Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
บทที่ 10 หึง
“หนูนิดหยุดก่อน หนูนิด! อย่าเดินหนีพี่นะ มาคุยกันให้รู้เรื่อง”
“...”
“หนูนิด!”
ผู้กองเพลิงตะโกนเรียกเจ้าของชื่อให้หยุดเดิน ทว่าหญิงสาวก็ไม่หยุด เธอเดินเข้าไปในบ้าน ชายหนุ่มจึงรีบจอดรถแล้วตามเข้าไปด้านในทันที
เมื่อเข้ามาในบ้านก็เห็นคนตัวเล็กนั่งเอาหลังพิงโซฟาเชิดหน้าขึ้น สองมือกอดอก ยกขาขวาไขว่ห้างขยับเท้าไปมาอย่างสบายใจ เห็นแบบนี้ชายหนุ่มยิ่งรู้สึกอยากสั่งสอนคนตรงหน้าให้เลิกดื้อและทำท่าทาง
เอาแต่ใจนี่สักที
“บอกให้รอทำไมไม่รอ”
“ก็รอแล้วนี่ไงคะ นั่งอยู่นี่ไม่ได้ขึ้นไปข้างบนสักหน่อย” หนูนิดเถียงกลับ ชายหนุ่มถอนหายใจแล้วเข้ามานั่งที่โซฟาตรงกันข้ามมองสบสายตากลมโตของเธอด้วยสายตาดุ
“หึ! ถ้าจะมองแบบนี้ด่าออกมาก็ได้เถอะ” หนูนิดพูดก่อนจะสะบัดหน้าหนีอย่างไม่สบอารมณ์
“เป็นอะไรครับ” ทว่าน้ำเสียงอ่อนโยนจากผู้กองหนุ่ม ทำเอาใจ
หญิงสาวอ่อนยวบ แต่เธอก็ยังคงนั่งนิ่งอยู่ดี
“หนูนิดอย่าเอาแต่ใจแล้วมาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้นะ อย่าลืมนะว่าพี่เป็นเจ้านายของเธอ”
“ชิ! หนูนิดไม่ทำงานแล้วก็ได้”
“งั้นจะไปไหน”
“หนูนิดจะกลับบ้าน!”
“ไม่ต้องการเงินไปให้พ่อกับแม่แล้วเหรอ”
“ไม่! พ่อแม่หนูนิดรวย”
“รวย! แล้วมาบอกพี่ว่าไม่มีที่ไปและขอทำงานทำไม”
“เอ๊ะ! พี่เพลิงถ้าไม่มีอะไรจะพูดก็อย่ามาซักไซ้หนูนิด ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหมคะ หนูนิดจะได้ไปเก็บเสื้อผ้ากลับบ้าน” พูดพร้อมสีหน้าบึ้งตึงมองชายหนุ่มทางหางตาก่อนจะตัดสินใจลุกขึ้นและจะเดินไปบนห้องทว่า
หมับ!
“เดี๋ยวสิครับ คุยกับพี่ก่อน”
ผู้กองเพลิงรีบคว้าร่างที่จะเดินผ่านเขาไปมานั่งบนตักพร้อมทั้ง
กอดรัดร่างเล็กไว้อย่างว่องไว ไม่คิดเลยว่าการแกล้งรวนคำพูดหญิงสาวนิดหน่อยจะทำให้เธอตัดสินใจออกจากบ้านเขาไปแบบนี้
ไม่ได้! เขาไม่ยอม
โอกาสที่อยู่ใกล้ชิดเธอมาอยู่ตรงหน้าแล้ว เขาจะไม่คว้าไว้ได้ยังไง ยิ่งให้กลับไปหาอ้อมอกของพ่อแม่เธอยิ่งไม่มีวัน
ในเมื่อเธอชอบเขา และเขาก็ชอบเธอ ความรู้สึกของคนสองคนตรงกันมันก็ควรพัฒนาต่อ
นอกจากนี้แผนการต่าง ๆ ที่คนตัวเล็กวางแผนกับว่าที่พ่อตาเอาไว้ก็ดำเนินมาแล้ว จู่ ๆ จะมาล้มเลิกง่าย ๆ แบบนี้ไม่ได้ ที่สำคัญเลยหาก
หนูนิดกลับบ้านไปเธออาจจะต้องได้หมั้นกับใครสักคนที่แม่เธอหาให้ก็ได้
ไม่ได้หรอกยังไงเขาก็ไม่ยอม ก้าวเข้ามาในชีวิตเขาแล้ว เขาไม่มีวันปล่อยเธอออกไปง่าย ๆ เด็ดขาด ต่อให้พ่อแม่ของเธอมาฉุดรั้งเธอไปเขาก็ไม่ยินยอม!
“ปล่อยหนูนิดนะ หนูนิดอึดอัด” ผู้กองเพลิงรีบคลายอ้อมกอด เมื่อกี้เขาครุ่นคิดกังวลว่าเธอจะหายไปจากชีวิตเขามากเกินไป จึงได้กอดเธอไว้แน่น พอได้สติจึงรีบคลายอ้อมกอดทันที แต่ก็ยังไม่ได้ปล่อยหญิงสาว
เขายังคงกอดเธอไว้หลวม ๆ
“ขอโทษครับ เรามาคุยกันดี ๆ ดีกว่านะ”
“ไม่! หนูนิดจะกลับบ้าน”
“กลับบ้าน?”
“ใช่! หนูนิดจะกลับบ้าน”
“แล้วไม่กลัวว่าต้องหมั้นกับคนที่ไม่รู้จักเหรอครับ”
กึก!
จบคำพูดของชายหนุ่ม หนูนิดก็นิ่งไปทันที ก่อนจะหันมามองเขาด้วยสายตาสงสัย ยิ่งได้เห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของเขาหญิงสาวยิ่งรู้สึกสะกิดใจ
“ว่าไงครับ เงียบทำไม ทำไมไม่ตอบล่ะครับ คุณหนูนิด ณิชญารีย์ เดชอนันต์”
เปรี้ยง!
ราวกับได้ยินเสียงฟ้าผ่า หญิงสาวอ้าปากตาค้าง ความรู้สึกแปลก ๆ ที่สะกิดใจเธอเมื่อสักครู่ถูกคลายลงอย่างรวดเร็วหลังจากได้ยินคำพูดของผู้กองหนุ่ม
“อ้าว เป็นใบ้ไปซะแล้ว”
“นะ นี่ นี่ พะ... พี่รู้มาโดยตลอดเลยเหรอคะ” หนูนิดถามด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก
“ใช่ครับ”
“ตั้งแต่เมื่อไหร่”
“วันแรก”
เปรี้ยง!
หนูนิดเหมือนได้ยินเสียงฟ้าผ่าอีกครั้งสายตาเธอเลื่อนลอย จน
ชายหนุ่มต้องเรียกสติเธอด้วยการหอมแก้มนวลหญิงสาวจึงตั้งสติได้
“คุณพ่อบอกเหรอคะ”
“เปล่าครับพี่รู้เอง”
“รู้ได้ไงคะ”
“ไม่บอก อย่าเพิ่งเบะปาก หนูนิดต้องบอกพี่ก่อนว่าหนูนิดเป็นอะไรทำไมวันนี้มึนตึงใส่พี่และงอนพี่”
“...”
“พี่สัญญาถ้าหนูนิดบอกพี่ พี่จะบอกหนูนิดทุกอย่างที่หนูนิดอยากรู้เลยดีไหมครับ”
“จริงนะคะ”
“ด้วยเกียรติของตำรวจไทยเลยครับ” ผู้กองเพลิงพูดด้วยน้ำเสียงมั่นคงแววตาซื่อตรงถูกมองไปยังหญิงสาวในอ้อมกอด หนูนิดเห็นแบบนั้นจึงพยักหน้ารับ ก่อนจะเล่าเรื่องที่มีผู้หญิงมาหาเขาที่บ้านให้ชายหนุ่มฟัง
เมื่อผู้กองเพลิงได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดที่ออกมาจากปากคนตัวเล็กที่นั่งบนตักก็อดที่จะยิ้มกว้างออกมาไม่ได้ เขายิ้มไม่พอยังหัวเราะเบา ๆ จนหญิงสาวหงุดหงิด
“ยิ้มทำไมคะ หัวเราะทำไม”
“ยิ้มเพราะหนูนิด หัวเราะเพราะหนูนิด” ผู้กองเพลิงยังคงตอบยิ้ม ๆ
“ยังไงคะ” หนูนิดถามมองชายหนุ่มด้วยสายตาแง่งอน จนเขาต้องกระชับกอดให้แน่นขึ้นแล้วพูดว่า
“เพราะหนูนิดหึงพี่”
“ปะ... เปล่าสักหน่อยใครหึงพี่เพลิงกัน” หญิงสาวปฏิเสธใบหน้าแดงระเรื่อจนชายหนุ่มหัวเราะ
“ก็หนูนิดไงครับหึงพี่ อาการของหนูนิดมันฟ้อง”
“ถ้าอาการแบบหนูนิดเรียกว่าหึง งั้นก็แสดงว่าพี่เพลิงก็หึงหนูนิดเหมือนกัน เพราะที่ร้านป้าจอยพี่เพลิงก็มีท่าทางแบบนั้น แถมยังทำตาดุหนูนิดด้วย” หญิงสาวยื่นปากพูด แต่พอได้ยินคำตอบรับอย่างว่าง่ายจากชายหนุ่มเธอก็นิ่งไปทันที
“ครับ พี่หึง”
“...”
“พี่เพลิงอย่ามาหลอกหนูนิด เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย”
“งั้นเป็นแฟนกับพี่นะครับ”
“อะ... อะไรนะคะ”
“เป็นแฟนกับพี่นะครับ”
หนูนิดช็อกไปแล้วกับคำพูดขอเป็นแฟนจากเขา ตอนได้ยินเขาบอกว่าหึงเธอ หญิงสาวก็รู้สึกลมจะจับแล้ว นี่ถึงขั้นขอเป็นแฟนเธอจะทำใจได้ยังไง
โอ๊ย! ใครก็ได้พาเธอออกไปจากตรงนี้ที
“ว่าไงครับ เป็นแฟนกับพี่นะ”
“พี่เพลิง หนูนิดไม่ล้อเล่นนะคะ” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังที่สุด ชายหนุ่มที่มีท่าทีว่าเล่นในตอนแรกก็ปรับสีหน้าท่าทางจริงจัง
ไม่แพ้กัน
“ครับ พี่ก็จริงจัง พี่ชอบหนูนิดมานานแล้ว นานมาก แต่ก็ไม่ได้มีโอกาสเข้าไปทักทายหรือจีบหนูนิดเลยสักครั้ง เหตุผลพี่จะยังไม่พูด เอาไว้ถึงวันสำคัญของเราพี่จะบอกหนูนิดเอง”
“...”
“ว่ายังไงครับตกลงเป็นแฟนกับพี่ไหม”
“แต่ว่าพี่เพลิงมีผู้หญิงมาหาที่บ้าน” หนูนิดแย้งด้วยความไม่ชอบใจ จนได้รับสายตาเอ็นดูจากชายหนุ่ม
“แล้วไงครับ พี่ไม่ได้ชอบหรือคิดอะไรกับเขาสักหน่อย ตกลงเป็นแฟนกับพี่นะครับ พี่ชอบและจริงใจกับหนูนิดจริง ๆ”
“ถ้าหนูนิดตกลงพี่เพลิงต้องเลิกยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนอื่น”
“พี่ไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับใครครับ ว่าไง จะตกลงเป็นแฟนพี่ไหม”
“ก็ได้ค่ะ หนูนิดตกลง ถ้าหากว่าพี่เพลิงแอบไปมีผู้หญิงคนอื่นล่ะก็ หนูนิดจะเลิกกับพี่เพลิงทันทีเลยตกลงนะคะ”
“ไม่มีวันนั้นแน่นอนครับ”
จบคำพูดของผู้กองเพลิง หนูนิดก็ถูกจูบปิดปากหยุดคำพูดเอาไว้ทันที จูบแสนหวานของเขาพาเธอล่องลอยอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เมื่อชายหนุ่มจูบหญิงสาวจนพอใจแล้ว จึงได้ผละออกมา แล้วมองหน้ากัน
ยิ้ม ๆ
ตอนนี้หัวใจทั้งสองดวงของพวกเขามีความสุขมาก และจะมีความสุขแบบวันนี้ตลอดไป...
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
