บทที่ 6 ถ่างขาออกว้างๆ [NC30+]

ชายหนุ่มร่างสูงก้าวเดินเข้ามาในกระโจมชั่วคราว เขาสวมใส่เสื้อคลุมสีน้ำตาลไหม้ และกางเกงขายาวเพียงตัวเดียว ในมือหนาของเขาถือแก้วทรงสูงมีด้ามจับทำมาจากเงิน เพื่อป้องกันการวางยา แต่ว่าในนั้นมีเพียงน้ำองุ่นเท่านั้น ไม่ใช่เหล้าองุ่นแต่อย่างใด เพราะเขาไม่ชอบดื่มสุราเท่าที่ควร

แม้เขาจะเป็นแค่ทหารที่ไม่มียศถาบรรดาศักดิ์เช่นทหารในกองทัพ แต่ว่าเขาก็เป็นพี่ชายขององค์ราชินีแห่งโอเรียน่า

เขาทอดสายตามองไปยังหญิงสาวใบหน้างดงามผิวขาวละเอียดสมกับเป็นลูกสาวเจ้าเมืองที่ส่งมาให้เขา เพราะเจ้าเมืองที่แพ้สงครามต้องส่งลูกหลานเป็นเฉลยกับอาณาจักรที่ชนะสงคราม นางผู้นี้ก็คือหนึ่งในนั้น

เจ้าเมืองรู้ดีว่าต้องส่งลูกของเขาให้กับใคร เพราะรู้ดีว่าชายผู้นี้เป็นใคร

นางนอนทอดกายเปลือยเปล่าไร้เครื่องนุ่งห่ม ใบหน้าอ่อนวัยนางทอดสายตามองเขา เผยรอยยิ้มเหมือนเชื้อเชิญ เขาก้าวเดินมาหานาง

“เจ้ายอมที่จะนอนกับข้าหรือไม่ ถ้าไม่ข้าจะไม่ฝืนใจเจ้า” ขาพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ นางเผยรอยยิ้มให้เขาบางๆ เหมือนยั่วยวน มือเรียวของนางจับมือหนาของเขามาจับเต้านมของนาง เขาขยำเต้านมของนางเบาๆ

“ข้ายินยอมเป็นของท่านเจ้าค่ะ” นางพูดด้วยน้ำเสียงกระเส่ายั่วยวนปลุกปั่นราวกับว่านางกำลังร่ายเวทมนตร์ใส่เขา เขาเปลื้องชุดคลุมออกสายตาของเขามองนางไม่ละสายตา นางถ่างเรียวขาออกกว้างชันเทั้งข่าสองข้างขึ้น ทำให้เห็นกลีบร่องที่ไร้ขนดกดำ เขาถอดกางเกงจับดุ้นที่ใหญ่และยาวสอดใส่เข้าไปในกลีบร่องของนางในทันที ทำให้นางสะดุ้งด้วยความหวาดเสียวซาบซ่านอย่างบ้าคลั่ง

“โอ้ว…โอ้ว…โอ้…อ๊ะ…อ๊ะ…อ๊ะ…อร๊าย!!!” นางร้องครางกระเส่ากระตุกกลีบร่องไม่หยุด เขาเองก็กระแทกใส่นางอย่างคึกคะนอง นางยกสะโพกรับดุ้นของเขาที่โถมใส่ไม่ยั้งแรง นางแทบสิ้นสติด้วยความสุขหฤหรรษ์ที่ไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน…