ออกไปปลดปล่อยอารมณ์

วันนี้ฟ้าใสจึงไม่พลาดที่จะออกมาปลดปล่อยความรู้สึกแย่ๆ กับเพื่อนรักผับประจำของพวกเธอ นั่นคือ ‘อันเชล่า’ ผับหรูระดับไฮเอนด์ ข้างในผับเสียงดังและวุ่นวายแน่นขนัดไปด้วยนักท่องราตรีสายปาร์ตี้

เมื่อเดินเข้ามาเข้ามาภายในร้านหญิงสาวสอดส่องส่ายตาเพื่อที่จะมองหาเจนนารี แล้วก็พบว่ากลุ่มเพื่อนของเธอนั่งโต๊ะหน้าเวที หญิงสาวจึงรีบเดินตรงดิ่งฝ่าผู้คนที่ค่อนข้างเบียดเสียดเข้าไป

“มีโต๊ะนั่งหรือยังครับ สนใจมานั่งด้วยกันไหมครับ?” ชายหนุ่มคนหนึ่งตะโกนถามขึ้นมา ขณะที่ฟ้าใสกำลังเดินผ่านโต๊ะของเขาไป เธอไม่ตอบแต่หันไปยิ้มบาง ๆ และสะบัดวิกผมสั้นสีบลอนด์ทองเชิดใส่อย่างนางพญา

ฟ้าใสรู้สึกมั่นใจและเฉิดฉายในสถานที่แห่งนี้ เพราะไม่มีคนรู้จักตัวตนของเธอ ทุกคนมาที่นี่ต่างเพื่อหาความสุขและสนุก ไม่ได้สนเรื่องนิสัยใจคอหรือเรื่องส่วนตัวของกัน

ขาเรียวยาวค่อยๆ ก้าวเดินอวดโฉมทรวดทรงองค์เอว ร่างบางอรชรสวมชุดเดรสกระโรงสั้นสั้นเกาะอกสีดำ เผยให้เห็นช่วงไหล่ขาวเนียนและร่องอกเป็นเนินชัด ทำให้ดึงดูดสายตาของหนุ่มๆ ได้เหลียวมองตาค้างไปตามๆกัน

ส่วนวิกผมซอยสั้นสีบลอนด์ทองก็ช่วยให้เธอดูเป็นสาวเปรี้ยวจี้ดสะใจ โทนสีการแต่งหน้าบล็อคตาก็จัดเต็มสไตล์สายฝอ บิ๊กอายสีฟ้าทำให้ดูเหมือนลูกครึ่งมากกว่าคนไทย ดูสวยเฉียวเป๊ะปังกว่าทุกวันจนแทบจะไม่เหลือเคล้าเดิมของคุณหมอสุดเฉิ่ม

“โห นี่คุณหมอฟ้าใสจริงๆ เหรอเนี่ย สวยจนแทบจำไม่ได้เลยครับ” อาตี้หนุ่มน้อยหน้ามนจ้องใบหน้าคุณหมอคนสวยด้วยความตกตะลึง เพราะปกติตั้งแต่มาทำงานเขามักจะเห็นคุณหมอเจ้าของโรงพยาบาลศัลยกรรม วันๆก็ใส่แต่ชุดเขียวเข้าห้องผ่าตัดเท่านั้น

“นี่แหละตัวตนของคุณหมอฟ้าใส” เจนนารีหรือหมอเจนนี่ แพทย์ศัลยกรรมตกแต่งผู้มีชื่อเสียงโด่งดังในการเสริมจมูก พูดเสริมขึ้นพร้อมหันไปแปะมือกับเพื่อนรัก

“ผมคิดว่าคุณหมอเป็นผู้หญิงเรียบร้อย ไม่ชอบเที่ยวกลางคืนซะอีก” อาตี้เพิ่งเข้ามาทำงานได้ไม่นาน พอพวกพี่ๆชวนมาแฮงค์เอ้าเขาก็อยากลองมาเปิดหูเปิดตาดูบ้าง ไม่คิดว่าทุกคนจะแต่งตัวจัดเต็มขนาดนี้

“อาตี้จะบอกอะไรให้นะ หมอฟ้าใสเนี่ยตัวแม่เลย กุลสตรีที่รักสนุก เคยได้ยินไหมจ้ะ พ่อหนุ่มน้อย” ด้าดาหัวหน้าพยาบาลกล่าวพร้อมกับหันไปยิ้มและขยิบตากับคุณหมอฟ้าใสเป็นเชิงรู้ใจกัน

“แล้วคอยดูตอนเมานะ เป็นคนล่ะคนยิ่งกว่าตอนนี้อีก” เจนนารีหันมากระซิบบอกหนุ่มน้อยเพียงหนึ่งเดียวของกลุ่ม

“ยัยเจนนี่นินทาอะไรฉันยะ ระยะเผ่าขนเลยนะ”

“รึไม่จริง เมาทีไรสร้างปรากฎการณ์ใหม่ๆ ได้ตลอด”

“ไม่เถียงก็คนมันเริ่ด”

“จร้า งั้นคืนนี้ก็เอาแค่มึนๆ พอนะ อย่าถึงกับเมาจนลุกไม่ขึ้น เพราะว่าพรุ่งนี้มีเคสตั้งแต่เก้าโมงเลยนะจ้ะ คุณหมอฟ้าใส”

“หนูเอาแก้วเพิ่มมาให้คุณหมอค่ะ” ทับทิมสาวเสริฟในร้านวางแก้วเปล่าลงบนโต๊ะ

“อ้าวทับทิม ยังทำงานที่นี่อยู่เหรอ” ฟ้าใสกล่าวทักสาวน้อยที่เมื่อก่อนทำงานเป็นเด็กเสริฟที่นี่ แต่คุณหมอคนสวยมาบ่อยจนสนิทกับสาวเสริฟคนนี้ และได้ชวนไปทำงานเป็นพนักงงานต้อนรับฝ่ายประชาสัมพันธ์ของโรงพยาบาลศัลยกรรมของตัวเอง

“ไม่ได้ทำหรอกค่ะ พอดีเพื่อนหนูลาป่วยเลยมาแทนชั่วคราวค่ะ หนูขอตัวไปทำงานต่อนะคะ” ว่าแล้วทับทิมก็เดินกลับไปทางเดิม

“ขยันจริงๆ เด็กคนนี้” ดาด้ากล่าวชื่นชมพร้อมกับหยิบแก้วขึ้นมาตักน้ำแข็งใส่และริมเหล้าผสมโซดาแค่นิดหน่อย

“แด่วันเฮงซวยที่สุด”

ทุกคนในโต๊ะพูดพร้อมกันแล้วยกแก้วขึ้นมาชนกัน จากนั้นก็ดื่มรวดเดียวจนหมดแก้ว น้ำสีทองอำพรรณบาดคอแต่ก็ทำให้รู้สึกสะใจ จากนั้นความสนุกก็ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว