เลือกได้ด้วยเหรอ

"ถ้าเธอคิดถึงฉันแบบที่พูด เธอก็ต้องไปอยู่กับฉันตกลงมั้ย?" เขาเอามือประคองหน้าฉันก่อนที่จะโน้มใบหน้าลงมาจูบที่ริมฝีปากฉันเบาๆ เกมพลิกเลยที่นี้ เอาไงดีล่ะ คิดสิคิด คิดไม่ออกขอกรี๊ดเลยแล้วกันกรี๊ดดดดด

"ฉันว่านายเข้าใจผิดอะไรหรือเปล่า?" ฉันร้องบอกไป จะบ้าหรือไง อยู่ดีๆ จะมาบังคับให้ฉันไปอยู่ด้วย

"ไม่น่าผิดนะ" เขาตอบกลับมา

"...."

"ระยะแค่นี้ ฉันว่าไม่น่าจะผิดพลาด" เขาแค่นหัวเราะออกมาราวกับว่ามันเป็นเรื่องตลก แต่ไม่เลย ฉันไม่ตลก

เขาค่อยๆ ถกเสื้อขึ้นก่อนที่ฉันจะเห็นกระบอกปืนมันวาวอยู่ในกระเป๋ากางเกงด้านหลังของเขา ซึ่งแน่นอนว่าฉันเห็นมันตั้งนานแล้ว กรี๊ดดดด

แต่จู่ๆ เขาก็กระชากฉันให้ขึ้นไปนั่งคร่อมเขาด้านฝั่งคนขับก่อนที่จะปรับเบาะถอยหลังเพื่อจัดท่านั่งใหม่ให้ฉัน บอกเลยว่าท่านี้สุ่มเสี่ยงกับการเสียตัวให้เขามาก ถึงแม้ว่าฉันจะเคยเสียตัวให้เขามาแล้วก็เถอะ

"ถกกระโปรง" เขาสั่งเสียงเรียบ

"ไม่" ฉันตอบกลับไป ไม่ยอมทำตามที่เขาสั่ง ฉันไม่มีอารมณ์มาทำอะไรกับเขาบนรถตอนตีสองหรอกนะ ฉันทั้งง่วง ฉันเหนื่อยแล้วก็ขี้เกียจครางชื่อเขาด้วย

"ทำไม?" เขาถามกลับ

"วันนี้ฉันเหนื่อย" ฉันตอบกลับไป

"ก็ไม่ได้บอกว่าจะให้ทำ" พอพูดจบเขาก็จัดการถกกระโปรงฉันขึ้นเองเมื่อเห็นว่าฉันไม่ยอมทำตามที่เขาบอก ก่อนที่นิ้วเรียวยาวของเขาจะลูบไล้มาที่จุดอ่อนไหวของฉัน

"ละ...เลิฟ นายทำ..."

"ฉันถามเพื่อนมาแล้วว่าต้องทำแบบไหน เธออยากลองดูมั้ย ฉันอยากทำให้เธอ?" เขาตอบกลับมาเหมือนรู้ว่าฉันกำลังจะถามว่าอะไร

"ไม่อยาก" ฉันตอบกลับไป

"ทำไม?" เขาจ้องหน้าฉันแบบไม่สบอารมณ์ทันทีที่พูดจบ

"ไม่อยาก เพราะเคยลองกับคนอื่นมา..." ฉันสวนกลับทันควัน แต่พูดไม่ทันจบเลิฟก็ทำอะไรบางอย่างกับฉัน

"หมายถึงกับฉันไม่ใช่คนอื่น!" ฉันพูดไม่ทันจบ เขาก็กระแทกสอดใส่นิ้วเข้ามาในร่องของฉันพร้อมกันหลายๆ นิ้วอย่างแรงพร้อมบีบท้ายทอยฉันแน่น ไอ้บ้าเอ้ย! ไม่คิดจะเล้าโลมกันก่อนหรือไง

"จะ...เจ็บ" ฉันก้มลงกระซิบบอกข้างหูเขา ก่อนที่จะเอาเล็บจิกลงที่หัวไหล่ของเขา

"เจ็บก็จำ แล้วอย่ามาพูดแบบนี้กับฉันอีก!" เขาบีบท้ายทอยของฉันแน่นแล้วกระแทกนิ้วเข้าออกอยู่ในร่องของฉันแบบนั้น ฉันพยายามข่มเสียงนี้เอาไว้ ไม่ให้ร้องครางออกมา ถึงแม้ว่าในใจของฉันตอนนี้มันจะร้องครางล่วงหน้าไปสามภาษาแล้วก็เถอะ

"ครางออกมา"

"ไม่"

"ทำไม?"

"ก็มันไม่รู้สึกอะไร" ฉันพูดขึ้นแล้วใช้สายตาก้มลงมองนิ้วของเขาที่กำลังสอดใส่กระแทกเข้าออกในร่องของฉัน ฉันต้องข่มอารมณ์เอาไว้ ฉันจะมาแพ้ทางให้กับไก่อ่อนแบบเขาไม่ได้

"...." เขาเงียบไม่พูดอะไรต่อเมื่อฉันพูดจบ

"ทำได้แค่นี้หรือไง?" ฉันพูดขึ้นก่อนที่จะมองหน้าเขา แล้วส่งสายตาอะไรบางอย่างไปให้ ซึ่งแน่นอนว่ารับรู้ว่าฉันกำลังดูถูกเขา เพราะเขาทำตรงนั้นด้วยความรุนแรงขึ้น

"จะ...เจ็บ" ฉันครางออกมาเมื่อมันรู้สึกเจ็บ เพราะเขาทำมันแรงไป

"รัดจนนิ้วจะขาดยังมาบอกว่าไม่รู้สึก"

"...." ฉันเม้มปากเงียบพยายามไม่มองตาเขา อืม เขาทำให้ฉันรู้สึก

"ให้พูดใหม่อีกที"

"อืม เสียว" ฉันยอมรับไปในที่สุดเมื่อร่างกายของฉันมันเริ่มต้านความรู้สึกที่เขามอบให้มาไว้ไม่ไหว

"แน่น" เขาพึมพำแค่นั้นก่อนที่จะชักนิ้วเข้าออกในร่องของฉัน

"อึกกก ละ...เลิฟ เร็วอีก" ฉันกระซิบบอกเขาก่อนที่จะเอาใบหน้าซุกไซ้ตามลำคอของเขา เขายอมเร่งจังหวะตามที่ฉันต้องการ

"ลีฟอยู่นิ่งๆ" เขาทำเสียงดุเมื่อฉันเอามือลูบแผงอกแกร่งของเขาพร้อมขบเม้มทำรอยไปตามลำคอ

"อื้อออ อา ละ...เลิฟ ฉันเสียว" ฉันร้องครางออกมาพร้อมเริ่มขยับเอวขึ้นลงเพื่อรับแรงกระแทกจากนิ้วของเขา บอกเลยว่ามันเสียวไม่แพ้อันนั้นของเขาเลยสักนิด

"เราไปต่อกันที่ห้องได้ไหมลีฟ?" เขากระซิบถามฉันด้วยน้ำเสียงกระเส่า

"ไม่ไหวแล้วเลิฟ" ฉันร้องบอกเขาว่าถ้าหยุดทำตอนนี้ฉันคงต้องปวดหนึบตายแน่ ๆ

"อืม งั้นก็ปล่อยมาเลย" เขาพยักหน้ารับรู้ก่อนที่จะกดท้ายทอยฉันให้เข้าหาแล้วเลื่อนริมฝีปากมาจูบฉัน

แจ๊ะ! แจ๊ะ! เสียงน่าอายเกิดขึ้นเมื่อเสียงเนื้อของฉันมันกระทบกับนิ้วของเลิฟ ฉันคิดภาพไม่ออกเลยว่าถ้าเขาเก่งเรื่องแบบนั้นขึ้นมา มันจะสาหัสกับฉันมากขนาดไหน เพราะแค่นี้ฉันก็รู้สึกว่ามันไม่ไหว มันแทบจะขาดใจอยู่แล้ว

"อื้อออ ละ...เลิฟ ใกล้แล้ว" ฉันร้องบอกเขาก่อนที่จะโน้มใบหน้าลงไปจูบเขาแบบเร่าร้อน ซึ่งแน่นอนว่าเขาจูบตอบฉันได้ดีมาก แถมยังจูบคล่องกว่าฉันอีก

"เร็วเลยลีฟ ถ้าขืนเธอช้ากว่านี้ ฉันคงทนไม่ไหวจับเธอกระแทกคารถโง่ๆ แน่นอน" เขากัดฟันตอบกลับมา เพราะเขาคงอยากให้ลูกชายของเขาเขามาในร่องของฉันเต็มทน

"อื้อออ อา" ฉันร้องครางออกมาพร้อมขยับเอวขึ้นลงเพื่อรับแรงกระแทกจากนิ้วของเขาอยู่แบบนั้น ก่อนที่เลิฟจะค่อยๆ สอดมืออีกข้างนึงเข้ามาในเสื้อของฉัน เขาใช้มือบีบเคล้นที่หน้าอกของฉัน ส่วนนิ้วมืออีกข้างก็สอดใส่เข้ามาในร่อง

"ก้มลง" เขาสั่งแค่นั้น ก่อนที่ฉันจะยอมทำตามโดยง่าย ริมฝีปากของเลิฟซุกไซ้มาที่ลำคอของฉัน ก่อนที่เลิฟจะดูดแล้วขบเม้มทำรอยที่ลำคอของฉันจนเป็นจุดม่วงๆ ช้ำๆ

"เลิฟอย่า อื้อออ" ฉันร้องบอกเขาให้หยุด

"ผู้ชายคนอื่นจะได้รู้ว่าเธอมีผัวแล้ว" เขาพูดแค่นั้นก่อนที่จะก้มลงทำรอยไว้ตามลำคอลามลงมาถึงหน้าอก

"อืม สะ...เสร็จแล้ว" ฉันเอาหน้าซบลงที่อกแกร่งของเขาเมื่อรู้สึกถึงฝั่งคานิ้วร้ายของเขา

"จูบหน่อยลีฟ" เขาก้มลงแล้วเอามือเชยคางฉันเพื่อให้รับรสจูบจากเขา ฉันได้แต่หลับตาด้วยความเหนื่อย ก่อนที่จะยอมให้เขาจูบอยู่แบบนั้นโดยไม่ขัดขืน กลิ่นแอลกอฮอล์รสขมจากปากเขาบ่งบอกว่าเขาคงดื่มมันหนักมากจริง ๆ

"ไปอยู่กับฉัน ฉันจะดูแลเธอเอง" เขาพูดแค่นั้น ก่อนที่จะก้มลงจุมพิตที่หน้าผากฉันเบาๆ

สุดท้ายฉันก็ต้องตกกระไดพลอยโจรมากับเลิฟจนได้ ฉันเลือกที่จะไม่ปฏิเสธเขาไปเมื่อรู้สึกว่าเขาต้องงับหัวฉันแน่ ถ้าฉันไม่ยอมมากับเขา ซึ่งฉันไม่ได้ต้องการแบบนั้น ฉันยังอยากมีชีวิตรอดไปจนแก่ ไม่ใช่มาตายตั้งแต่ยังสาวยังสวยแบบนี้

เลิฟเดินมากอดฉันแน่นจากด้านหลังก่อนที่จะก้มลงหอมแก้มฉันหลายๆ ที ทันทีที่มาถึงคอนโด นิ้วเรียวของเขาเขี่ยแก้มฉันไปมา ก่อนที่เขาจะจับฉันหันหน้าไปสบตากับเขา

"ทีหลังห้ามหลบหน้าฉันอีก รู้ไหมว่าฉันจะบ้าตายอยู่แล้วนะ" เขาดึงฉันไปกอดอีกครั้ง ฉันไม่ได้ตั้งใจจะหนีเขา ฉันแค่ไปพักอยู่ที่คอนโดของตัวเอง เออ! ยอมรับก็ได้ ฉันตั้งใจจะหนีเขานั่นแหละ แต่ใครจะไปคิดว่าเขาจะยังคอยตาคอยหาฉันอยู่ ฉันก็คิดว่าเขาคงเลิกตามฉันไปแล้วซะอีก

"...." ฉันยืนเงียบไม่พูดอะไรออกมา ตอนนี้เขาเมามากแล้ว ฉันว่าสติเขาคงไม่ครบร้อยเปอร์เซ็นต์หรอก พูดไปก็พาลจะทะเลาะกันเปล่า ๆ

เลิฟดึงฉันให้ลงไปนั่งตักของเขาบนโซฟา ก่อนที่เขาจะกอดเอวฉันไว้แน่น เขาจ้องหน้าฉันอยู่แบบนั้น ก่อนที่เขาจะเลื่อนริมฝีปากมาจูบฉันที่นั่งอยู่บนตักเขา

"อืม อื้อออ" ฉันดันอกแกร่งของเขาออกเพื่อให้ถอนจูบออกจากฉัน

"ฉันคิดถึงเธอ" เขาพูดแค่นั้น ก่อนที่ฝ่ามือหนาของเขาจะลูบไล้มาที่ขาอ่อนของฉัน

"ไม่ทำนะเลิฟ" ฉันร้องบอกเขา เมื่อรู้ว่าเขากำลังอยากจะทำอะไรกับฉัน วันนี้ฉันเหนื่อยไม่มีแรงมาทำเรื่องอย่างว่ากับเขาหรอก

"นิดเดียวก็ไม่ได้เหรอ?" เขากดยิ้มบางๆ ที่มุมปากมองหน้าฉันอย่างคนเจ้าเล่ห์

"วันหลังค่อยทำได้ไหม วันนี้ฉันเหนื่อยแล้ว" ฉันตอบกลับไปก่อนที่เขาจะมองหน้าฉันแล้วทำหน้าผิดหวัง อะไรกันเจอหน้าก็จะฟัดกันเลยหรือไง แล้วทุกครั้งก็จะเป็นฉันนี่แหละเป็นคนเหนื่อยไม่ใช่เขา เขาแค่นอนอยู่เฉยๆ จะไปเหนื่อยอะไร ถึงแม้ว่าตอนอยู่บนรถเขาจะทำให้ก็เถอะ

"งั้นไปอาบน้ำนอนนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะพาไปซื้อของใช้" เขาเอามือลูบหัวฉันก่อนที่จะยิ้มบางๆ ให้ เขายิ้มให้ฉันงั้นเหรอ

"ละ...เลิฟ?" ฉันเรียกชื่อเขาด้วยน้ำเสียงที่จริงจังที่สุดเท่าที่จะทำได้

"ไม่เอาน่า โอลีฟ ฉันไม่อยากได้ยินคำนั้น" เขาพูดขึ้นราวกับรู้ว่าฉันจะพูดอะไรกับเขา ฉันตั้งใจจะพูดให้มันจบๆ ไป ต่างคนต่างเคลียร์ สำหรับความสัมพันธขอฉันกับเขามันคือ one night stand แต่เขากลับคิดไปไกลมากกว่านั้น

"เธอไม่ได้รู้สึกอะไรกับฉันบ้างเลยเหรอไง?" เขาดึงมือฉันไปจูบซ้ำๆ อยู่แบบนั้น ฉันไม่เคยเห็นเขาในโหมดนี้มาก่อนเลย

เช้าวันรุ่งขึ้น...

หญิงสาวลืมตาขึ้นมาโดยที่มีเลิฟนอนอยู่ข้างๆ บนเตียงใหญ่ภายในห้อง แต่แปลกที่วันนี้เขาไม่ตื่นไปออกกำลังกายเหมือนที่เคยทำ

"เลิฟ เลิฟ ตื่นได้แล้ว" หญิงสาวสะกิดชายหนุ่มที่นอนเปลือยท่อนบนอยู่ข้างๆ เธอ เพราะกลัวว่าเขาอาจจะตื่นสาย

"วันนี้ฉันจะอยู่กับเธอ" เขางัวเงียพูดขึ้นแบบไม่ลืมตา ก่อนที่จะใช้มือควานหาร่างบางเพื่อดึงมากอดไว้ วันนี้เขาตั้งใจไว้แล้วว่าจะอยู่กับเธอทั้งวัน ไม่ออกกำลังกายหรือซ้อมมวย ทั้งๆ ที่เขาต้องทำมันทุกวันเหมือนเป็นส่วนนึงของชีวิต

โอลีฟตัดสินใจลุกขึ้นแล้วเดินเข้าห้องน้ำมาอาบน้ำชำระร่างกายเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วชุดที่เธอใส่ก็เป็นเสื้อยืดตัวใหญ่ที่เลิฟเอาให้กับกางเกงบ็อกเซอร์หลวมๆ ของชายหนุ่ม

พอเดินออกจากห้องน้ำเธอก็เห็นเขายืนสูบบุหรี่อยู่ที่ริมระเบียงพร้อมกับสีหน้าที่ดูหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่าง

ฉันเดินไปนั่งลงข้างๆ เขาที่กำลังนั่งดูการ์ตูนเรื่องอะไรสักอย่างอยู่ในทีวีจอใหญ่ราคาแพง ในมือของเขาถือกระป๋องเบียร์พร้อมยกกระดกหวบห้าบในเวลากลางวันเสมือนว่ามันเป็นน้ำเปล่า

"วันนี้ไม่ไปซ้อมมวยเหรอ?" ฉันถามออกไปตามความคิด ก็เห็นปกติอีตานี่มันบ้าพลังชอบออกกำลังกาย แต่วันนี้มาแปลก

"ก็บอกแล้วไง ว่าวันนี้จะอยู่กับเธอ" เขาตอบกลับมาพลางทิ้งตัวลงเอาศีรษะนอนหนุนตักฉัน แต่สายตาของเขายังจ้องทีวีแบบไม่วางตา

"แต่มันใกล้จะถึงวันชกแล้วนะ นายควรซ้อมไม่ใช่เหรอ?" ฉันยังคงถามต่อ ฉันกำลังสงสัยเพราะเห็นอีซอสที่ไปตามเฝ้าราชันย์ทุกวัน อีซอสบอกฉันมาว่าไฟท์นี้สำคัญมาก เป็นไฟท์ที่คนทั้งวงการมวยจับตามองก็ว่าได้

"...." เขาเงียบไม่ตอบอะไรกลับมา

"เห็นซอสบอกฉันว่าราชันย์ซ้อมหนักมากเลยนะ นายไม่กลัวแพ้เขาหรือไง?" ฉันตัดสินใจพูดขึ้น ยิ่งใกล้วันแข่ง เขายิ่งต้องซ้อมไม่ใช่เหรอ แต่เขาดูไม่ซีเรียสไม่เครียด ไม่อะไรทั้งนั้น ถ้าเป็นแบบนี้จะสู้ราชันย์ได้ยังไง

เพราะฉันก็พอรู้มาว่าราชันย์ก็ฝีมือไม่ธรรมดาอยู่เหมือนกัน ครั้งที่แล้วกว่าเลิฟจะน็อคเขาได้ก็ไม่ใช่ง่ายๆ เกือบโดนน็อคซะเองด้วยซ้ำ

"เเล้วเธออยากให้ฉันแพ้หรือชนะ?" เขาหยุดชะงักการกระทำทุกสิ่งทุกอย่าง ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับฉัน

"...." ฉันเงียบไม่ตอบอะไรกลับไป เรื่องแพ้หรือชนะมันเลือกกันได้ด้วยหรือไงเล่า เขาก็ชอบพูดอะไรไม่คิดอยู่เรื่อย (-.-)