บทที่ 5 งานเลี้ยง

ค่ำคืนใต้ท้องฟ้าเต็มดวงดาว

แสงจันทร์สะท้อนกับหลังคาโดมแก้วของพระราชวังเวอร์นาเรียซึ่งเปิดเป็นห้องจัดเลี้ยงเฉพาะวาระสำคัญ คบไฟจำนวนร้อยต้นประดับเรียงรายตลอดทางเดินหินอ่อนที่ทอดเข้าสู่สวนหลวง ราวกับท้องฟ้าบนดินเปล่งประกายต้อนรับแขกผู้มีเกียรติจากทั่วทุกมุมแคว้น

งานเลี้ยงฉลองพิธีอภิเษกสมรสจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ บริเวณโถงพระราชวังถูกแปรเปลี่ยนเป็นท้องพระโรงสำหรับงานราตรี ผู้คนแต่งกายด้วยอาภรณ์ชั้นสูง ผ้าไหม ผ้ากำมะหยี่ และผ้าทอจากอาณาจักรพันธมิตรประดับเพชรพลอยระยิบระยับ ภายในประดับด้วยโคมระย้าคริสตัลเจียระไน แขวนสูงตัดกับแสงเทียนนับพันเล่มที่ลอยอยู่ในอากาศด้วยมนตร์แสงลอย

ตรงกลางห้องจัดเลี้ยง คือเวทีที่ประทับขององค์กษัตริย์และองค์ราชินี กษัตริย์คัสซานเดอร์ที่สาม สวมใส่ชุดสีทองอร่าม ก้าวเดินขึ้นบัลลังก์พร้อมราชินีแอนน์ ผู้สวมมงกุฎดอกไม้ประดับเพชรแทนมงกุฎหนักในพิธี นางดูอ่อนเยาว์ แต่เปี่ยมด้วยความสุขแบบที่ไม่ต้องปิดบัง

เสียงแซ่ซ้องไชโยและเสียงไวโอลินบรรเลงท่วงทำนองแห่งอัลวาเรียกึกก้อง เหล่าขุนนางร่วมยกถ้วยไวน์เงินฉลอง รวมไปถึงราชทูตจากแคว้นต่างๆ พวกเขาดื่มกินเหล้าและอาหารในงานเลี้ยงอย่างสำราญใจ ส่วนเอ็ดเวิร์ดให้อัศวินเกาะดำหน่วยตรงต่อองค์กษัตริย์คอยดูแลองค์ราชินีเพื่อไม่ให้ผิดพลาด

ราชินีแอนน์ก้าวเดินออกจากงานเลี้ยง หนีความวุ่นวายในงานเลี้ยง เพราะนางไม่ชอบคนหมู่มากทำให้รู้สึกเวียนหัว นางจึงเดินมาที่สระบัวหลังพระราชวัง แอนน์ทอดสายตามองตัวเองในสระน้ำ ยามค่ำคืนที่สะท้อนแสงจันทร์ในยามราตรี โดยไม่มีนางกำนัลคอยตามออกมา ทำให้นึกถึงถึงวัยเด็กที่เคยเข้ามาเล่นในวังหลวง ด้วยพ่อของแอนน์เป็นขุนนาง ทำให้นางเข้าออกเป็นประจำจนคุ้นชิน มันทำให้นางพบเจอกับคัสซานเดอร์ องค์ชายรัชทายาทในขณะนั้น คัสซานเดอร์เป็นชายหนุ่มที่แสนดีและอ่อนโยนกับนางเสมอมา

เมื่อนางเข้าวังตามพ่อและลุงเข้ามาในพิธีสำคัญ นางก็ได้พบเจอกับคัสซานเดอร์แทบทุกครั้ง คัสซานเดอร์ปฏิบัติกับนางเหมือนน้องสาวคนหนึ่ง จนเป็นเพื่อนสนิทกัน จนพัฒนากลายเป็นคนรัก และแต่งงานใช้ชีวิตร่วมกันในฐานะกษัตริย์และราชินีในที่สุด

แอนน์ไม่คิดไม่ฝันว่า ตัวเองจะได้เป็นราชินีของอาณาจักรโอเรียน่า แต่เมื่อได้ครอบครองตำแหน่งนี้แล้ว นางก็ขอทำหน้าที่นี้ให้ดีที่สุด

ทันใดนั้น…

“ว้าย!”

แอนน์รู้สึกเหมือนมีของแข็งกระแทกอย่างแรงที่ศีรษะ ทุกอย่างมืดวูบลง ก่อนจะหมดสติ นางเห็นชายหนุ่มคนหนึ่ง สวมชุดสีดำพรางตัว ใบหน้าถูกปิดบังมิดชิด มือของเธอคว้าข้อมือเขาไว้แน่นจิกลงเต็มแรง พยายามยื้อไม่ให้ร่างตกลงไปในสระบัว แต่สุดท้ายแรงนั้นก็ไม่พอ… ร่างของแอนน์ร่วงหล่นลง ดำดิ่งสู่ความเย็นเยียบของสระบัวเบื้องล่าง