บทที่ 2.ต่อ

“มาเร็วๆ เข้าน้องหนูปรางขาพี่ลิลี่อยากออกไปแด๊นซ์กะหนุ่มๆ แล้วค่า” เมื่อเฌอปรางก้าวเข้าไปในห้องแต่งตัวซึ่งตอนนี้มีพี่ลิลลี่กับพนักอีกสองคนที่กำลังแต่งตัวกันอย่างจัดเต็มด้วยความสนุกสนาน ก่อนจะพากันเดินออกไปเมื่อแต่งตัวเสร็จแล้ว

“ขอโทษค่ะพอดีปรางแวะเยี่ยมแม่น่ะค่ะพี่ลิลลี่”

“ไม่เป็นไรมาๆ พี่จะแต่งตัวให้พี่มีชุดมาเผื่อหนูด้วยนะ คิดแล้วว่าปรางจะใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์มาน่ะ”

“เอ่อ.. พี่ลิลลี่คะพอดีว่าปรางมีชุดมาเองด้วย พอดี เอ่อ.. เพื่อนรุ่นพี่เขาให้ยืม แต่ปรางยังไม่เห็นหรอกค่ะว่ามันเป็นแบบไหน ลองดูก่อนไหมคะ” เธอบอกและพี่ลิลลี่ก็หันไปสนใจถุงกระดาษในมือเธอทันที รีบมาคว้าไปเปิดดูเมื่อเห็นของในมือก็ถึงกับตาโตด้วยความตื่นเต้น

“โอ้ว ว้าววว... นี่น้องหนูปรางขาได้มันมาอย่างไรคะ แล้วพี่ที่เขาซื้อให้นี่เป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย โสดอยู่รึเปล่า เขาสนใจน้องหนูปรางของพี่ลิลลี่ใช่ไหม แล้ว...”

“พอแล้วค่ะ พี่ลิลลี่ คือคนคนนี้เขาไม่ได้เป็นอะไรกับปรางเลยค่ะ แค่คนที่รู้จักกันแล้วก็เกิดถูกใจถูกชะตาปราง เลยให้ชุดนี้มาก็เท่านั้นค่ะ” เฌอปรางพูดไปตามความจริงบางส่วน ตอนนี้กลับรู้สึกว่าเธอกับราเชนทร์เป็นแค่คนรู้จักกันเท่านั้น และตอนนี้เขาก็เป็นเจ้านายของเธอ..

“อุ้ย.. ช่างเถอะ พี่ว่าเรามาแต่งตัวกันดีกว่า รับรองคืนนี้น้องหนูปรางของพี่ลิลลี่ งาม เจิด จรัส... เจ้คอนเฟิร์ม... อุ้ยๆ มีรองเท้าเข้าชุดกันด้วยแหมเริดสุดๆ แต่ทำไมมันสูงขนาดนี้ล่ะน้องหนูปรางพี่จะใส่ได้ไหมล่ะนี่ ...”

พี่ลิลลี่พูดด้วยท่าทางกรีดกรายมั่นใจสุดๆ แม้จะค่อนข้างห่วงเฌอปรางเรื่องใส่รองเท้าส้นสูงอยู่บ้างก็ตาม แต่ก็คิดแล้วว่าคืนนี้จะจัดการแปลงโฉมสาวน้อยคนนี้ให้สวยโดดเด่นที่สุดในงานอย่างแน่นอน...

นิโคลัสก้าวยาวๆ ออกจากลิฟต์ส่วนตัวไปตามทางเดินสู่อาคารเบื้องหน้าซึ่งประดับไประยิบระยับหลากสีสันงดงาม รอบๆ บริเวณรีสอร์ตถูกประดับไฟให้สว่างไสวราวกลางวันพนักงานที่เริ่มทยอยกันเข้าไปในงานหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสซึ่งมันทำให้คนที่เป็นเจ้าของที่นี่รู้สึกดีใจที่พนักงานทุกคนมีความสุข การบริการงานหากพนักงานมีความสุขกับการทำงานมีความรักในองค์กร งานทุกอย่างจะออกมาดีโดยไม่ต้องเคี่ยวเข็ญหรือบังคับให้พวกเขาทำในสิ่งที่ผู้บริหารต้องการ แต่พวกเขาจะยินดีทำในหน้าที่ของตนโดยสมบูรณ์

ชายหนุ่มกวาดตามองรอบๆ บริเวณโถงทางเดินที่เชื่อมต่อระหว่างห้องจัดเลี้ยงใหญ่และห้องรับรองของผู้บริหารอีกครั้งเพื่อดูความเคลื่อนไหวต่างๆ แล้วเดินตัวตรงเข้าไปในห้องรับรองสุดหรูของผู้บริหารระดับสูง บุคลิกที่ดูมั่นใจและมีพลังบุรุษเพศอยู่เต็มเปี่ยมทำให้เขายังเป็นที่สนใจหมายปองของหญิงสาวทุกคน และแน่นนอนพวกเธอก็อยากจะเป็นผู้หญิงของนิโคลัส แม้ว่าเขาจะหมั้นแล้วและกำลังจะแต่งงานอีกไม่กี่วันข้างหน้าก็ตาม แค่ขอให้ได้ร่วมเตียงควงเดินอวดนักข่าวและเหล่าดารานางแบบด้วยกันที่จ้องเขาตาเป็นมันแค่ไม่กี่วันหรือไม่กี่ชั่วโมงพวกเธอก็ยินดี

“ทุกอย่างพร้อมไหมจักร”

“เรียบร้อยครับ”

“สั่งให้คนของเรากระจายไปตามจุดต่างๆ ที่ค่อนข้างเสี่ยง ดูแลความเรียบร้อยของบ้านพักทุกหลังรวมถึงหอพักพนักงานด้วย ในบริเวณตึกใหญ่และห้องปะชุมก็เข้าไปดูหน่อยว่าเรียบร้อยไหม ถึงไม่มีการใช้ห้องประชุมอื่นๆ ในวันนี้ก็วางใจไม่ได้”

ชายหนุ่มบอกลูกน้องคนสนิทดวงตาคมกวาดมองรอบๆ อาคารอย่างสำรวจตรวจตรา เขาไม่ค่อยไว้ใจอะไรง่ายๆ อาจจะมีคนเข้ามาสร้างสถานการณ์วุ่นวายก็ได้เพราะมันเคยมีมาแล้วครั้งหนึ่งเมื่อปีก่อน มีคนเมาเข้ามาวุ่นวายในรีสอร์ตซ้ำยังลวนลามแขกผู้หญิงที่มาพัก ทำให้เขาต้องเสียค่าปลอบขวัญเธอและยังต้องโดนสอบสวนเพราะถูกสงสัยว่ามียาเสพติดซุกซ่อนอยู่ในรีสอร์ตหรือไม่ เมื่อชายคนนั้นบอกกับตำรวจว่าเป็นพนักงานในโรงแรมซึ่งความจริงชายคนนั้นเป็นพนักงานที่โดนไล่ออกด้วยข้อหาขโมยของในห้องพักแขกและเสพยาเสพติด กว่าเรื่องจะคลี่คลายก็ทำให้เขาเครียดไปหลายวันเลยทีเดียว

“ครับ” จักรรับคำแล้วจัดการสั่งการต่างๆ แทนเจ้านายซึ่งเดินเข้าไปในตึกใหญ่พร้อมด้วยบอดีการ์ดที่คอยอารักขาความปลอดภัยให้เขาอีกสองคน

ขาแข็งแรงเดินไปยังห้องพักรับรองก่อนเดินเข้าไปในห้องประชุมใหญ่เพื่อกล่าวเปิดงานเลี้ยงขอบคุณพนักงานและแขกผู้มีเกียรติในค่ำคืนนี้ พลางโทรศัพท์หาคนรักซึ่งเธอคงกำลังเดินทางมาหาเขาเช่นกัน

“สวัสดีครับคนสวยถึงไหนแล้ว”

“กำลังไปค่าสุดหล่อตอนนี้ลูกศรแวะเติมน้ำมันอยู่ค่ะประมาณครึ่งชั่วโมงนะคะ”

“ครับขับรถดีๆ ล่ะ พี่บอกว่าจะให้คนของพี่ไปขับให้ก็ไม่ยอม”

“ไม่เป็นไรค่ะพี่นิคกี้ ลูกศรอยากขับเองทำอะไรเองบ้างเบื่อจะแย่แล้วนะคะ”

พิมพ์อักษรพ้อมาตามสายเรียกชื่อเล่นเขาอย่างสนิทสนมจะมีคนที่เรียกเขาว่า นิคกี้ ก็มีเพียงคนในครอบครัวกับพิมพ์อักษรเท่านั้นที่เขาให้อนุญาตให้เรียกได้หากเป็นลูกน้องหรือคนรู้จัก หากไม่เรียกเขาด้วยชื่อเต็มก็จะเรียกเขาว่า คุณนิค หรือ คุณฟ็อกซ์

พิมพ์อักษรคุยกับคู่หมั้นด้วยรอยยิ้มในขณะที่เดินไปยังร้านสะดวกซื้อในปั้มน้ำมันซึ่งมีร้านรวงต่างๆ มากมายให้ซื้อของขวัญของฝากด้วย เรือนร่างระหงอรชรผิวสีน้ำผึ้งละมุนตาและใบหน้างดงามอ่อนหวานที่ทำให้คนมองเพียงแรกพบหลงใหลได้ไม่ยากนั้นประดับด้วยรอยยิ้มอย่างมีมิตรไมตรีต่อผู้พบเห็นเสมอ ซึ่งบัดนี้หญิงสาวก็กำลังตกเป็นเป้าสายของใครบางคนซึ่งรอเวลาที่จะทำให้เธอเห็น เขา ในสายตาบ้าง...

“ครับแล้วพี่จะรอนะครับ... พี่อยากเห็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในงานมาเต้นรำกับพี่”

นิโคลัสบอกคนรักเสียงอ่อนโยนก่อนจะวางสาย ใบหน้าที่ดูเฉยและกระด้างอยู่เสมอนั้นอ่อนโยนระบายด้วยรอยยิ้มที่น้อยคนนักจะได้เห็น เมื่อเขาก้าวเข้ามาในวงการธุรกิจ ถือบังเหียนทุกอย่างของตระกูล ฟ็อกซ์ กิจการมากมายทั้งด้านอสังหาริมทรัพย์ เครื่องประดับและกิจการขุดเจาะน้ำมัน ซึ่งมีสำนักงานสาขามากมายทั้งในเมืองไทยและต่างประเทศโดยเฉพาะในบ้านเกิดของบิดาคือแอฟริกาใต้ ที่นั่นกิจการโรงแรมของฟ็อกซ์ที่ยิ่งใหญ่อลังการเริดหรูที่สุดในแอฟริกาใต้

ไม่มีใครไม่รู้จักทายาทคนโตของ เควิน ฟ็อกซ์ กับ รินดา ฟ็อกซ์ ในขณะที่ โรม หรือ โรมิโอ ฟ็อกซ์ ทายาทคนที่สองนั้นก็ควบคุมดูแลกิจการในแอฟริกาใต้ อเมริกาและยุโรป ในขณะที่พี่ชายดูแลทางภูมิภาคเอเชีย ออสเตรเลีย และตะวันออกกลาง

ซึ่งโรมิโอนั้นก็ขึ้นเชื่อเรื่องเจ้าชู้ใช้ผู้หญิงเปลืองราวกระดาษชำระเลยทีเดียวและยังคงเป็นพ่อพวงมาลัยลอยไปลอยมา ในวัยสามสิบปีโรมิโอก็ยังไม่ลงเอยที่ผู้หญิงคนไหนและไม่เคยมีแฟนหรือคนรักเลยก็ว่าได้ ทั้งยังไม่มีสาวๆ คนไหนที่โรมิโอควงสามารถจับเขาได้อยู่หมัด พวกเธอจึงเป็นได้แค่ผู้หญิงชั่วคราวของโรมิโอ ซึ่งเขาจะควงหรือคบด้วยเพียงแค่ข้ามวันเท่านั้น จิ้งจอกหน้าหยก จึงเป็นฉายาของโรมิโอบุตรชายคนเล็กแห่งตระกูลฟ็อกซ์