10

“ยัยน้ำ...เย็นนี้ไปดูหนังกันนะ” พธูเพื่อนสาวคนสนิทเอ่ยชวนเพราะเห็นเพื่อนทำหน้าหมอง ๆ ตั้งแต่เช้าแล้ว

“ไม่ดีกว่า เกรงใจที่บ้านน่ะไม่อยากให้คุณป้าเป็นห่วง”

“คุณป้าอาภาใจดีออก...ไปเถอะนะ” พธูยังไม่ละความพยายาม หล่อนตั้งใจจะนัดพี่วาทิตให้มาเจอกับยัยน้ำหลายครั้งแล้ว แต่ก็คลาดกัน...แม่ของหล่อนเป็นเพื่อนกับป้าอาภาหล่อนจึงค่อนข้างจะสนิทสนมและรู้ดีว่า คุณป้าอาภาใจดีแค่ไหน แตกต่างจากพี่ปราบราวฟ้ากับเหวไม่รู้ว่าพี่วาทิตคบกันอยู่ได้ยังไง

“ยิ่งท่านใจดี ฉันก็ยิ่งต้องเกรงใจจ่ะ”

“เฮ้อ...ทำไมถึงเป็นคนดีอย่างนี้ ถ้าพี่วาทิตเห็นน้ำสักครั้งจะต้องปิ๊งแน่ ๆเลย” พธูบ่นอย่างเสียดาย

“ที่ชวนนี่มีแผนใช่ไหม” ทิพย์วารีถามยิ้ม ๆ รู้ว่าเพื่อนหวังดี จึงไม่เคยถือโทษโกรธเคือง

“เปล่า....” พธูปฏิเสธเสียงสูง

“อย่าพยายามเลยจ่ะ ฉันไม่คู่ควรกับพี่วาทิตหรอก ให้พี่เขาเจอกับคนที่เหมาะสมเถอะ” หญิงสาวบอกกับเพื่อนดวงตาหม่น แต่ก็เพียงแป๊บเดียวหล่อนก็กลับมายิ้มได้

“ใครว่าล่ะ..เธอนั่นแหละดีที่สุดแล้ว”

“ฉันว่าเราอย่าเพิ่งคุยกันเรื่องนี้ดีไหม งานที่ต้องส่งพรุ่งนี้ทำเสร็จหรือยังเหอะ”

“เออ...จริงด้วย...ลืมไปเลยนะเนี่ย...งั้นต่างคนต่างกลับไปทำงานดีกว่าเนอะ” พธูยิ้มอาย ๆ ...หลังจากนั้นก็แยกย้ายกลับบ้านคนละทางแต่ก่อนที่หล่อนจะเดินพ้นตัวตึกก็มีเสียงเรียกขึ้นข้างหลัง

“น้ำ...เดี๋ยวก่อนน้ำ..รอเราด้วย” โรม เพื่อน ผู้ชายที่อยู่ใกล้บ้านตะโกนเรียก พร้อมกับวิ่งเข้ามาหาพลางหยุดยืนหอบแฮ่ก

“มีอะไรจ๊ะ...ลิ้นห้อยมาเชียว” หญิงสาวยิ้มขำ กับสภาพของเพื่อนที่ดูไม่จืด

“กลับกับเรานะน้ำ”

“ไม่อ่ะ...น้ำกลับเองดีกว่า” หญิงสาวปฏิเสธเพราะรู้ว่าเพื่อนมีผู้หญิงในสังกัดหลายคน เกรงว่าผู้หญิงพวกนั้นจะเข้าใจผิด ดีไม่ดีอาจจะโดนตบฟรี......

“ไปเหอะ...มีอะไรจะอวด” โรมถือวิสาสะคว้ามือเพื่อนสาวเตรียมจะดึงไปด้วยกัน สำหรับผู้หญิงคนนี้ ไม่เหมือนใคร หล่อนคือเพื่อนที่เขาคุยด้วยแล้วสบายใจและก็แน่ใจว่าตัวเองบริสุทธิ์ใจพอ ไม่ได้หวังล่อเหมือนสาวคนอื่น ๆ

“ทำอะไรกัน” เสียงห้าวดังขึ้น ฟังดูเข้มจัด

“คุณปราบ.!....” ทิพย์วารีรีบดึงมือออก ก้มหน้าไม่กล้าสบสายตาที่มองมาเหมือนกล่าวหา

“อ่อ...ผู้ปกครองมารับ สวัสดีครับ” โรมยิ้มให้ เพราะพอจะรู้ว่าเพื่อนสาวอยู่บ้านเดียวกับผู้ชายที่ยืนตีหน้ายักษ์อยู่ตอนนี้...

ปราบยืนนิ่งขึง ไม่รับไหว้ ทำให้โรมออกอาการเก้อ...จึงรีบขอตัวจากไป

“มัวทำอะไรอยู่หึ”

“.................” ทิพย์วารีไม่แน่ใจว่าเขาต้องการคำตอบหรือเป็นแค่คำต่อว่าจึงเลือกที่จะเงียบ

“ไปขึ้นรถ....”ปราบพูดพลางหันหลังเดินนำไปก่อน

หญิงสาวก้าวขึ้นมานั่งในรถตัวลีบ...อะไรของเขานะ... ทำไมต้องโมโหเหมือนจะงาบ หัวหล่อนได้อย่างนั้นแหละ......แล้วจะมารับทำไม ใครขอร้อง....ทั้งหมดนี้ทิพย์วารีได้แต่คิด ไม่กล้าพูดออกไปหรอก

“อย่าให้เกิดเหตุการณ์อย่างนี้อีก” ปราบพูดเสียงเย็น

“คะ?”

“อย่าลืมว่าเธอเป็นของฉัน อย่าให้ไอ้หมอนั่นจับมือถือแขนอีก” สั่งเสร็จเขาก็กระชากรถขับออกไปอย่างรวดเร็ว...

“หนูไม่ได้เป็นของคุณ” ทิพย์วารีรวบรวมความกล้า กลั้นใจเถียงออกไปไม่ยอมให้เขามาทึกทักเอาง่าย ๆ

“หึหึ.....จะให้ทบทวนอีกรอบไหม” คนใจร้ายปรายตามามองเด็กดื้อ

ทิพย์วารีเม้มปากแน่น ป่วยการจะทุ่มเถียงกับคนเอาแต่ใจ ชาติหน้าก็ไม่มีวันเอาชนะได้หรอก หล่อนได้แต่นิ่งเงียบ แต่เมื่อเวลาผ่านไปซักระยะ ปรากฏว่าทางที่มาไม่ใช่ทางกลับบ้าน...หญิงสาวหันขวับไปถามคนข้าง ๆ ทันที

“นี่ไม่ใช่ทางกลับบ้านนี่คะ....เราจะไปไหนคะ” หญิงสาวใจคอไม่ค่อยดี ขนาดอยู่ที่บ้านแท้ ๆ ยังไม่ค่อยจะปลอดภัย แล้วนี่เขาจะพาหล่อนไปที่ไหนอีก

“เดี๋ยวก็รู้”

“หนูไม่ไป...จอด !...หนูจะกลับบ้าน” ทิพย์วารีกระสับกระส่ายแต่ครั้นจะเปิดประตูกระโดดลงไปหล่อนก็ไม่กล้าพอ

“เฉย ๆ เถอะน่าทำเป็นกระต่ายตื่นตูมไปได้...ฉันจะให้เธอไปทำความสะอาดที่คอนโดให้เท่านั้นเอง” ปราบสงสารท่าทางตื่น ๆ จนต้องรีบเฉลยทั้งที่อยากจะสั่งสอนเด็กดื้อที่กล้าแข็งข้อใส่

“ที่นั่นก็มีแม่บ้านอยู่แล้วนี่คะ”

“แต่ฉันต้องการให้เธอเป็นคนทำ”

ปราบหันมากดดันคนข้าง ๆ ด้วยสายตาคมดุขณะที่รถติดไปแดง แต่พอคนตัวเล็กก้มหน้างุด รอยยิ้มน้อย ๆ ก็ปรากฏที่มุมปาก...ขู่ง่ายเหลือเกินแม่คุณ...น่าเอ็นดูดีเหมือนกัน...ปราบอดคิดเปรียบเทียบกับแฟนเก่าไม่ได้....น้องอร...ชายหนุ่มเอาอกเอาใจหล่อนสารพัด แต่สุดท้ายหล่อนก็ตีจากไปง่ายดาย เหมือนไม่เคยมีเยื่อใยต่อกัน...แต่ก็แปลกทำไมเขาถึงไม่รู้สึกเจ็บอีกยกเว้นวันแรกที่กินเหล้าเมามายจนเกิดเรื่องขึ้นมาจนได้.....

ชายหนุ่มขับรถมาถึงคอนโดของเขาที่อยู่ใกล้กับบริษัทมากกว่าที่บ้านซึ่งอยู่คนละทาง ห้องของเขาอยู่ชั้นบนสุดเป็นเพ็นท์เฮ้าส์หรูที่เขาเพิ่งจะซื้อให้ตัวเองไม่ถึงปีเป็นรางวัลที่เขาทุ่มเททำงานอย่างหนัก เป็นผลให้บริษัทเติบโตอย่างก้าวกระโดด ดังนั้นที่แห่งนี้จึงยังไม่เคยมีใครย่างกรายเข้ามา แม้แต่น้องอร....

ทิพย์วารีเข้ามาในห้องซึ่งดูหรูหราโอ่อ่ากดข่มผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อย่างหล่อนจนเหลือตัวเท่ามด...หล่อนเดินหาอุปกรณ์ทำความสะอาดเพื่อที่จะรีบ ๆ ทำให้เขาจะได้รีบกลับบ้าน ขืนอยู่อย่างนี้ไม่น่าจะปลอดภัย