บท2▪️แรกเเย้มพร้อมเยิ้ม

เสพติดlรักlรุนแรง 25 {sm/nc} 100%

บท2▪️แรกเเย้มพร้อมเยิ้ม

พ่อ : "โตเป็นสาวแล้วสินะ ฮึฮึ"

เมษา : "......"

เช้าต่อมา

"อย่าลืมไปตลาดหาซื้อผักมาแช่ด้วยนะนี่เงิน" พ่อวางเงินก่อนจะออกไปทำงานอย่างเร่งรีบ

เมษา : "หรือเมื่อคืนคุณพ่ออาจจะเมาก็ได้"

ฉันยังครุ่นคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นตอนที่คุณพ่อเข้ามาในห้องเพราะว่ากลอนประตูพังยังไม่ได้ซ่อมกลิ่นตัวมีแต่เหล้าหึ่งพูดจาแปลกสายตามองแปลกแต่อาจจะเเค่เมา

หนูชื่อว่า เมษา หรือ นางสาว เดือนเมษา เพราะเกิดเมษาค่ะ อายุ18 เพิ่งจบม.6 กำลังจะย้ายมาเรียนวิทลัยแถมนี้ในปี1 แม่ของหนูเสียชีวิตไปแล้วตอนนี้อาศัยอยู่กับพ่อและพี่ชาย แต่เราไม่ใช่สายเลือดเดียวกันเพราะ 'พี่ต่อ' เป็นลูกติดของพ่อซึ่งพ่อก็คือพ่อเลี้ยงของหนูเอง แม่แต่งงานกับพ่อคนนี้ตั้งแต่หนูอายุ9ขวบหลังจากพ่อของหนูตาย

xตลาดสดx

"ผักไหมจ๊ะหนู" เเม่ค้าเรียกขายของ

เมษา : "เอาแครอทกับผักชีค่ะ"

แม่ค้า : "ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนหนูคนแถวไหนเนี่ย"

เมษา : "เพิ่งย้ายมาอยู่ซอยสี่ค่ะหนูชื่อเมษา"

แม่ค้า : "ชื่อน่ารักหน้าตาก็สวยแต่ไม่น่าไปอยู่ซอยนั้นแถบที่หนูอยู่พวกอันธพาลมันอยู่กันเยอะ"

เมษาได้แต่ยิ้มรับฟังคำบอกเล่าจากป้าขายผักก่อนที่เธอจะปั่นจักรยานคู่ใจเพื่อกลับบ้าน

โซ้มมม!!

"ว๊าย" เสียงตกใจของเมษาเมื่อรถเก๋งคันหนึ่งขับด้วยความเร็วออกจากซอยแล้วเหยียบน้ำจากหลุมบ่อสาดเข้าใส่เธอ

xบ้านเช่าx ซ.4

"บ้าที่สุดถนนก็เล็กนิดเดียวทำไมถึงขับเร็วขนาดนั้นด้วยนะ" เมษาบ่นพึมพำอยู่หน้ากระจกเธอรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที

xอู่รถx

"รถเป็นไงไอ้เวฟคันนี้แม่งมาขายให้ถูกจนกูคิดว่าผีสิงแต่พอเอามาใส่เครื่องมันก็แรงใช้ได้อยู่" เฮียเบิ้มเจ้าของอู่คว้ากุญแจจากเวฟที่ยื่นส่งคืนให้

เวฟ: "ก็แรงนะเฮียแต่ลูกสูบดังตอนกระชากตะกี้กระตุกด้วยแต่สะใจดี"

เฮียเบิ้ม : "สะใจ..มึงกระตุกยิ้มจนกูอยากรู้ว่าไปทำอะไรมา"

เวฟ : "เปล่า ถ้างั้นผมไปก่อนนะ"

เฮียเบิ้มขมวดคิ้วมองตามเวฟที่เดินไป

xตึกร้างx

"มึงดูอารมณ์ดีจังไอ้เวฟ" บอลนั่งโซฟาเก่าตรงข้ามถามขึ้น

เวฟ : "กูแสดงอาการขนาดนั้นเหรอ"

เจ/บอล : "เอ่อ!!" [ประสานเสียง]

เวฟ : "ก็ไม่มีอะไรไปเจออีโง่คนหนึ่งมาปั่นจักรยานใส่กระโปรงลมมาทีก็เอามือปิดทีกูก็เลย.."

เจ : "ถีบรถแล้วขโมยเงิน"

เวฟ : "เดี๋ยวกูจะถีบหน้ามึงไม่ต้องมองกูเหี้ยตลอดเวลาก็ได้ ไอ้สัส!"

บอล : "เอ่อสรุปทำไง"

เวฟ : "ขับรถเฮียเบิ้ลปาดน้ำซัดแม่งน้ำโคลนด้วยนะ ฮ่าๆ"

เจ/บอล : "ชั่ว!!!"

เวฟ : "ขอบคุณที่ชม"

ผมยกยิ้มให้มันสองตัวที่ประสานเสียงใส่เด็กผู้หญิงโง่คนนั้นผมไม่คุ้นหน้ามาก่อนเลยแต่ผิวขาวต้องตาใช้ได้

xบ้านเช่าx ซ.4

เวลาผ่านไปจนมืดค่ำเกือบจะ19.00น. เมษาตั้งสำรับกับข้าวรอพ่อ

แกร๊ก~

"กลับมาแล้วเหรอคะรีบมาทานต้มจืดสูตรคุณแม่กันค่ะ" เมษายิ้มหวานรับเเล้วรีบตักข้าวให้ทันที

พ่อ : "ยังเก่งเหมือนเดิมนะทำได้ทุกอย่างเลย" พ่อส่งยิ้มตอบ

เมษา : "ค่ะ เมษาไม่อยากให้พ่อเหนื่อย"

พ่อ : "แค่เห็นหน้าเมษาก็หายเหนื่อยแล้ว"

สาวน้อยยังคงส่งยิ้มตอบทุกคำพูด แววตาชายวันกลางคนอายุ48ก็จดจ้องเธอไม่ห่าง

ซ่า~ น้ำที่ล้างจานชาม

"ว๊ายย!" เสียงร้องสะดุ้งของเมษาจนเกือบทำของในมือร่วง

พ่อ : "ขอโทษนะที่ทำให้ตกใจพอดีพ่อเห็นเมษาล้างจานเลยมาดูว่าเหนื่อยไหม"

เมษา : "มะ ไม่เหนื่อยเลยค่ะ"

พ่อ : "จริงเหรอ..หืมมม"

หัวใจฉันมันเต้นคล้ายจะหลุดออกมาเมื่อจู่ๆ คุณพ่อโผล่พรวดเอื้อมมือมาจับเอวคอดฉันไว้เสียงพูดที่หายใจรดต้นคอทำให้ขนลุกซู่แต่สักพักก็ถอยออกไป

"พรุ่งนี้พ่อจะไปส่งของหลายวันกว่าจะกลับยังไงก็ดูแลตัวเองด้วยนะ" พ่อเลี้ยงพูดพรางหยิบเงินวางบนหลังตู้เย็นให้

เมษา :"ค่ะ"

เมษาหันมาโค้งตัวลงขอบคุณแต่เธอต้องชะงักเพราะสายตาที่ไม่ปกติของผู้เป็นพ่อจ้องกวาดมองเรือนร่างพร้อมกับเสียงกลืนน้ำลายหลายอึก

แกร๊ก~

หัองนอนเมษา

"เฮ้อ เราอาจจะคิดมากถ้าเขาจะทำอะไรไม่ดีก็คงจะทำตั้งนานแล้ว" สาวน้อยพึมพำนั่งกอดตุ๊กตากระต่ายสีขาวของเธอจนกระทั่งผล็อยหลับไป

ฟื๊ดดด!

ลมหายใจสูดเข้าเต็มปอดดังขึ้นจนเมษาสะดุ้งตื่นกลางดึก

เมษา : "คุณพ่อ!"

พ่อ : "ชวุ่ว จะตะโกนทำไมดึกแล้วนะ"

เมษา : "คุณพ่อมาในห้องหนูอีกแล้วตอนดึกแบบนี้หนูกลัวนะคะ"

พ่อ : "อย่ากลัวสิพ่อก็เคยกล่อมเมษานอนแต่เด็ก"

เมษา : "ต...แต่ตอนนี้หนูโตแล้ว"

พ่อ : "จริงเหรอพ่อไม่เชื่อหรอกต้องพิสูจน์กันหน่อยว่าเป็นสาวแรกเยิ้มพร้อมเยิ้มหรือยัง"

เมษา : "......"

พ่อเลี้ยงขึ้นมานั่งข้างเตียงมือของเขาเริ่มจับข้อขาเล็กลูบไล้ขึ้นเลยหัวเข่า เมษานอนนิ่งไม่กล้าขยับหัวใจของเธอเต้นสั่นระรัวมือบีบขยำตุกตาที่กอดไว้เน้นก่อนที่เสียงในใจจะดังก้องออกมา

.

.

'ขอล่ะอย่าทำแบบนั้นเลย ฮึก'

•••••••••••••••••••

ช่วยกดถูกใจและคอมเม้นต์เป็นกำลังใจให้โฉมด้วยนะคะ

นิยายมีเนื้อหา18 ทุกรูปแบบโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยค่ะ