บทที่ 2 คือเธอคนนั้น

"เจ้านายรถพร้อมแล้วครับ เมื่อกี่ที่บริษัทโทรมาแจ้งว่า ปีนี้มีคนมาสมัครค่อนข้างเยอะกว่าทุกรอบ คิดว่าต้องใช้เวลาทั้งวันในการสัมภาษณ์ เจ้านายจะให้ผมขับรถไปสำรวจรอบๆบริษัทเหมือนเดิมใช่ไหมครับ"

"ใช่ เราจะมองหาคนที่เหมาะกับงานของเรา ถ้าใครที่นิสัยหรือมีคำพูดที่ชอบดูถูกคนอื่นเราจะตัดสิทธิ์ จะได้ไม่ต้องเสียเวลา การได้เห็นพวกเขาตื่นเต้นดีใจ มันก็ทำให้เราอารมณ์ดีขั้นมาได้นิดหน่อย แต่มันจะดีถ้าพวกนายหาเธอเจอนะ เราคงยิ้มได้อีกครั้ง"

"เจ้านาย พวกเราจะพยายามครับ เพื่อความสุขของเจ้านาย พวกเราจะทุ่มกำลังสุดความสามารถในการหาตัวนายหญิง"

"ขอบใจ ออกรถเถอะ ป่านี้หน้าบริษัท พนักงานใหม่คงมารอคิวกันเยอะแล้วหละ"

"วันนี้รถไม่ติดอย่างที่คิดไว้จริงๆด้วย ขับช้าๆเราอยากดูบรรยากาศของคนที่สนใจจะมาเป็นลูกน้อง เราอยากเห็นความตั้งใจของพวกเขามากกว่านี้ เดียวเลี้ยวไปจอดข้างๆบริษัทนะ ตรงนั้นวิวดีเห็นทั่วดี"

"ครับ "

"เจ้านายผมว่าปีนี้คนที่เข้าเกณฑ์ค่อนข้างเยอะเลยครับ อย่างผู้หญิงที่แต่งตัวเรียบๆบ้านๆคนนั้น ดูสนใจงานมากๆเหมาะที่จะเป็นเลขาไหมครับ"

"คนไหน เราไม่เห็นเลย "

"เอ้อ เจ้านายคือ เธอคนนั้นกำลังเดินไปช่วยป้าที่ขายผลไม้ข้างบริษัทเรายกรถเข็นขึ้นฟุตลบาทครับ"

"ในที่สุดก็เจอสักที เราจะไปช่วยเธอเข็ญช่วยป้าด้วย นายรอตรงนี้และไม่ต้องถามอะไรทั้งนั้น ถ้าเรากลับมาแล้วค่อยคุยกัน"

"ป้าให้หนูช่วยอีกแรงนะค่ะ"

"ขอบใจจะหนู แต่ป้าไม่อยากทำให้ชุดหนูเลอะ เพราะรถเข็ญป้ามันเก่าและมีสนิมตรงที่จับด้วยนะจ๊ะ"

"ไม่เป็นไรคะป้า แค่นี้เองหนูล้างมือมันก็ออกแล้ว ป้าจะได้รีบขายเพราะช่วงนี้คงกำลังขายดี มีคนเขารอสัมภาษณ์ พวกเขาหิวก็จะได้ซื้อกินสะดวกด้วย เดี่ยวหนูช่วยขายด้วยคะ ถ้าทางสนุกดีหนูไม่ห่วงสวยหรอกคะ เพราหนูไม่ใช่คนสวย เป็นแค่สาวบ้านนอกที่เพิ่งผันตัวเองมาทำงานกรุงเทพ เลยอยากให้ป้าช่วยเล่าให้ฟังหน่อยคะว่า บริษัทนี้เขารับคนเยอะไหม และทุกคนคงสวยและเก่งกันมากแน่เลย หนูเองก็ไม่รู้ว่าจะผ่านเกณฑ์ของพวกเขาไหม"

"ป้าว่าเราผ่านแน่จ๊ะ เพราะเรานิสัยดี งั้นช่วยป้ายกขึ้นข้างฟุตบาต ตรงนี้เลยที่ประจำป้าเอง เจ้าของตึกเขาใจดีไม่คิดเงินป้าเลย แถมยังให้ป้าสามารถเข้าไปพักเหนื่อยหาน้ำกินในบริษัทได้ด้วยนะ"

"เหรอคะ เขาคงหล่อร่วย และใจดีมากๆใช่ไหมคะป้า"

"ป้าครับให้ผมช่วยอีกแรงนะ วันนี้ป้ามาแต่เช้าจังเลย มีแต่ของอร่อยๆทั้งนั้นเลยนะครับวันนี้"

"ขอบใจมากพ่อหนุ่ม ได้เราช่วยหลายอย่างทำให้ป้าไม่ถูกคนในบริษัทดูถูกอีก เรานี้ทั้งเก่ง ทั้งใจดี ทั้งหล่อ พวกเราสองนี้เหมาะสมกันนะ ป้าว่า เพราะพวกเราทั้งสองคนเป็นใจดี ไม่ถือตัว เดี่ยวป้าให้ผลไม้ไปทานกันนะ"

"ไม่เป็นไรคะ / ไม่เป็นไรครับ พวกเราอยากช่วยป้าเท่านั้นไม่ต้องการของตอบแทน แค่เห็นป้าขายดีพวกเราก็ดีใจแล้วครับ/คะ"

"ใจตรงกันจริงนะหนุ่มสาว พูดยังพร้อมกัน คิดยังคิดเหมือนกันอีก ถ้าไม่บอกว่า ไม่รู้จักกันมาก่อน ป้าคงคิดว่าพวกเราสองคนเป็นแฟนกันแน่เลย ใจตรงกันทุกคำพูดแบบนี้นะ แต่ถึงยังไงป้าก็ยังอยากให้พวกเรารับคำขอบคุณป้าสักหน่อยนะ ป้าอยากให้พวกเราลองชิมผลไม้ของป้าดูว่าอร่อยถูกใจไหม เพื่อเราผ่านการสัมภาษณ์ก็จะได้มาอุดหนุนป้าด้วยนะ"

"ก็ได้คะ แต่พวกเรารับแค่ถุงเดี่ยว พวกเราจะแบ่งกันชิมคะ ป้าเก็บอีกถุงไว้ขายเถอะ นะค่ะป้าเชื่อหนูนะ"

"ผมก็คิดเหมือนกันครับ พวกเรารับไว้เท่าที่เธอบอกแค่นั้นพอครับ เดี่ยวผมจะให้พี่รปภ เขาคอยช่วยป้ายกรถขึ้นนะครับ ป้าจะได้ไม่หนักแบบนี้อีกนะครับ"

"ไม่ดีหรอกป้าว่า เดี่ยวคนอื่นเขาจะมองป้าไม่ดีเอา ที่กล้าใช้คนในบริษัทแบบนั้นนะจ๊ะ"

"เรื่องนั้นจะไม่มีใครพูดถึงแน่นอนครับ เดี่ยวผมจัดการให้อย่าคิดมากกนะครับ ถือว่าผมอยากทำให้เธอสบายใจ

หมดห่วงป้าเรื่องยกรถขึ้นฟุตบาตนะครับ"

"เรานี้นะ ปากหวานจริงๆสาวๆคงติดใจแน่เลย ถ้าเจอคนปากหวานแบบเรานะ เอาเป็นว่าป้าขอบคุณพงกเรานะ"

'''งั้นพวกเราขอตัวก่อนนะค่ะป้า"

"จ้า ขอให้สอบผ่านได้เป็นพนักงานของที่นี้นะหนู"

"ขอบคุณคะป้า"

"ผมว่า พวกเราไปนั่งรอตรงนั้นดีไหมครับ ถือโอกาสแบ่งผลไม้กินด้วย คุณคิดว่าไง ผมไม่ทำอะไรคุณแน่นอนครับ"

"ก็ได้คะ ฉันเองก็อยากนั้งพักเหมือนกัน และก็หิวแล้วด้วยคุณสนใจทานอาหารด้วยกันไหมคะ พอดีทำเยอะไปหน่อยคะ"

"ถ้าไม่รบกวนคุณจนเกินไป ผมทานด้วยคนนะครับ ไม่ค่อยได้ทานอาหารที่ทำเองแบบนี้นานแล้วด้วยนะครับ"

"แล้วคนรักคุณหรือแม่คุณไม่ทำให้ทานหรือคะ หรือเพราะงานที่นี้เยอะจนไม่มีเวลากินข้าวคะ"

"ผมไม่ได้อยู่กับครอบครัว และไม่มีแฟนครับ"

"ไม่อยากเชื่อว่า คนหล่อๆแบบคุณแถมใจดี น่ารักแบบนี้จะไม่มีแฟน เป็นไปได้ยังไงกัน ไม่น่าเชื่อจริงๆ"

"คงเพราะยังไม่เจอคนที่ใช่มั่งครับ แล้วคุณหละทำเยอะแบบนี้ คนที่บ้านคงมีความสุขมากแน่นอนที่มีแฟนดูแลดีแบบนี้นะครับ"

"ฉันก็ไม่มีแฟน แต่มีลูกๆตัวแสบอยู่ด้วยกันคะ "

"ผมขอโทษนะครับ แต่ขอถามหน่อยว่า ไม่มีแฟนแต่มีลูกนี้คือ รับมาเลี้ยงหรือครับแล้วจะไม่ลำบากเหรอ"

"จะว่ายังดีนะ คือไม่ได้รับมาเลี้ยงคะ แต่เป็นลูกของฉันกับคนแปลกหน้าที่ฉันเจอเขาแค่คืนนั้น แล้วเผลอไปมีอะไรด้วยกับเขาตอนเมานะ ฉันเป็นผู้หญิงที่ใจง่ายไปใช่ไหมคะ"

"ผมว่า อารมณ์มันคงพาไป เขาคงหล่อมากๆเลยใช่ไหม คุณถึงยอมเป็นของเขาแบบนั้นกัน"

"ฉันก็จำได้แค่ลางๆคะ คงจะหล่อพอๆกันกับคุณ หุ่นและผิวพันก็น่าจะเหมือนคุณมั่งคะ เอาอะไรกับคนเมา ตั้งแต่วันนั้นฉันก็ไม่กล้าแตะแอลกอฮอลล์อีกเลย ว่าแต่เราคุยกันมาตั้งนาน ฉันดันลืมแนะนำตัวไป ขอโทษที่คะ ฉันเมเน่ แล้วคุณชื่ออะไร จะได้เรียกถูกคะ"

"ผมมิคาเอลครับ ยินดีที่ได้รู้จัก "

"เช่นกันคะ ถ้าได้ทำงานที่นี้ ฉันจะขอทำของอร่อยๆมาให้คุณกินด้วยกันด้วย ดีไหมคะ คงจะดีไม่น้อยถ้าได้เจ้านายนิสัยดีแบบคุณ ฉันคงหวังมากไปใช่ไหมคะ กินข้าวกันดีกว่าคะ มือคุณเปื้อนนี้น่า รอแป็บหนึ่งขอหาทิชชูเช็คมือให้คุณก่อน เสื้อคุณก็เลอะหมดแล้ว แต่ก็ยังหล่ออยู่นะ ขอโทษคุณช่วยหันหน้าตรงๆนิดหนึ่งได้ไหมคะ พอดีเมื่อกี้ตอนคุณปัดผมขึ้น มันเลยเลอะหน้าคุณ จะเป็นไรไหมถ้าฉันจะขออนุญาตเช็คหน้าให้คุณ เพราะคิดว่าคุณคงมองไม่เห็นนะค่ะ"

"ยินดีครับ ขอบคุณที่คุณใส่ใจเรื่องเล็กน้อยแบบนี้นะครับ"

"ฉันชินแล้วคะ เพราะเด็กๆก็ชอบเล่นซนจนเลอะแบบนี้บ่อยๆ พอเห็นหน้าคุณแล้วทำให้นึกถึงเด็กๆนะ ชอบเอามือเลอะๆไปเช็ดหน้า ทำให้ไม่แม่อย่างฉันเผลอทำตัวเป็นแม่กับคุณมิคาเอลไปต้องขอโทษด้วยนะคะ"

"ไม่ครับ ต้องขอบคุณมากกว่าที่คุณห่วงใยผม ทั้งยังชวนทานข้าวด้วยกันอีก คุณไม่กลัวผมจะทำมิดีมิร้ายกับคุณเลย คุณเป็นคนที่เชื่อคนง่ายใจดีอีกด้วย ผมอยากให้คุณเชื่อแค่ผมและใจดีแค่ผม เพราะถ้าเป็นคนอื่นมันอันตรายครับ

คนในเมืองยิ่งชอบหลอกคนบ้านนอก

แบบคุณอยู่ด้วยนะครับ"

"ได้คะ แปลกจังทำไมเมเน่ถึงไม่กลัว

มิคาเอล และเชื่อใจมิคาเอลก็ไม่รู้ คงเพราะคุณเป็นคนดี และชอบช่วยเหลือมั้งคะ เมเน่จะจำไว้ว่า ห้ามเชื่อใจใครนอกจากมิคาเอลถูกไหมคะ"

"ครับ ดีมาก อาหารพวกนี้คุณทำเองหมดเลยเหรอครับ นี้มันเยอะมากๆ แถมมีตั้งหลายอย่าง คุณต้องตื่นมาทำตั้งแต่กีโมงกันครับ"

"ก็ไม่เยอะกรอกคะ แค่นี้เอง ก็เด็กๆชอบกินไม่เหมือนกัน เลยต้องทำหลายอย่าง และคิดเมนูที่พวกเขาชอบเหมือนกัน จะได้ทำแค่อย่างเดี่ยว แต่วันนี้เป็นวันพิเศษ เพราะฉันได้เข้ารอบสัมภาษณ์งาน เลยทำเยอะไปหน่อย กำลังหาคนช่วยกินอยู่พอดีกินคนเดียวไม่อร่อย ต้องกินหลายๆคนหรือไม่ก็กินกับคนที่เรารักก็จะอร่อยมากๆเลยคะ เวลาที่เห็นพวกเขากินแบบ

อร่อยๆ ทำให้คนเป็นแม่อย่างเมเน่ยิ้มได้พอๆยิ่งพูดก็ยิ่งขายหน้า เอาแต่เรื่องตัวเองมาขายมาเล่า มิคาเอลคงไม่อยากฟังคนขี้บ่นอย่างเมเน่หรอกจริงไหมคะ"

"ใครว่าสนุกดีครับ เพราะผมไม่เคยมีโมเม้นแบบนั้น ไม่เคยเป็นพ่อคนเลยมีความสุข ทุกครั้งที่เมเน่เล่าเรื่องราวของเด็กๆให้ฟังนะ แต่กับข้าวนี้อร่อยมากๆครับ คราวหน้าถ้าได้ทำงานร่วมกันผมขอฝากท้องไว้กับเมเน่ได้ไหมครับ"

"ได้คะ มิคาเอลเป็นผู้ชายคนแรกเลยนะที่ได้กินข้าวกับเมเน่ นอกจากนั้นก็คุณพ่อคะ ท่านชอบมากๆเวลาที่พวกเราทำอาหารกินกันเองแบบนี้คะ วันนี้ท่านก็รอฟังข่าวดีกับเด็กๆคะ เลยต้องตั้งใจสัมภาษณ์ให้ผ่านให้ได้ เพราะงานนี้เมเน่อยากทำตั้งแต่จบมหาลัยแล้ว ถ้าคืนนั้นไม่เมาป่านี้คงได้ทำงานกับมิคาเอลไปแล้วคะ แต่เมเน่ไม่โกรธหรือเสียใจกับสิ่งที่เขาทำกับเมเน่ อยากขอบคุณเขามากกว่าที่ให้เมเน่ได้เป็นแม่ของลูกเขา และอยากบอกเขาว่าที่เมเน่หายหน้าไปจากเขาวันนั้น เพราะกลัวใจตัวเอง ติดว่าเขาคงร่วย มากๆถึงมีเงิน และเครื่องประดับแพงๆแบบนี้ขอโทษคะ เมเน่เองก็แปลกใจที่ตัวเองสามารถเล่าเรื่องอดีตที่ไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลย นอกจากมิคาเอล คุณเป็นแรกอีกแล้วที่ได้รู้เรื่องที่น่าอายแบบนี้คะ"

"ไม่เป็นไรครับ ผมชอบฟังเรื้องที่เมเน่เล่า คงลำบากน่าดูใช่ไหมครับกับการดูแลเด็กๆคนเดียวแบบนี้"

"ก็เหนื่อยเอาการเลยคะ เพราะตั้งแต่รู้ว่าท้อง ก็แพ้หนักมากเลยไหนจะเจอคำถามมากมาย พอคลอดก็ต้องผ่าออกเพราะคลอดเองไม่ได้ มันต้องเตรียมในหลายๆอย่าง แต่เพราะมีพวกเขาเมเน่ถึงเข้มแข็งได้ ไม่ต้องคิดมากเรื่องที่ถูกต่อว่า จนทำให้ทุกคนที่บ้านถูกต่อว่าเพราะเมเน่เลือกที่จะเก็บเด็กไว้ แต่มันก็ผ่านมาแล้วห้าปี และตอนนี้ทุกคนก็รักและเข้าใจพวกเราแม่ลูกดีแล้ว ต้องขอบคุณพระเจ้ากับพ่อและแม่ที่ไม่เคยต่อว่าเมเน่เลย พวกท่านคอยช่วยเหลือให้กำลังใจ และคอยดูแลหลานๆให้ด้วย ตายแล้วบ่นยาวอีกแล้วขอโทษมิคาเอล คุณอิ่มแล้วใช่ไหมคะ ฟังเมเน่บ่นยาวเลย ต้องขอบคุณที่ทานข้าวเป็นเพื่อนกันนะคะ และช่วยให้เมเน่ผ่อนคลายไม่เครียดในการสัมภาษณ์วันนี้ คิดว่า ถ้าคนที่สัมภาษณ์เมเน่เป็นคนแบบ

มิคาเอล ก็คงสามารถทำงานที่นี้ได้แม้

จะเป็นเด็กบ้านนอกก็ตาม ขอบคุณคะ

ไม่รบกวนเวลามิคาเอลแล้วดีกว่า เมเน่ต้องเตรียมตัวไปสัมภาษณ์แล้วด้วย

หวังว่าเราคงจะได้ทำงานร่วมกันนะค่ะ"

"เช่นกันครับ ขอบคุณสำหรับอาหารและเรื่องราวของเด็กๆ หวังว่าคุณคงจะไม่ลืม ถ้าเราได้ทำงานร่วมกัน เมเน่จะทำอาหารมาให้ผมทานทุกวัน และต้องเรียกชื่อผมเท่านั้นตกลงนะ"

"ได้คะ มิคาเอล"