บท
ตั้งค่า

บท5▪️รองรับความเสียว

เสพติดlรักlรุนแรง 25 {sm/nc} 100%

บท5▪️รองรับความเสียว

ต่อ : "โตแล้วแต่ร่างกายไม่ค่อยเปลี่ยนเลยนะ ยังเล็กจิ้มลิ้มเหมือนเคย หืม.."

เมษา : "........"

เมษา : "แต่น้ำหนักหนูขึ้นมาหนึ่งกิโลเพราะวันนี้ไปวัดส่วนสูงชั่งน้ำหนักที่วิทยาลัยมาด้วยค่ะ"

ต่อ : "จริงเหรอ.."

หมึบ~

"พะ พี่ต่อทำอะไรคะ" เมษาตะกุกตะกักของเมษาเมื่อถูกฝ่ามือหนาจับก้นน้อยๆ บีบเต็มแรง

ต่อ : "แน่นกว่าเมื่อก่อนอีกสงสัยจะพร้อมแล้วแหละ"

เมษา : "พร้อมอะไรคะ"

ต่อ : "ก็พร้อมจะมีแฟนไง"

เมษา : "....."

ปกติพี่ต่อจะกอดและเล่นกับฉันมาตลอดแต่ไม่ใช่สายตาแบบนี้เขาจ้องมองเหมือนฉันไม่ใช่น้องสาวมือก็ขยำแก้มก้นสองข้างถี่ขึ้นทำไมถึงต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยคนที่เคยรักเอ็นดูเราเมื่อก่อนเป็นอะไรกันไปหมด

ปี๊บบบ~เสียงบีบเเตรรถดังขึ้น

"สงสัยพ่อกลับมาถึงเเล้วเมษาไปนอนเถอะพี่ต้องไปช่วยขนของพ่อโทรมาบอกงานค้างเยอะ" ต่อผละมือออกแล้วเดินไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเมษาก้าวเข้าห้องตัวเองด้วยใจหม่น

ห้องนอนเมษา

เมษา : "แม่จ๋าหนูกลัว"

ตัวเล็กกอดตุ๊กตาเดิมนอนร้องไห้บนเตียงเธอไม่มีทางไหนให้เลือกได้แต่ยอมรับโชคชะตาที่เกิดขึ้น

เช้าต่อมา

"หนูไปเรียนก่อนนะคะ"

เมษาหอบกระเป๋ากำลังจะเดินไปใส่รองเท้า

ต่อ : "เมื่อคืนล๊อกประตูทำไมพี่ว่าจะเข้าไปนอนกอดสักหน่อยไม่ได้เจอเมษาเป็นเดือน"

เมษา : "คือว่าประตูมันพังชอบเปิดเองหนูเลยต้องใช้เหล็กคล้องเอาไว้ค่ะอีกอย่างตอนนี้ น...หนูก็โตแล้วคงไม่เหมาะที่พี่ต่อจะมานอนด้วย"

ต่อ : "อ๋อ ขอโทษนะที่ทำให้ลำบากใจ"

เมษา : "ไม่ใช่แบบนั้นคือว่าหนู.."

ต่อ : "เอาล่ะไปเรียนเถอะสายเเล้ว"

เมษา : "ค่ะ"

เธอตอบหลับเสียงเเผ่วแต่เหมือนเขาเองก็ไม่ได้ต่อว่าอะไรและตอนนี้เกือบจะ8.00น.ต้องรีบไปวิทยาลัยก่อน

xวิทยาลัยx

เสียงผู้คนพูดกันห้องโถงกีฬาในร่มปี1ได้เรียนวอลเลย์บอลทุกคนก็ตั้งใจศึกษาอย่างดี

"เดือนเมษา" อาจารย์เดินตรงดิ่งเข้ามาทัก

เมษา : "มีอะไรหรือเปล่าคะ"

อาจารย์พละ : "เดี๋ยวตอนเลิกเรียนเก็บอุปกรณ์ช่วยอาจารย์หน่อยนะ"

เมษา : "ได้ค่ะ"

อาจารย์พละ : "ขอบใจนะรีบไปซ่อมเถอะเดือนหน้ามีสอบด้วย"

เมษาส่งยิ้มยืนขึ้นน้อมรับคำสั่งของอาจารย์หนุ่มวัย33ปี

"คนอะไรชื่อเดือนเมษาชื่อก็แบ๊วหน้าตาก็สตอ.." เสียงซุบซิบนินทาจากกลุ่มผู้หญิงร่วมชั้นเรียนแต่เมษาไม่ได้สนใจเท่าไหร่จนกระทั่งเลิกเรียนวิชาพละ

xห้องเก็บอุปกรณ์x

"มืดจังเลย" เมษาเดินยกถูกวอลเลย์บอลใส่ตาข่ายเพื่อลำเลียงเข้ามา

อาจารย์พละ : "ไหวไหมเมษา"

เมษา : "ไหวค่ะอาจารย์"

อาจารย์พละ : "เรียงเก็บใส่ตู้ด้วยนะ"

เมษา : "ได้ค่ะ"

ตึก ตึก หมึบ!

"ว๊าย" เสียงร้องตกใจสะดุ้งของเมษาเมื่อถูกบางอย่างสะกิดจากด้านหลัง

อาจารย์พละ : "ขอโทษทีกลัวว่าเก็บไม่ถึงเลยช่วยดัน"

เมษา : "หนูเก็บถึงค่ะแค่เขย่งเท้าเอง"

อาจารย์พละ : "เก่งจังเลยนะ"

ฉันตกใจเมื่ออาจารย์เอื้อมโอบเอวทีเผลอพอหันขวับเขาก็อยู่ใกล้จนแทบแนบชิด

"เป็นอะไรหน้าแดงขนาดนี้" อาจารย์หนุ่มเอียงตัวเข้าใกล้

เมษา : "หนูไม่เป็นไรค่ะ"

อาจารย์พละ : "เดือนเมษาชื่อแปลก"

เมษา : "......."

อาจารย์พละ : "ตัวก็หอมผิวก็ขาวหน้าตาก็สวยช่างเย้ายวนจริงๆ"

มือหนาลูบผมยาวสรวยก่อนจะไล้เล็มถูไถลงมาที่ขาขาวอ่อนตอนนี้ชุดพละขาสั้นถูกมือล้วงล้ำเกือบจะถึงกางเกงใน

แกร๊ก~

ประตูถูกเปิดออกภารโรงเข้ามาเอาอุปกรณ์ที่ลืมไว้

"ยังไงก็ตั้งใจซ้อมด้วยเพราะถ้าสอบไม่ผ่านอาจารย์ไม่ให้ซ่อมนะ" เขารีบผละตัวออกแสร้งพูดสั่งเเล้วเดินออกไป

เมษา : "อึกกกก"

เสียงกลืนน้ำลายอึกใหญ่ของเมษามือน้อยกุมหัวใจตัวเองไว้น้ำตาเริ่มคลอเบาออกมา

ตึก ตึก ตึก!

ฝีเท้าเล็กวิ่งอย่างรวดเร็วเธอตรงดิ่งสุดอาคารก่อนจะเร่งขึ้นไปชั้นบนของตึกจนถึงดาดฟ้า

"ฮื้อออ อึก อื้อ" เมษาร้องไห้หนักมากเธอรู้สึกใจดิ่งกับสถานการณ์ที่พบเจอผู้ชายที่รายล้อมพร้อมรังแกตลอดเวลาและตอนนี้ตัวเธอไร้ที่พึ่งเพราะทั้งพ่อและพี่ชายก็ทำเหมือนเธอไม่ใช่คนในครอบครัวอีกต่อไป

ตึก ตึก

เมษาปาดน้ำตาแต่ยังร้องไห้สะอึกสะอื้นเธอก้าวขาเดินอย่างเหม่อลอยรู้ตัวอีกทีก็หยุดอยู่ตรงขอบดาดฟ้าโดยไร้ที่กั้นกระโปรงนักศึกษาปลิวลมไสวผมยาวตรงปัดป่ายไปทั่วก่อนที่ดวงตาเล็กจะปิดพับลง เธอยื่นขาข้างหนึ่งล่องลอยอยู่เหนืออากาศแล้วพูดโต้ลมด้วยใจที่อ่อนล้า "แม่จ๋ามารับเมษาไปอยู่ด้วยนะคะ"

ฟิ้ว ตุ๊บ!

ตัวเล็กกระเด็นดีดกลับเข้ามาเพราะมีมือหนากระชากเอาไว้และตอนนี้เมษานอนทับผืนอกแกร่งแนบชิด

"จะอยู่ตรงนี้อีกนานไหม" เสียงหายใจถี่ของเวฟผงกหัวขึ้นถามเมื่อตัวเล็กล้มทับนอนบนแผงอกแกร่ง

เมษา : "ขะ..ขอโทษด้วยค่ะ"

เวฟ : "แล้วเป็นห่าอะไรไปยืนตรงนั้นหรือว่าจะมาโดดตึกฆ่าตัวตาย"

เมษา : "......"

เวฟ : "ไม่ตอบเเปลว่าจริง"

หมั๊บ! เคว้ยงง

"อ๊าย์ ทำอะไรคะปล่อยนะ ฮื้อ"

เขาลุกยืนคว้าต้นเเขนเมษาแล้วลากมาด้านข้างที่มีโต๊ะไม้อยู่ก่อนจะปัดข้าวของที่วางร่วงหล่นพื้นกดใบหน้าเธอแนบติด

เวฟ : "อยากตายไม่ใช่เหรอแต่ก่อนตายทำประโยชน์ให้มนุษย์อย่างฉันสักหน่อยสิ"

เมษา : "ทะ..ทำอะไรคะ"

เวฟ : "ก็แค่ร้องครางตอนโดนกระเเทกเพื่อรองรับความเสียวที่ค้างอยู่จากเอ็นฉัน พอดีเมื่อคืนดูคลิปโป๊มายังไม่ที่ลงเลยหวะ"

เมษา : "!!!!!!"

•••••••••••••••••••

ช่วยกดถูกใจและคอมเม้นต์เป็นกำลังใจให้โฉมด้วยนะคะ

นิยายมีเนื้อหา18 ทุกรูปแบบโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยค่ะ

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel