เล่ห์รักสัมพันธ์ร้าว

ดวงตากลมโตภายใต้แว่นสายตาสี่เหลี่ยมหนาเตอะมองหน้าจอโทรศัพท์ที่รุ่นพี่คนสนิทโยนมาวางไว้กลางหนังสือที่วรวลัญช์ หรือ หนูดี กำลังอ่านอยู่

Group: งานโรงเรียน

[ไฟแลบพร้อมออก 3 ทุ่ม! เอนยาวตี 3+ หน้าสวย ผิวดี อังกฤษได้ เล่นน้ำดื่มได้ พิกัด XXXสาทร บิกินี่/วันพีชเว้าหลังได้ ขอสีขาว เรต 10K สูง 165+ เก็บโทรศัพท์ไม่พูดมาก ขอตรงปก! ไม่ตรงส่งกลับมีค่ารถให้!]

วรวลัญช์เงยหน้าขึ้นไปมองคนที่ยืนค้ำศีรษะเธอและเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย ก่อนจะพยักหน้าเห็นด้วยกับงานที่พี่สาวคนสนิทถามความเห็นว่าควรไปไหม

“งานราคาแรงขนาดนี้ถ้าพี่ตองไม่ไปเสียดายแย่” เสียงหวานใสพูดออกมาก่อนจะก้มลงไปสนใจหนังสือต่อ

“งานโคตรดีและไม่ใช่แค่งานนะ แต่หมายถึงคนในงานด้วย…” พี่สาวเธอทำหน้าเพ้อ ๆ วรวลัญช์จึงทำได้แค่ยิ้มน้อย ๆ ไม่ได้ใส่ใจมากนักเพราะใบตองรูมเมตที่จับพลัดจับผลูได้บังเอิญมาอยู่ด้วยกันข้างคอนโดมหาวิทยาลัยเป็นคนแบบนี้อยู่แล้ว

“นี่…หนูดี พี่มีเรื่องจะขอให้ช่วย” นิ้วเรียวเล็กกำรอบข้อแขนบางเบาก่อนจะหมุนเล่นอยู่แบบนั้น รุ่นน้องของเธอ คนที่โดนจับข้อมือจึงเงยหน้าขึ้นไปสบตาพี่สาวคนสนิท

“ไม่ไป” วรวลัญช์กะพริบตาช้า ๆ และเตรียมตัวจะลุกเดินหนีเข้าไปในห้องส่วนตัว พี่สาวคนสนิทรีบกันท่าจับมือเธอให้นั่งลงที่เดิม

“ฉันเป็นประจำเดือนแกไปแทนได้ไหม ฉันไม่อยากให้งานนี้หลุดนี่มันกรุป VVIP ถ้าลูกค้าติดใจเกิดเรียกซ้ำยังไงเราก็สับกันไปได้ งานนี้ฉันไม่หักสักบาท” ดวงตาใสซื่อของพี่สาวคนสนิทและรอยยิ้มใจดี วรวลัญช์รู้ดีว่ามันคือลูกอมเคลือบยาพิษดี ๆ นี่เอง

“นะหนูดี...ไปเหอะ” พี่สาวคนสนิทยังไม่ยอมแพ้และนั่งลงบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม ก่อนจะยกเข่าขึ้นมาชันข้างหนึ่งโน้มตัวมาทางวรวลัญช์และใช้สองนิ้วกางจอโทรศัพท์ให้เธอดู

วรวลัญช์ส่ายหน้าปฏิเสธอย่างไม่ต้องคิด งานในโรงแรมเธอไม่รับหรอกและนี่ชุดว่ายน้ำอีก ถึงเงินเยอะมันก็ดูจะเสี่ยงไปหน่อย...ไม่น่าคุ้ม

“นะหนูดี ถ้าแกไปฉันให้แกอีกห้าพัน!” วรวลัญช์ไม่ใช่ไม่สนในจำนวนเงินที่มาก แต่เธอก็มีเหตุผลของเธอหญิงสาวขยับแว่นตาก่อนจะก้มไปมองหนังสือเรียนที่เปิดอ่านค้างไว้

“ดีมีเรียน ไม่สะดวก” คนเป็นพี่สาวเบ้ปากและเอื้อมมือมาดึงแก้มใสของน้องสาว

“พรุ่งนี้แกไม่มีเรียนอย่ามาหลอกฉัน ไปเหอะนะดีกว่าเสียทีให้คนอื่น ฉันจะไปเตร็ดเตร่รอแกข้างล่างโรงแรมนั่นแหละ ในกลุ่มมีเพื่อนฉันด้วยไม่ต้องห่วงหรอก มันไม่ยอมให้แกงาบใครหรือใครงาบแกหรอกเพราะผู้ชายกลุ่มนี้โคตรพ่อโคตรแม่รวย!”

พี่สาวเธอคงจะหมายถึงเพื่อน ๆ อยากจะเก็บไว้เอง...ก็ตามนั้นเพราะวรวลัญช์ไม่สนใจอยู่แล้ว

“ช่วงนี้ไม่ค่อยอยากทำงานกลัวรูปหลุด...ที่บ้านรู้” วรวลัญช์ยังคงยืนยันเสียงแข็ง

“ได้โปรดช่วยฉันเถอะ แกรู้ไหมว่าฉันจะได้ไปอยู่ในกรุปงานนี้มันยากเย็นแสนเข็ญขนาดไหน แก!! แกจำไม่ได้เหรอว่าใครเป็นคงส่งงานให้แกก็ฉันไหม…แกคนเรามีล้มมีลุกนะเว้ย คิดบ้างว่านี่อาจจะเป็นอีกหนึ่งตัวเลือกที่เก็บเอาไว้ใช้ยามจำเป็นได้”

ร่ายยาวมาขนาดนี้เธอจะทำอะไรได้ วรวลัญช์ถอนหายใจและมองหน้าพี่สาวคนสนิทอย่างระอา แต่คนโดนมองกลับยิ้มแป้นส่งมาให้

“พี่จะให้ดีไปหน้าสดหรือไง งานเปียกน้ำพี่ก็รู้ว่าดีไม่ชอบ เหนอะหนะ…” หญิงสาวก็ยังคงหาข้ออ้างแต่มองหนังสือเรียนในมือที่ถูกดึงออกไปตาละห้อย

“เออออ สด ๆ นี่แหละผู้ชายพวกนั้นจะได้ไม่สนใจแก” คนพูดหัวเราะคิกคักแต่ก็เดินเข้าห้องเธอไปรื้อค้นตู้เสื้อผ้า

“แล้วพี่จะให้ดีไปทำไม?” เจ้าของห้องเดินตามเข้าไปก่อนจะมาหยุดมองชุดว่ายน้ำที่ถูกรื้อออกมาจนเกลี้ยงลิ้นชัก

“ไปกั๊กงานให้ฉันไง มันมีอยู่นางหนึ่งแกไปกั๊กมันให้ฉันนะอย่าให้มันงาบคนที่ฉันจ้องไว้ไปได้” วรวลัญช์ถอนหายใจซ้ำและเดินไปหยิบชุดว่ายน้ำสีขาววันพีชขึ้นมา

“พี่ก็ไปเองสิ เป็นประจำเดือนก็ใส่ผ้าอนามัยแบบสอดได้ ถ้วยอนามัยก็มี”

“แกไปนั่นแหละพี่เขาตอบรับมาแล้ว”

วรวลัญช์คิดไว้แล้วว่าใบตองจะต้องไม่ถามเธอก่อนแน่ ๆ

“ไม่ต้องมาเคืองฉัน นี่ก็หวังดีนะ ดีกว่าแกไปยืนหลังขดหลังแข็งอยู่ในร้านหนังสือได้วันละสามร้อย”

“ก็ดีไม่อยากทำงานแบบนี้แล้ว”

“จ้า ๆ ฉันจะจำไว้ แต่แกค่อยไม่อยากทำวันอื่นนะ วันนี้ไปทำงานนี้แทนฉันก่อน”

“งานนี้งานเดียวนะพี่ตอง ดีไม่อยากเปลืองตัวแล้ว ที่บ้านก็ไม่มีปัญหาไรแล้ว”

คนเป็นพี่สาวลอยหน้าลอยตาเบะปากถอนหายใจ สองเดือนที่แล้วมันก็พูดแบบนี้…

“แต่เอาเถอะ ฉันมีลางสังหรณ์ว่าไม่แกก็ฉันงานนี้ไม่ใครก็ใครต้องรวยไปข้างแหละ!”

“ดีไม่ได้หยิ่งหรือไรนะพี่แต่ดีกลัวแม่เสียใจ…”

“เออ รูปแกยังไงก็ไม่หลุดอยู่แล้ว ฉันเอาหัวเป็นประกัน!” วรวลัญช์ไม่พูดอะไรหันไปถอดเสื้อผ้าออกและเดินเข้าห้องน้ำทั้งที่ยังนุ่งผ้าขนหนูไม่เสร็จด้วยซ้ำ

คนเป็นพี่มองเรือนร่างบางระหงของน้องสาวคนสนิทด้วยดวงตาเป็นประกาย ทรวดทรงองค์เอวแบบนี้ หน้าตาผิวพรรณแบบนี้ ทำไมหนอทำไมมันไม่คิดจะถูกใจผู้ชายสักคนที่อยากจะรับมันไปเลี้ยงจนตัวสั่นบ้าง

“ถ้าฉันสด ๆ สาว ๆ แบบนี้จะขายนาผืนน้อยสักโครมหนึ่งให้รวยขี้แตกไปเลย!”