Ep.2 ท่านชีค...ผู้น่าเกรงขาม(2)

มิราพยายามหายใจเข้าปอดลึกๆ ข่มความกลัวและความหวาดหวั่นในใจให้ตนเองสงบได้มากที่สุด ทว่ายิ่งพยายามบอกตนเอง หน้าอกของเธอกลับกระเพื่อมขึ้นลงอย่างเห็นได้ชัด ตามจังหวะการหายใจของเจ้าตัว

เธอรู้สึกได้ถึงรังสีบางอย่างวูบวาบโอบรอบตัวเธอ ทางด้านหลัง และเริ่มรู้สึกได้ถึงลมหายใจแผ่วเบาอุ่นๆรินรดต้นคอทั้งสองข้างสลับกันไปมา

‘พระเจ้า เธอกำลังประหม่าและหวาดหวั่นอย่างที่สุด’

เขามายืนอยู่ข้างหลังเธอแล้ว ยืนอยู่ในระยะประชิด แล้วหญิงสาวก็เบิกตากว้างขึ้น ขนลุกเกลียวไปทั่วร่าง เมื่อรู้สึกว่าผมของเธอถูกสัมผัส

และนาทีต่อมาหัวไหล่บางทั้งสองข้างของเธอ ก็กำลังถูกมือใหญ่กอบกุมเบาๆ แล้วค่อยๆดันร่างของเธอให้หันไปเผชิญหน้า

ผู้หญิงคนนี้มีแรงดึงดูดบางอย่างให้เขาอยากเดินเข้าไปหา เส้นผมสีดำสลวยที่ทอดยาวลงมาถึงบั้นเอว ดูสวยเงางามมีน้ำหนัก

และเมื่อได้สัมผัสและดอมดมก็รู้ว่ามันนุ่มมือและหอมกรุ่นมากแค่ไหน

ผิวพรรณของเธอที่มองผ่านผ้าโปรงใสบางๆ ก็ขาวผ่อง ที่สำคัญรูปร่างของเธอ ส่วนโค้งส่วนเว้าของเธอ โดนใจเขามาก ตัวเล็กๆ บอบบาง ทว่าน่ากอด น่าฟัด

แต่ว่าหน้าตาของเธอจะน่าพิศมัยมากเหมือนกับเรือนร่างของเธอไหม

แล้วทันทีที่ชีคหนุ่มได้ยลโฉมรูปหน้าของสาวงามตรงหน้า เขาถึงกับอึ้งไปชั่วครู่

ดวงหน้าเรียวรีรูปไข่ ประกอบไปด้วยดวงตาดำขลับกลมโตที่ล้อมรอบด้วยแพรขนตาดกหนางอนงาม จมูกเล็กโด่งเชิดน้อยๆ รับกับริมฝีปากเล็กจิ้มลิ้มน่าจุมพิตสีเลือดฝาดสาวแวววาว รวมกันช่างสวยเหมาะเจาะ ราวกับแม่เทพธิดาที่มาจากสรวงสวรรค์

ความจริงแล้ว ผู้หญิงหลายคนที่ผ่านสายตาของเขามา ก็ล้วนงดงามไปคนละแบบ แต่กลับไม่สะดุดใจเขาเท่าเธอ

ทว่าสาวน้อยผู้นี้ที่แม้จะดูตัวเล็กบอบบางกว่าใคร แต่กลับทำให้เลือดในกายของเขาสูบฉีดร้อนขึ้นมาตั้งแต่นาทีแรกที่ได้ยลโฉมใบหน้าของเธอ บางอย่างกลางกายของเขาก็ตื่นตัวจนยากที่จะควบคุม

ผู้หญิงที่ทำให้ปฏิกิริยาทางร่างกายของเขาเกิดอาการแบบนี้นี่แหละ ที่จะผ่านการพิจารณา โดยไม่ต้องสัมภาษณ์ใดๆ

มิราอ้าปากค้างนิดๆเมื่อสบตาคมกล้าดุจดวงตาของพญาเหยี่ยวทะเลทรายนั้น

เขาตัวสูงมากจนเธอต้องแหงนมองคอตั้ง เธอแทบจะไม่กะพริบตาเมื่อกำลังตะลึงกับเบ้าหน้าหล่อคมและดวงตาสีทรายแสนเสน่ห์ของเขา

‘โอ้แม่เจ้า เขาหล่อมากจริงๆ แต่ก็ดูน่าเกรงขามสุดๆ เพราะดวงตาคมดุแจ่มจรัสราวกับแสงดาวยามค่ำคืนของเขา ทอประกายแวววาวภายใต้คิ้วดำเข้มดกหนาโค้งสวยราวกับปีกกา

‘...เขาเลือกเธอ...’ ชีคหนุ่มคิด

‘...เธอจะถูกเลือกไหม’ หญิงสาวคิด

ขณะที่หัวใจดวงน้อยเต้นระรัว จนหวั่นกลัวว่าเขาจะรู้ว่าเธอกำลังประหม่าต่อสายตาที่จ้องมองมาของเขามากแค่ไหน

แน่นอนว่าเธอแอบหวั่นไหวตั้งแต่นาทีที่แรกสบตาคมดุนั่น เพราะเขาราวกับเจ้าชายในจินตนาการที่เธอนึกภาพเอาไปฝันบ่อยๆ

“ซามาน”

“ขอรับนายท่าน”

“บอกให้ผู้หญิงคนอื่นๆ กลับบ้านไปให้หมด ข้าเลือกสาวน้อยคนนี้” เขาสั่งองครักษ์เสียงเข้ม

มิราได้ยินคำสั่งนั้นเต็มสองรูหู เธอไม่อยากจะเชื่อเลย ยิ่งจ้องตาชายหนุ่มด้วยดวงตากลมแป๋วเข้าไปใหญ่ แถมยังเบิกกว้างขึ้นอีกนิด เมื่อรู้ว่าเขาเลือกเธอแล้ว

ชีคหนุ่มยิ้มเมื่อเห็นว่าเจ้าของร่างเล็กสมส่วนตรงหน้า ยังอ้าปากค้างไม่หุบสักที หากในห้องนีมีแมลงวัน มันคงบินเข้าปากเธอเป็นฝูงแล้ว

“เห็นทีว่า ข้าคงต้องปิดปากเจ้าด้วยปากของข้าเสียแล้วกระมัง”

สิ้นเสียงประกาศิต ใบหน้าคมคร้ามหล่อเหลาก็โน้มต่ำลงมา แล้วครอบครองปากเรียวเล็กอย่างนุ่มนวลอ่อนโยน

แผ่วพลิ้วในคราแรก ทว่านาทีต่อมาลิ้นสากระคายก็เริ่มล่วงล้ำเข้ามาในโพรงปากของเธอ เพื่อตวัดลิ้มชิมรสชาติแสนหวานของโพรงน้ำผึ้งดิบที่ไม่ได้ผ่านการกลั่นกรองใดๆ อย่างแสนหวาน อ้อยอิ่ง แล้วก็พาเธอดำดิ่งลงสู่ห้วงของอารมณ์กฤษณามืดดำแห่งหุบเหวกามารมณ์

ที่คู่รักหลายคู่ต่างก็ยินดีที่จะตกลงไปในห้วงเหวนั้นด้วยกัน เพื่อที่จะช่วยกันปีนป่ายขั้นมายังสรวงสวรรค์ที่สวยงาม