ไปทำงาน

​

ราวกับถูกสะกิดต่อมความรับผิดชอบ เขมทัตเริ่มไปนั่งคุยกับณภัทร ถามไถ่เรื่องการบ้าน เรื่องไปโรงเรียน และเริ่มเล่นกับลูกเหมือนพ่อคนอื่นๆ บ้าง อย่างน้อยเขายังต้องการณภัทร เพื่อรับมรดกในอีกหนึ่งปีข้างหน้านี้

“วันนี้ผมจะไปส่งณภัทรไปโรงเรียน คุณนอนพักเถอะนะ” เขมทัตพยายามเอาใจภรรยา หลังจากถูกด่าเตือนสติเมื่อวาน แต่เขาก็ยังจะตบหน้าเธอ เพื่อหยุดเธอโกรธใส่เขา... ความจริงเธอผิดเองที่จะพยายามเลิกและไปจากเขาพร้อมลูก

“อืม... แล้วเรื่อง... แฟนใหม่คุณล่ะ?” ณาณินตอบนิ่งไปสักพัก พลางยืนกอดอกในชุดนอนสวมเสื้อคลุมอีกชั้น ปล่อยปลายผมสยายยาว มองดูเขมทัตกำลังช่วยลูกสวมถุงเท้า และเตรียมหยิบกระเป๋านร. เขากำลังจะไปส่งณภัทร

“ผมบอกคุณแล้วไง ว่ามันไม่ใช่ความจริง” เขมทัตยังจะพยายามปัดข้อกล่าวหา ซึ่งมีมูลความจริง อย่างน้อยจะต้องกลับไปเคลียร์กับเกวลิน เพื่อเลิกกับเธอเป็นเรื่องเป็นราว อย่างน้อยถ้าเขาได้พนักงานสาวคนใหม่มาเป็นเมีย

ปัญหาเลวร้ายแบบนี้จะไม่มีวันไปถึงหูของญาณินแน่นอน เขาจะไม่ให้มันเกิดขึ้นซ้ำได้อีก...

“เรื่องเมื่อวาน ณินขอโทษนะ...” หญิงสาวเริ่มบ่ายเบี่ยงเรือนหน้าหนี หวังว่าต่อจากนี้เขาจะไปส่งลูก โดยไม่มาทำร้ายจิตใจเธออีก

“ณิน อย่าคิดมากเรื่องเมื่อวานเลยนะ ผมมีแต่คุณกับลูก อยู่รอผมกลับบ้านนะ วันนี้ผมจะกลับมาหาคุณ” เขมทัตพยายามปลอบใจภรรยาสาวต่อไป หวังเพียงว่าเธอจะหลงเชื่อเขา และไม่หวาดระแวงในคำพูดของเขาอีก แม้ว่าเขาจะโกหกอีกครั้งก็ตาม

“ค่ะ เดินทางไปทำงานดีๆ นะคะ” ญาณินยังคงเชื่อใจและให้โอกาสเขาเช่นเดิม เธอยิ้มหวานพลางโบกมือให้ณภัทร เมื่อขึ้นรถยนต์ส่วนตัวของสามี เพื่อไปโรงเรียน และเขาจะได้มีเวลาเร่งรีบไปทำงานในวันนี้...

******

ญาณินแค่ไม่ไว้ใจคำพูดของเขมทัต เธอเริ่มจะสงสัยแล้วว่าเขาพูดจริงหรือโกหก จึงคิดเสียว่า คงจะต้องถึงเวลางัดตัวตนคนเดิมออกมาเสียที หลังจากแต่งงานอยู่บ้านเลี้ยงลูก เธอไม่หลงเหลือวิญญาณแห่ง เวิร์คกิ้ง วูแมนเสียเลย

“ลองไปดูงานหน้าอินเตอร์เน็ตเสียหน่อย ถ้าทำงานอยู่บ้านแล้วมีรายได้บ้าง ก็คงจะดีมิใช่น้อย” ญาณินคิดใหม่ทำใหม่ เผื่อจะหาเงินเลี้ยงลูกเอง โดยไม่ต้องรอเงินเดือนจากสามีทุกๆ สิ้นเดือน โดยเขายังจะผูกมัดและขังเธอเอาไว้ที่บ้าน

แม้ว่าเขาจะทำอะไรนอกบ้านก็ตาม เธอจะไม่ยอมให้เขามาโกหกอีก...

ญาณินไปกดเรียวนิ้วชี้บนตัวเม้าท์ ควบคุมอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ในบ้าน เพื่อหางานที่เหมาะกับตัวเอง และเอากลับมาทำที่บ้าน ทั้งยกหูโทรศัพท์เพื่อสอบถามว่ามันเป็นงานเกี่ยวกับอะไรกันแน่ ส่วนใหญ่ล้วนเป็นงานขายตรงทั้งสิ้น

ญาณินรู้สึกว่าไม่พร้อม ทั้งรูปร่างหน้าตา ทั้งการแต่งตัวที่ล้าสมัย ไม่เหมือนยุคนี้ที่ใครๆ ก็ชอบคนหน้าตาสวยๆ จิ้มลิ้ม เพื่อทำให้ดึงดูดลูกค้า ชวนเชื่อน่าซื้อ... ญาณินถอดถอนหายใจ เธอจะกลับไปทำงานได้อย่างไร ในเมื่อมีณภัทรอยู่แล้ว

******

หญิงสาวเปิดประตูเสื้อผ้า แหวกไปตามราวไม้แขวนเสื้อ มองหาเสื้อผ้าดีๆ พอจะเอามาสวมใส่ เพื่อไปสมัครงานและทำงานเป็นพนักงานทางโทรศัพท์ อย่างน้อยทำที่บ้านก็น่าจะได้อยู่ เพื่อชวนให้ลูกค้าเข้ามาทำงาน

งานนอกบ้านที่ไม่ได้แตะต้องมานานเกือบห้าปี... มันทำให้ญาณินต้องหัดปรับตัวใหม่ ไม่ต่างกับเด็กน้อยเริ่มหัดเดิน หญิงสาวก้มตัวเองลงมองล่าง เพื่อลากกล่องกระดาษออกมา

เสื้อผ้าสวยๆ ตัวเก่งเก่าๆ ซึ่งเธอเคยสวมใส่ครั้นสมัยทำงานก่อนแต่งกับเขมทัต เธอยังจำวันที่เคยทำงานอยู่ในสายงาน มีหน้าที่การงานดี รายได้เดือนละสองหมื่นกว่า เธอเป็นคนเก่ง มีเพื่อนฝูงมากมาย

จนกระทั่งเขมทัตเข้ามาในชีวิต เขาทำให้เธอมีความสุข และมีโอกาสเป็นราชินีเหมือนกับคนอื่นๆ ทั่วไป เมื่อได้สวมชุดเจ้าสาวสีขาวบริสุทธิ เธอเคยคิดว่า มันคือความฝันอันสูงสุดของหญิงสาว เมื่อได้เข้าสู่ประตูวิวาห์เพียงวันเดียว...

แต่หลังจากนั้น มันไม่ใช่สวรรค์เหมือนอย่างที่คิด กลับกลายเป็นภาระหน้าที่ๆ ต้องอยู่ในบ้าน ไม่มีโอกาสได้ไปสู่โลกภายนอก พร้อมทั้งอยู่บ้านเพื่อรอสามีกลับมา

ญาณินพยายามคิดอยู่ว่า ที่ผ่านมา เธอเป็นอะไรสำหรับเขา คนรัก แม่ของลูก หรือว่าเป็นเพียงผู้ช่วยสืบทอดทายาทให้แก่ตระกูลเกศอัครโชติ โดยมีณภัทรเป็นโซ่ทองคล้องใจกับเขมทัต

มือบอบบางแกะกล่องกระดาษทีละใบ เพื่อเลือกหยิบเสื้อผ้าเนื้อดี สวยๆ ขึ้นมาสวมใส่ มันทำให้ญาณินรู้สึกว่า เธออ้วนขึ้น และเจ้าเนื้อ เห็นทีจะต้องลดความอ้วนเสียบ้าง เพื่อกลับไปใส่เสื้อผ้าตัวเก่าออกหางานทำ ระหว่างที่เขมทัตไม่อยู่

ญาณินตัดสินใจแล้ว เธอจะหางานทำ เพื่อหาเงินเลี้ยงชีพ เลี้ยงลูก เมื่อเธอได้กลับไปสู่โลกกว้างทำงานอีกครั้ง เรื่องเขมทัตโกหกเธอไปมีหญิงอื่น อาจจะกระจ่างต่อหน้าเธอ พร้อมมีหลักฐานเพียงพอขอหย่าได้จริงๆ จังๆ เสียที

เธอจะไม่มีวันเชื่อผู้ชายตอแหลอย่างเขมทัตอีกต่อไป... เธอจะไม่ยอมให้ลูกชายของเธอ เป็นอย่างพ่อของเขาเด็ดขาด

******

พนักงานสาวใหม่ เพิ่งยอมใจอ่อนกับเขมทัต หลังจากเขาซื้อดอกไม้ราคาตองเก้า สีแดงสดสวยกลิ่นหอม พร้อมน้ำยาปลุกอารมณ์ชนิดสูดดม มันทำให้ใจเธออ่อนลง และอ่อนระทวยเมื่อสองแขนอบอุ่นของเขา โอบกอดเธอ

เขมทัตดันกายหญิงสาวเข้าไปในห้องพักพนักงาน ซึ่งนานๆ จะถูกใช้สักครั้ง ภายในบริษัทเขามีพื้นที่ห้องว่างมากมาย และปิดไฟว่างอยู่เสมอ อย่างน้อยเพียงแค่ใช้เหรียญเล็กๆ กดและบิดไป ห้องที่เคยล็อคก็เปิดออกปล่อยให้พวกเขาสองคนได้เข้าไปใช้โดยพละการ...

ร่างบางเนื้อแน่นทั้งท่อนแขน และท่อนขา ชุดเสื้อเชิ้ตสีเทาทับสูท กระโปรงสั้น กำลังเริ่มยับย่นเมื่อถูกชายสวมกอดไว้รอบแขน

เรือนหน้าอิงแอบแนบลำคอ ปล่อยให้ริมฝีปากร้อนหนาลูบไล้ พลางแลบลิ้นชิมรสของกายสาว ส่งให้กลิ่นสาปเรือนกายหญิง ฟุ้งขึ้นมาปลุกอารมณ์ชายหนุ่มซึ่งสวมกอดเธอเอาไว้แนบกาย

ความเป็นชายเริ่มตึงแข็งเครียด ดันกางเกงจนเป้าตุงหนัก กลับถูกมือเย็นเฉียบบางเค้นคลึงราวกับรู้งาน เมื่อลำคอของหญิงสาวเป็นเป้าหมายริมฝีปากชายดูดชิมจนเกิดรอยจ้ำวงสีแดงเข้ม

ริมฝีปากหญิงสาวอ้าหอบส่งเสียง ทำให้เป้าหมายเขมทัตจากลำคอเธอ ไปสนใจจะปิดปากเธอและจุมพิตเสียให้หายอยาก กายหนุ่มดันหญิงสาวหลังติดกำแพง พลางสอดหัวเข่าแทรกระหว่างต้นขาภายในทั้งสองของเธอ

ปานชีวา แอ่นหน้าอกกลึงแข็งกลม บดเบียดโต้กลับใส่หน้าอกเนียนเรียบของเขมทัต พลางใช้สองมือแต้มด้วยเล็บสีแดง ร้อนแรงพอๆ กับลิปสติกสีเดียวกับปากเธอ บดเบียดขยี้ริมฝีปากโต้เขากลับจนบวมไปกันข้างหนึ่ง ไม่เขาก็เธอ...

เรือนหน้าหนุ่มเริ่มร้อนหน้าดำหน้าแดง เสียเหงื่อเริ่มผุดออกตามเรือนหน้าผาก ริมฝีปากเขาเริ่มเป็นสีแดง เพราะจูบริมฝีปากหอมหวน รสชาติหวานใหม่จากปานชีวา กายเขาร้อนรุ่มจากภายในออกสู่ภายนอกผิวกาย

เสื้อตัวนอกเริ่มหมดความหมาย เมื่อสองแขนชายเริ่มหาทางปลดเปลื้องเสื้อผ้าด้วยการ เผยสาบเสื้อส่วนตัวกว้าง โดยไม่ได้ละเนื้อผ้าออกจากเรือนกายหลัง กางเกงสีดำกำลังถูกปลดเข็มขัดอย่างเร่งรีบ ปลดตะขอรูดซิปลงอย่างรวดเร็ว

“ถกกระโปรงให้ผมเดี๋ยวนี้” เขมทัตออกคำสั่งเสียงเข้ม เขาทนไม่ไหวอีกต่อไป เมื่อมองหน้าอกหน้าใจเธอมาหลายวัน ร่างสะโอดสะองเอวเป็นเอว ก้นกลมสวยของเธอ ถูกเขาใช้มือหนาร้อนทั้งสองเกาะกุมครอบครองเอาไว้ได้แล้ว

ยามนี้เรือนกายหญิงสาว ถูกบังคับภายใต้ยาปลุกอารมณ์จากกลิ่นดอกไม้ที่สูดดม ปานชีวาทำตามคำสั่งของเขมทัตอย่างว่าง่าย เพราะเธอมีอารมณ์ความต้องการมาก จนควบคุมตัวเองไม่อยู่ ต้องการให้เขาช่วยปลดอารมณ์ร้อนภายในกายเหล่านี้ ให้คลายไปเสียที...

******

ชายกระโปรงถูกร่นสูง เพื่อเผยส่วนสำคัญช่วงล่าง มือเขมทัตสอดเข้าไปใต้ระหว่างขา เพื่อลูบร่องกลีบ เร่งอารมณ์หญิงสาวให้เสียวซ่านจนเผลออุทานร้องออกมาอย่างลืมตัว

“ถ่างขากว้างๆ สิ ผมจะช่วยประคองขาให้” เขมทัตกระซิบข้างหูเธอเบาๆ ในขณะที่แอบเอากันในที่ทำงาน ในห้องที่ปิดเอาไว้ ไม่มีใครใช้ ยามนี้เขาได้โอกาสอันงามจะสอดใส่เสียบความเป็นชายเข้าไปในกายเธอ

วันนี ปานชีวาจะต้องเป็นเมียเขา และเขาจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง พร้อมมอบความสุขสันต์ของกันและกัน ที่ดีกว่าอยู่กับณาณินแน่นอน... เธอทั้งสวย ทั้งรูปร่างเอ็กซ์ เอวเอสน่าฟัดจนเขาไม่อยากปล่อยให้เธอไปมีใครอื่น

สามัญสำนึกของการเป็นพ่อ และสามีของคนแต่งงานแล้ว เหือดหายไปจากใจเขา มีแต่อยากได้อยากครอบครองเรือนกายสาวสวยคนนี้เอาไว้ ด้วยความเป็นชายของเขา ซึ่งกำลังตื่นตัวเต็มที่

ยามเมื่อนิ้วด้านแข็งของเขา กำลังสอดแหวกตามขอบกางเกงใน เพื่อดึงมันออกมา เปิดทางเบื้องหน้าให้เขาสอดใส่ได้อย่างง่ายดาย

ชั้นในลายลูกไม้ตัวจิ๋วถูกดึงออกจนหญิงสาวต้องยกขาออกมา ปล่อยให้มันหลุดไปจากขาข้างซ้าย โดยมีแขนของชายหนุ่มรองรับใต้หัวเข่า พลางใช้อีกมือจับปลายหัวบากกลมอวบ มันกำลังร้อนได้ที่และอยากจะสัมผัสความเย็นจากผิวกายสาวเบื้องหน้า

ริมฝีปากหญิงสาวสั่นไหว หลับตาพริ้มเชิงขมวดคิ้ว เธอทั้งอ่อนไหวและร้อนทุรนทุราย เรือนหนังหญิงสาวถูกเบียดติดกำแพง โดยมีแขนชายหนุ่มช้อนใต้หัวเข่าซ้าย พร้อมเผด็จศึกร่องสวาทเปียกฉ่ำของเธอ

******

ความเป็นชายแข็งตึง เนื้อแน่นอวบอัด ขยายยาวจนปลายหัวหยักมุดเข้าไปได้เพียงแค่ส่วนหัว หญิงสาวเผลออ้าปากครวญเสียว เผลอใช้สองแขนกอดชายเบื้องหน้าเอาไว้ในความมืด

หญิงสาวกรีดร้องซี๊ดราวกับเจอของเผ็ชเข้าให้อย่างจัง ภายในกายเธอสั่นสะท้าน พร้อมปลายขายังคงถูกเขาพันธนาการเอาไว้ด้วยแขนเดียว อีกมือเขาโอบเอวเอาไว้ ให้เธอรับจังหวะเข้ากับเขาในเวลาเดียวกัน

“ผมจะช้อนขาอีกข้างหนึ่งนะ คุณกอดผมเอาไว้แน่นๆ นะ” เขมทัตทำตามที่พูด จนปลายเท้าของหญิงสาวลอยสูงทั้งสองข้าง แต่ร่องกลีบอวบ กำลังคาบองคชาติดูดกลืนลึกลงไปเรื่อยๆ เมื่อน้ำหนักตัวเธอทิ้งลงมา

เขมทัตอุ้มแตงหญิงสาวเอาไว้ด้วยสองแขน ช้อนสะโพกเธอด้วยฝ่ามือร้อน พลางขยับสะโพกตนกระแทกเข้ากายช่วงล่างของเธอ พร้อมกับยกให้สูงเชิงปล่อยลงมาให้รับกับจังหวะเดียวกัน

ความเป็นชายมุดในร่องสวาทแคบ เข้าไปลึกจนปลายองคชาติปะทะกับเยื่อบุกนิ่มๆ แทบมิดด้าม หญิงสาวเบ้หน้าเสียวจนทนไม่ไหว เผลอจิกเล็บลงเรือนไหล่ พลางกรีดร้องใส่ลำคอชายอย่างเสียวกระสัน

ยิ่งเขาออกแรงสะโพกใส่กระแทกหนักหน่วงเข้ามามากเพียงใด เธอรู้สึกว่าภายในกายแหลกเหลว ราวกับสายน้ำถูกตีกระเพื่อมทุกๆ ครั้ง มันชุ่มฉ่ำเปียกลื่น รู้สึกได้ว่ามีอะไรกลมๆ ใหญ่ยาว ลากอยู่ภายในกายเธอเสียแทบสิ้นสติ...

เขมทัตยังคงรัวสะโพกดันองคชาติสอดใส่เสียบแทง กระแทกแรงๆ เข้าไปภายในกายสาวอย่างรัวเร็ว โดยเรือนหลังหญิงสาวยังแนบชิดกับกำแพงในความมืด เขาอัดเธอติดกำแพงเสียหมดหนทางหนีไปจากเขา

เขมทัตหอบเหนื่อยยิ้มอย่างพึงพอใจ เมื่อความต้องการของเขาบรรลุผล รู้สึกได้เมื่อมีความอุ่นร้อนเคลื่อนไหวอยู่ภายในกายเขา กำลังหลั่งไหลออกมาอย่างรวดเร็ว หญิงสาวยังคงกรีดร้องด้วยความเสียวระคนท้องบวม

เขมทัตปล่อยเรือนขาทั้งสองของหญิงสาวให้เขย็งยืน เขาชักองคชาติออกมาจากกายเธอให้เร็วที่สุด เท่าที่จะทำได้ เมื่อหญิงสาวลงมายืนเท้าแตะพื้นแล้ว แทบเข่าอ่อนหลังจากถูกสอดใส่ เขมทัตกดศีรษะเธอให้ต่ำลง

ปลายองคชาติกำลังสายน้ำขุ่น แรงดันภายในชายอัดฉีกเมือกขาวเหลืองนวล สาดใส่เรือนหน้าของปานชีวา มันทำให้เขมทัตได้อารมณ์ เมื่อได้ทำในสิ่งที่อยากทำกับพนักงานสาวคนใหม่ และยามนี้ เธอคือเมียคนใหม่ของเขาแล้ว...

******

​