บทที่6 ตัวตายตัวแทน

หลังคุณภพทานอาหารกลางวันในสวนเสร็จ นุชเข็นรถเข็นพาพ่อมานั่งดูข่าวในบ้าน ชายวัยใกล้ชราจะมีอะไรมากกับชีวิต นอกจากเสพข่าวสารบ้านเมืองประดับสมอง เพื่อให้รู้ทันเหตุการณ์ เดี๋ยวนี้สังคมมันเสื่อมโทรม อันตรายรอบด้าน นุชกดรีโมทเปิดข่าวให้พ่อดู ส่วนเธอก็นั่งอยู่ข้างๆ บนเก้าอี้หวาย ดวงตาสองคู่จับจ้องไปที่ทีวีฟังเนื้อหาข่าวสารอย่างใจจดใจจ่อ

[บุกจับกุมชายหนุ่มหน้าตาดี ข่มขืนนักเรียนวัยสิบเจ็ดจนอวัยวะเพศฉีกขาด เลือดไหลไม่หยุด จนต้องหามส่งโรงพยาบาล เจ้าหน้าที่ต้องตรึงกำลังป้องกันการถูกรุมประชาทัณฑ์จากประชาชนที่มามุงดูแผนประกอบการรับสารภาพ]

[สาวน้อยนามว่า ม. ถูกล่วงละเมิดทางเพศจนถึงขั้นติดเชื้อไวรัส ป่วยเข้ารับการรักษาจากโรงพยาบาล และถูกกระทำชำเราจนช้ำใน ทำให้เกิดแผลติดเชื้อ ภายในอวัยวะเพศอาการน่าเป็นห่วง]

ใบหน้าหวานๆ ซีดเผือด เหงื่อค่อยๆ ซึมออกมาเป็นเม็ดตามหน้าผาก มือบางรีบกดรีโมทปิดทีวี คุณภพกำลังดูชะงักค้างไปชั่วขณะ จึงอ้าปากถามลูก เห็นสีหน้าของลูกสาวไม่ค่อยดี

“นุชเป็นอะไรลูก ปิดทำไมพ่อกำลังสาปแช่งพวกมันอยู่เลย”

“คือ มันน่ากลัว พวกเธอจะเป็นอะไรมากมั้ยคะ น่าสงสาร”

“สังคมสมัยนี้มันไม่เหมือนแต่ก่อน คนมันขาดศีลธรรม ถึงได้เกิดเรื่องเลวร้ายขึ้น มันก็ดูไม่ดีถ้าคนเป็นพ่อจะสอนลูกเรื่องแบบนี้ ครั้งแรกของผู้หญิง ก็ได้เลือดกันทุกคนแหละลูก เพศศึกษานุชก็เรียน ในเมื่อรู้แล้ว ลูกคิดว่าครั้งแรกของลูก ลูกควรจะเสียมันให้กับคนที่ลูกรัก ความรักเป็นสิ่งสวยงาม พ่อบอกได้แค่นี้ มันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน พาพ่อไปพักผ่อนเถอะ พ่ออยากพักสายตา”

“ค่ะ” ร่างอรชรเดินมาเข็นรถเข็นพาพ่อของเธอไปพักผ่อนเหมือนทุกวันที่เธอคอยดูแลไม่ห่าง

บ่ายสองโมงได้เวลาที่พี่สาวสุดสวยเดินกลับมาจากข้างนอก นีเมื่อยล้าจากการเดินช็อปปิ้ง เธอรีบวางข้าวของไว้บนโต๊ะ หย่อนสะโพกกลมมนนั่งลงบนโซฟาตัวเก่า พร้อมกับตะโกนเรียกน้องสาวต่างแม่ดังลั่น

“นุชๆ อีนุช!! ไปไหนของมัน นุช อีนุช!!”

“ค่ะ มาแล้ว พี่นีมีอะไร” น้องสาวต่างแม่รีบเข้าไปหาคนเป็นพี่

“ไปเอาน้ำเย็นมาให้กินหน่อยซิ ร้อนจะตายอยู่แล้ว เอ้อ... แล้วทาเล็บให้ด้วย ซื้อสียาทาเล็บมาใหม่ สีสันถูกใจฉันมาก เร็วๆ นะ ไปเอาน้ำมาซิ เอ้อ มองอยู่ได้ ไม่เคยเห็นคนสวยหรือไง”

นุชรีบวิ่งไปหาน้ำหาท่ามาให้พี่สาวดื่มเร็วทันใจ เธอนั่งกับพื้น ทาเล็บให้พี่สาวสุดสวยอย่างประณีต

“แม่บอกว่าแกตกลงจะแต่งงานกันคนแก่แทนฉัน ใช่มั้ย? ยัยนุช”

“ค่ะ ถ้ามันทำให้ครอบครัวเราสบายขึ้น นุชก็ยินดี นุชอยากเห็น พ่อ แม่ แล้วก็พี่นีสบาย”

“จ้า แม่ยอดกตัญญู รู้มั้ยทำไมฉันถึงไม่แต่งงานกับลูกชายคุณอุไรวรรณ คนทั่วทั้งจังหวัดเขาซุบซิบนินทากันว่า แฟนสาวของลูกชายคุณนายดันตายก่อนจะได้เข้าพิธีแต่งงานไม่กี่วัน แกคิดดูซิ ลางร้ายแค่ไหน ลางไม่ดีแน่ๆ แล้วถ้าลูกชายคุณนายวรรณดีจริง ทำไมต้องหาผู้หญิงมาแต่งงานด้วย ฉันว่าต้องมีอะไรแน่ๆ เห็นแม่เล่าให้ฟังทำงานจนตัวดำเป็นตอตะโกเหงื่อไหลไคลย้อย แค่คิดฉันก็เหม็นแล้ว แหวะ จะอ้วก ไอ้ที่พูดกันว่าหน้าตาดีคงไม่ใช่ ถ้าหน้าตาดีจริง คงมีแต่คนไปสมัครเป็นลูกสะใภ้ ฉันว่าลูกชายคุณนายซาดิสม์แน่ๆ ยังไงก็ขอบใจแกนะ ที่เสียสละยอมมีผัวตั้งแต่อายุยังน้อย ขอให้ความกตัญญูของแกสนับสนุนให้แกอยู่รอดปลอดภัยแล้วกัน ฉันเอาใจช่วย” นีร่ายยาว รับข่าวสารมาแบบผิดๆ ติดเน็ต เล่นแต่เฟซ เซลฟี่ทั้งวัน ดูแต่ยอดกดไลค์

“เอ่อ มันอาจจะไม่ใช่แบบนั้นก็ได้ค่ะ” ใบหน้าหวานไร้สีเลือดหวาดกลัว แต่ก็ไม่ตีตนไปก่อนไข้ ไม่นานคุณวลัยก็เดินเข้ามาพร้อมกับชุดแต่งงานที่ไปรับมาจากบ้านคุณนายอุไรวรรณ

“อะนี่ ยัยนุชลองเอาชุดไปใส่ให้ฉันดูหน่อยซิ รูปร่างไม่ผิดกันมาก น่าจะพอดี” วลัยยื่นชุดให้นุช

“โอ้โห สวยจังเลยค่ะแม่ แต่สวยก่อนตายไม่เอาดีกว่า” นีพลั้งปาก

“น้อยๆ หน่อยยัยนี น้องมันอุตส่าห์เป็นตัวตายตัวแทน พูดอะไรที่มันเป็นมงคลหน่อย แผนการทั้งหมดอยู่ในหัวอันชาญฉลาดของฉันหมดแล้ว แกแค่ทำตามคำสั่ง เข้าใจมั้ยนุช ขอบใจที่เสียสละเพื่อทุกคน แม่ซึ้งจนพูดอะไรไม่ออกแล้ว อาทิตย์หน้าก็เข้าพิธีแต่งงาน หวังว่านุชคงไม่ทำให้แม่ผิดหวังนะ ฮื่อ...น้ำตาแห่งความภูมิใจ แม่ดีใจจริงๆ นุช” นางวลัยก็บีบน้ำตาเหมือนเคย