4. เก็บอาการ

คาลิฟา เดินลงจากรถก็มีคนรับใช้ชาวไทย ซึ่งคุณนวลปรางค์ เลือกหามาจากเมืองไทยนั่นเอง รีบเข้ามาต้อนรับคาลิฟาอย่างกระตือรือร้น พาไปยังห้องรับแขก ก่อนที่จะไปเรียนให้คุณนวลปรางค์ทราบ

คาลิฟา นั่งรอคุณนวลปรางค์อย่างเงียบ ๆ เขาใช้สายตามองไปรอบ ๆ ห้องก่อนจะหยุดมองไปยังภาพถ่ายขนาดใหญ่ที่เป็นภาพของชีคซายิด นั่งคู่กับคุณนวลปรางค์ติดอยู่ส่วนที่เด่นที่สุดของห้อง คาลิฟาชอบความสวยแบบอ่อนหวานดูสง่างามของคุณนวลปรางค์ โดยเฉพาะภาพของคุณนวลปรางค์ในชุดแต่งกายแบบไทยล้านนานั้นทำให้คาลิฟา มองไม่เบื่อ

“สวัสดีค่ะคุณคาลิฟา”

คุณนวลปรางค์ ส่งเสียงกล่าวทักทายด้วยความตื่นเต้นดีใจ เธอต้องใช้ความพยายามอย่างมากที่ต้องซ่อนความรู้สึกที่มีต่อคาลิฟา เอาไว้ภายในท่าทีที่สุภาพอ่อนหวานนั้น แต่ก็อดจินตนาการไม่ได้ว่าคาลิฟา กำลังเดินเข้ามาสวมกอดเธอด้วยความดีใจ แล้วเธอก็อยู่ในอ้อมกอดของคาลิฟาอย่างมีความสุข

“สวัสดีครับคุณนวล...ต้องขอโทษด้วยที่มารบกวน”

คาลิฟา ลุกจากที่นั่งเดินเข้ามากล่าวทักทายคุณนวลปรางค์ด้วยภาษาอังกฤษ เขาจะใช้ภาษาอาหรับเฉพาะกับญาติพี่น้องในตระกูล หรือคนในประเทศของเขาเท่านั้น แต่กับคนต่างชาติเขาจะใช้ภาษาอังกฤษ รวมทั้งซาร์กา ที่เขาชอบพูดภาษาอังกฤษด้วย

“ไม่รบกวนเลยค่ะ..แล้วนี่..คุณคาลิฟา เข้าพบท่านชีคหรือยังคะ”

คุณนวลปรางค์ เอ่ยถามเขาบ้าง แต่ดูจากการแต่งตัวแล้วคุณนวลปรางค์ก็พอจะเดาออกว่าคาลิฟาน่าจะเพิ่งกลับจากท่องเที่ยว ทำให้คุณนวลปรางค์อดดีใจไม่ได้ที่เห็นคาลิฟา แวะมาหาเธอก่อนแบบนี้

แต่การแสดงออกของคุณนวลปรางค์นั้น คาลิฟาก็ได้เห็นเพียงความมีอัธยาศัยไมตรีที่ดีทำให้คาลิฟาประทับใจเสมอ คาลิฟา ไม่สามารถจะเข้าถึงความรู้สึกที่ซุกซ่อนอยู่ภายในใจของคุณนวลปรางค์ได้เลย เธอเป็นคนที่เก็บความรู้สึกได้อย่างดีเยี่ยม

“ยังเลยครับ พอผมมาถึงก็แวะมาหาคุณนวลก่อนเลย”

คาลิฟา ตอบคำถามนั้น พร้อมกับมองคุณนวลปรางค์ด้วยความชื่นชม เมื่อเห็นเธออยู่ในชุดที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว คือแต่งตัวแบบสาวชาวเหนือผู้รักวัฒนธรรม ดูเหมาะกับบุคลิกอ่อนหวานสง่างามของคุณนวลปรางค์อย่างมาก

“งั้นเชิญนั่งก่อนสิคะ”

คุณนวลปรางค์ รีบผายมือให้กับผู้มาเยือน ทำให้ชายหนุ่มเดินไปนั่งที่โซฟาตัวเดิมเพื่อจะได้พูดคุยกับเจ้าของบ้าน

“คุณนวลพอจะทราบหรือเปล่าว่าท่านชีคมีเรื่องด่วนอะไรถึงได้เรียกให้ผมกลับ..ผมจะได้เตรียมตัวเตรียมใจในการเข้าพบกับท่านชีคในวันพรุ่งนี้น่ะครับ”

คาลิฟา ทราบว่าชีคซายิดนั้นให้ความไว้วางใจคุณนวลปรางค์มากเพียงใด เขาจึงคิดว่าคุณนวลปรางค์น่าจะทราบ และเขาก็สะดวกใจที่จะถามเธอมากกว่าที่จะไปถามกับภริยาทั้งสามของท่านชีค ที่เป็นพี่สาวต่างมารดาของเขา

“ดิฉันว่าเรื่องนี้คุณคาลิฟา น่าจะรอไว้ถามกับท่านชีคดีกว่านะคะ”

“ได้โปรดบอกผมเถอะครับ”

ดวงตาสีฟ้าอมเทาของคาลิฟา เปล่งประกายอ้อนวอนจนคุณนวลปรางค์ใจอ่อนยวบ เลือดในกายฉีดพล่านด้วยความรู้สึกที่พิเศษต่อคาลิฟา ผู้เป็นน้องชายของสามี แววตาของคาลิฟา ช่างเย้ายวนมีเสน่ห์ให้คุณนวลปรางค์ ลุ่มหลงคะนึงหาเหลือเกิน เธอได้แต่เก็บความชื่นชมเขาไว้ในส่วนลึกของหัวใจ ในขณะที่กิริยาที่แสดงออกมานั้น เหมือนเพื่อนที่แสนดีคนหนึ่งของคาลิฟา

“คือ..มีข่าวลือเรื่องคุณ..กับคุณซาร์กาน่ะค่ะ”

คุณนวลปรางค์ ไม่กล้าพูดตรง ๆ

“ข่าวลืออะไรครับ”

“เอ้อ..ดิฉันว่าให้ท่านชีคเป็นคนบอกไม่ดีกว่าหรือคะ”

เธอพยายามบ่ายเบี่ยง

“คุณนวลไม่เห็นว่าผมเป็นเพื่อนอีกแล้วใช่ไหมครับ” เขาทำเสียงน้อยใจ

“โอ..ไม่ค่ะ..ดิฉันเห็นว่าคุณคาลิฟาเป็นเพื่อนที่แสนดีเสมอ”

คุณนวลปรางค์อยากจะบอกว่าเขาเป็นมากกว่าเพื่อนด้วยซ้ำ

“ถ้าเห็นผมเป็นเพื่อนของคุณจริง คุณนวลก็ต้องบอกความจริงผมได้สิครับ”

“ก็ได้ค่ะ คือ..มีข่าวลือว่าคุณกับคุณซาร์กาเป็นคู่รักเกย์”

คุณนวลปรางค์ตอบเสียงเบา

“มีข่าวตลกแบบนี้ด้วยหรือครับ”

คาลิฟา ไม่ได้ตกใจกับคำบอกเล่าของคุณนวลปรางค์แม้แต่น้อย เขากลับหัวเราะเห็นเป็นเรื่องขบขันไปเสียอีก คุณนวลปรางค์ชอบฟังเสียงหัวเราะของคาลิฟานั้นเหลือเกิน ทำให้เขาดูมีเสน่ห์มากขึ้นไปอีก

“ค่ะ..ท่านชีคบอกว่าข่าวนี้ลือไปจนถึงนาตาเนีย จนท่านชีคฮัชไมต์ ยังต้องโทรถามความจริงจากท่านชีคซายิดค่ะ”

“ขนาดนั้นเลยหรือครับ..แบบนี้ก็ไม่ขำแล้วน่ะสิ..”

“คงขำไม่ออกแน่ค่ะ หากข่าวลือนี้กระจายไปมากกว่านี้ ท่านชีคจึงต้องเรียกให้คุณคาลิฟา กลับด่วนไงคะ”

“มิน่าล่ะ ท่านชีคถึงบอกว่ามีเรื่องสำคัญที่เกี่ยวกับชีวิตและอนาคตของผมอย่างมาก ที่แท้ก็เรื่องนี้เอง ท่านชีคคงกลัวว่าจะถูกกดดันให้ปลดผมออกจากตำแหน่งทายาทชีคกระมัง

ผมว่าก็ดีเหมือนกัน ผมไม่อยากจะเป็นทายาทชีค นี่นักหรอก”

“แต่ท่านชีคไม่ยอมให้เป็นเช่นนั้นแน่นอนค่ะ ท่านกำลังวางแผนที่จะสร้างภาพใหม่ให้กับคุณคาลิฟาไว้แล้ว”

“สร้างภาพใหม่ ภาพอะไรครับ”

เขามองหน้าคุณนวลปรางค์ด้วยความอยากรู้

“เออ..ท่านว่าอาจจะต้องให้คุณแต่งงาน หรือไม่ก็ให้คุณมีนางในฮาเร็มค่ะ”

คุณนวลปรางค์ พูดประโยคนี้ด้วยหัวใจที่ปวดร้าว เธอไม่ปรารถนาที่จะเห็นคาลิฟา มีหญิงใดเคียงข้างเลย เธอพอใจและมีความสุขที่ได้เห็นเขายังครองตัวเป็นโสดอยู่เช่นนี้ และแวะเวียนมาสนทนา มารับประทานอาหารกับเธอที่บ้านหลังนี้

“ชักจะไปกันใหญ่แล้ว..ท่านชีคพูดเช่นนั้นจริงหรือครับ”

คาลิฟา มีสีหน้ากังวลใจ สิ่งที่เขาหลีกเลี่ยงมาโดยตลอดก็คือการแต่งงานนี่เอง เขารู้ดีว่าการแต่งงานของเขาจะไม่มีวันที่จะได้เลือกคนที่เขารัก และพอใจ แต่จะเป็นการแต่งงานระหว่างญาติพี่น้องในตระกูล ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาไม่อาจจะยอมรับได้

“ค่ะ ดิฉันได้ยินท่านชีคพูดเช่นนั้น”

คุณนวลปรางค์ บอกด้วยน้ำเสียงที่พยายามจะไม่ให้มันสั่นพร่า เธออยากจะได้ยินคำปฏิเสธอย่างแข็งขันของคาลิฟาว่าจะไม่ยอมให้เกิดการแต่งงานขึ้นเด็ดขาดแต่เขาก็ไม่ได้กล่าวคำนั้นออกมา

“ถ้าอย่างนั้นผมก็คงไม่มีอะไรต้องรบกวนถามคุณนวลอีกแล้ว..”

คาลิฟา ลุกขึ้นช้า ๆ ด้วยสีหน้าคล้ายคนที่กำลังหนักใจ คุณนวลปรางค์ รู้สึกใจหายที่เห็นเขาทำท่าจะผละไปเสียแล้ว เธออยากจะอยู่ใกล้ชิดพูดคุยกับคาลิฟา ให้นานกว่านี้ แม้ไม่มีสิทธิ์ในตัวของเขาแต่เธอก็มีสิทธิที่จะแอบรักแอบห่วงเขาอยู่ในใจได้

“คุณคาลิฟา จะไม่ทานอาหารค่ำที่นี่ด้วยกันก่อนหรือคะ วันนี้ดิฉันทำแกะย่างแล้วก็เนื้อตุ๋นสมุนไพรด้วยค่ะ”

“พอดีผมมากับซาร์กาน่ะครับ..เอาไว้รบกวนคุณนวลวันอื่นดีกว่า”

คุณนวลปรางค์ พยักหน้ายิ้มอย่างเข้าใจ เธอมองตามร่างสูงสง่าของคาลิฟาออกไปจนลับตาด้วยสายตาอาลัยเจือเสน่หา