2"วศินไปอยู่คอนโดหลายวันแล้ว

การใช้ชีวิตของทุกคนดำเนินไปเรื่อย ๆ เหมียวกับเปลวสนิทกันมาก เธอรู้สึกดีมากๆที่ได้อยู่ใกล้ๆวศิน ถึงแม้จะไม่อยู่ในสายตาของวศินเลยแม้แต่น้อย

ทั้งที่เขาปากไม่ดี ชอบเหวี่ยงใส่เธอตลอด แทนที่เขาเหวี่ยงแล้วเธอจะไปให้ไกล แต่เหมียว​กลับอยากอยู่ใกล้มากกว่าเดิม

เธอได้เพื่อนเพิ่มมาอีก2คน นั่นคือพีชกับแพรว ฝาแฝดชายหญิงบ้านรวยมาก

"พลตอนเย็นไปผับกันไหม" พีชเอ่ยกับชุมพล

"ถ้าเปลวไปพลก็ไป" พลยิ้มให้เปลว เหมียว​ดีใจไม่น้อยเลยที่ชุมพลพลจีบเปลว เปลวเองก็ดูจะชอบเขาอยู่ไม่น้อยเลยได้แต่ส่งยิ้มอายๆให้

"บ้าน่ะพล จะไปไม่ไปเกี่ยวอะไรกับเปลว" เปลวเอ่ยหน้าแดงก่ำ รู้สึกเขินชุมพลเป็นอย่างมาก

"นั่นนะสิ ไปไม่ไปก็ไม่เกี่ยว​สักหน่อย​" วศิน​เอ่ย

"แต่เปลวคือคนของใจ เปลวไปพลก็ไป" ชุมพลส่งยิ้มหวานหยดย้อย​ให้เปลวกนก

".."

"ตอนเย็นติวหนังสือดีกว่านะเปลว ไม่ต้องไปหรอก" วศินเอ่ยแทรก

"..."

"พลขอร้องนะเปลวไปเที่ยวกัน เดี๋ยวพลโทรไปขอแม่คะน้าเอง"

"ติวหนังสือดีกว่า ศินยังไม่เข้าใจตรงนี้เลยเปลว" วศินหยิบหนังสือออกมา พร้อมกับเปิดหนังสือ มือเรียวของเขาชี้ไปที่หัวข้อในหนังสือ

"เหมียวติวให้ก็ได้ ตอนเย็นเหมียวจะไปหานะ" เหมียว​รวบรวมความกล้าก่อนจะพูดออกไป วศินหันมามองเธอ ตาเขียวปั๊ดไม่พอใจเป็นอย่างมากที่หญิงสาว​เอ่ย

"รู้ตัว​ไหมว่าเป็นผู้หญิง​ที่ชอบเสือกมาก!" คำพูดเผ็ดร้อนตอกกลับ เหมียว​ถึงกับหน้าเสียเมื่อได้ฟัง

"ขอโทษแล้วกัน เหมียวคงเสือกจริงๆ" เหมียวเอ่ยพร้อมกับทำหน้าเศร้า​

"เอาเป็นว่าเหมียวไปติวหนังสือให้วศิน ตอนเย็นเปลวจะไปผับกับพีชแพรวพลแล้วกัน" เปลวเอ่ย

"เปลวแต่ศิน… "

"แบบนี้​แหละดี ศินให้เหมียว​ติวให้ดีกว่า

"รักเปลวจังเลย" ชุมพลเอ่ยแล้วส่งยิ้มให้เปลว

"บ้าน่ะ!"

"งั้นกูไปก่อนนะ" พีชซ่อนความไม่พอใจเอาไว้ในแววตา ก่อนจะเดินออกไปพร้อมกับแพรว วศินเองก็เดินไปเช่นกัน

"จะอยู่เป็นกอขอคอ กองขี้ควายอีกนานไหมเหมียวคนสวย ออกไปตามวศินเลยไป"

"ปากร้ายนะพล เหมียวเพื่อนเปลวนะ" เหมียว​เอ่ยหน้างอง้ำ ทุกคนต่างให้ความสำคัญกับเปลว ซึ่งมันต่างจากเธอเธอไม่เคยอยู่ในสายตาของใครเลยไม่ว่าจะเป็นเพื่อนหรือผู้ชายที่เธอแอบชอบ ทุกคนทำราวกับว่าเธอเป็นอากาศธาตุที่ไร้ตัวตน ไม่มีคนสนใจ

"พลจะจีบว่าที่เมียสักหน่อย เหมียว​รีบออกไปเลย"

"เฮ้อ ก็ได้ ตอนเย็นเหมียวจะไปติวหนังสือให้วศินนะ"

"จ้า"

"เปลวเหมียว​ขอถามอะไรเปลวแบบส่วนตัวได้ไหม" เหมียวเอ่ยขณะ​ลุกขึ้นจากเก้าอี้

"ได้สิ" เปลวเดินออกมาพร้อมกับเหมียว ทั้งสอง​หาที่เงียบๆคุย ก่อนที่เหมียว​จะเริ่มเปิดประเด็น

"เปลวรักวศินไหม" เหมียวรวบรวม​ความกล้าแล้วเอ่ยถาม

"แค่เพื่อนเท่านั้น เปลวกับวศินเป็นเพื่อนกันมานานมากแล้ว ตั้งแต่ตอนเด็ก แต่วศินเป็นพี่เปลว2ปี วศินป่วยบ่อยตอนเด็ก เลยซ้ำชั้น2ปี เปลวเลยเรียนทัน และช่วยกันติวหนังสือ ทำไมสนใจวศินเหรอ"

เปลวมองหน้าเหมียว​ยิ้มๆ เธอปรับสีหน้าเรียบๆทั้งที่ใจมันเต้นแรงราวจะทะลุออกมา แค่ได้ยินชื่อวศินก็เขินจะตายแล้ว ยิ่งเปลวมาตามตรงๆเธอยิ่งทำหน้าไม่ถูกเลย

"ปะ..เปล่า" เหมียว​อึกอัก​เอ่ยออกมา

"จีบได้โสดสนิทเลย วศินกับเปลวเราเป็นเพื่อนกัน เปลวไม่มีทางกินเพื่อนแน่นอน สนใจไหมล่ะ"

"อะไรเหมียวแค่ถามเอง"

"สนไหม วศิน​นิสัยดีนะ สนหรือเปล่า" เปลวเอ่ยแล้วหัวเราะ​คิกคัก​

"ไปหาพลเถอะ เลิกถามได้แล้ว" เหมียวรีบพูดปัด ๆไปในใจตอนนี้ยอมรับว่าเขินมาก เขินจนหน้าแดงก่ำไปหมด

"อืม แต่ถ้าสนใจเปลวติดต่อให้ได้นะ เอาไหม ๆ"

"ไปเลย เลิกพูดได้แล้ว"

"ฮ่าๆ" เหมียวรีบดันหลังเปลวเข้าไปห้อง ก่อนจะรีบเดินออกมา ตอนนี้หน้าก็เห่อร้อนไปหมด ใจมันเต้นแรงมากไปเลย นี่ใช่ไหมคือความรัก เพียงแค่ถูกแซวหัวใจก็เต้นแรงแล้ว

ตอนเย็นของวันนั้น เหมียว​หยิบหนังสือใส่กระเป๋า ก่อนจะเดินลงมาจากห้อง

"เหมียวจะไปไหนลูก" แคทเอ่ยถามบุตรสาว​

"ไปติวหนังสือให้เพื่อนค่ะแม่"

"อย่ากลับดึกนะลูก" แคทเอ่ยกับบุตรสาวอย่างห่วงใย

"ค่ะ แม่ทานข้าวก่อนเลยนะคะ เหมียว​ติวหนังสือให้เพื่อนเหมียวจะไปกินเพื่อน เฮ้ย!กินข้าวกับเพื่อนค่ะ" เหมียว​เอ่ยแล้วหัวเราะเบาๆ

"จ้า งั้นไปเถอะ อย่ากลับดึกนะ"

"ค่ะแม่"

หญิงสาว​ขับรถมาเรื่อย ๆ จนมาถึงบ้านวศิน ตามที่อยู่ที่เปลวให้ เธอขับมาจนถึงแล้วลงจากรถไปกดกริ่งหน้าประตูรั้วหน้าบ้าน สักพักก็มีผู้ชายมีวัยกลางคนเดินมาเปิดประตู

"มาหาใครครับ"

"สวัสดีค่ะ หนูมาติวหนังสือให้วศินค่ะ"

เหมียว​ยกมือสวัสดีชายคนนั้น เขาน่าจะเป็นพ่อของวศิน เพราะหน้าเหมือนกันมากเลย

"วศินไปอยู่คอนโดหลายวันแล้ว พ่อจะจดที่อยู่ให้นะ"

"ขอบคุณค่ะ"