ห้องบรรทมที่ 1 (5)

ตำหนักฮองเฮา

“ฮองเฮาบรรทมเถอะเพคะ คืนนี้ฮ่องเต้คงไม่เสด็จมาแล้ว”

จางฮองเฮาภายในห้องแต่งแต้มใบหน้าตนเองจนกลายเป็นขี้ริ้ว หลายปีก่อนเพราะนางสูญเสียลูกในท้อง ซ้ำในเวลาไม่นานครอบครัวก็ถูกประหารทั้งตระกูลด้วยข้อหาก่อกบฏ เหตุการณ์ทั้งสองทำให้นางสะเทือนใจมาก จนสุดท้ายนางกลายเป็นหญิงสติไม่ดี วันๆ เอาแต่พร่ำเพ้อว่าฮ่องเต้จะเสด็จมาหา ซ้ำยังแต่งหน้าทาปากราวกับนางเอกงิ้ว จากหญิงงามอันดับหนึ่งกลายเป็นขี้ริ้วขี้เหล่แทบหาสารรูปที่ดีไม่ได้แล้ว

“คิก คิก พวกเจ้าออกไปให้หมด เดียวฮ่องเต้จะเสด็จมาแล้ว อย่ามาอยู่เกะกะลูกตาข้า”

หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง จางฮองเฮานั่งมองคันฉ่อง นางแต่งแต้มใบหน้าด้วยแป้งขาวและชาดแดงจนมองไม่เห็นความงามแม้แต่น้อย

นางกำนัลหลายคนทยอยเดินออกจากห้อง เมื่อพ้นเขตตำหนักมาแล้ว ทุกคนต่างซุบซิบนินทาเจ้านายที่สติไม่ดีเมื่อครู่ หากไม่ใช่เพราะต้องการอาศัยหญิงบ้านี่เพื่อหาโอกาสใกล้ชิดฮ่องเต้ พวกนางก็ไม่อยากปรนนิบัติรับใช้คนสติไม่ดีผู้นี้เลยซักนิด

“จูเอ๋อ ข้าว่าพวกเราคงคิดผิดแล้วละที่คิดอาศัยหญิงบ้านั่นเพื่อให้มีโอกาสเป็นที่ต้องตาฮ่องเต้”

“แล้วยังจะทำอะไรได้อีก เข้าวังมาสามปีแล้วยังไม่เคยพบหน้าฮ่องเต้ซักครั้ง หรือเจ้าไม่เสียดายเงินทองที่เสียไปเพื่อให้ได้ย้ายมาทำงานที่ตำหนักนี้”

นางกำนัลหน้าตางดงามทั้งสองต่างถูกคัดเลือกเข้ามาพร้อมกันเมื่อสามปีก่อน ความจริงพวกนางวาดฝันไว้เลิศหรู หากแต่ความเป็นจริงแล้วนอกจากวันที่ผ่านการคัดเลือกที่ได้เห็นฮ่องเต้แว๊บเดียว หลังจากนั้นพวกนางเข้ามาอยู่ในวังหลังก็ไม่เคยได้พบฮ่องเต้อีกเลย

***