บท3▪️มัดมวย ค ฟาดหน้า

เสพติดlรักlรุนแรง 25 {sm/nc} 100%

บท3▪️มัดมวย ค ฟาดหน้า

.

.

'ขอล่ะอย่าทำแบบนั้นเลย ฮึก

พ่อ : "คิดถึงเเม่ของเมษาจังผิวขาวเนียนแบบนี้เลยตอนจับคลำรูสึกดีมากจริงๆ"

พ่อแสยะยิ้มเคลื่อนมือขึ้นสูงจนไปหยุดที่ต้นขาเกือบถึงกางเกงในภายใต้ชุดนอนกระโปรงสีขาว

กริ๊งงง~ เสียงมือถือบ้านดัง

พ่อ : "ใครโทรมาดึกขนาดนี้"

ทุกอย่างนิ่งชะงักผู้เป็นพ่อเดินจากห้องเพื่อออกไปรับโทรศัพท์

เมษา : " อึก..."

เมษากลืนน้ำลายลงคอพร้อมหยดน้ำตาที่ไหลออกมาจากหางตาก่อนที่สักพักพ่อจะเดินมาพูดด้วยท่าทีร้อนรน

พ่อ : "งานมีปัญหาพ่อคงได้ไปอยู่ซ่อมหลายวันแล้วจะตีรถไปส่งของอีกหลายจังหวัดเลยคงจะนานเป็นเดือน เมษาอยู่บ้านเองได้ใช่ไหม"

เมษา : "ค่ะ น...หนูอยู่ได้"

พ่อ : "งั้นพ่อไปก่อนนะ"

ฉันอ้าปากพะงาบเพื่อรับอากาศทันทีพ่อกำลังทำให้ฉันกลัวและเเน่นอนว่าปฎิกริยาเมื่อครู่มันชัดเจนพอแล้วทำไมพ่อถึงกลายเป็นแบบนี้ทั้งที่เขาเลี้ยงเรามาตั้งแต่เด็ก

คำถามนี้วนเวียนภายในใจของเธอแต่ก็ทำได้เพียงนอนร้องไห้ เมษามียายที่อยู่บ้านนอกแต่แม่ทะเลาะกับยายเธอจึงไม่เคยได้พบเจออีกเลน

หลายวันต่อมา

xตึกร้างx

"แดกเหล้าแต่ไม่มีปัญญาจ่ายทำร้านเจ๊นกเสียหายยังเสือกเอาตำรวจไปขู่อีกมึงคิดว่าแน่มากเหรอ" บอลถือสนับที่เปื้อนเลือดในมือเขาซัดชายสองคนจนน่วม

0 : "อย่าทำอะไรแฟนฉันเลยมันก็แบบนี้ไม่มีเงินเสือกอยากอวดรวยขอร้องล่ะอย่าฆ่ามันนะ"

แฟนสาวของหนึ่งในนั้นยกมือไหว้

บอล : "เอาไงไอ้เวฟ"

เวฟ : "เอาไงเหรอ..ก็เอาดิ"

ฟุ๊บ!อักกก

"กูไม่ชอบทำร้ายผู้หญิงแต่วันนี้หิวสนใจจะมาเป็นที่รองรับน้ำเอ็นกูไหมแล้วหนี้ที่ค้างกูจะจัดการเอง" เวฟจับสาวสวยที่อ้อนวอนขอกระชากกดใบหน้าของเธอแนบโต๊ะ

0 : "ปล่อยเมียกูนะเว้ย อึก!"

ชายที่เลือดกบปากถูกมัดเอาไว้ส่งเสียงโวยวาย

0 : "ฉันตกลงให้มันจบเถอะ"

แฟนสาวพูดแทรกเสียงดัง

0 : "!!!!!"

ปึก! ปึก! ปึกๆๆ~

"อ๊า อึก อ๊ะ" แรงกระแทกท่อนกระทบเนื้อแน่นเวฟรูดซิบงัดท่อนที่สวมถุงยางแทรกเข้ากางเกงขาสั้นจากด้านหลังยืนกระทั้นเน้นจนเธอร้องครวญก่อนที่จะโน้มตัวลงกระซิบ

เวฟ : "ร้องดังอีกหน่อยเอาให้ดังกว่านี้กูชอบฟังเสียงคราง ฮึ!"

เพี๊ยะ!!

ฝ่ามือหนาฟาดบนเเก้มก้นจนโต๊ะสั่นไหวเมื่อเอ็นแท่งใหญ่สวนกระทั้นถี่ยับ

"อ๊ะ เจ็บ อึก"

ผมเธอถูกม้วนกระชากจนสุดลำคอเงยขึ้นฟ้าเอวก็เร่งสอบเข้าใส่ไม่มีทีถ้าจะเบาลง

"ดูหน้าผัวมึงตอนนี้สิคงเเข็งฉิบหายแล้วนั่งมองดูเมียตัวเองโดนกูกระเเทกถี่ขนาดนี้" เสียงแหบพร่าของเวฟพูดกระเส่าข้างหูพร้อมจับใบหน้าเธอให้หันตรงเพื่อมองหน้าแฟนของเธอ

0 : "มะ ไม่นะ อ๊าง์ อะ"

เวฟ : "ดังอีกสิ ซี๊ดส์"

0 : "อ๊าย์!! อะ อ๊าง"

เวฟ : "แบบนั้นแหละ"

ปึกๆๆ!!ตรับ!!!

สาวสวยยืนตัวสั่นระริกในท่าตรงแผ่นหลังของเธอแนบชิดติดอกแกร่งในขณะที่เขายืนกระเเทกร่องเธอต่อหน้าของทุกคนไม่เท่านั้นยังมัดปากแฟนของเธอเพื่อไม่ให้ส่งเสียงท้วงและให้ได้เห็นการร่วมรักสุดร้อนแรงตรงหน้า รอยยิ้มชั่วร้ายของเขาแสยะออกมาอย่างพึงพอใจ

ตั่บๆๆ ปึด~

น้ำรักพุ่งใส่เต็มถุงยางหลังจากเวฟยืนกระเเทกกระทั้นนานเกือบชั่วโมงเขารีบจับเธอนั่งคุกเข่าลงในสภาพอิดโรยก่อนจะถอดถุงยาง

ป๊าบ!!!

"อ๊ากกก" เสียงร้องสะดุ้งเมื่อถูกท่อนแกร่งฟาดเข้าแก้มซ้ายจังๆ เขาจ่อเอ็นใหญ่ที่เคลือบไปด้วยน้ำกามถูไถรอบใบหน้าของเธอ

เวฟ :"เหมือนจะชอบเเบบนี้นะสงสัยผัวมึงคงจะเอาไม่ถึงใจสิท่า หึ!"

xตลาดx

"วันนี้ทำอะไรดีนะ" เมษามาตลาดทุกวันเพื่อจับจ่ายซื้อของตอนนี้เธอบ้านอยู่ลำพังเลยต้องช่วยเหลือตัวเอง

ป้าแผงผลไม้ : "แม่หนูคนสวยอยู่ซอยสี่ใช่ไหมป้าฝากเอามะม่วงไปให้บ้านยายเริงซอยสามหน่อยสิใกล้กันเอง"

เมษา : "หนูไม่รู้จักหรอกค่ะเพิ่งย้ายมาอยู่ไม่นาน"

ป้าแผงผลไม้ : "เดินไปเกือบท้ายซอยบ้านที่มีต้นไม้สีส้มแขวนอยู่"

ฉันต้องรับมาด้วยความไม่เต็มใจเท่าไหร่แต่พวกป้ามักเเถมของให้เวลาซื้อก็เลยต้องตอบแทนเขาหน่อย

xซอย3x

ตึก ตึก

"หลังไหนนะ" จักรยานถูกจอดข้างริมรั้วก่อนที่เมษาจะถือถุงมะม่วงเดินตามหาบ้านที่มีต้นสีส้มสักพักก็เหลือบไปเห็นบ้านหลังท้ายซอย "เจอแล้ว"

ฝีเท้าเล็กเดินมาหยุดตรงประตูรั้วชะเง้อมองไปรอบบ้าน

"มาหาใคร"

เพียงไม่นานก็มีเสียงถามดังมาจากด้านหลัง

เมษา : "มาหายายเริงค่ะมีป้าจากตลาดฝาก ผะ..ผลไม้มาให้"

เมษาหันหลังไปตอบคำถามเสียงทุ้มตรงหน้าแต่แทบจะพูดไม่ออกใบหน้าของเขามีรอยแผลแปะพลาสเตอร์เต็มไปหมดดวงตาที่ดุดันเหมือนสัตว์ป่าชั่งน่ากลัวมากเหลือเกิน

"อยู่อีกหลังถัดไปอีกฝั่ง"

เขากวาดสายตามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า

เมษา : "ขะ ขอบคุณมากนะคะยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"

ตึก!หมั๊บ!

"ว๊าย" สาวน้อยหันหลังรีบเดินไปแต่กลับต้องร้องเสียงหลงเพราะข้อแขนเล็กถูกกระชากแรงจนตัวปลิว

0 : "ยินดีที่ได้รู้จักแล้วไม่บอกชื่อมึงบ้าปะ"

เมษา : "มึงเหรอค่ะ..คือคุณไม่ควรเรียกผู้หญิงว่ามึงนะคะ"

0 : "แล้วให้เรียกอะไร..อีสัสเหรอ"

เมษา : "!!!!!!"

0 : "ปัญญาอ่อน"

ผละ

เขาปล่อยมือเธอแล้วเดินเข้าบ้านทันที ตอนนี้เมษาก้าวขาแทบไม่ออกเพราะเขาดูเป็นผู้ชายร้ายกาจและน่ากลัวมากสำหรับเธอ

•••••••••••••••••••

ช่วยกดถูกใจและคอมเม้นต์เป็นกำลังใจให้โฉมด้วยนะคะ

นิยายมีเนื้อหา18 ทุกรูปแบบโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยค่ะ