2

เช้าวันใหม่

“หนูน้ำไปมหาวิทยาลัยแล้วหรือแม่เอียด...เอ..แต่วันนี้วันหยุดนี่นา” คุณอาภาลงมาทานอาหารเช้าคนเดียว หล่อนเอ่ยถามแม่บ้านวัยเดียวกัน ที่อยู่รับใช้กันมาตั้งแย่ยังสาวก่อนแต่งงานกับพ่อของนายปราบซึ่งเป็นลูกชายคนเดียวด้วยซ้ำ

“ยังไม่เห็นลงมาเลยนะคะ ดิฉันตั้งใจว่าอีกประเดี๋ยวจะขึ้นไปดู ไม่รู้ว่าไม่สบายหรือเปล่า” นางเอียดเอ็นดูทิพย์วารีไม่ต่างจากคุณอาภา ตั้งแต่หล่อนเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ก็มักจะสร้างรอยยิ้มให้กับผู้คนที่อยู่ด้วย ยกเว้นก็แต่คุณปราบที่ดูเหมือนจะไม่ชอบหน้าสักเท่าไหร่ ทั้งที่หล่อนเป็นเด็กนิสัยดีมีน้ำใจช่วยหยิบจับงานไม่เกี่ยงงอนทั้งที่คุณอาภารับหญิงสาวมาเลี้ยงเหมือนลูกสาวคนหนึ่งแต่ก็คร้านจะห้ามปราม

อาภารับทิพย์วารีมาดูแลเพราะพ่อของหล่อน ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยกับอาภา เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ ส่วนคนเป็นแม่ก็พาสามีใหม่เข้าบ้าน ซึ่งอายุน้อยกว่าเป็นรอบในขณะที่สามีเก่าเสียชีวิตไม่ถึงเดือน ดูยังไงก็ไม่น่าไว้ใจเพราะเรื่องตื้นลึกหนาบางของครอบครัวนี้หล่อนรู้ดีเพราะชัยรัตน์ไม่เคยปิดบัง.... อาภาจึงตัดสินใจขอทิพย์วารีจากวารุณีผู้เป็นแม่ ซึ่งก็เต็มอกเต็มใจยกให้ไม่เกี่ยงงอน เพราะความสัมพันธ์ของแม่ลูกคู่นี้ง่อนแง่นมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว

“ฝากดูแลหนูน้ำด้วยนะถ้าเป็นอะไรมากก็ให้นายสอน พาไปโรงพยาบาลด้วยก็แล้วกัน...เออ...แล้วนี่ตาปราบออกไปทำงานแล้วเหรอ”

“ยังไม่ลงมาเหมือนกันค่ะ ตาสอนบอกว่าเมื่อวานคุณปราบเมามาก ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นนะคะ” นางเอียดเล่าให้นายผู้หญิงของบ้านฟังตามที่สามีของหล่อนบอกอีกที เพราะเขามีหน้าที่ขับรถให้คุณปราบ ทั้งคู่ทำงานกับคุณอาภามานานจนสนิทกันเหมือนญาติกันไปแล้วจึงได้ช่วยสอดส่องดูแลเกินกว่าหน้าที่แม่ครัวกับคนขับรถ...ทั้งนี้ไม่ใช่เพราะความสอดรู้สอดเห็นแต่เพราะความห่วงใยที่คุณนายอาภารับรู้มาตลอด

“ก็คงตามประสาคนหนุ่มนั่นแหละ...อายุสามสิบแล้วไม่น่าจะกินเหล้าจนเมามายแต่ก็คงจะไปฉลองกับแฟนเขาล่ะมั้ง...ฉันไปล่ะนะ ช่วงสามวันนี้คงติดต่อไม่ได้เพราะตั้งใจไปปฏิบัติธรรมแล้วก็ควรจะตัดห่วงทางโลกก็เลยจะปิดการสื่อสารทุกช่องทางด้วย” คุณอาภามักจะไปวัดบ่อย ๆ ตั้งแต่ลูกชายเข้ารับตำแหน่งประธานบริหารของบริษัทผลิตชิ้นส่วนอิเล็คทรอนิคส์แทนก่อนหน้านี้อาภาทำทั้งดูแลบริษัทและเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวเพราะสามีด่วนจากไปก่อนวัยอันควรตั้งแต่ลูกชายยังเรียนไม่จบด้วยซ้ำหล่อนจึงต้องรับภาระหนักต่อเมื่อลูกชายเรียนจบเข้ามารับช่วงบริหารงานต่อจึงวางมือลงอย่างสิ้นเชิง ออกเที่ยวบ้างปฏิบัติธรรมบ้างกับกลุ่มเพื่อนวัยเดียวกัน

หลังจากคุณอาภาออกจากบ้านไปแล้ว นางเอียดจึงขึ้นไปดูหญิงสาวก็พบว่าอีกฝ่ายตื่นพอดีบ่นปวดหัวนิดหน่อย แต่หล่อนก็แข็งใจลงไปทานอาหารเช้าแล้วก็ทานยาเพื่อไม่ให้ใครต้องมาเป็นห่วงกังวล ก่อนจะกลับขึ้นไปนอนต่อ....ทิพย์วารีมักทำตัวเข้มแข็งเสมอหล่อนได้ส่วนนี้มาจากบิดาที่ผูกพันกันมาก ชีวิตหล่อนมีภาพจำเกี่ยวกับบิดามากมาย แต่กับแม่หล่อนนึกไม่ออกว่ามีเหตุการณ์ประทับใจกับมารดาบ้างหรือไม่ แม้แต่อ้อมกอดของแม่ หล่อนยังไม่เคยได้สัมผัสเลยสักครั้งตั้งแต่จำความได้

“แม่..ง..เอ้ย......เมาขนาดนี้เลยเหรอวะ”ปราบ ตื่นขึ้นมาพบตัวเองนอนเปลือยเปล่าเสื้อผ้าไม่ใส่ เขาจำได้ว่าเมื่อคืนฝันว่าได้ร่วมรักกับน้องอรที่กลายเป็นอดีตแฟนสาวอย่างบ้าคลั่งเขาโกรธที่หล่อนประกาศตัดความสัมพันธ์ และหนีไปเรียนต่อกับหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกันโดยที่ปราบไม่ระแคะระคายมาก่อนเลย เหมือนโดนหยามน้ำหน้ากันชัด ๆ เขาจำได้ว่าชวนวาทิตเพื่อนสนิทไปซดเหล้าตั้งแต่บ่าย จนกระทั่งเมามายวาทิตจึงโทรให้นายสอนคนขับรถไปรับกลับตอนหัวค่ำต่อจากนั้นก็เหมือนฝัน......ฝันว่าเจอน้องอรในห้องนี้..... ฉิบหา...ย....ชายหนุ่มหันไปเห็นร่องรอยหยดเลือดเป็นดวงบนผ้าปูที่นอนกลางเตียงพร้อมกับสภาพที่ยับย่นเหมือนเพิ่งผ่านศึกสงครามมาหมาด ๆ ....ซวยแล้ว......

ปราบพาร่างสูงใหญ่ลงมานั่งดื่มกาแฟในช่วงบ่าย สายตาคมดุจับจ้องอยู่ที่ผู้หญิงเรือนร่างบอบบางผิวขาวใสใบหน้ารูปไข่ปากนิดจมูกหน่อย ไม่มีอะไรโดดเด่นแต่โดยรวมแล้วหล่อนก็ดูน่ามองเพียงแต่ที่ผ่านมาเขาไม่อยากจะชายตาแลเพราะเกลียดพ่อของหล่อนซึ่งเขาคิดเสมอมาว่ามารดาให้ความสำคัญกับเพื่อนชายคนนี้มากกว่าบิดาเสียอีก แต่เขาก็ไม่เคยเอ่ยปากพูดไม่อยากคิดอกุศลแต่คนมันเกลียดไปแล้วซ้ำยังเผื่อแผ่มาที่ลูกสาวคนเดียวอย่างทิพย์วารี ดังนั้นอาการต่อต้านจึงแสดงออกมาตั้งแต่วันแรกที่สาวน้อยคนนี้ก้าวเข้ามาอยู่ภายใต้ชายคาเดียวกัน

ทิพย์วารีกำลังใช้ผ้าเช็ดแจกันที่วางเรียงรายอยู่บนโต๊ะ หล่อนคงจะเริ่มลงมือทำก่อนหน้าที่เขาจะลงมาไม่นาน ปกติเขาไม่เคยคิดจะเฉียดเข้าใกล้ แต่เพราะอยากจะพิสูจน์บางอย่างเขาจึงนั่งลงที่หัวโต๊ะจ้องมองเจ้าของร่างบางนิ่งขึง

“เมื่อวานเธอได้เข้าไปทำความสะอาดในห้องฉันหรือเปล่า” เสียงห้าวทุ้มเอ่ยขึ้นทำลายความเงียบ ทำให้คนที่ก้มหน้างุดจำต้องเงยหน้าขึ้นมาตอบคำถามอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้…

“ปะ...เปล่าค่ะ”หญิงสาวสั่นหน้าตอบตะกุกตะกัก ถ้าสังเกตให้ดีจะเห็นว่ามือของหล่อนสั่นเทาอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้