บท6▪️น้องนมเล็ก (ไข่เเข็ง)

เสพติดlรักlรุนแรง 25 {sm/nc} 100%

บท6▪️น้องนมเล็ก (ไข่เเข็ง)

เวฟ : "ก็แค่ร้องครางตอนโดนกระเเทกเพื่อรองรับความเสียวที่ค้างอยู่จากเอ็นฉัน พอดีเมื่อคืนดูคลิปโป๊มายังไม่ที่ลงเลยหวะ"

เมษา : "!!!!!!"

เวฟ :"แต่ร่องเธออาจจะเจ็บหน่อยนะพอดีลำของฉันมันใหญ่เท่าขา"

พึ่บ~ มือเขาไม่นิ่งรูดซิบกางเกงตัวเองลงพร้อมกระชากถกกระโปรงเมษาที่ดิ้นสุดแรง

เมษา :"ฮื้อออ อย่าทำหนูนะคะขอร้อง อึก อย่าทำหนูเลย"

น้ำตาฉันไหลอาบแก้มพยามอ้อนวอนจนเสียงแหบเเห้ง

เวฟ :"ทำเป็นไม่เคยอย่าลีลา"

เมษา :"ยะ อย่านะคะหนูไม่เคย ฮื้อ อึก"

เวฟ :"ก็คงจะจริงจริงโดนแค่นี้ตัวสั่นระริกเป็นไก่โดนถอนขนเลย"

ตุ๊บ!!

เมษาถูกเหวี่ยงลงพื้นเธอร้องไห้จนดวงตาพร่ามัวกอดปิดร่างกายตัวเองเอาไว้

"เธอรักตัวเองขนาดนี้ยังอยากจะตายอีกเหรอ..กว่าจะโตมาต้องหายใจกี่วันแล้วจะบอกให้นะถ้ายังไม่มีผัวอย่ารีบตายความสนุกมันมีอีกเยอะจะบอกให้ เหอะ"

เขาหยิบบุหรี่ออกจากกระเป๋าขึ้นมาสูบแล้วโน้มย่อตัวลงตรงหน้าเมษาเอียงลำคอซ้ายขวาถามเสียบเรียบ "ว่าแต่วันนี้ใส่กางเกงในสีอะไร.."

ขวับ~ เมษาเงยหน้าขึ้นจ้องมองอย่างไม่พอใจแม้น้ำตาจะไหลอยู่ก็ตาม

"มองอะไรถามแค่นี้เอง ฮ่าๆ"

เสียงหัวเราะเวฟดังลั่นดาดฟ้าจนกระทั่งเวลาผ่านไป..

ตึก ตึก

"พี่ชื่ออะไรคะครั้งก่อนหนูไม่ได้ถาม" เมษาเดินลงบันไดมาพร้อมเอ่ยถาม

เซฟ :"ฉันเคยบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าไม่ให้เสือกอยากโดนมากกว่าขอดูกางเกงในหรือไง"

เมษา :"น...หนูแค่อยากทราบ"

เวฟ :"ชื่อเวฟ"

เมษา :"ชื่อแปลกดีนะคะ"

เวฟ :"กล้าพูดเนาะชื่อเธอโคตรแปลกกว่าใครคนอะไรชื่อเดือนเมษา"

พึก!

ทุกอย่างชะงักเมื่ออยู่ๆ เมษารีบหลบด้านหลังของเวฟเพราะอาจารย์พละที่กำลังเดินมากับกลุ่มนักศึกษาสาววิชาอื่นเธอชะเง้อมองเป็นระยะกระทั่งเขาหายไปลิบตา

"เป็นเหี้ยไรถอยไป" เวฟสะบัดตัวดีดจนเมษาสะดุ้งผละออก

เมษา :"ขอโทษค่ะ"

เวฟ :"นมก็เล็กไม่ต้องเอามาถูแขนได้ไหมเสียอารมณ์"

เมษา :"......"

"หรือต่อไปจะเรียกว่าน้องนมเล็กดีไหมเหมาะสมกับหน้าอกขนาดวัยประถมของเธอดีออก"

ฉันตกใจกับคำพูดของเขาหลายครั้งทำไมหยาบคายได้ขนาดนี้นะ เลยตัดสินใจรีบกลับบ้านดีกว่า

"ขอบคุณที่ช่วยไว้นะคะหนูขอตัวก่อน"

เมื่อร่ำลาจบเมษาก็วิ่งออกไปเช่นเคยสักพักเพื่อนของเวฟก็เดินลงมาจากชั้นสอง

"ไอ้สัสเวฟ!กูตามหาให้วุ่นนึกว่ากลับบ้านแล้วโทรหาก็ปิดมือถือ"

"แบตกูหมดแล้วไอ้เจอยู่ไหน"

"ไปรับงานให้เสี่ยตงมึงมีอะไรกับมัน"

"มีงานให้มันไปเคลียร์พื้นที่"

"งานของใคร"

"ของกู!"

วันต่อมา

xบ้านเช่าx ซ.4

วันนี้เป็นวันเสาร์ที่เมษาต้องอยู่บ้านคนเดียวเธอนั่งทำการบ้านจนเสร็จสักพักก็เข้าไลน์กลุมชั้นเรียนเพราะคิดว่าอาจมีรายงานที่ค้างท

"......"

เมษาแน่นิ่งเมื่อข้อความนับร้อยพูดกันแต่ถึงเรื่องอาจารย์พละที่เข้าโรงพยาบาลเพราะถูกซ้อมจนนิ้วขาดเธอแน่นิ่งไปก่อนจะตั้งสติ "ใครกันที่กล้าทำเรื่องโหดร้ายขนาดนี้น่ากลัวจัง"

xตลาดx

"วันนี้เอาผักอะไรหนูคนสวย" ป้าขายผักทักทาย

เมษา :"เอาผักกาดขาวก็ได้ค่ะหนูอยู่บ้านคนเดียวทำอะไรกินง่ายๆ"

ป้าขายผลไม้ :"ถ้างั้นคืนนี้ก็ว่างสิหนูสนใจไปขายไข่ปิ้งที่งานลานผู้บ้านไหมมีทั้งดนตรีรำวงป้าปวดหลังถ้าไปขายป้าให้500"

เมษา :"500เลยเหรอคะ"

เงินสมัยนี้หายากอีกทั้งไม่กล้าขอพ่อหากเราจะซื้อของใช้ส่วนตัวเลยคิดว่าแค่ไปนั่งขายของก็คงไม่เป็น

xงานหมู่บ้านx

"คนเยอะจัง" เมษามองไปรอบเห็นเสียงสีเสียงมากมายก่อนลูกค้าคนเเรกจะเข้ามา

0 :"ไข่ใบเท่าไหร่จ๊ะคนสวย''

เมษา :"ใบ7บาทสี่ใบ20บาทค่ะ"

0 :"แล้วหัวใจแม่ค้าเท่าไหร่"

เมษา :"......"

0 :"ล้อเล่นจ้ะเอาสี่ใบนะ"

เมษา :"ได้ค่ะ"

หมับ!

มือเล็กถูกคว้าไว้เมื่อยื่นไข่ส่งให้ก่อนเธอจะพยามดึงกลับแต่เขาไม่ยอมปล่อย

"อ๊าาา มือหอมดีจังเลย"

ชายคนซื้อสูดดมกลิ่นจากนิ้วมือตัวเองอย่างน่ารังเกียจตอนนี้เมษาเริ่มใจเสียเล็กน้อย

ต๊บ!

"ไข่ปี้งท่าทางอร่อยนะ" ใครบางคนเดินมาพูดแทรกน้ำเสียงเข้มในขณะที่มือตบลงบนบ่าของผู้ชายที่ซื้อไข่

0 :"ค..ครับ"

...:"สั่นทำไมมึงหนาวเหรอ"

0 :"กะ ก็ พะ พี่เวฟมาคุยด้วยทั้งทีผมก็ตื่นเต้น"

เซฟ :"อ๋อเหรอ"

เวฟพูดจบก็หยิบไข่จากถุงออกมาเขาหมุนไข่ตรงหน้าก่อนจะจดจ้องด้วยแววตาแข็งกร้าง

"เปลือกไข่ก็น่าอร่อยดีหนิมันแข็งนิดหน่อยนะไหนลองแดกให้กูดูหน่อยสิหรืออยากจะแดกส้นตีนก่อน"

"!!!!"

ง้ำๆๆ~ ทันทีที่เขาสั่งชายตรงหน้ารีบคว้าไข่ใส่ปากเพื่อเคี้ยวจนหมด

"ไอ้สัส!หิวเหรอเหมือนรีบ ฮ่าๆๆ" เจหัวเราะยืนมองอยู่

เวฟ :"ไสหัวไปไกลๆ อย่าให้กูได้เจอมึงอีกเพราะครั้งหน้าไข่มึงนั่นแหละจะไม่เหลือ"

ทันทีที่เวฟปล่อยมือชายคนซื้อไข่ก็วิ่งออกไปอย่างตื่นตกใจเวฟเดินตรงดิ่งมาที่หน้าร้านเมษา

"ขายไข่แต่ใส่ชุดกระโปรงพริ้วสั้นสีชมพูซะเย้ายวนนึกว่ามาขายตัว" เวฟพูดพรางแสยะรอยยิ้มเย้ยส่งให้เมษาที่ยืนนิ่งอยู่

•••••••••••••••••••

ช่วยกดถูกใจและคอมเม้นต์เป็นกำลังใจให้โฉมด้วยนะคะ

นิยายมีเนื้อหา18 ทุกรูปแบบโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยค่ะ