11

“จะนั่งเซ่ออีกนานไหม!!”

พัทชาสะดุ้งทันทีที่ได้ยินเสียงตวาดของเขา ก่อนจะรีบเดินมาหาชายหนุ่มที่ยังคงนั่งคร่อมอยู่บนบิ๊กไบค์คันใหญ่ของเขา เธอยืนงงอย่างไม่รู้จะทำยังไง

“นี่! จะยืนอยู่อีกนานไหม” เขาเปิดหมวกกันน็อคขึ้นก่อนจะหันไปว่าเธออีกเมื่อเห็นว่าเธอยังไม่ยอมขึ้นมา

“จะให้ฉันทำยังไงเล่า! ฉันขึ้นไปนั่งได้ที่ไหน ฉันท้องอยู่นะ แล้วยังใส่กระโปรงด้วย ไม่เห็นรึไง!” เธอก็ว่าเขากลับอย่างไม่ยอมแพ้ ปล่อยให้เธอนั่งรอตั้งนานแล้วมาพาลว่าเธออีก มันใช้ได้ที่ไหนกัน

อชิระนิ่งอึ้งไปทันทีที่เจอเธอว่าให้ เขาไม่คิดว่าหญิงสาวตรงหน้าจะกล้าขึ้นเสียงใส่เขาแบบนี้ แต่เขาก็ไม่ปล่อยให้เธอได้ยื่นพูดนาน เขาเอี้ยวตัวไปยกหญิงสาวขึ้นซ้อนข้างหลังเมื่อเห็นว่าว่ากระโปรงเธอร่นขึ้นมาอวดเรียวขาสวยเขาก็ถอดเสื้อคลุมหนังสีดำที่สวมอยู่ยื่นให้เธอ

“คลุมไว้” เธอรับมันมาด้วยความมึนงง เธอยังงงอยู่เลยว่าเธอขึ้นมานั่งได้ยังไง เมื่อกี้ก็ยังยืนต่อว่าเขาอยู่เลย ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก

“เกาะเอวผมไว้”

“ไม่” เมื่อเห็นว่าเธอไม่เชื่อฟัง อชิระจึงเร่งเครื่องยนต์ออกไปด้วยความเร็ว ทำให้หญิงสาวที่อยู่ด้านหลังรีบคว้าเอวของเขามาเกาะไว้ทันที

“กรี๊ด! นี่คุณทำบ้าอะไรของคุณ”

“หึ”

“นี่คุณจะพาฉันไปไหน” สองข้างทางที่เริ่มจะเปลี่ยวขึ้นเรื่อยทำให้เธออดไม่ได้ที่ตะร้องถามเขาออกไปด้วยความกลัว

“ฉันถามไม่ได้ยินหรือไง” ไร้เสียงตอบรับจากคนขับ นอกจากเขาจะไม่ตอบคำถามของเธอแล้ว ยังเร่งความเร็วเพิ่มขึ้นอีก ทำให้เธอได้แต่หลับตากอดเอวสอบไว้แน่น ใบหน้าสวยซุกลงบนแผ่นหลังกว้างด้วยความกลัว

พัทชากวาดตามองสถานที่รอบตัวก่อนจะหันไปพูดกับเขา นี่มันไม่ใช่ร้านอาหาร ไม่มีความเหมือน มันเหมือนกับสนามแข่งอะไรสักอย่าง เธอยังคงมองสำรวจรอบๆ ก่อนจะพบว่าที่นี่มีรถจอดอยู่หลายคัน ทั้งบิ๊กไบค์ และรถสปอร์ตต่างๆ ทั้งยังมีคนอยู่หลายคนในนี้ หลายคนส่งสายตามาทางเธอ สายตาโลมเลีย อย่างไม่ปิดบังนั้นทำให้เธอนึกกลัว เขาไม่ได้จะพาเธอมาขายใช่ไหม

“นี่มันที่ไหน คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม คุณป้าให้ไปร้านอาหาร...”

“หยุดพูดสักที! รำคาญ”

“แล้วจะยืนรอให้พวกนั้นมันฉุดรึไง ตามมาสิ” ขายาวก้าวเดินออกไปโดยไม่สนใจคนข้างหลังว่าจะเดินตามมาทันหรือไม่

“คุณเชนท์คุณหายไปไหนแล้วนะ ทำไมถึงเดินเร็วอย่างนี้นะ” ทั้งที่เธอพยายามที่จะเดินตามเขาให้ทันแล้ว แต่ก็คลาดกับเขาจนได้ แล้วทีนี้เธอจะทำยังไงดี

“อ๊ะ ขอโทษค่ะ” เพราะมัวแต่มองหาร่างสูง ด้วยดวงตาที่คลอไปด้วยหยาดน้ำตา ทำให้การมองเห็นของเธอไม่ค่อยชัดนัก จึงเผลอไปชนเข้ากับใครอื่นโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ

“ไม่เป็นครับ คุณเจ็บตรงไหนรึเปล่า” ชายหนุ่มมองสำรวจหญิงสาวในอ้อมแขนที่เมื่อครู่เดินชนกับเขา ทำเอาเขาใจกระตุก เธอสวยหวาน ตรงสเปกเขาทุกอย่างเลยทีเดียว

“ฉ ฉันไม่เป็นไรค่ะ ฉันว่า คุณปล่อยฉันได้แล้วนะคะ” เธอเห็นเขามองจ้องหน้าเธออยู่นานจึงเอ่ยบอกเขาให้ปล่อยเธอออกจากอ้อมแขน ด้วยเธอท้องด้วยหรืออย่างไรไม่รู้ เธอรู้สึกอึดอัดยามถูกเขากอดประคองไว้

“ข ขอโทษครับ คุณไม่เป็นไรอะไรก็ดีแล้ว ว่าแต่ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้ ผมไม่เคยเห็นคุณมาก่อนเลย”

“ฉันมากับคุณเชนท์ค่ะ คุณพอจะรู้จักเขาไหมคะ” แววตามองคนตรงด้วยความหวัง

“รู้จักสิครับ รู้จักดีด้วย” เขาว่าสีหน้ายิ้ม รอยยิ้มที่ทำให้เธอรู้สึกแปลกๆ

“คุณช่วยพาฉันไปหาคุณเชนท์ได้ไหมคะ”

“ได้แน่นอนอยู่แล้วครับ ตามผมมาทางนี้เลย”

“ว่าแต่คุณชื่ออะไรหรอ”

“พายค่ะ คุณล่ะคะ”

“ผม โชกุนครับ สำหรับคุณแล้วเรียกโชเฉยๆ ก็ได้”

“ค่ะ คุณโช”

“คุณรู้จักกับไอเชนท์ได้ไงหรอครับ”

“คือเรื่องมันยาวน่ะค่ะ” เธอบอกเขาด้วยรอยยิ้มฝืดๆ แทบจะยิ้มไม่ออก มันเป็นเรื่องราวที่เธอเองก็งงเหมือนกัน ตอนแรกเป็นคู่มัน แล้วก็กลายเป็นอดีตคู่หมั้น แล้วจู่ๆ กลับมาได้อยู่ด้วยกันจริงๆ ถ้าเล่าให้ใครฟังเขาคงได้หัวเราะกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น แต่เธอกับยิ้มไม่ออกกับเรื่องราวที่ต้องเจอเลยแม้แต่น้อย

“ถ้าคุณพายยังไม่สะดวกใจอย่าพึ่งก็ได้ครับ นี่ครับถึงพอดีเลย”

“ถ้ามึงชนะเงินสองแสน กับอะไหล่รถอัพเครื่องใหม่”

“แต่ถ้ามึงแพ้ กูขอแค่ผู้หญิงคนนั้น” ว่าจบธีระก็ชี้ไปยังหญิงสาวที่เปิดประตูบานใหญ่เข้ามาพร้อมกับโชกุน

“อืม ดีล” ริมฝีปากหนาตอบอย่างไม่ใส่ใจกับของที่ต้องเสียพนัน ต่างจากอีกคนที่เดินเข้ามาได้ยินบทสนทนาเมื่อครู่ เธอนิ่งอึ้งไปอย่างทำอะไรไม่ถูก นี่เขาไม่ชอบเธอถึงขนาดเอาเธอไปวางเป็นเดิมพันในการแข่งขันของเขาเลยหรอ จิตใจเขาทำด้วยอะไรกัน เธอเป็นคนมีชีวิตมีจิตใจนะ ไม่ใช่สิ่งของที่เขาจะหยิบไปวางเดิมพันเพื่อความต้องการของเขา

“ฉันไม่ยอม คุณไม่มีสิทธิ์มาทำกับฉันแบบนี้คะคุณเชนท์...”

“เงียบน่า เธอต่างหากที่ไม่มีสิทธิ์อะไรเลย อย่าลืมว่าผมต้องสูญเสีย อะไรกับคุณอีกบ้างนับต่อจากนี้ไป แค่นี้มันคงไม่เสียหายอะไรอยู่แล้ว ไหนๆ ก็เคยๆ มาจนมีเด็กอยู่ในท้องแล้ว จะมีผัวเพิ่มอีกคนจะเป็นไร” อชิระเดินมากระซิบที่ข้างหูเธอก่อนจะเดินผ่านไป อย่างไม่สนใจเธออีก

เพี๊ยะ