ตอนที่ 16 ห้ามใจไม่ได้

ระหว่างการเดินทางธีรภพเปิดเพลงคลอบนรถ ไอลดาเริ่มฮัมเพลงผ่อนคลายไม่กดดันเหมือนครั้งแรกที่ได้เดินทางด้วยกัน

เมื่อมาถึงทั้งสองก็เดินไปขึ้นสปีทโบ้ทเดินทางไปยังเกาะฟาร์มมุก ไอลดานั่งเพลิดเพลินมองทะเลกว้าง ธีรภพหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปเธอไว้ ไอลดาหันมาเห็นคิดว่าเขาเล่นมือถือ

“ตรงนี้มีสัญญาณเหรอคะ”

“มีบ้าง แต่ขาด ๆ หาย ๆ อยากถ่ายรูปไหม”

“ค่ะ”เธอยิ้มสดใสก่อนจะขยับตัวจัดมุมเพื่อโพสท่าถ่ายรูป ธีรภพตั้งการขับอัตโนมัติตามถ่ายรูปให้เธอก่อนจะนั่งลงข้าง ๆ แล้วเซลฟี่ร่วมกัน

ธีรภพกดถ่ายรูปใกล้ชิดไอลดายิ้มให้กล้องแล้วเหลือบมองเขา ธีรภพหันมองเธอเช่นกันจากนั้นก็กดถ่ายรูปที่ทั้งสองมองตากันหวานซึ้งสบตากันอยู่อย่างนั้นก่อนที่จะผละออกห่างกันต่างคนต่างเขินทำอะไรไม่ถูก

“ใกล้ถึงเกาะแล้ว เตรียมตัวลงเถอะ” ธีรภพรีบเดินกลับไปขับเรือ ไอลดาเม้มปากแน่นหยิบจับกระเป๋าแก้เขิน

เมื่อมาถึงเกาะฟาร์มมุกสปีทโบ้ทจอดเมื่อใกล้ถึงฝั่ง ชาวบ้านวิ่งมาช่วยกันขนข้าวของ ธีรภพกระโดดลงน้ำทะเลแล้วยื่นมือให้จับ ไอลดายืนลังเลกลัวว่าเขาจะแกล้ง

“เป็นอะไร?”

“กลัวว่าคุณแกล้ง”

“ไม่แกล้งแล้ว แต่ถ้าไม่ลงมาตอนนี้ฉันจะให้เธอนอนบนเรือจนกว่าจะเช้า” คิ้วเข้มเลิกขึ้นยังไม่วายที่ขู่ ไอลดารีบยื่นมือจับมือหนากลัวว่าเขาจะให้นอนบนเรือจริง ร่างบางกระโดดลงจากเรือแขนแกร่งก็รวบตัวเธอไว้ในอ้อมกอดแล้วอุ้มเธอมายืนบนหาดทราย ไอลดาหน้าแดงเขินจนทำตัวไม่ถูกรีบคว้ากระเป๋าตัวเองจะเดินไปที่กระท่อม

“ไปไหน” ธีรภพเอ่ยถามเมื่อไอลดาจะเดินไปอีกทาง

“ไปกระท่อมค่ะ”

“ฉันจะให้เธอไปพักที่บ้านพักของฉัน ตามมา” พูดเสร็จธีรภพก็เดินนำไปอีกทางไอลดาเดินตามเขาไปเรื่อยๆ จนมาถึงบ้านหลังใหญ่ริมเขาถึงกับตาโต บ้านหลังนี้สวยมากตัวบ้านสร้างด้วยไม้ตั้งอยู่ท่ามกลางธรรมชาติ ห้อมล้อมไปด้วยต้นไม้และลำธารไหลผ่าน มีดอกไม้ข้างริมธารและหน้าสวน บรรยากาศดีกว่าที่กระท่อมเป็นร้อยเท่า

“ลดาไม่เคยรู้เลยว่ามีบ้านหลังนี้อยู่บนเกาะ”

“แน่ล่ะ นี่เป็นพื้นที่ส่วนตัวของฉันไม่ใช่ใครก็จะเข้ามาได้ เข้าบ้านเถอะขับรถมาเหนื่อยอยากนอนพักแล้ว”

ธีรภพก้าวขึ้นไปเปิดประตูบ้าน ภายในถูกแยกเป็นสัดส่วนมีห้องรับแขก ห้องครัวและห้องนอนสองห้องมีที่นอน ห้องน้ำส่วนตัวติดมุ้งลวดรอบบ้านไม่ต้องกางมุ้งนอน ไอลดาเดินดูรอบๆ บ้านแล้วหยิบอุปกรณ์มาจะทำความสะอาด

“ไม่ต้องทำหรอก แย้มมาทำให้หมดแล้วไปพักผ่อนเถอะ เย็นๆค่อยทำอาหาร”

“ค่ะ” ไอลดาเดินเอากระเป๋าเข้าไปเก็บในห้องมาครั้งนี้เหมือนเธอได้มาเที่ยวรีสอร์ตเพื่อพักผ่อน เธอมองดูบรรยากาศภายนอกจากหน้าต่างเลยจะขอธีรภพออกไปเดินเล่นนอกบ้าน แต่เห็นเขานอนหลับอยู่ในที่เปิดประตูไว้ให้ลมเข้าเธอเลยไม่รบกวนเดินออกไปที่ริมลำธารลำพัง

เมื่อเท้าได้สัมผัสน้ำรู้สึกสดชื่นอยากลงไปเล่นให้ชุ่มปอด เธอหันมองซ้ายขวาไม่มีใครเลยกลับเข้าบ้านไปเปลี่ยนใส่ผ้าถุงลงไปแช่น้ำในลำธาร ไอลดาแหวกว่ายดำน้ำเล่นมีความสุขก่อนจะหงายหลังแช่น้ำมองภูเขาและท้องฟ้ามีต้นไม้บางต้นยื่นเลยมายังลำธาร สักพักเธอก็เห็นงูตัวเล็กบนต้นไม้ทำท่าห้อยลงมาเหมือนจะลงน้ำ ไอลดาหน้าตาตื่นเปลี่ยนท่านั่งแล้วกรีดร้องเสียงดังด้วยความตกใจทำให้ธีรภพสะดุ้งตื่นวิ่งตามหาเจ้าของเสียง

“คุณธีช่วยด้วย ช่วยด้วย!” ไอลดาตะโกนสุดเสียงน้ำตาไหลตกใจกลัวสุดขีดจ้องมองงูตัวนั่นก็ค่อยๆ เอาหัวลงถึงผืนน้ำ ธีรภพวิ่งมาเห็นพอดี

“อยู่นิ่ง ๆ ไว้ อย่าขยับมันแค่จะข้ามฝั่ง ไม่ต้องกลัว!” เขาตะโกนบอกไม่ให้เธอกระโตกกระตากแล้วเดินลงน้ำจะไปหาเธอแต่งูเลื้อยเร็วจนผ่านตัวเธอก่อนที่เขาจะไปถึง

ไอลดายืนนิ่งน้ำตาไหลพรากสั่นไปทั้งตัวเหลือบมองงูเลื้อยผ่านไป ร่างบางแข็งทื่อนิ่งไปชั่วขณะ

“ลดา” เสียงเรียกของเขาไม่ทำให้ไอลดารู้สึกตัว ธีรภพรีบเดินมาหาหยุดยืนอยู่ด้านหน้าของเธอแล้วพยายามเขย่าตัวเธอ

“ลดา มองคุณธีเดี๋ยวนี้มองคุณธีได้ยินไหม ลดา!”ธีรภพหน้าเครียดเรียกเสียงดังกังวลว่าเธอจะช็อค ไอลดาถูกเขย่าตัวอย่างแรงจนรู้สึกตัวโผกอดกายหนาทันที ร่างบางสั่นเทาร้องไห้หนักหวาดกลัวสุดขีดเขาโอบกอดแล้วลูบหลังเนียนแผ่วเบาเพื่อปลอบโยน

“คุณธีอยู่นี้แล้วไม่ต้องกลัว”เสียงทุ้มอ่อนโยนแต่ร่างกายกลับร้อนรุ่ม เมื่อได้สัมผัสกับกายผิวเนียนละเอียดเขาก็เริ่มอยากจะทำอย่างอื่นมากกว่าแค่ปลอบ ไอลดาใส่แค่ผ้าถุงเปียกน้ำรัดเน้นสัดส่วนของเธอ เนินเนื้อนุ่มอวบอิ่มขเบียดอกแกร่ง ร่างกายที่แช่อยู่ในน้ำเย็นมันพลุ่งพล่านเลือดลมสูบฉีดแทบคุมสติไม่อยู่แต่สาวน้อยไม่รู้เรื่องยังกอดเขาแน่นอยู่อย่างนั้น เขาเกรงว่าเจ้าธีน้อยที่กำลังผงาดอยู่ในเป้ากางเกงจะทำให้เธอตกใจเลยดึงตัวเธอออกจากอ้อมอกอย่างตัดใจ

“ไม่เป็นอะไรแล้วนะ” เสียงทุ้มแหบแห้งพยายามไม่ฟุ้งซ่านแต่ใบหน้าสวยหวานกับสายตาสวยที่ช้อนมองทำให้เขาหวั่นไหวเหลือบมอง ลำคอเรียวผิวขาวจั๊วะมีเสน่ห์มากขึ้นเมื่อมีหยดน้ำเกาะ มันช่างทำให้เขากระหายอยากซับน้ำจากผิวเนียนให้แห้งเหือด ความอดทนที่เคยมีหมดสิ้นลงตรงนี้หน้าหล่อโน้มเข้าใกล้ราวกับมีแรงดึงดูดไม่อาจต้านความต้องการได้อีก ริมฝีปากอุ่นประกบเข้ากับริมฝีปากนุ่มแผ่วเบาไอลดาตาเบิกโพลงนิ่งไม่คัดค้านด้วยใจที่รักเขาและเคลิ้มไปกับรสจูบแสนหวานที่เขามอบให้ หัวใจดวงน้อยเต้นแรงไม่เป็นจังหวะปล่อยให้เข้าสอดลิ้นหนาเข้าภายในปากนุ่มแล้วตวัดหยอกดูดดุนล้อลิ้นน้อยอย่างกระหาย

สปอยตอนต่อไป

“ถ้าเธอเป็นผู้หญิงของฉัน ฉันไม่มีวันทิ้งขว้างอยู่แล้ว”

“คุณธีจะรับผิดชอบลดาเหรอค่ะ” หน้าสวยเอียงมองเขาที่ยังคลอเคลียอยู่ข้างหู ธีรภพผละมามองสบสายตาสวย

“ใช่ รับผิดชอบเหมือนพวกสาวๆของฉัน เรามาทำข้อตกลงกันอย่างที่ฉันทำก่อนที่จะลากผู้หญิงพวกนั้นขึ้นเตียง ฉันจะให้เงินเลี้ยงไม่ขาด เธอต้องมาหาทุกครั้งที่ฉันต้องการ ถ้าไม่เรียกหาไม่ต้องมาให้เห็นห้ามโทรหา ฉันไม่ใช่คนรักของเธอเราจะไม่ดินเนอร์ไม่ควงกัน ระหว่างที่เป็นของฉันห้ามนอนกับผู้ชายคนอื่นเด็ดขาด เธอไม่มีสิทธิ์หึงหวงเวลาฉันอยู่กับผู้หญิงคนอื่นและอย่าแสดงเป็นเจ้าของเพราะฉันไม่ชอบ ถ้าเธอมีคนรักฉันจะไม่เหนี่ยวรั้ง และเมื่อไหร่ที่เริ่มเบื่อฉันก็จะให้เงินก้อนหนึ่งแล้วต่างคนต่างไป ตกลงตามนี้นะ”