บทที่ 1.3 เทพบุตรร้อนรัก

“ด้วยความยินดีครับ” ชายหนุ่มส่งยิ้มให้ก่อนจะเดินออกไป หญิงสาวเหมือนล่องลอยตามเขาไปด้วย ใบหน้าหล่อเข้มชวนให้หลงใหล และน้ำใจที่ดีงามทำให้เพียงไม่กี่นาทีที่พบเจอ พสุธาได้กลายเป็นชายในฝันของสาวเฉิ่มคนนี้ไปเสียแล้ว รอยยิ้มเคลิบเคลิ้มยังเด่นชัดบนเรียวปากบางสีจางซีด

“แป้ง” ปัณนารีส่งยิ้มออกไปยังลานจอดรถ จนไม่ทันได้สังเกตว่ามีใครบางคนมายืนอยู่ข้างเธอแล้ว

“ยัยแป้งหอม”

“อุ๊ย...จะตะโกนทำไมเนี่ยรดา”

“ฮึๆ ฉันน่ะเรียกเธอตั้งหลายรอบแล้วนะ...มัวใจลอยไปไหน” ปัณนารีรีบหุบรอยยิ้ม เธอปรับเปลี่ยนสีหน้าให้เป็นปกติมากที่สุดก่อนจะหันไปมองใบหน้าของคนสงสัย

“เปล่าซะหน่อย...รีบไปเถอะฉันหิวข้าว”

“อะไรกัน...ฉันยังไม่ได้เจอคนที่ช่วยเธอไว้เลยนะ”

“เค้ากลับไปเมื่อกี้นี้”

“อ่อไอ้ที่มองออกไปเนี่ย มองผู้ชายว่างั้นเถอะ” ปัณนารีเศร้าสลดลงเล็กน้อยอย่างเสียดายที่ชายหนุ่มแสนดีจากไปเร็ว เพื่อนสาวเดินนำเธอออกไปจากคลินิก

“อยากกินอะไรก่อนกลับไหม๊”

“ไม่ล่ะแป้งเจ็บแขน อยากพักมากกว่า” ปัณนารีก้มลงมองแขนข้างที่กระแทกพื้นก่อนจะย่นจมูกอย่างเจ็บปวด

“สงสัยจะอักเสบ...กลับไปก็ทานยาซะด้วยจะได้ไม่ปวด” หญิงสาวเดินคุยกันออกมายังลานจอดรถ สายตาคนเจ็บพลันมองหาหวังจะได้เห็นคนใจดีอีกครั้ง

“มองหาใครยัยแป้งหอม”

“เปล่า...ขึ้นรถเถอะ” มธุรดาขมวดคิ้วไม่เข้าใจพฤติกรรมของเพื่อนรัก แต่เธอก็เอื้อมเปิดประตูรถให้คนเจ็บเข้าไปนั่งอย่างห่วงใย ปัณนารีส่งยิ้มเจื้อนๆ เป็นการขอบใจที่เพื่อนรักดูแลเอาใจเธอไม่ต่างกับพี่ชายที่คอยห่วงใยเธอ

หลังจากมารดาตำหนิเสียยกใหญ่ พสุธาก็หาโอกาสผ่อนคลายความกลัดกลุ้มของตัวเองอีกเช่นเคย ชายหนุ่มนัดหมายให้หญิงสาวคู่ขามาพบที่คอนโดหรูใจกลางเมืองหลังใหม่ เขาตั้งใจจะใช้ที่นี่เป็นหลุมหลบภัยเวลาที่มารดาระเบิดอารมณ์หงุดหงิดใส่

“คุณดินขา...วันนี้เป็นอะไรคะหน้าตาบูดบึ้งเชียว” สาวงามเดินเฉิดฉายมานั่งลงข้างๆร่างกำยำที่นอนเหยียดขาบนโซฟาตัวยาว อย่างไม่สบอารมณ์นัก

“น่ารำคาญพวกทำงานไม่ได้เรื่อง”

“โถ่ๆ อย่าเพิ่งหงุดหงิดนะคะ เดี๋ยวดีดี้จะนวดให้นะจะได้อารมณ์ดีขึ้น” พูดจบร่างอรชรก็ขยับเข้าไปใกล้ร่างชายจนแทบจะแนบติดกัน มือเรียวลูบไล้ไหล่หนาบีบคลำออกแรงจากปลายนิ้ว ก่อนที่จะเริ่มลูบไล้ลู่ต่ำมาตามแนวแขน

“สบายบ้างไหม๊คะคุณดิน” ชายหนุ่มมองตามสายตาเย้ายวนโดยไม่ได้ตอบอะไร มือหนาคว้าเอวบางเข้ามากอดแนบร่างเขา ปากอุ่นรีบประกบปากเผยอน่าลิ้มรส เขาดูดด่ำน้ำหวานๆจากปากสาวอย่างกระหาย จนเธอส่งเสียงเล็ดลอดออกมาเบา

“อืม...ใจร้อนจริง” จมูกสันคมซอกซอนตามไรผมและต้นคอ ร่างบางรู้งานเธอโอนเอนแอ่นรับสู้แรงสูดดมของชายหนุ่มทันที เสียงกระเซ้ายิ่งยั่วยุความร้อนวาบของแก่นกายชาย ร่างบางถูกโถมทับให้นอนราบกับโซฟาแทนร่างหนา มือแข็งลูบไล้ปลดเปลื้องเสื้อผ้าตัวบางจนหมดสิ้น

“มาสิคะ...ดีดี้พร้อมจะให้ความสุขคุณดินแล้วนะ” ร่างหนาฟอนฟัดความอวบอิ่มของสาวราวกับเสือร้ายขย้ำลูกกวางน้อย เสียงสูดดมดูดดื่มความหอมหวานดังระงมทั่วห้อง ใบหน้าชายเริ่มลดต่ำลงช้าๆ ก่อนจะหยุดมองหาสิ่งที่ต้องการ

“อ๊า...ซี้ด คุณดิน ดีดี๊มีความสุขจังเลยค่ะ” เขาซุกไซร้สัมผัสทุกอณูของเรือนร่างที่ขาวเนียน

“อ๊าๆ...ไม่ไหวแล้ว อ๊า ซี้ด” ชายหนุ่มเงยหน้าที่บ่งบอกความสุกงอมของกามารมณ์ แล้วจัดการจัดที่ทางให้ตัวเองอยู่บนร่างสาวพอเหมาะ อาวุธคู่กายชายรอการปลดปล่อยอยู่ตรงกลางร่างสาว เขารีบสอดเสียดมันเข้าไปให้พ้นความหนาวเย็นภายนอก เอวหนาโยกย้ายออกแรงกระตุ้นให้อารมณ์พุ่งขึ้นจนร้อนไปทั้งตัว

“อ๊า...อืม คุณดิน อย่าแกล้งดีดี้นะคะ”

“ใจเย็นสิจ๊ะ...เดี๋ยวก็มีความสุขพร้อมกันแล้ว” ชายหนุ่มออกแรงไม่ยั้งเมื่อมือเรียวโน้มคอเขาไปกอดก่ายประกบดูดเสียจนสะท้านไปทั้งตัว ไม่นานร่างทั้งก็กระตุกหนักๆพร้อมกัน

“ยังไม่ได้บอกเลยนะคะว่าวันนี้เป็นอะไร” ชายหนุ่มจงใจหลบสายตาจากคู่นอนที่จ้องหาคำตอบจากเขา ใครจะกล้าเอ่ยตอนนี้ว่าเขาต้องการจะเปลี่ยนพรีเซ็นเตอร์คนใหม่

“ไม่มีอะไรหรอก เรื่องงานลูกน้องพวกนั้นทำอะไรก็ไม่ได้ดั่งใจไม่เหมือน ดีดี้ซักคน”

“จริงเหรอคะ...ถ้างั้นดีดี้คงต้องขอรางวัลพิเศษแล้วนะคะ”

“อะไรล่ะ คุณอยากได้อะไร...ยกเว้น” นิ้วเรียวรีบแตะริมฝีปากหนาทันที ห้ามไม่ให้เขาพูดในสิ่งที่ใจสาวปรารถนามาตลอดหลายเดือน

“ดีดี้แค่อยากได้คอนโดใหม่เท่านั้นค่ะ เวลาคุณไปหา ดีดี้อายที่อยู่ห้องเช่าเก่าๆเล็กๆ”

“ฮ่าๆ...แค่นี้เอง ได้สิ ห้องนี้เป็นไงผมยกให้คุณเป็นรางวัลที่ทำให้ผมมีความสุข” ร่างบางส่งยิ้มหวานเชื่อมให้ทันที

“จริงนะคะ...จุ๊บ คุณดินน่ารักที่สุดเลยค่ะ” สาวสวยเลื่อนตัวขึ้นไปอยู่บนร่างชายช้าๆ ริมฝีปากเนียนนุ่มประกบปากหนาดูดด่ำความกระสันอีกครั้ง มือหนาบีบเคล้นทรวงอกอิ่มขาวอวบทั้งสองข้างพร้อมกัน ก่อนจะจับร่างสาวให้ยกเหนือตัวเขาแล้วจับจองทรวงขาวด้วยปลายลิ้นอุ่นๆสลับไปมา

“อืม ซี๊ด” ร่างบางแอ่นรับแรงดูดนั้นทุกจังหวะ สองขาของสาวเลื่อนลู่คลอเคลียขาหนาของชายหนุ่มอย่างเสียวซ่าน

“อ๊า...ดินขา ดีดี้มีความสุขจังเลย” พูดจบสองมือสาวดันตัวเองให้อยู่ในท่านั่งค่อมร่างชาย มือเรียวซุกไซร้หาเครื่องอัดแรงดันของชายหนุ่มที่พร้อมทำงานอีกครั้ง อวัยวะชายถูกสอดใส่ให้อยู่ในช่องที่อบอุ่นจนร้อนผ่าว สะโพกกลมเริ่มโยกย้ายส่ายไปมา เสียงเสียดสีของร่างกายทั้งสองดังไปทั่วห้อง ชายหนุ่มช่วยส่งแรงด้วยมือหนาเขาจับเอวบางโยกขึ้นลงไปมาอย่างพึงพอใจ ต้นขาแกร่งๆเริ่มเกร็งแข็งยกสูงจากที่นอนเล็กน้อยก่อนจะกระตุกหนักๆปลดปล่อยอารมณ์ตึงเครียดออกไป

“ชอบไหม๊คะ”

“ดีที่สุดเลย” เขากอดก่ายร่างบางสักครู่ ก็ลุกออกไปชำระร่างกายจากกิจกาม

“จะกลับแล้วเหรอคะดิน” ดีดี้เอ่ยถามอ่อนแรงเมื่อเห็นชายหนุ่มจัดแจงแต่งกายจนเรียบร้อย

“อืม...มีธุระต้องทำอีก ไว้เจอกัน เงินผมวางไว้แล้วนะ” หญิงสาวมองตามที่เขาชี้แบบลวกๆ จิตใจสาวห่อเหี่ยวทันที ใครที่ผ่านเข้ามาในชีวิตผู้ชายคนนี้ต้องจบลงด้วยการจ่ายเงินทุกคนเลยเหรอ จะยกเว้นเธอซักคนได้ไหม๊ แต่มันก็เป็นคำถามในใจ เพราะผู้หญิงคนไหนที่อยากจะครองใจชายหนุ่มจะต้องมีอันจบด้วยการทิ้งขว้างทุกราย