บท4▪️เลียเก่งเหมือนหมา
เสพติดlรักlรุนแรง 25 {sm/nc} 100%
บท4▪️เลียเก่งเหมือนหมา
เขาปล่อยมือเธอแล้วเดินเข้าบ้านทันที ตอนนี้เมษาก้าวขาแทบไม่ออกเขาดูดุร้ายและน่ากลัวมากสำหรับเธอ
xบ้านเช่าxซ.4
"อะไรกันทำไมต้องรุนแรงขนาดนี้ด้วย"
เมษาจับลูบข้อมือของเธอที่เจ็บด้วยแรงบีบอย่างไม่ปราณีทำให้เธอกลัวจนตัวสั่น
เวลาผ่านไปเกือบสองอาทิตย์ ใกล้ถึงเวลาเปิดภาคเรียนที่1ในชั้นปีที่1 พ่อโทรมาบอกว่ายังคงต้องอยู่เพื่อทำงานที่ค้างต่อเมษาจึงต้องดูแลตัวเอง
xวิทยาลัยx
วิ๊ด วิ้ว!
เสียงแซวเด็กใหม่จากหนุ่มเด็กช่างหน้าตึกขาววันนี้เปิดเรียนทั้งหมดต้องรอพบอาจารย์ที่ปรึกษา
ตึก ตึก ตึก
"เชี่ยตัวเล็กสเปคกูน่ารักฉิบหายหุ่นบางเฉียบ" ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นจนทุกคนเหลียวมองเป็นตาเดียว
เจ : "ผิวพรรณดีเนียนกริบ"
เจจ้องมองก่อนแล้วสะกิดเวฟ
เวฟ : "อีเด็กปัญญาอ่อน"
เจ : "มึงรู้จักเหรอไอ้เวฟ"
เวฟ : "ไม่รู้และไม่อยากรู้"
ถึงแม้พูดออกไปอย่างนั้นแต่สายตาเเหลมคมของเวฟกลับจ้องมองเมษาที่ถือแผ่นกระดาษขาวมองซ้ายขวาหาบางอย่าง
"อ้าว เด็กใหม่หลงทางเหรอจ๊ะ" อาจารย์สาวประจำภาควิชาคอมพิวเตอร์เดินตรงเข้ามาถาม
เมษา : "สวัสดีค่ะหนูชื่อเดือนเมษาหรือจะเรียกเมษาก็ได้นะคะ"
โอ~~~~
"เบาหน่อยหนุ่มๆ"
อาจารย์หันขวับเพื่อตักเตือนเสียงที่ฮือฮาหลังจากสาวน้อยแนะนำตัวก่อนจะเดินตามหลังอาจารย์ขึ้นตึกไป
บอล : "เดือนเมษาชื่อแปลกดีนะ"
ห้องเรียน1
"เอาล่ะค่ะตอนนี้เราก็ทำความรู้จักกันเเล้วภาคบ่ายมีกิจกรรมรับน้องอย่าลืมมาพบกันที่ห้องโถงอาคารสามนะคะ"
หลังจากเลิกเรียนในภาคเช้าถึงเวลาพักเที่ยงทุกคนต่างแยกย้ายกัน
เมษา : "ไปกินข้าวหรือกินแอปเปิ้ลที่พกมาดีนะ"
ตึ๊กกก~
"อะ โอ๊ย!"
ใครบางคนชนตัวเมษากระเด้งติดกำแพงแรงจนเธอร้องเจ็บเมื่อหันไปมองก็ต้องตกใจหนักเพราะคือผู้ชายที่เธอเคยพบเจอเมื่อครั้งก่อน
"เธอนี่เองอีเด็กปัญญาอ่อน" เวฟจ้องหน้าดุใส่
เมษา : "ขอบคุณนะคะ"
เวฟ : "อะไร''
เมษา : "ที่เรียกหนูว่าเธอ"
เวฟ : "เหอะ"
เสียงสบถของเวฟทำหน้าไม่ชอบใจแต่เมษายังคงส่งยิ้มสดใสให้เธอเดินตรงไปถามไถ่
เมษา : "คุณเรียนที่นี่ปีอะไรคะ"
เวฟ : "ปี3แต่ไม่ได้เรียนคณะนี้พอดีโดนผอ.เรียกพบ"
เมษา : "งั้นหนูเรียกคุณว่าพี่นะคะแล้วทำไมพี่ถึงโดนผอ.เรียกพบ"
เวฟ : "ก็ไม่มีอะไรมากแค่ไปเตะไอ้พวกเวรห้องสองจนกระดูกไหปลาร้ามันหัก"
เมษา : "!!!!!"
เวฟ : "จะถามอะไรอีกไหม..ถ้างั้นฉันถามเธอบ้างสิ"
เมษา : "อ..อะไรคะ"
แววตาของเขาหรี่ลงจ้องเขม็งแล้วเดินตรงดิ่งเข้ามาฉันจึงรีบผละถอยหลังหนีตอนนี้ตัวแนบชิดกำแพงไม่มีที่ให้ไปแล้ว
เวฟ : "ชื่อเดือนเมษาสินะแล้ววันนี้ใส่กางเกงในสีอะไรมา"
เมษา : "......."
เวฟ : "ทำไมไม่ตอบล่ะฉันยังตอบคำถามเธอเลย"
เมษา : "คือว่า อึก มันเป็นเรื่องที่ไม่ควรจะถามหนูเองคงตอบไม่.."
ตุ๊บ!!!
"อ๊าาย์"
กำปั้นของเวฟทุบตีเข้ากำแพงเฉียดหัวของเมษาจนเธอกรีดร้องเสียงดังดวงตาเล็กปิดลงสนิทตอนนี้เธอเริ่มสั่นเหมือนจะร้องไห้เพราะกลัวแต่แล้วก็ได้ยินคำพูดกระซิบข้างหู
เวฟ : "ทีกลังถ้าสะเออะมาถามมากวุ่นวายกับกูอีกจะไม่ใช่แค่ขอดูนะกางในของนะจะดูอะไรที่มันอยู่ภายใต้กางในมึงด้วย"
ตึก ตึก ~ ฝีเท้าเร่งเดินห่างออกไปอย่างรวดเร็ว
"ฮือออ อึก"
น้ำลายเหนียวของเมษาถูกกลืนอย่างฝืดเคืองตอนนี้เธอลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ แล้วรีบยกมือกอดอกไว้แน่นเพราะใจสั่นเครือหนัก
เลิกเรียน
"เมษาเรียนเก่งจังมาวันแรกทำแบบฝึกหัดได้คะเเนนเต็มด้วย" อาจารย์เดินลงมาพร้อมเมษา
เมษา : "อาจารย์สอนดีมากต่างหากค่ะหนูฟังแค่รอบเดียวก็เข้าใจหมดแล้วเก่งที่สุดเลย"
อาจารย์ : "จ๊ะถ้างั้นเจอกันพรุ่งนี้นะมีเรียนพละอย่าลืมพกชุดมาเปลี่ยนด้วย"
เมษา : "ขอบพระคุณนะคะ"
เมษาก้มหัวคำนับโบกมือลาอาจารย์สาวที่เดินออกไปแต่เพียงไม่กี่วินาทีน้ำเสียงทุ้มต่ำก็แทรกมาจากข้างหลัง
"เลียเก่งเหมือนหมา"
ผมเดินออกมาได้ยินเสียงใสเเสบหูพูดเยินยอน่ารำคาญเลยพูดจากระทบให้มันรู้ตัว
เมษา : "สวัสดีค่ะรุ่นพี่"
เวฟ : "ใครเป็นรุ่นพี่เธอไม่ได้เรียนคณะเดียวกันสักหน่อย"
เมษา : "หนูขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ"
เมษาก้มหน้าพูดจบรีบวิ่งออกไปทันทีด้วยใจไม่สู้ เวฟกระตุกยิ้มมุมปากอย่างชอบใจเพราะเขาเสพสมความกลัวจากคนอื่นเป็นเรื่องสนุก
xบ้านเช่าxซ.4
"พี่ต่อมานานหรือยังคะ" เมื่อถึงบ้านเมษาก็เอ่ยทักพี่ชายด้วยความดีใจ
พี่ต่ออายุ25ปีหน้าตาพอใช้ได้แต่นิสัยขี้เล่นมากเรียนจบแล้วได้งานทำเป็นคนเซอร์วิสหลังการขายของบริษัทแห่งหนึ่งไม่ค่อยอยู่บ้านเช่นเดียวกับพ่อ
"คิดถึงเมษาจังขอกอดหน่อย"
ต่อเดินมาโอบกอดเมษาแน่น
เมษา "วันนี้หนูทำแกงเห็ดของโปรดพี่ต่อให้ทานนะคะ"
สาวน้อยรีบเข้าไปเปลี่ยนชุดเสื้อผ้าแล้วออกมาทำอาหารมือเย็นให้พี่ชายจนกระทั่งทั้งคู่ทานข้าวเสร็จเมษาจึงไปอาบน้ำ
แกร๊ก~
"อ้าวพี่ต่อเพิ่งทานข้าวเสร็จดื่มเบียร์อีกแล้วเหรอคะ" เมษาเดินถือหนังสือออกมา
ต่อ : "มีหนุ่มมาจีบบ้างหรือยัง"
เมษา : "ไม่มีค่ะและหนูยังไม่อยากให้มีอยากเรียนให้จบก่อน"
ต่อ : "ดีมากเป็นเด็กดีแบบนี้แหละว่าแต่มายืนนี่หน่อยสิ"
ต่อวางกระป๋องเบียร์ในมือลงแล้วเรียกเมษามายืนตรงหน้าเขากวาดสายตามองหุ่นเพียวใส่เสื้อกล้ามสีฟ้ากับกางเกงขายาวสีขาว
เมษา : "มีอะไรเหรอคะพี่ต่อ"
ต่อ : "โตแล้วแต่ร่างกายไม่ค่อยเปลี่ยนเลยนะ ยังเล็กจิ้มลิ้มเหมือนเคย หืม.."
เมษา : "........"
•••••••••••••••••••
ช่วยกดถูกใจและคอมเม้นต์เป็นกำลังใจให้โฉมด้วยนะคะ
นิยายมีเนื้อหา18 ทุกรูปแบบโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยค่ะ
