน้าพวกมึงว่างกันปะ”

M : “ไม่ว่าง!! อีจี้ชวนไปภูเก็ต”

Teta : “อีจี้มันชวนตั้งเเต่เมื่อคืนแล้ว”

M : “พวกกูก็ตอบตกลงแล้วด้วย”

เพียงแค่ประโยคเดียวที่ถามเพื่อนสนิทออกไป เขาดันได้คำตอบกลับมาอย่างชัดเจน จนเริ่มหงุดหงิดที่เพื่อนไม่ยอมชวนเขาก่อนเลย ปล่อยให้รู้เรื่องทั้งหมดด้วยตัวเองแบบนี้

Nut : “อ้าว!! แล้วไม่บอกกูตั้งแต่เมื่อคืนวะ?”

M : “แหม่!! เมื่อคืนมึงสนใจพวกกูจังเลยนะไอ้สัส หน้ากูแทบจะไม่มองเลยตั้งเเต่เจอหญิง 555”

Teta : “จริง ไอ้สัส!!”

Nut : “เออๆ โทษทีวะ 555”

คำตอบของเพื่อนถึงกลับทำให้เขารู้สึกผิดที่ลืมตัวไปว่าเมื่อคืน เขาให้ความสนใจแค่กับเธอคนเดียว คนที่ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงจนไม่ได้สนใจเพื่อนเท่าไหร่นัก

Nut : "เอาเป็นว่ากูไปด้วย จบ!!"

ณ ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง

หลังจากที่คุยกับเพื่อนได้ใจความที่ชัดเจนแล้ว เขานังคงนั่งทำงานต่อไป กระทั่งเริ่มไม่ไหวในเมื่อหัวมันคิดวนเวียนอยู่กับเรื่องเธอ ธีรณัฏฐ์เลยตัดสินใจขับรถออกจากบริษัท เพื่อหากิจกรรมอื่นทำฆ่าเวลาที่มันหมุนไปช้าๆ แม้จะรู้ว่าเธอทำงานอยู่ที่ไหน อยากไปหาเธอใจแทบขาด แต่เขากลับไม่กล้า เพราะไม่รู้ตารางการทำงานของเธอสักนิดเดียว

ปึก!!

"เฮ้ย!!"

 “อุ้ย!! ขอโทษค่ะ ขอโทษจริงๆค่ะ”

ภาพทุกอย่างเหมือนเดจาวูที่วนกลับมาเล่นใหม่ในต่างสถานที่ เมื่อมีคนเดินชนเขาอีกครั้ง และยังทำกาแฟหกใส่เสื้อคลุมของเขาจนเย็บหลังวูบวาบเหมือนเหตุการณ์เมื่อคืนที่ผ่านมาเป๊ะ ไม่มีผิด ความเปียกชื้นทำให้เขารีบก้มลงมองและพยายามสะบัดเสื้อตัวเองเช่นเดียวกับนิ้วเรียวของหญิงสาวอีกคนที่กำลังยื่นกระดาษทิชชูมาซับเสื้อที่เปียกโชกของเขา

“เออ ไม่เป็นไรครับ!!”

เมื่อเห็นว่ามันเป็นอุบัติเหตุไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น เขาจึงตอบออกไปเช่นนั้น ก่อนจะสะดุ้งตัวเมื่อเสียงของใครบางคนแทรกเข้ามา

“เป็นอะไรหรือเปล่าพี่ออย?”

"เปล่า!! พี่ไม่เป็นไร แต่คุณผู้ชายคนนี้เสื้อเลอะหมดเลย"

 น้ำเสียงที่คุ้นหูทำให้หัวใจทั้งดวงของเขาเต้นแรงขึ้น ธีรณัฏฐ์รีบเงยหน้าขึ้นมองตามเสียงนั้นด้วยความเร็ว ก่อนจะพบว่าหญิงสาวในชุดเดรสสั้นสีชมพูพาสเทลสุดหวานที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้านี้คือเธอ หญิงสาวที่เขาใฝ่ปรารถนา

"เธอ!! บังเอิญจังเลย มาซื้อกาแฟเหรอครับ?”

หัวใจทั้งดวงของเขาเต้นสั่นรุนแรงยิ่งกว่าเดิม เมื่อคนที่เขาปรารถนาอยากเจอปรากฏอยู่ตรงหน้าด้วยความบังเอิญ

“น้องแพร์รู้จักคุณเขาด้วยหรอ?”

“อ่อค่ะ”

หญิงสาวยังคงยืนอึ้งอยู่สักพัก เพราะไม่คิดว่าโลกจะกลมอะไรขนาดนั้น ราวกับว่าเขารู้ว่าเธอจะมาที่นี่ ทั้งที่ความจริงแล้วเขาเองกลับไม่รู้ว่าเธอจะมาด้วยซ้ำ

 “ตายละทำยังไงดีเนี่ย คือฉันขอโทษจริงๆนะคะคุณผู้ชาย ไม่ได้…”

ตืด!! ตืด!! ตืด!!

ยังไม่ทันที่ออยจะได้พูดประโยคนั้นจบลง เสียงมือถือของเธอกลับดังแทรกขึ้น หญิงสาวจึงรีบขอตัวเดินออกจากกลางวงสนทนาเพื่อขอรับสายสำคัญ ทำให้เขาได้มีโอกาสอยู่กับเธอเพียงลำพังอีกครั้ง

 “วันนี้ไม่ได้ทำงานหรอครับ?”

“อื้ม!!”

เธอตอบเขากลับมาเพียงประโยคสั้นๆ ด้วยท่าทางไม่อยากสนทนากับเขาเท่าไหร่นัก

“จะไปเที่ยวไหนอะ?”

ดวงตาคู่คมกลอกกลิ้งสายตามองสำรวจการแต่งตัวของคนน้องที่อยู่อยู่ตรงหน้า แต่ทว่ายังไม่ทันที่เขาจะได้คำตอบจากเธอ ออยก็เดินกลับเข้ามากลางวงสนทนาอีกครั้ง ทำให้แพรพิชชารีบขยับตัวห่างจากเขามากยิ่งขึ้น

"น้องแพร์ พี่ออยคงไปดูหนังกับหนูไม่ได้แล้วแหละลูก พอดีไรอันทะเลาะกับเพื่อนที่โรงเรียน ปากแตก คุณครูโทรมาให้พี่เข้าไปพบด่วนเลย”

 “อ้าวหรอค่ะ!! งั้นไม่เป็นไรค่ะพี่ออย รีบไปเถอะเดี๋ยวไรอันรอนาน”

ใบหน้าสวยดูตื่นตกใจกับคำพูดของคนเป็นพี่ ก่อนจะฉีกยิ้มจางๆปลอบใจออยด้วยแววตาที่แสดงถึงความเป็นห่วง

 “คุณผู้ชายค่ะ คือ เรื่องนี้ดิฉันขอโทษจริงๆ จะให้ฉันชดใช้ยังไงบอกได้เลยนะคะ”

“ไม่เป็นไรพี่ออยไปเถอะ เดี๋ยวแพร์เคลียร์ให้”

“เอางั้นหรอ โอเคๆ งั้นพี่ฝากด้วยนะน้องแพร์”

ออยเดินถอยออกไปจากร้านด้วยท่าทางร้อนรน เหลือเพียงแต่เขาที่ยังคงยืนอยู่กับเธอภายในร้าน ดวงตาคมจ้องมองมายังกรอบหน้าสวยที่กำลังมองตามพยาบาลสาวรุ่นพี่ พลางอมยิ้มกรุ้มกริ่มออกมาด้วยความคาดหวังว่าเธอจะชดใช้กับความเสียหายบนเสื้อของเขาแทนคนเป็นพี่สาวที่พึ่งออกไปอย่างเร่งด่วน

“ไม่ทราบว่าคุณแพรพิชชาจะชดใช้เสื้อให้ผมยังไงครับ?”

“มันเปียกแค่เสื้อคลุมหรือเปียกทั้งหมด”

“เปียกแค่ไหนก็ต้องชดใช้อยู่ดีปะ”

รอยยิ้มกริ่มบนใบหน้าของเขาแสดงออกอย่างชัดเจนว่ามีบางอย่างอยู่ภายในใจ จนทำให้คนน้องถึงกลับขนลุก เมื่อสายตานั้นดูกระหายใคร่อยากจะกินเธอเอาเสียเหลือเกินในเวลานี้

“เราก็ไม่ได้บอกนิว่าจะไม่ชดใช้ให้เธอสักหน่อย ถ้ามันเลอะก็ถอดออกมาสิ เดี๋ยวเราเอาไปซักให้”

“จะให้ถอดกลางร้านกาแฟเนี่ยเหรอ แค่ซักเสื้อแค่นี้คงชดใช้ไม่พอละมั้ง…เธอจะไปดูหนังไม่ใช่เหรอครับ เราไปเป็นเพื่อน”

ธีรณัฏฐ์ไม่รอช้าให้เธอพูด หรือ ปฏิเสธความต้องการของเขา รีบคว้าจับข้อมือของเธอเดินออกจากร้านกาแฟในทันที

“เฮ้ย!! เดี๋ยว!! เราไม่ได้ตกลงจะไปกับเธอเลยนะ!!”

หญิงสาวรีบกระชากข้อมือของตนเองออกจากอุ้มมือของเขาด้วยความตกใจ ก่อนจะปรายตากลมคู่นั้นหันมามองคนพี่ด้วยท่าทางดุเอาเรื่อง

“ก็เป็นการชดใช้ค่าเสียหายแทนพี่สาวเธอไง”

“ไม่ได้!! ไม่ไป!! แค่ถอดเสื้อมาแค่นั้นเราจะเอาไปซักให้”

“ไม่ได้!! เธอต้องไปดูหนังกับเรา และอย่าขัดขืนไม่งั้นจะไม่ได้ดูแค่หนังนะ จะทำอย่างอื่นแทนเอามั้ย”

คำขู่ของเขาได้ผลดีเสมอ เธอหยุดชะงักนิ่งรีบเบือนหน้าหนีห่างจากรอยยิ้มเจ้าเล่ห์และสายตาจริงจังของเขา ก่อนที่จะเริ่มครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่ในใจ และยอมทำตามความต้องการของธีรณัฏฐ์อย่างง่ายดาย เมื่อร่างใหญ่นั้นเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้ๆเธอ

“เออ ก็ได้!!  ”

“พูดง่ายๆ ไม่ดื้อแบบนี้สิน่ารัก”

รอยยิ้มเจ้าเสน่ห์ปรากฏบนใบหน้าของเขา ชายหนุ่มยิ้มกว้างให้เธอด้วยท่าทางดีใจมากที่สุด จนคนน้องต้องรับเบรกเอาไว้ก่อนที่เขาจะคิดอะไรเลยเถิดไปมากกว่านี้

“อย่าพึ่งดี๊ด๊าไป ที่เราไปด้วยแค่ชดใช้กรรมแทนพี่ออยเเค่นั้น”

ใบหน้าสวยบึ้งตึงไม่สบอารมณ์ พลางหันหน้าหนีห่างจากเขาเพราะไม่อยากเห็นสายตาที่แสดงออกมาด้วยความพึงพอใจมากที่สุดบนใบหน้าหล่อคมเข้มนั้น

โรงหนังแห่งหนึ่ง

สองร่างลงจากรถและตรงเข้ามายังโรงหนังที่กำลังโชว์รายชื่อและเวลาของรอบการฉายอยู่บนบอร์ดขนาดใหญ่ ดวงตากลมพยายามไล่กรวดสายตามองหาหนังที่ตัวเองชอบ โดยที่มีใครอีกคนยืนจ้องมองหน้าของเธออยู่ไม่ไกล

“เธอชอบดูหนังแนวไหนหรอครับ?”

“เดี๋ยวเราเลือกเอง”

ดวงตากลมเฝ้าจดจ่ออยู่ที่รายชื่อหนังแนวแอคชั่น ผจญภัยเรื่องหนึ่งที่กำลังแสดงรอบการฉายอยู่สักพักด้วยสีหน้าและท่าทางสนใจมากพอสมควร

“หนังแอคชั่นหรอ?”

น้ำเสียงเข้มเอ่ยถามหญิงสาวขึ้นเบาๆ ด้วยความแปลกใจกับผู้หญิงสวยๆสไตล์หวานปนเซ็กซี่อย่างเธอชอบดูหนังแนวแบบนี้ด้วย ซึ่งมันค่อนข้างจะย้อนแย้งกับความสวยของเธออย่างน่าประหลาดใจ

“ใช่!!”

“โอเค!!"

หลังจากได้รับการยืนยันเรื่องและรอบที่ฉายในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้ ธีรณัฏฐ์รีบเดินไปที่ตู้ขายตั๋วหนังเพื่อซื้อที่นั่ง VIP เพราะอยากหาโอกาสใกล้ชิดเธอมากกว่าที่นั่งปกติ โดยที่หญิงสาวไม่รู้ถึงแผนการของเขาในตอนนี้