ปมในวัยเด็ก

​

เรื่องราวย้อนเวลาไปเมื่อหลายปีก่อน... อดีตในวัยเด็กของภัคพล ทำให้เขาต้องกลายเป็นเกย์ ชอบพวกรักร่วมเพศ จนต้องทะเลาะกับพ่อ เรื่องเรียนเหลวแหลก ไม่เป็นอันทำงานทำการ นอกจากสนุกและเที่ยวเล่นไปวันๆ ...

เพราะบิดาเขา บูรณ์พิภพ อธิษฐ์โภคิน คือมหาเศรษฐีชั้นแนวหน้าของไทย ผู้มีสังคมกับชนชั้นสูงไฮโซ ร่ำรวยมหาศาล เขาไปพบกับ ดยุคแห่งรอธเซย์ สมัยเรียนมหาวิทยาลัยนานแล้ว คงจะไม่แปลกหากบูรณ์พิภพจะเป็นเพื่อนสนิทของดยุคมานานหลายปี

และเขาก็เป็นบิดาบุญธรรมของ “ธันยพร พัชรวิทิต” ในเวลาถัดมา ยามนั้นเธออายุเพียงแค่แปดขวบ สำหรับภัคพล เขาเพิ่งจะอายุห้าขวบ และรับรู้รับทราบทุกอย่าง จากภาพที่เห็นด้วยตาตนเอง...

******

สาวใหญ่อายุราวสามสิบกว่าปี กำลังร่วมรักเสพสมกับชายแปลกหน้า ซึ่งอาสามาซ่อมไฟฟ้าภายในบ้าน ราวกับรู้เรื่องการปรนนิบัติต่อเจ้าบ้านอย่างดี ถึงกับเป็นช่างตกแต่งภายใน ให้แก่แม่ของเขา

ปุณยภา คือแม่แท้ๆ ของภัคพล พาช่างซ่อมไฟฟ้าหนุ่มไม่คุ้นหน้า เข้าไปในห้องนอน แต่เนื่องด้วยประตูปิดไม่สนิท และเสียงที่เล็ดลอดออกมา ภัคพลยังเยาว์นักเมื่อเดินไปตามเสียง และได้พบกับภาพเบื้องหน้า...

เรือนร่างของแม่ผู้รักใคร่ กำลังถูกชายอื่นทำร้ายร่างกาย ร้องคร่ำครวญ ไม่แม้แต่พยายามต่อสู้หรือดิ้นรนหาทางหนี ยังคงแอ่นกายส่วนล่างยื่นให้ชายหนุ่ม ทำร้ายนับครั้งไม่ถ้วน...

“แม่ฮะ ทำอะไรอยู่หรือฮะ?” เขาถามด้วยความสงสัย แววตาใสซื่อมองสำรวจแต่ไม่อาจหาคำใดอธิบายได้ บางสิ่งลอยกลางอากาศ ตกกระทบบนหัวเด็กชายตัวน้อย

“ออกไปนะ ภัค! ปิดประตูด้วย แล้วอย่าไปฟ้องพ่อแกเรื่องวันนี้ล่ะ ออกไปสิ!!!” ปุณยภาขวางของใกล้มือยามนั้น เมื่อแอ่นก้นให้ชายหนุ่มตบตีกระทบซ้ำแล้วซ้ำเล่า ด้วยความกลัวของภัคพลในวัยเด็ก จึงทำตามที่แม่สั่ง และไม่กล้าเล่าเรื่องนี้ให้พ่อทราบ...

ทุกๆ ครั้งที่นาย บูรณ์พิภพ ออกไปทำงานในบริษัท เป็นนักธุรกิจที่ต้องติดต่อเดินทางไปต่างประเทศ เจรจากับผู้ลงทุนหลายระดับ จึงไม่ค่อยมีเวลาว่างอยู่กับปุณยภา หรือไม่ได้พาเธอไปด้วย

อาชีพแม่ผู้เลี้ยงลูกอยู่บ้าน คงต้องเหงาเป็นธรรมดา เธอจึงโทรศัพท์หาช่างไฟ ช่างประปา หรือบางทีก็ออกไปงานปาร์ตี้ แล้วหิ้วหนุ่มอายุน้อยกว่า กลับมาเสพสุขที่บ้าน...

ภัคพลพบภาพเหล่านี้แทบจะบ่อยครั้ง เมื่อเขาแอบดูตามช่องประตู หรือรูกุญแจ เห็นผู้ชายเหล่านั้น โน้มตัวทับแม่เขา แล้วขยับก้นโสมมใส่ช่วงล่างของแม่ จนต้องกรีดร้องหลายครั้ง เด็กชายสงสัย...

“ถ้าจะต้องเจ็บปวดแล้วกรีดร้อง ทำไมจะต้องคบกับไอ้พวกบ้าๆ ไม่เลิกนะ...” ด้วยความคิดซื่อๆ ของเด็กน้อย แอบดูการกระทำของมารดาอยู่เสมอ... ไม่เคยมีความกล้าจะพูดกับพ่อเขา เกรงว่าจะหาว่าโกหก และถูกแม่ตบตีลับหลัง...

******

ความเหงาเปล่าเปลี่ยวใจ ทำให้เธอหมดทางเลือกจะปลดเปลื้องอารมณ์ สามีขยันออกไปทำงาน แม้จะร่ำรวยมากเพียงใด ก็ไม่เคยเหลียวแลภรรยาซึ่งรอเขากลับบ้าน แม้กระทั่งหาเรื่องสนุกๆ ทำ เขาก็ยังไม่สนใจใยดี... บางทีอาจจะมีอะไรที่น่าสนใจในที่ทำงาน โดยไม่ให้เธอไปข้องแว้ง อ้างหน้าที่แม่ของลูก ให้เธอเลี้ยงลูกชายอยู่บ้านคนเดียวเสมอจนน่าเบื่อ...

ความตื่นเต้นเริ่มเกิดขึ้น เมื่อเธอมีความต้องการยามเมื่อพบกับช่างซ่อมไฟฟ้า หลังทำสวิตช์ไฟแล้วซ่อมสายไฟให้... เธอมิได้จ่ายเงิน แต่ยื่นข้อเสนอเชิงทำอะไรสนุกๆ สักแปบก่อนกลับ...

พร้อมเงินจำนวนห้าหลักที่มากกว่าซ่อมไฟ ทำให้ชายหนุ่มตัดสินใจว่า จะทำให้เธอสมใจ จนเสื้อผ้าของแม่บ้านอารมณ์เปลี่ยวหลุดกายอย่างง่ายดาย และเขาก็พร้อมที่จะปลดซิบรูดลง ปล่อยให้ของสงวนตระหง่านต่อหน้าเธอ...

“ผมยินดีทำตามที่คุณสั่งครับ” เขาเป็นชายหนุ่มแน่นหน้าตาดี ทำงานรับจ้างซ่อมไฟฟ้าชั่วคราว กำลังปล่อยให้สาวใหญ่ได้ดูดดื่มกับของลับซึ่งได้โผล่พ้นกางเกงทำงาน... มันกำลังแข็งตึงและขยายตัวหนา เส้นเลือดรอยหยักสร้างอารมณ์ให้เธอมีความต้องการทะเยอทะยานสูง...

“ฉันจะทำให้เธอพร้อม ตอบสนองความต้องการให้ฉันสิ” ปุณยภาลำพึงเสียงแผ่ว พวกเขาทั้งสองจูงมือกันไปซ่อมไฟในห้องนอน เริ่มระเริงรักลับหลังสามีซึ่งเอาแต่บ้างาน หรืออาจจะบ้าอะไรบางอย่างที่ทำงาน...

“คุณเร้าร้อนจนผมควบคุมตัวเองไม่ได้” ชายหนุ่มมองต่ำลงมา เมื่อพบว่าเธอหิวกระหาย และอาจจะต้องการมันมาก โดยไม่อยากรอจากสามี... เขาพร้อมจะทำให้และไปจากเธอทันทีเมื่อได้เงินห้าหลักในครั้งเดียว

“ช่วยทำให้ฉันมีความสุขทีเถอะ ขอร้องล่ะ!” ปุณยภาวิงวอนขอร้อง และเขายินยอมสนองให้ โดยมือหยาบกร้านจับของสงวนเปียกชุ่ม ขยายยาวบวมตึง ขยับรูดเข้าออกนวดเค้นให้ตื่นตัวเต็มที่...

กระโปรงแม่บ้าน ถูกถลกขึ้นเผยสะโพกขาวนวล ของหญิงซึ่งแต่งงานแล้ว ยังคงสวยใสงดงามราวกับไม่ค่อยโดนจับต้อง ชายหนุ่มรู้สึกหัวใจเต้นรัว กำลังทำเรื่องที่น่าตื่นเต้นกับเมียคนอื่น แต่มาถึงขั้นนี้ในห้องนอนของเธอแล้ว มีรึจะหยุดกลางคัน

ปลายหัวบวมตึงกำลังปิ่มน้ำอย่างโหยหา หลังจากถูกกระตุ้นด้วยอุ้งปากอุ่น กำลังเคลื่อนตัวเข้าหาช่องสวาทของแม่บ้านสาวใหญ่ มุดทะลุดันเข้าไปอย่างง่ายดาย แต่ก็ชุ่มอุดมด้วยสายน้ำเปียกฉ่ำ ต้องการมากมายเหลือคณา...

ปุณยภาหลับตารับความรู้สึกที่ดีมากมายจากคนแปลกหน้า ขอสักครั้งเพื่อแก้ขัดอารมณ์ดิบ แล้วระเริงไปกับความฝันระยะสั้น เมื่อถูกกระหน่ำโถมซัดใส่อย่างไหลลื่น เสียงสั่นสะเทือนจากเตียงยังไม่ทำให้ภัคพลเอะใจ เท่าเสียงคร่ำครวญร่ำร้องของแม่

สิ้นเสียงปิดประตูจากเด็กชาย ปุณยภายังคงกรีดร้องเต็มที่ กับเสียงเตียงดังสนั่นหนักกว่าเดิม นานนับสองถึงสามชม. ต่อวัน และมันก็เป็นเช่นนี้ในเวลาบิดาออกไปทำงานไม่อยู่บ้านบ่อยครั้งไป...

******

เมื่อโตมาจนถึงในวัยรุ่น เรียนมัธยมต้น... เขานึกอยากจะแกล้งนร.หญิงแบบที่แม่เคยโดน...เจ็บปวด กรีดร้อง ทรมาน และต้องยอมให้เขาทำร้ายร่างกาย

ภัคพลไม่ชอบพวกนินทาลับหลัง ไม่ชอบพวกเก่งแต่ปาก ทำท่านักเลง เอาแต่เล่นพวกมาก... ภัคพลเกลียดเพื่อนนร.หญิง จึงจับมาคุยกันในห้องน้ำภายในร.ร....

“เฮ้ย มึงจะทำอะไรกูวะ?” เด็กสาวในชุดคอซอง หน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม แต่ปากเสีย รู้สึกไม่ปลอดภัยใจเต้นระรัว เป็นครั้งแรกที่อยู่กับผู้ชายสองต่อสองภายในห้องน้ำ

“กูจะทำให้มึงหุปปาก” เด็กชายในชุดม.ต้น จู่โจมเข้าสวมกอด จูบริมฝีปากเก็บเสียงเด็กสาว แม้ว่าคราแรกจะพยายามขัดขืน อีกสักพักที่เด็กสาวต้องยินยอมหมดแรงกรีดร้อง ทำตามที่เขาสั่งเหมือนต้องมนต์สะกดใจ

“กางขาให้กู!!!” ภัคพลกระซิบสั่งข้างหู พลางหอมแก้มแล้วจูบปากเชิงขอร้อง เด็กสาวใช้สองมือเล็กถลกกางเกงใน พลางยกกระโปรงขึ้น กางขาตามสั่ง

ความเป็นชายของภัคพล ปรากฏในคราแรกว่า ภัคพลตื่นเต้นและหัวใจสั่นรัวมาก กับครั้งแรกของเขา และเด็กสาวที่ตัวเองเกลียด มันกำลังสัมผัสกันและกัน ยิ่งทำให้ใจเต้นรัว

“ไอ้เหี้ย!!! กูเจ็บ กูไม่เอาแล้ว” เด็กสาวพยายามร้องและดิ้นรนหนี ทำไมเธอจะต้องยอมถอดกางเกงใน และกางขาให้ แต่สองแขนของภัคพลกดตัวเธอติดกำแพง แล้วจูบปากให้เงียบเสียง...

“ให้กูเข้าไป” ภัคพลออกคำสั่งน้ำเสียงดุ เด็กสาวเริ่มจะกลัวจนร้องไห้ ต้องยอมทำตามสั่ง ปล่อยให้เขาเข้าใกล้ รัดร่างอวบอิ่ม บุกเบิกดรุณแรกแย้ม และหน้าอกเต่งตึงกลมแข็ง ชายหนุ่มกลับได้อารมณ์หนัก จนเริ่มจะหน้ามืดคล้ายจะเป็นลม

ปลายของสงวนกลมใหญ่ แทบจะระเบิดจนต้องหาบางสิ่งบีบรัด และกดทับเอาไว้ เขาพยายามดันมัน บังคับฝ่าฝืน ขืนเข้าไปในช่องเล็กๆ เหมือนที่เคยเห็นแม่โดนช่างซ่อมไฟฟ้าทำร้าย ดันมันเข้าไปอย่างยากลำบากในท่ายืน ห้องส้วม

เด็กสาวยืนตัวเกร็งเจ็บหนัก แต่ยังอยากรู้ว่าต่อจากนี้จะเป็นเช่นไร ในเมื่อประสบการณ์ครั้งแรก ทำให้เธอยอมเขาทุกอย่าง... ประสบความสำเร็จในการล่วงล้ำครั้งแรก ยิ่งดันลึกก็ยิ่งรู้สึกดี ยิ่งเวลาดึงออกก็ยังรู้สึกอยากจะดันกลับเข้าไปอีก

“อย่าหยุดนะ กูเสียว” เด็กสาวแทนที่จะผลักไสเหมือนคราแรก ต้องเปลี่ยนใจสวมกอดหัวไหล่เพื่อนชาย เธอแค่อยากจะคบและมีความสัมพันธ์ที่ดี แค่อยากเป็นแฟน ต้องทำถึงขั้นนี้ด้วยรึ...

น้ำตาใสไหลพราก เมื่อมันกำลังดำเนินกิจจนไม่อาจจะหยุดลงได้ ภัคพลกำลังดำเนินไปอย่างมีความสุข สนุกสนานกับครั้งแรก... เมื่อรู้สึกว่ามีบางอย่างปะปนออกมา เมื่อเขาควบคุมมันไม่อยู่... ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่า มันคืออะไร ถึงมีน้ำขาวขุ่น หรือว่าเขาจะติดเชื้อ....

“มึงไปล้างน้ำเหอะ กูจะออกไปรอข้างนอก” แต่เมื่อภัคพลออกจากประตูห้องน้ำ กลับพบอาจารย์และนร.มากมาย ยืนดักรอเขาออกมา และเด็กสาวที่ร่วมกระทำความผิดร้ายแรงภายในโรงเรียน

“ครูต้องทำเรื่องเชิญผู้ปกครองมาที่ร.ร. และพ่อแม่ของเพื่อนเธอด้วย” อาจารย์ตบภัคพลหัวหมุน และลากไปคุมตัวภายในร.ร. กลายเป็นเรื่องใหญ่ เพื่อนเด็กสาวก็โดนไม่แพ้เขา พ่อแม่รุมด่าทอและตบตีกันอย่างโกรธเกรี้ยว

ภัคพลถูกสั่งให้ลาออกจากโรงเรียน พร้อมๆ กับเพื่อนสาว พ่อแม่ของเธอไม่ให้คบหากับภัคพล พร้อมให้ลาออกแยกจากกันเช่นกัน...

จบลงด้วยการพ่อของภัคพลชดใช้เงินจำนวนเจ็ดหลัก เพื่อให้เรื่องจบ... มีเงิน... จะทำอะไรก็ได้ และลบประวัติส่งภัคพลไปเรียนเอกชน บูรณ์พิภพออกคำสั่งกับลูกชายชัดเจนว่า หากเกิดเรื่องแบบนี้อีก เขาจะตัดหางปล่อยวัดให้เผชิญชีวิตที่ลำบาก

******

ชายหนุ่มยังคงสนุกสนานกับเพื่อนชายหนุ่มด้วยกัน เฮฮาตามประสาผู้ชายที่เรียนด้วยกัน โดยไร้หญิงสาวเข้าใกล้กายเขาอีก เหมือนจะมองว่าพวกเธอมันพวกสกปรก สร้างปัญหาให้แก่เขา

ภัคพลสนุกสนานในช่วงชีวิตในวัยเรียน กับการใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับเพื่อนชาย ทั้งที่โรงเรียน ทั้งที่บ้าน หรือแม้กระทั่งนอนค้างบ้านเพื่อนชายหนุ่ม พ่อแม่ของภัคพลก็เห็นว่าเป็นผู้ชาย ไม่น่าเกิดเรื่อง จึงปล่อยลูกชายตามใจตลอดเวลา

ในความเป็นจริงแล้ว เขาชื่นชอบ ปลื้มเพื่อนชาย อีกทั้งเวลาสวมกอดเขารู้สึกอบอุ่นปลอดภัย จนถึงขั้นกอดรัด และหอมแก้ม ความสัมพันธ์เริ่มพัฒนาเพิ่มขึ้น เมื่ออารมณ์ความเปลี่ยวเหงา ทำให้ภัคพลมีความต้องการ แต่ไม่อยากเข้าใกล้ผู้หญิงคนใดๆ เลย...

เพื่อนสนิทที่พร้อมจะไปถึงไหนถึงกันกับภัคพล... ยินดีที่จะให้ความช่วยเหลือ หรือแม้กระทั่งหนีแม่ตัวเองซึ่งกำลังระเริงกับชู้คนที่เท่าไหร่ไม่รู้ ให้มานอนค้างบ้านตนในฐานะคนชนชั้นกลาง...

“สมปอง กูอยากว่ะ” ภัคพลบอกไปตามตรงขณะนอนอยู่เตียงเดียวกับเพื่อน โดยพ่อแม่ของสมปองไม่รู้เลยว่า พวกเขามักจะทำอะไรร่วมกันเกินเลยกว่า เพื่อนชายจะคบหากัน...

“กูช่วยมึงนะ” สมปองเหมือนรู้หน้าที่ดีว่าจะต้องใช้ปาก คลายความกำหนัดให้แก่เพื่อนสนิท จนล่วงเลยเกินกว่าจะนับเพื่อนชายกันได้อีก...

“กูขอเอามึงได้มั๊ยวะ?” ภัคพลขอพลางมองหน้าเพื่อนชายเบื้องล่าง ขณะกำลังใช้ปากกับเนื้อท่อนแก่นกายเขา มีรึเพื่อนจะปฏิเสธ เพราะเขาก็รู้สึก

“มึงจะบุกกู หรือจะให้กูบุกมึงวะ?” สมปองตอบลุ้น ใกล้จะสอบปลายภาคจบมัธยมปลาย มันก็เท่ากับว่าเวลาของเขากับภัคพลจะน้อยลงไปเรื่อย

“กูจะบุกมึง มาอยู่บนตัวกูสิ เดี๋ยวกูจะรูดให้มึง” ภัคพลบกให้สมปองมานั่งบนตัวเขา สองมือหนากุมสะโพกเล็กเนื้อแน่น แหกรูทวารกว้าง แล้วดันของตัวเองเล็ดลอดเข้าไปอย่างแผ่วเบา ไม่ให้เพื่อนรู้สึกเจ็บ ระหว่างที่มันกำลังไหลเข้าไปภายในอย่างนวลนุ่มที่สุด...

สมปองโน้มตัวลงจูบเพื่อนชายเบื้องล่าง พลางขยับสะโพกอย่างเมามัน จนหน้าแดงก่ำเสียวซ่าน เมื่อขนาดของภัคพลกำลังยืดยาวได้อีก และขยายบวมหนา แทบจะทำให้สมปองควบคุมตัวเองไม่อยู่

“กูเริ่มจะเครื่องร้อน มึงทำกูเสียวรู้สึกดีมากจริงๆ” เพื่อนชายสนิทยังคงพยายาม ร่วมรักทางทวารกันอย่างลับๆ มิให้แม่ของตัวเองรู้เลยว่า พวกเขากำลังสร้างสุขร่วมกันภายในห้องนอน

แทบจะคลุ้มคลั่งควบคุมตัวเองไม่อยู่ เมื่อสองกายเนื้อกระทบหนักเร็วรัว จนถึงจุดสุดยอด ภัคพลจับสะโพกเพื่อนชายให้หยุดนิ่ง พลางขมิบลำท่อนเป็นจังหวะ รู้สึกดีเมื่อสายน้ำหลั่งไหลเข้าไปภายในช่องทวารแคบเล็กบีบเสียวกว่า เคยทำกับเพื่อนสาวม.ต้น... ภัคพลเริ่มหลงใหลการเสพสุขเช่นนี้...

******

​