06 | ฆ่าฉันเถอะNc25++

“แกมันปีศาจ!!”มิโดระไม่ยอมลดราวาศอกลงแม้แต่น้อยพวงแก้มเนียนแดงก่ำด้วยอารมณ์หวามและอาการฉุนจัด ผู้ชายคนนี้ชั่งกักขฬะเสียเหลือเกินทว่าเธอก็มิอาจปฏิเสธได้ว่าเมื่อครู่ตนก็หลงใหลเผลอไผลครวญครางอย่างรัญจวนใจ

“หึ!! ปากกล้าดีนะทั้งที่นอนอ้าขาใต้ร่างฉันแบบนี้”ต้องมอบรางวัลความอวดดีให้กับสาวน้อยคนนี้แล้วสินะ ทั้งที่ร่างกายของเจ้าหล่อนกำลังเรียกร้องหาเขาทว่าสีหน้าและฝีปากกลับเก่งกล้า

“ทำไมฉันต้องกลัวคนอย่างแกด้วย!!”ขาเรียวสวยพยายามหนีบเข้าหากัน อับอายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนีเธอไม่เคยนอนเปลือยเปล่าให้ชายใดได้เห็นแก่นแท้ของตน แต่ทว่าคนตรงหน้ากับใช้ริมฝีปากร้อนสัมผัสร่างกายของเธอทุกสัดส่วน

“ชู่ว์!! เธอยังไม่รู้เลยว่าความหวาดกลัวในตัวฉันคืออะไร แต่ฉันชอบนะคู่ต่อสู้แบบเธอมิโดระ”ร่างสูงจู่โจมเธออีกครั้งโดยการรวบแขนเรียวเสลาทั้งสองข้างของเจ้าหล่อนขึ้นเพื่อไม่ให้ขัดขืน

“ปล่อยฉัน!! ยะ...หยุดนะ”เมื่อเห็นชายหนุ่มใช้มือข้างที่ว่างปลดกางเกงและอันเดอร์แวร์ลงจนความใหญ่โตภายในผงาดงันอย่างน่าเกรงขาม ร่างเล็กของมิโดระถูกกักกันเอาไว้ด้วยกายบึกบึนโดยที่เจ้าหล่อนยังสาดด่าทอใส่เขาไม่หยุดหย่อน

“ไอ้บ้า! อึก...ไอ้คนกักขฬะปล่อยฉันนะ”น้ำตาถูกสั่งการทำงานหลั่งไหลออกมาทั้งที่พยายามจะดิ้นเร่าให้เป็นอิสระจากพันธนาการแกร่ง ยิ่งรอยยิ้มเหี้ยมถูกส่งมาให้ราวกับว่าฝันของเธอแตกสลาย บางสิ่งถูกถูไถไปตามรอยแยกกลีบกุหลาบงามที่มีหยาดน้ำทิพย์อาบชโลมอยู่

“ฉันจะเปลี่ยนเสียงด่าของเธอเป็นเสียงครวญคราง”

“กรี๊ด!!! เอาออกไป อึก...เจ็บหยุดนะ ฮื้อ...”ฝ่ามือน้อยดันหน้าท้องแข็งแกร่งให้ผละออกห่าง ลายเท้าเล็กทั้งสองข้างดีดดิ้นไปมาในอากาศในขณะที่มือหนาเคลื่อนมาจับเรียวขาเสลาให้อ้าออกกว้างมากยิ่งขึ้น

“โอ้ว!! เลือดบริสุทธิ์”สายตาคมเข้มมองจุดเชื่อมความสัมพันธ์ยิ้มกระหยิ่มในใจ นานแค่ไหนแล้วที่เขาไม่ได้ลิ้มรสชาติของสาวบริสุทธิ์เลย ฟรานซิสจดจ้องดวงหน้าที่แปดเปื้อนไปด้วยน้ำตา แวบแรกหัวใจดวงแกร่งถึงกับไหวยวบอ่อนไหวกับหยาดน้ำตาของมิโดระ สาวน้อยผู้เย่อหยิ่งที่คราแรกพยศแทบเป็นแทบตาย ทว่าตอนนี้กลับกำลังส่งสายตาเว้าวอนผ่านม่านน้ำตา

“ปล่อยฉัน...อืม!”ริมฝีปากหนากระแทกจูบลงมาปิดปากชั่งค้านของเธอเสีย โดยที่สะโพกสอบยังคงแช่นิ่งไว้ไม่ไหวติ่งใดๆ ลิ้นสากตวัดพัวพันกับเรียวลิ้นนุ่มควานหาความหวานล้ำภายในอุ้งปากบาง ฝ่ามือกอบกุมอกสล้างใช้นิ้วสะกิดปลายถันสร้างความเสียวซ่านแก่สาวน้อยผู้แสนไร้เดียงสา

“อึก....อื้อ!!”หญิงสาวครางประท้วงในลำคอจิกเล็บลงบนท้ายทอยของเขาระบายความเจ็บปวดที่ปะปนกับความเสียวซ่าน ช่วงล่างเริ่มทำงานขยับในจังหวะเนิบนาบทว่าหนักแน่นทุกการเคลื่อนไหว

“ซี๊ด!!! แน่นฉิบ อ่า....”ช่องทางรักคับแน่นโอบรัดท่อนลำรักจนแทบขยับเขยื้อนไม่ได้ สะโพกขยับเข้าหาร่างบางอย่างหนักหน่วงยิ่งเธอดีดดิ้นไปมาทรวงอกสล้างยิ่งไหวกระเพื่อมขึ้นจนเขาต้องเอื้อมมือบีบเคล้นมันหนักมือใช้นิ้วชี้และนิ้วโป้งคีบปลายถันจนชูชัน

“อึก!! เจ็บ โอ๊ย!! พะ...พอแล้ว”มิโดระส่ายหน้าเป็นพัลวันน้ำตาแห่งความเจ็บปวดยังคงหลั่งไหลออกมาจากหน่วยตาคู่งามไม่ขาดสาย ยิ่งแรงอัดกระแทกของความเป็นชายที่ใหญ่กว่าร่างกายเธอเป็นสองเท่ายิ่งเขาเคลื่อนไหวเข้ามาเท่าไหร่หญิงสาวก็แทบอยากกลั้นใจตายหนีความทรมานนี้เสีย

“อืม!! แพร่บ!!”ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงต่ำใช้ปากครอบครองยอดอกสีหวานเข้าเต็มอุ้งปาก ฟันคมฝังลงขบกัดดูดดึงจนมันแทบหลุดติดปากของเขา ช่วงล่างทำงานอย่างไม่หยุดหย่อนถาโถมความเป็นชายเข้าใส่คนปากดีอย่างไร้ความปรานี

“ได้โปรด อึก...อ่า!!”คำขอร้องแปรเปลี่ยนเป็นน้ำเสียงครางกระเส่าเมื่อเพลิงสวาทถูกดำเนินต่อไปเรื่อยๆ จนกายสาวร้อนฉ่าขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ ทุกจังหวะการโยกขยับของเขาชั่งทำให้สาวน้อยผู้แสนใสซื่อเสียวกระสันซ่านไปหมด

“ซี๊ด!! เธอกำลังทำให้คลั่ง”ฝ่ามือหนาบีบเข้าที่เอวคอดกิ่วยกมันขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้เจ้าหล่อนรับแรงกระทำอันแสนหยาบโลนของเขาได้ถนัดกว่าเดิม ร่างแน่งน้อยกำลังกลืนกินจิตวิญญาณของชายหนุ่มไปทีละน้อย ฟรานซิสจ้องมองดวงหน้าที่กำลังแหงนเงยหน้าครวญครางปานจะขาดใจ

“ฟรานขา~ อืม....ไม่ไหวแล้ว”รอยยิ้มร้ายกาจปรากฏขึ้นด้วยความพึงพอใจเมื่อสาวน้อยเผลอเรียกชื่อเขาด้วยเสียงกระเส่าระคนแหบพร่าจนชายหนุ่มอยากจะมอบรางวัลชิ้นงามให้เธอเสียเต็มประดา ร่างสูงโน้มตัวเข้าหาจับบ่าเล็กไว้แน่นกดกระแทกแก่นกายตอกอัดลงในความอ่อนนุ่มจนคนตัวเล็กกระตุกเกร็งถี่รัว

“โดระ...ซี๊ด!! โอ้ว รัดแน่นเกินไปแล้ว”เขาไม่เคยกระสันซ่านจนอยากจะปริแตกรวดเร็วปานนี้ ทว่าคนใต้ร่างกลับทำให้เจ้าพ่อมาเฟียปลดปล่อยเชื้อรักโดยไร้เครื่องป้องกันเข้าสู่กายเธอทุกหยาดหยด

“ปวดฉี่...ออกไปมัน อร๊าย!!!!”สะโพกน้อยลอยแอ่นขึ้นเล็กน้อยร่างกายกระตุกเกร็งอย่างไม่ทราบสาเหตุ ลมหายใจของเธอแผ่วเบาในหัวสมองปลอดโปร่งราวกับหญิงสาวลอยเคว้งในอากาศ สายตาหวานตวัดมองคนที่กระทำย่ำยีเธออย่างป่าเถื่อน

“ไงจ๊ะ! เสร็จแล้วเหรอ”ริมฝีปากหนาประทับลงบนขมับบางพลางแสยะยิ้มมองเธออย่างยากจะคาดเดาว่าเขานั้นคิดอะไรอยู่

เพี๊ยะ!!

“เอาตัวสกปรกของแกออกไปจากตัวฉัน”ฝ่ามือน้อยทั้งห้าประทับรอยไว้บนซีกแก้มฝั่งซ้ายของฟรานซิสอย่างแรงทั้งที่เรี่ยวแรงของเธอก็แทบไม่หลงเหลืออยู่เลยในขณะนี้ น้ำเสียงติดขัดหอบถี่บริภาษชายหนุ่มอย่างเหลืออดสิ่งที่เขามอบให้คือราคีคาวที่เธอพยายามรักษามันมาตลอดไม้ให้ชายใดได้ลุกล้ำเข้ามาทำลายทุกอย่างที่หวงแหน

“กล้ามากนะที่ตบหน้าฉันมิโดระ!!”สุรเสียงเข้มดังกร้าวตะคอกใส่หน้าหญิงสาวบีบลำคอระหงอย่างแรงด้วยความเกรี้ยวกราด ดึงกระชากร่างบางขึ้นมาโดยยังคงกำรอบคอเรียวไว้ไม่ยอมปล่อย ใช้ฝ่ามืออีกข้างจับสะโพกกลมกลึงกดลงให้ความแข็งขึงที่ยังไม่ทอดถอนจ้วงแทงลงลึกหลุบหายเข้าไป

“แฮ่ก~ ฆะ....ฆ่าฉันเลยสิ ฮื้อ...โอ๊ย!!”ความปวดร้าวราวกับร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยงๆ มันเกินจะรับไหว เรือนผมงามถูกตรึงกระชากขึ้นอย่างแรงจนใบหน้างามแหงนเงยมองสบตากับจอมมารผู้โหดร้าย

“รู้ไหมว่าเธอจะต้องทรมานแค่ไหน!”ไมรอช้าหรือเมตตาใดๆ อีกต่อไปฟรานซิสเดินหน้าเต็มกำลังเพื่อส่งตัวเองแตะขอบวิมานสีแดง สะโพกสอบกระดกพลิ้วเข้าหาด้วยความบ้าคลั่งจ้องมองคนที่ร้องโอดครวญด้วยความทรมานแสนสาหัส น้ำตาของเธอกลับทำให้อยากจะทะนุถนอมเธอให้มากกว่านี้

“อ่า!! โอ้ว!! โดระจะแตกแล้ว”ในโค้งสุดท้ายใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่น ความเป็นชายพองโตคับโพรงสวาทแน่น กล้ามเนื้อทุกส่วยตรึงเครียดฟังเสียงครางระงมข้างกกหูของตนปล่อยเชื้อรักพวยพุ่งเข้าสู่ในร่างกายของเธอจนอุ่นวาบไปทั่วท้องน้อย

“เธอคือรางวัลของฉันมิโดระ”