บทที่ 3 เกมรักเกมจริง

“อืม”

เสียงเล็ก ๆ ส่งเสียงครางออกมา เมื่อแฟนหนุ่มสุดหล่อของเธอ ที่พึ่งเปลี่ยนสถานะกันไม่ถึง 1 ชั่วโมง ไม่ยอมละริมฝีปากของเขาจากเธอเลย ลิ้มรสมันเอร็ดอร่อยตั้งแต่มาถึงคอนโดของชวิน

“เดี๋ยว วิน อือ”

“ไม่เดี๋ยวแล้ว ใครจะทนไหว แฟนตัวเองน่ารักแบบนี้”

จุ๊บ

ชวินค่อย ๆ ดันตัวเธอเข้าไปในห้องนอนของเขา และผลักมิ้นล้มลงบนเตียงนอน โดยที่เขาขึ้นคร่อมไว้ ทันที

ทั้งสองประสานสายตา มองกันด้วยความเสน่ห์หารักใคร่

"มิ้น วินรักมิ้นนะ วินขอกอดมิ้นได้ไหม"

ชวินส่งสายตาหวานเยิ้มจ้องมองมาที่มิ้น แฟนสาวรุ่นเดียวกัน สายตาของเขาเต็มไปด้วยความต้องการ อยากครอบครองคนที่รักไว้เป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น

"แต่ว่า..."

"ไม่ได้เหรอ" ชวินส่งสายตาออดอ้อน

"เปล่า มิ้นกลัว มิ้นไม่รู้..." มิ้นพูด

ชวินยิ้มให้กับความน่ารัก ใสซื่อ ชายหนุ่มค่อย ๆ โน้มตัว ไล่แนบริมฝีปากลงบนหน้าผาก ปลายจมูก มาถึงริมฝีปาก จูบเธออย่างอ่อนโยน และสุดท้ายจับมือมิ้นขึ้นมาจุมพิต

"ไม่เป็นไร วินจะอ่อนโยนกับมิ้นให้มากที่สุดและจากนี้วินจะดูแลมิ้นเอง มิ้นจะไม่มีวันต้องเสียน้ำตาเพราะวินแน่นอน วินสัญญา เพราะงั้นขอน่ะ" ชวินพูดกล่อมมิ้น

เด็กที่ไม่รู้ประสาอย่างมิ้นที่พึ่งเคยรู้จักกับความรักเป็นครั้งแรก มีหรือเธอจะไม่โอนอ่อนไปกับคำหวานพวกนี้ เธอยิ้มและพยักหน้าตอบตกลง

“อืออออ”

ชวินกอดมิ้นอย่างอ่อนโยน พยายามทำให้มิ้นเจ็บน้อยที่สุด...

จากวันนั้นผ่านไป 1 สัปดาห์ ชวินไปหาเพื่อนที่ผับแห่งหนึ่ง ที่กลุ่มเพื่อน ๆ นัดออกมาสังสรรค์

“ว่าไงวิน ช่วงนี้หายหน้าหายตาไปเลยนะ”

“ก็นะ”

“ดูท่าฉันจะได้นั่งเครื่องบินไปเที่ยวยุโรปฟรี ๆ แล้วสิ” วาโยพูดอย่างมั่นใจ

ชวินยิ้มมุมปาก หยิบแก้วเหล้าน้ำสีน้ำตาลยกขึ้นมาดื่มจนหมดแล้ว หยิบมือถือขึ้นมา ก่อนจะโชว์รูปบางอย่างให้วาโยดู

“เชี่ย จริงเหรอว่ะเนี่ย”

วาโยดูตกใจ เมื่อเห็นภาพชวินที่เปลือยท่อนบนนอนกอดมิ้นอยู่ในอ้อมอกขณะที่เธอกำลังหลับ และเลื่อนดูไปหลาย ๆ ภาพ

ชวินดูปฏิกิริยาของเพื่อน ๆ ในกลุ่มอย่างชอบใจ เขายิ้มออกมา

“เป็นไง อย่าลืมจองตั๋วให้สำหรับสองคนนะวาโย”

“เดี๋ยวนะสองคน ใคร”

“ฉันกับมิ้นไง”

“...” เพื่อนในกลุ่มทำสีหน้าแปลกใจ

ชวินชนะเกมนี้ ดังนั้นเขาก็ต้องได้รางวัลตอบแทนตามที่ตกลงกันไว้

“ใช่ เกมนี้นายชนะ แล้วทำไมต้องไปกับมิ้น”

“นายจะให้ฉันไปเที่ยวยุโรปคนเดียวรึยังไง ฉันก็ต้องพาแฟนฉันไปด้วยสิ”

“แฟน!” เพื่อนในกลุ่มพูดพร้อมกัน พวกเขาดูตกใจยิ่งกว่าเดิม

“ใช่ ฉันกับมิ้นเป็นแฟนกัน”

“นี่ มันไม่ใช่เกมเหรอว่ะชวิน”

“เกมของนายคือ ทำให้มิ้นสารภาพรักกับฉันและฉันสามารถเอาครั้งแรกของเธอมาได้ ฉันก็ได้มาแล้วทุกอย่างตามกติกา แต่ไม่เคยบอกนิ ว่าหลังเกมจบจะเป็นยังไงต่อ”

“...”

“ฉันสนใจมิ้นมาตั้งแต่แรกแล้ว ก่อนที่นายจะตั้งเกมบ้า ๆ นี้ขึ้นมา”

“แกเอาจริงเหรอว่ะ”

“จริง”

น้ำเสียง สีหน้า สายตาที่ดูหนักแน่น บ่งบอกถึงความจริงจังต่อความสัมพันธ์ครั้งนี้ของชวิน คนที่กอดผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าอย่างชวิน จะหยุดความเพลย์บอยไว้ที่มิ้นจริง ๆ เหรอเนี่ย...

เพื่อนในกลุ่ม สบตากันไม่พูดอะไร เพราะนี่เป็นการตัดสินใจของชวิน

“งั้นฉันยินดีกับแกด้วยนะโว้ย ว่าง ๆ ก็พามิ้นมาเที่ยวกับกลุ่มเราบ้างก็ได้ นายจะได้ไม่ต้องปลีกตัวไปอยู่ พวกเราก็อยากรู้จักกับเธอเหมือนกัน” เพื่อนในกลุ่มพูดเสริม

“ฉันจะพูดกับมิ้นให้แล้วกัน”

“เรื่องนี้ต้องเป็นข่าวดังในคณะแน่ ๆ”

“เอ๊ะ เดี๋ยวนะ ในเมื่อนายบอกสนใจมิ้นอยู่ก่อนแล้ว นี่แปลว่านายหลอกฉันให้เสียตังค์งั้นเหรอ แถมไม่ใช่คนเดียวแต่สองคน”

ชวินยกน้ำสีน้ำตาลในแก้วขึ้นมาดื่ม พร้อมกับยักคิ้วให้วาโย

“โอ๊ย ฉันพลาดอีกแล้ว ไม่เคยทันเกมของนายทันเลยสักครั้งชวิน”

“นายไม่รู้รึไง ว่าชวินมันฉลาดเป็นกรด ไม่มีใครอ่านความคิดมันได้ 100% หรอก” ธันวาเพื่อนสนิทอีกคนในกลุ่มพูดเสริม

ธันวาถือเป็นคนที่ดูจะเป็นผู้ใหญ่สุดในกลุ่ม คอยคิดวางแผนงานต่าง ๆ ให้เพื่อน ๆ ถือว่าเป็นคนที่ทุกคนในกลุ่มต้องฟังเขา เวลาธันวาพูดอะไรออกมา

“ชวิน มิ้นเป็นผู้หญิงที่ดีมากนะ” ธันวาพูดกับชวิน เขารู้ถึงความหมายที่แฝงอยู่ในคำพูดไม่กี่คำของธันวาเป็นอย่างดี

“ฉันรู้อยู่แล้ว ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันจะดูแลมิ้นอย่างดี”

เวลาผ่านไป...ชวินยังรักษาคำพูดนั้นไว้อย่างดี เสมอต้นเสมอปลาย แม้ในช่วงแรก ๆ ที่ชวินเปิดตัวจะมีคนที่ไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไหร่นัก

แต่…นี่มันคือเรื่องระหว่างเราสองคน ทั้งเธอและเขา ยังรักกันอย่างดีและมีความสุขในทุก ๆ วัน โดยไม่รับรู้ว่าผลจากการตัดสินใจในวันนั้น จะทำให้มิ้นต้องพบเจอกับเรื่องราวที่แสนโหดร้ายเกินกว่าที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะรับไหว