ตำหนักที่ 6ฮ่องเต้(2)

ห้องทรงอักษร

กว่าหนึ่งปีที่ผ่านมาจู่ๆ ฮ่องเต้ก็เปลี่ยนไป จากแต่ก่อนทรงแสดงออกแน่ชัดว่าไม่พอใจในตัวฮองเฮา ยามนี้กลับแตกต่าง สนมชายาทั้งหลายที่เคยเป็นที่โปรดปราน ตอนนี้กลับอยู่อ้างว้างเปลี่ยวเหงา

“ไม่พลิกป้ายแล้ว คืนนี้เราจะค้างตำหนักฮองเฮา”

ฮ่องเต้ดันถาดป้ายที่ขันทีนำเข้ามาให้เลือก ปีก่อนจู่ๆ ร่างกายเขาเกิดความผิดปกติ ให้หมอหลวงมาตรวจก็ไม่พบอะไร เรื่องนี้ทำให้เขากลุ้มใจมากจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ

เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า มีคืนหนึ่งเขากำลังเล่นเสียวกับเสียนเฟยสนมคนโปรด จู่ๆ แท่งเนื้อที่เคยผงาดสู้รบได้ทั้งคืนก็อ่อนยวบลง

หลังจากคืนนั้นไม่ว่าเขาจะค้างคืนกับสนมคนใด แท่งเนื้อนั่นก็ไม่เคยตั้งชันขึ้นมาอีกเลย หมอหลวงต่างพากันตรวจแล้วตรวจอีก ก็ไม่พบความผิดปกติ ทั้งหมดจึงลงความเห็นสรุปว่า นี่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นตามวัยของฮ่องเต้

ยามนั้นเขาไม่พอใจมาก สั่งลงโทษหมอหลวงทั้งหมด วันต่อมาเขาพบฮองเฮาโดยบังเอิญขณะเดินเล่นในสวน สตรีที่เขาไม่เคยเห็นอยู่ในสายตาผู้นี้ ความจริงเขาเพียงแต่งตั้งตำแหน่งฮองเฮาให้นางลอยๆ

ตอนนี้นางเดินอยู่ด้านหน้าเขา เพียงแค่มองสะโพกนางส่ายไปมายามเดินเหิน แท่งเนื้อของเขาก็ชูชันขึ้นมาแล้ว

***

ตำหนักฮองเฮา

หลี่ฮองเฮายามนี้ถูกฮ่องเต้ทาบทับอยู่ นางร้องครางออกมาดังสนั่น แต่ในใจนางไม่ได้รู้สึกอะไรแม้แต่น้อย “พับ พับ พับ”

นางกำลังนึกถึงชายคนรัก ยามนี้เขาคงกำลังขี่ฉีกุ้ยเฟยหรือไม่ก็ลี่กุ้ยเฟยคนใดคนหนึ่งอยู่แน่ๆ ใช่แล้ว ยามนี้ฮ่องเต้ได้แต่ตั้งลี่เฉินที่อยู่ตำหนักเย็นขึ้นเป็นกุ้ยเฟยตามคำขอนาง ซ้ำยังเลื่อนขั้นฉีเฟยให้มีต่ำแหน่งทัดเทียมกัน

“ฮองเฮาข้าจะเอาข้างหลัง”

นางลุกขึ้นคลานสี่ขาตามคำขอ รูร่องที่ว่างเปล่าถูกสอดใส่เข้ามาอีกครั้ง

“พับ พับ พับ”

ต้นปีก่อนจู่ๆ หวังเฟิงนำของสิ่งหนึ่งให้นางดู เขาบอกว่านี่คือหนอนชนิดหนึ่งจากทางใต้ ของสิ่งนี้ไม่เป็นที่รู้จักในภาคกลาง มีเพียงไม่กี่คนที่รู้ถึงการมีอยู่ของหนอนชนิดนี้ เขาบอกเล่าแผนการมากมายให้นางฟัง

นางแม้จะเสียใจที่ในแผนการต้องใช้ร่างกายตนเองเป็นเครื่องสังเวย แต่เมื่อคนรักของนางบอกว่าเขาไม่ถือสาที่นางจะถูกฮ่องเต้แก่ๆ ย่ำยี นางก็พอจะทำใจได้บ้าง

ไม่เพียงเท่านั้นเขายังให้หนอนชนิดนี้กับฉีเฟยและลี่เฉินอดีตชายาอ๋อง ความจริงนางไม่รู้จักลี่เฉินผู้นี้แม้แต่น้อย แต่มีอยู่วันหนึ่งหวังเฟิงบอกให้นางไปรอพบเขาในอุทยานหลวงกลางวันแสกๆ วันนั้นเป็นวันแรกที่นางได้พบลี่เฉิน นางกับลี่เฉินถูกขึ้นขี่พร้อมกันหลังภูเขาจำลอง จากนั้นคนทั้งสองก็สนิทสนมกันในเวลาต่อมา

“อืมม อืมม อืมม”

หลี่ฮองเฮาครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน แม้นางจะรังเกียจคนผู้นี้ แต่ยามถูกแท่งเนื้อเขาสอดใส่เข้าๆ ออกๆ เช่นนี้นางก็เสียวดีเหมือนกัน

“ฝ่าบาทแรงอีกได้หรือไม่ข้ากำลังเสียวเลย”

ฮ่องเต้จัดให้นางตามคำขอ เขากระชากแท่งเนื้อเข้าๆ ออกๆ รูร่องนาง ฝ่ามือก็ฟาดใส่สะโพกนาง “เพี้ยะ!”

“เจ้านี้เอาดีจริงๆ เราไฉนมองข้ามเจ้าไปหลายปี”

ฮ่องเต้ควบขับนางไปเรื่อยๆ อย่างเมามัน เช่นเดียวกันกับหวังเฟิงที่ยามนี้ควบขับลี่กุ้ยเฟยอยู่ลานหญ้าด้านหลังตำหนัก

***