ตอนที่ 3

ตอนที่ 3

“แกเป็นบ้าอะไร เดินเหม่ออยู่นั่น โน่น! เสี่ยอินทร์รออยู่ทางนั้น ไม่ใช่ทางนี้” คำพูดของพี่ชายก็ทำให้มุกธิดาเพิ่งรู้ว่าตอนนี้เธอเดินมาบันไดเพื่อลงจากบ้าน

“ก็ฉันลืมว่าต้องไปหาไอ้เสี่ยหน้าเลือด” พูดจบก็หมุนตัวเดินกลับไปนั่งใกล้ๆ บิดา ทางด้านเฮียชง เมื่อลูกสาวคนสวยมาแล้วก็รีบบอกให้ลูกสาวยกมือไหว้เสี่ยอินทร์ มุกธิดายกมือไหว้แบบลวกๆ รู้สึกตงิดใจแปลก ๆ เมื่อเสี่ยอินทร์กับบิดามองหน้ากันแล้วยิ้ม

“เสี่ยมีอะไรจะคุยก็คุยมาสิ ถ้าไม่มี ฉันจะได้ไปทำกับข้าวให้แม่” น้ำเสียงห้วนกระด้างจนเฮียชงต้องเอ็ดลูกสาว

“เสี่ยไม่มีธุระอะไรหรอก แค่อยากคุยกับหนูมุก”

“แต่ฉันไม่ชอบคุยกับเสี่ย ฉันไปล่ะ” มุกธิดาบอกเสียงห้วนตามเดิมจนถูกผู้เป็นพ่อตีแขน

“แล้วถ้าเสี่ยจะอยู่กินข้าวฝีมือหนูมุกสักมื้อจะได้หรือเปล่า” เสี่ยอินทร์พูดขึ้นก่อนที่เด็กสาวคราวลูก ที่พอได้เห็นหน้าชัดๆ ตนก็อยากได้เป็นเมีย แต่ติดที่เจ้าหล่อนคงจะหัวรั้นไม่เบา เอาเงินฟาดคงไม่ยอมง่ายๆ แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาในเมื่อพ่อของเจ้าหล่อนเป็นหนี้ตน!

“ได้…”

“คงไม่ได้หรอก เพราะฉันซื้อข้าวของมาทำแค่พอกินกันในครอบครัว ไม่ได้ซื้อมาทำเผื่อแพร่ใคร” มุกธิดาพูดแทรกเสียงของบิดาจนถูกบิดาดุให้อีกรอบ

“ยัยมุก แกไปพูดแบบนั้นกับเสี่ยได้ไง”

“ก็มุกซื้อของมาแค่พอพวกเราจริงๆ นี่ แล้วถ้าเสี่ยหิว เสี่ยก็รีบให้ลูกน้องพากลับไปหาร้านอาหารดีๆ ในตัวเมืองกินสิ เชิญ!” มุกธิดาลุกขึ้นยืนพร้อมกับเผยมือเชิญให้เสี่ยหน้าเลือดไปจากบ้าน

“นังมุก! แกไปไล่เสี่ยทำไม” คราวนี้มนัสชนน์เป็นฝ่ายดุน้องสาวบ้าง ก่อนจะกระชากแขนน้องสาวให้นั่งลงที่เดิม

ทางด้านมุกธิดาแม้จะรู้ว่าสิ่งที่ทำอยู่เสียมารยาท แต่จะทำไงได้ในเมื่อเธอไม่อยากให้เสี่ยหน้าเลือดคนนี้อยู่ภายในบ้าน แล้วถ้าไม่เกรงใจพ่อ เธอจะเอาน้ำมาสาดไล่คนหน้าเลือดเลยด้วยซ้ำ เพราะพ่อเธอเป็นหนี้แค่สี่แสน แต่ไม่กี่เดือนต่อมเพิ่มขึ้นเกือบแปดแสนจนครอบครัวเธอต้องขายอู่ให้คนอื่น แล้วเอาเงินมาใช้หนี้ แต่ก็ยังไม่พอ แล้วถ้าหากครอบครัวของเธอหาเงินไปใช้หนี้ส่วนที่ยังค้างอยู่ไม่ได้ไอ้เสี่ยหน้าเลือดจะคิดดอกเบี้ยเพิ่มขึ้นอีกเท่าไหร่

“ฉันไล่ที่ไหน ก็แค่บอกให้ออกไปหาอะไรกิน” มุกธิดาเถียงข้างๆ คูๆ

“ถ้างั้นเสี่ยกลับก่อนละกัน แต่คราวหน้าถ้าเสี่ยจะขอกินอาหารฝีมือหนูมุกบ้าง หนูมุกคงไม่ปฏิเสธเสี่ยใช่ไหม”

ท่าทางกะลิ้มกะเหลี่ยเสียจนมุกธิดาต้องเบือนหน้าหนี คนเป็นพ่อเลยต้องเอ่ยรับปากแทน ก่อนที่เฮียชงจะสะกิดบอกลูกสาวให้เดินไปส่งเสี่ยอินทร์ด้วยกัน แต่มุกธิดาปฏิเสธ เฮียชงเลยต้องออกมาส่งเสี่ยอินทร์กับลูกชาย โดยก่อนจะกลับเสี่ยอินทร์ก็ไม่ลืมย้ำเรื่องที่ตนเสนอให้เฮียชงได้เก็บไปคิด แล้วจะส่งลูกน้องมาเอาคำตอบในอีกสามวัน

ขณะที่มุกธิดาก็ชะเง้อมองตามอย่างสงสัยว่าพ่อกับเสี่ยอินทร์พูดอะไรกัน ก่อนจะรีบเดินกลับไปรอพ่อในบ้านเมื่อเห็นว่าพ่อและพี่ชายกลับขึ้นบ้านมาแล้ว